tag:blogger.com,1999:blog-89039012280810442022024-03-19T03:33:43.258-07:00Tylko słowa krwawią [Jednopartówki by Yakiimo]Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.comBlogger11125tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-61585568900435489552018-01-28T09:29:00.002-08:002018-01-28T09:35:13.341-08:00Spowiedź<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Manga: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">—</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kategoria:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> przemyślenia</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Inspiracje:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> —</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cytat: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">30 Seconds to Mars — </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Hurricane</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Uwagi i ograniczenia: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Każde z was może odbierać tę partówkę w inny sposób. Ktoś powie, że wszystko zmyśliłam, ktoś powie, że nie. Ja sama — nie powiem nic. Dlaczego to napisałam? Dobre pytanie. Usiadłam do komputera i poprowadziły mnie myśli. Ręce same dotykały klawiszy, uwierzcie mi. Potrzebowałam coś z siebie wyrzucić, zawrzeć swoje rozterki w kilku zdaniach, które są równie chaotyczne, co ja sama. To jeden z powodów, dla których nosi to tytuł </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Spowiedź. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miłej lektury. </span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-2f186701-3dd0-8775-b94b-1e09cf5ea03e" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">“No matter how many times that you told me you wanted to leave</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">No matter how many breaths that you took, you still couldn't breathe</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">No matter how many nights that you lie wide awake to the sound of the poison rain</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Where did you go? Where did you go? Where did you go?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">As the days go by the night's on fire</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Tell me would you kill to save a life?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Tell me would you kill to prove you're right?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Crash, crash, burn, let it all burn</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">This hurricane's chasing us all underground.”</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wydaje ci się, że dobrze kogoś znasz. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Że dobrze rozpoznajesz czyjeś nastroje. Że w tłumie poznasz charakterystyczny krok, uśmiech, kolor włosów. Że pocałowałeś każdą bliznę, dotknąłeś każdej skazy, zostawiłeś wspomnienia, duszę, może nawet kawałek serca. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jeśli tak, to moment rozczarowania musi być obezwładniający. Niezmiernie, cholernie, do krwi i kości bolesny. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zdajesz sobie sprawę, iż poznałeś tylko czyjąś powłokę. Pokazano ci tyle, na ile zasługiwałeś. Może tylko się tobą bawiono? Może wszystko ukartowano? Może w czyiś oczach byłeś zupełnie nikim, podczas gdy ktoś stał się twoim światem? Obiektem pożądania, marzeń, westchnień i najskrytszych fantazji. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dałeś siebie. Swoje ciało, spojrzenie, pokrzepiające słowa, kilka dobrych chwil, łzy. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Żałosne. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Gdzieś po drodze zupełnie się pokruszyłam. Dobrze było, gdy nie musiałam tego pokazywać. Zmuszałam się do uniesienia kącików ust, dumnego zadarcia podbródka, żartów, głośnego śmiechu, słownych przepychanek. Mimo to, byłam nienasycona. Chciałam więcej; czuć mocniej, głębiej, całą sobą, nie tylko fragmentami. Tam w środku stałam się martwa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">M a r t w a. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Trawię to słowo kilka razy, zastanawiając się, czy dobrze go użyłam? Czy nie jest zbyt przesadzone? Czy naprawdę taka jestem, skoro aż tyle czuję? Ale nie umiem się skupić. Moje dłonie błądzą po klawiaturze. Wiedzą doskonale, co powinnam napisać, wyrzucić z siebie. Nie wystarcza mi już kartka i długopis. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zgubiłam siebie. Któregoś dnia usłyszałam, że tak długo nosimy nasze maski, iż te do nas przyrastają. Ciekawe, czy jeszcze mam twarz? </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Denerwowałam się za każdym razem, gdy ktoś wyznawał mi uczucia. Nikt nie miał prawa wchodzić do mojej głowy, odkrywać moje słabości, zdejmować szwy ze świeżych ran. Nawet jeśli minęły cztery lata, wszystko nadal za mocno krwawiło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Z a. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Od kiedy pamiętam całe moje życie było za szybkie, za wulgarne, za bardzo głupie, niepewne. Za dużo w nim było przemocy, nic niewartych słów, obietnic i cichych nadziei. Za często zamykałam oczy na prawdę. Za bardzo się bałam. Za mało razy otwierałam usta. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zamiast tego szukałam miłości gdzie indziej. Pozwałam się ranić, powoli przyzwyczajając się do wszelkich rozczarować i gierek, które prowadzono wokół mnie. Nigdy ze mną. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Odcinałam się od ludzi. Bo mnie irytowali. Bo za dużo gadali, wyolbrzymiali, ciągle pili, palili, ćpali, gdzieś biegli, coś musieli sobie nawzajem udowadniać. Czegoś ode mnie oczekiwali, a ja nie prosiłam się o odpowiedzialność i bezwartościowe znajomości. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Powiedziano mi, bym nie chowała urazy. Nie chowam. Zamiast tego je pielęgnuję, chucham na nie i dmucham. Chowam do szufladki wypełnionej jedwabiami, codziennie głaszczę, karmię najgorszymi zamiarami. Dlaczego? Nie wiem. Z pewnością nijak mi to pomaga. Pewnie zapadam się w sobie bardziej, rozpamiętując twarze ludzi, którzy wbili mnie w ziemię, połamali, napluli na mnie albo zostawili. Zrobili to, bo nie mieli nad sobą kontroli, bo chcieli, bo jakoś trzeba było mnie się pozbyć, bo stałam się niewygodna. Zostawili po sobie ślad. Na mnie, we mnie, co za różnica. To dług. Bardzo poważny. Taki na zawsze. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Niektórzy wracali. Jakbym była przedmiotem, który można wziąć do ręki, kiedy jest ciekawy i cisnąć do kosza, gdy staje się bezużyteczny. Nie zrobiłam nic, by pokazać, że jest inaczej. Że umiem więcej, że jestem silniejsza, że nie są mi potrzebni. Zamiast tego odchodziłam z podkulonym ogonem, co bolało mnie bardziej niż ich. Oni nie zauważali. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kryłam swoje łzy, odczuwając wstyd przed samą sobą. Bądź twarda. Twarda. Twarda. Twarda. Uwielbiałam to słowo. Zawsze wpadało mi do głowy, gdy trzęsły mi się ręce, gdy rosła mi gula w gardle. Cała słabość znikała razem z tymi kilkoma literami, wyparowywała, niczym po dotknięciu różdżki. Wtedy tylko przez chwilkę czułam się wolna. Potem na moich barkach osiadał jakiś dziwny ciężar. Coś, czego od wielu lat nie potrafiłam się pozbyć, chyba nawet nie próbowałam. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Starałam się otwierać. Wydawało mi się, że wiele pokazałam, powiedziałam, zwierzyłam się. Nie pomagało. Nikt nie był w stanie zrozumieć, jak wiele odczuwałam, jak moje nadzieje płonęły. Nikt nie słyszał dźwięku mojego serca, które sukcesywnie pękało, aż przestałam być pewna, czy w ogóle jeszcze je mam.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wydawało mi się, że dobrze ich znam.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nawet, jeśli znienacka wyznała mi uczucia. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nawet, jeśli przestałam mu wystarczać. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nawet, jeśli odnalazłam światło tam, gdzie nigdy go nie było.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nadal wydawało mi się, że ich znam. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ale co martwi mogą wiedzieć?</span></span></div>
<div>
<span style="background-color: transparent; color: black; font-family: "times new roman"; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre;"><br /></span></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-38982940023906972842017-10-25T13:06:00.000-07:002018-01-05T11:35:02.293-08:00Jeden uśmiech<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Manga: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Naruto</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kategoria:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> akcja, romans, </span><span style="background-color: transparent; color: red; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">+18</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Inspiracje:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> —</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cytat: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Starset — </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Die for you</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Uwagi i ograniczenia: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ta partówka przedstawia losy kapitana Uzumakiego, jego konflikt z przyjaciółmi oraz rodzące się uczucie pomiędzy nim a dziewczyną uznaną przez resztę za wroga. W tym krótkim opowiadaniu chciałam przedstawić </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">drogę</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, którą pokonał ten bohater, zanim jeszcze konflikt z Bogami stał się otwarty. Dzięki tej partówce lepiej zrozumiecie postępowanie Naruto w</span><a href="https://legion-bogowie.blogspot.com/" style="text-decoration: none;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: underline; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: transparent; color: #1155cc; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: underline; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Legion: Bogowie.</span></a></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: red; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Partówka ta zawiera krótki wątek erotyczny oraz kilka przekleństw!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zanim, drogi czytelniku, zaczniesz czytać poniższą partówkę, zapoznaj się z Wywiadem, który odnajdziesz w zakładce autorskie.</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-fb2f00ff-c7d0-a893-f417-5ff4f206f7e7" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">“And when all the fires burn</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">When everything is overturning</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">There's no thing that I won’t go through</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Even if I have to die for you.”</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Zacznijmy jeszcze raz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Usłyszałem obok siebie znużony, jednocześnie zdeterminowany głos Kaori i coś mocno ścisnęło mnie w dołku. Maya rozpaczliwie potarła zmęczone skronie. Stałem, plecami opierając się o zimną ścianę i zamglonym wzrokiem przyglądałem się siedzącej przy małym stoliczku blondynce. Miała duże, orzechowe oczy, długie włosy zebrane w dwie kitki na dole i figlarny uśmiech, który po pierwszych dwóch godzinach bezsensownych rozmów, zamienił się w pulsującą na czole żyłkę. W tej klitce tkwiliśmy od samego rana, przesłuchując podesłane nam przez ministra osoby, które kiedykolwiek miały styczność z Bogami. Ostatnia — Tsunade — różniła się tylko tym, iż była dawną współpracownicą Shimury, a odnalezienie jej zajęło mu parę długich tygodni. Nasza policja, za pozwoleniem władz, schwytała ją na jednej z dubajskich plaż. Dowiedziawszy się o tym żałowałem, iż to nie mnie wysłali w tak egzotyczną misję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Odchyliła się na krześle, wydając z siebie ciche westchnienie, jak gdyby przeczuwała, że i tak zostanie osadzona w areszcie, nie ważne, co powie. Czułem bijący od niej bunt, chociaż całkiem dobrze współpracowała, pomijając głuchą ciszę zamiast odpowiedzi na niektóre, może zbyt osobiste pytania. Problem w tym, że nie my je wymyślaliśmy. Kaori dostała gotową listę do wypełnienia i zerkając przez jej ramię, widziałem mnóstwo pustych podpunktów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie jesteś Bogiem. — Zabrałem głos, uprzednio odchrząkując.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Przewróciła oczami, podbródek podpierając ręką. Spojrzała gdzieś w bok, na ścianę, jakby właśnie sobie coś przypomniała. Wymieniłem porozumiewawcze spojrzenie z Okanao, która tylko wzruszyła ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To chyba oczywiste — szepnęła. — Żaden bóg nie pozwoli zamknąć się w klatce z bandą błaznów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Miło, że nazywamy rzeczy po imieniu — wypaliłem ku jej zaskoczeniu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Jeśli myślała, że którekolwiek z nas ochoczo wykonuje polecenia Danzou i wspiera go we wszystkich działaniach, myliła się. Od kiedy służby zainteresowały się naszymi rodzinami, nie mieliśmy żadnego wyjścia, poza ślepym wykonywaniem rozkazów, przytakiwaniem każdemu okrutnemu planowi i szemraniem między sobą, jak bardzo znienawidziliśmy bycie dobrymi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Uśmiechnęła się przelotnie, a w jej oczach pojawił się jakiś dziwny błysk, potem przygryzła dolną wargę, pewnie zastanawiając się, ile jeszcze może nam powiedzieć. Przeszedłem parę kroków, podsunąłem sobie krzesło i usiadłem na nim okrakiem, zaciskając palce na oparciu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Było ich naprawdę wielu, ale do końca szkolenia dotrwała może dwudziestka. Setki dzieci przelewały się przez nasz ośrodek. Małe, wychudzone, głodne sieroty z nadzieją w oczach i niewyobrażalnym chłodem w sercach. Ich rozczarowanie, kiedy zamiast miski zupy dostawały pistolet. — Pokręciła głową, marszcząc brwi. — Mordercze treningi, spartańskie warunki, intrygi każdy przeciw każdemu. Dopiero potem sprowadzano bliźniaków. Zmieniły się metody, podejście, ale nie wiem, czy było lepiej. Tylko tyle, że cierpienie przekładało się na dwoje, dlatego ta więź między nimi jest tak silna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— C-co dalej? — zająknęła się Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wiedziałem, o czym myślała. Jednym z takowych eksperymentów była właśnie Yakiimo — dziewczyna, którą Okanao cudem nakłoniła do wejścia w szeregi tajnej organizacji. Cały problem polegał na tym, iż nikt nie przypuszczał, jak poważne konsekwencje może mieć ten niewinny krok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Zostałam opiekunem jednej z par. Leczyłam ich, rozmawiałam, dostarczałam broń, ubrania. Byłam dla nich… matką. — Zaśmiała się głucho. — Kochałam tamtą dwójkę. Oni byli niesamowici — powiedziała z nieukrywaną dumą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Fukao głośno wypuściła powietrze z ust, skrobiąc coś w swoim notatniku. Zastanawiałem się po co jej te wszystkie dane i wzmianki o Bogach; raczej z dnia na dzień nie przeszła na stronę ministra. Zaczynałem podejrzewać, że wszczęła prywatne śledztwo, dotyczące przeszłości Inami oraz Danzou, ale wolałem nie pytać, póki sama czegoś nie zdradzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Czy pamiętasz, co to była za para? — Ze zmęczeniem potarłem kark, krzywiąc się przy tym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Oh, tak — szepnęła, pochylając się w moją stronę. — Zostali stworzeni, by eliminować wszelkie zagrożenie i byli w tym najlepsi. Nie potrzebowali siebie nawzajem, chociaż zawsze działali we dwójkę. Ona wierzyła w dobre intencje ministra, z rozkoszą wykonywała jego polecenia, chroniła najbliższych, zabijając wskazane jej zło… Ale on… On szybko stał się ucieleśnieniem tego zła. Niech prawdziwi bogowie mają w opiece tego, kto ich znieważy. — Zaśmiała się już znacznie głośniej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Niewyobrażalne napięcie rozprzestrzeniło się po pomieszczeniu. Miałem wrażenie, że atmosferę wokół nas można było kroić nożem; powoli zmierzaliśmy do punktu wyjścia i przeczucie podpowiadało mi, iż cała rozmowa nie zakończy się w miły sposób. Oczami wyobraźni widziałem, jak kobieta zostaje brutalnie stąd wyprowadzona, albo jak dowiadujemy się coraz to okropniejszej prawdy o człowieku, dla którego pracujemy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Znieważy kogo? — Mayako przysunęła się do mojego prawego ramienia, pytająco unosząc brew. Zawsze w porę czytała mi w myślach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Moje dzieci. Rodzinę Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Chytry uśmieszek pojawił się na jej pełnych wargach. Kaori upuściła długopis, kiedy Maya głośno wciągnęła powietrze do płuc. Za to ja odruchowo napiąłem wszystkie mięśnie, a przez moje ciało przebiegł niekontrolowany dreszcz. Przez chwilę nie byłem w stanie usłyszeć własnych myśli; cichy głosik maniakalnie powtarzał </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Inami, Inami, Inami, </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">aż udało mi się otrząsnąć, głównie za sprawą otwieranych drzwi. Neji w towarzystwie dwóch policjantów, bez ogródek wparowało do środka. Podczas gdy Hyuuga stał w wejściu, tamci pochwycili kobietę pod ramiona, założyli jej kajdanki i zaczęli odciągać w kierunku wąskiego korytarza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jeszcze nie skończyliśmy! — warknęła Fukao, zaciskając dłonie w pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Odkąd Kiba po próbie samobójczej trafił do szpitala, odnosiła się do Nejiego wrogo i z nieukrywaną niechęcią tłumaczyła nam, że przyczynił się do radykalnego kroku Inuzuki. Zapobiegawczo wstałem, po czym położyłem jej dłoń na ramieniu. Nie było sensu wdawać się w słowne utarczki. Jeśli przyszli dopiero teraz, musieli mieć znacznie ważniejszy powód niż przesłuchanie kobiety, która niewiele wniosła do naszego śledztwa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— W porządku — mruknęła pod nosem Fukao, zwieszając głowę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Mayako posłała jej współczujący, ciepły uśmiech, który zostawiała tylko na najbardziej nieprzyjemne sytuacje. Hyuuga ostentacyjnie przewrócił oczami; przy nim czułem się, niczym rozkapryszone dziecko, żądające zdecydowanie zbyt wiele.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Danzou oczekuje was w sali. — Niedbale wzruszył ramionami. Odwrócił się do nas tyłem i wymaszerował, znikając gdzieś za rogiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Ona wie coś, czego nie chce nam powiedzieć — szepnęła Kaori, przygryzając opuszkę palca. — Czuję to.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jasne, w końcu ma wiele do stracenia. — Zabrałem jej notes z rąk na co nie zaprotestowała. Przekartkowałem go dokładnie, ale poza kilkoma luźnymi zdaniami, sugestiami i pytaniami, nie znalazłem nic godnego zainteresowania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Shimura nie może jej wsadzić za niewinność — obruszyła się Maya.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— On może wszystko, May. Właśnie dlatego walka z nim, to strzał w kolano — rzuciłem oschle.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Z góry zakładasz najgorsze — fuknęła, nerwowym gestem odgarniając grzywkę z oczu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Najgorsze? — Pytająco uniosłem brew. — Jestem ze sobą szczery, okay? Ten facet miał moc, żeby zabić Boginię, szefa japońskiej mafii i nadal utrzymać się na szczycie. Myślisz, że co zrobi nam, kiedy go zdradzimy?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Więc nie zamierzasz się stawiać? — Skrzyżowała ramiona na piersi, taksując mnie wyzywającym spojrzeniem. Chyba przegapiłem moment, w którym moja mała przyjaciółka stała się niebezpiecznym żołnierzem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Podziękujmy Hinacie. — Usłyszałem cichy głos za plecami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To nie jej wina. Po prostu dostrzegam ciemne strony naszego rodzącego się buntu. Każdy ma rodzinę, dam sobie rękę uciąć, że dobierze się do naszych bliskich, jeśli się postawimy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie jej wina? A niby czyja? Jeszcze kilka tygodni temu otwarcie nazywałeś go mordercą, nieważne kto pojawiał się na naradach. Teraz zamiast z nami, uczysz tamtą… sukę, jak się bronić. — Okanao postąpiła krok do przodu, tupiąc nogą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Słyszałem jej drżący od nadmiaru emocji głos i nieprzyjemnie poczucie winy wgryzło się we mnie, uniemożliwiając wypowiedzenie czegokolwiek. Byliśmy razem od zawsze. Po stracie Kakashiego siłą przyciągnąłem ją do swojego mieszkania, wziąłem wolne na dwa tygodnie, każdego dnia stając na głowie, by przywrócić Mayako taką, jaką znałem. Gotowałem wykwintne obiady o dziwnych nazwach i obrzydliwym smaku, zapraszałem na filmowe maratony albo zwyczajnie podsuwałem jej pod nos kieliszek wina, samemu racząc się szkocką. I tak jakoś wyszło, że pewnego wieczoru opowiedziała mi o ich znajomości z Hatake; potrzebowała wyrzucić z siebie te wszystkie miłe wspomnienia, zastąpić je pustką lepszą niż nadzieje, że jeszcze się zobaczą. Siedziałem, słuchałem, piłem, aż w końcu odważyłem się zacząć temat Yakiimo. Od tamtej pory zachowywała się, jakbym pomagając Hinacie, zdradzał Inami. Najgorsze, że dokładnie tak się czułem. Popadłem w paranoję, że każdy mój krok jest śledzony, że ona żyje i patrzy na to, co robię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Podrapałem się po karku, posyłając jej znaczące spojrzenie. Wyprostowała się niczym struna, chyba rozumiejąc, że trochę przesadziła w swoich oskarżeniach, ale mimo wszystko, nie mógłbym tego otwarcie powiedzieć. Spuściła wzrok na dół, przygryzła dolną wargę i biła się z myślami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Chodźmy, zanim dołoży nam kolejny nocny patrol po Tokio. — Zarządziłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jasne — wydusiła z siebie May.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kaori odetchnęła z nieukrywaną ulgą. Pewnie spodziewała się, że będziemy dalej drzeć ze sobą koty, przy okazji ją w to wciągając, ale osobiście preferowałem zawieszenie broni. Przynajmniej do czasu, aż Mayako znowu zobaczy mnie w towarzystwie nowego członka Legionu — Hinaty.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Moi ludzie zarejestrowali śmigłowiec zmierzający na zachód. W żaden sposób nie mogli połączyć się z kabiną pilota, więc wnioskujemy, że to albo przemytnicy, co jest stosunkowo wątpliwe, albo Bogowie. — Neji odchrząknął nieznacznie, wpatrując się w siedzącego u szczytu stołu ministra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Ten patrzył na plik znajdujących się przed nim raportów, stukając przy tym długopisem o blat. Milczał, jakby zastanawiając się, czy podjąć temat Bogów, czy lepiej zrugać swojego najbliższego pracownika za zbyt późne informowanie go. Mój wzrok spoczął na multimedialnej tablicy wyświetlającej mapę świata wraz z pogrubionymi miastami, w których Danzou udało się namierzyć Bogów; niemal wszystkie stolice były zaznaczone na czerwono, a kolor ten oznaczał całkowite wyeliminowanie zagrożenia. Przez chwilę poczułem nieprzyjemne mrowienie w okolicach kręgosłupa. Było mi szkoda wszystkich tych ludzi, którzy po tragicznym dzieciństwie zaczęli od nowa, a potem zostali zamordowani przez człowieka, któremu służyli. Danzou nie miał jakichkolwiek sentymentów, co do chroniących go wcześniej dzieci. Powieka nawet mu nie drgnęła, gdy trzy dni temu jego wywiad doniósł o kobiecie z niezwykłymi zdolnościami. Kazał ją zastrzelić, po czym machnął ręką, dalej wracając do przeprowadzania z nami wykładu. Każda taka lekcja miała uczynić z nas doskonałych wojowników, znających Bogów od podszewki. Czasami zastanawiałem się, czy Shimura przemyślał kwestię ewolucji. Zmienialiśmy się w najmniejszej sekundzie, zdobywaliśmy nowe informacje, sprzęt, doświadczenie, więc dlaczego nadnaturalni wciąż pozostawali dla niego tacy sami? Dlaczego zachowywał się, jak gdyby nadal byli stworzonymi przez niego eksperymentami, a nie rozwijającymi się ludźmi? Miałem ochotę pociągnąć go za język.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Tak, wiem o tym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wszyscy unieśliśmy na niego zaskoczone spojrzenia. Madara prychnął pod nosem, cicho się śmiejąc. Wiedziałem, co sobie wówczas pomyślał: przed Danzou nic się nie ukryje. Sam przecząco pokręciłem głową, patrząc na blat stołu. Instynktownie poczułem, jak Hinata wpatruje się we mnie tymi lawendowymi oczyma. Tylko obecność wciąż zdegustowanej Mayako sprawiała, że uparcie opuszczałem głowę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Pstryknął palcami, a wtedy obraz zmienił się na znacznie bardziej rozmazany. Czarny śmigłowiec na tle porannego, szarego nieba, był dobrze widoczny, gorzej jeśli chodzi o znajdujących się w środku ludzi. Dla dobra Danzou nie zamknęli kabiny, więc widziałem wysokiego mężczyznę o rudych włosach, ubranego w ciemny płaszcz oraz leżący przy jego nodze, misternie oklejony pakunek. Wzdrygnąłem się odruchowo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jak mniemam poznajecie. — Uśmiechnął się półgębkiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wstał, przeszedł kilka metrów i stanął bokiem do tablicy, przypatrując się fotografii. Potem palcem wskazał na maszynę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Yahiko Inami. Wszędzie rozpoznam ten kolor — odparł z nieukrywaną dumą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Dlaczego pan ich nie zatrzymał? — Hinata odezwała się nieśmiało, przygryzając skuwkę długopisu. Musiałem przyznać, że ten gest był dziwnie kuszący i zarazem niepokojący.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— W powietrzu? Mając </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">go</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> za przeciwnika? Tylko głupiec porwałby się na coś takiego. Poza tym, doskonale znam cel i przyczynę ich podróży. — Wsunął dłonie do kieszeni, uśmiechnął się do lewego profilu swojego byłego ucznia, by następnie przesunąć po nas wzrokiem. — Bogowie wybierają się do Egiptu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Cichy szmer rozszedł się po stronie, gdzie siedziały dziewczyny. Kaori z niezrozumieniem zerknęła mi w oczy, chyba licząc, że zabiorę głos w tej sprawie. Jednak gdy otwierałem buzię, żeby wyrazić całą masę wątpliwości, Danzou mnie uprzedził.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Po co wrogowie Japonii mieliby udać się na zupełnie inny kontynent, skoro przeciwników mają pod nosem? Może werbują kolejnych nadnaturalnych? Może uciekają? — Zaśmiał się ochryple. — Historia Bogów jest równie długa, co skomplikowana. Na początku odznaczali się wyższą inteligencją, wytrzymałością, a każde z nich miało lepiej rozwinięty jeden zmysł. Na tym koniec, żadnych sztuczek. Dopiero z biegiem lat odkryłem, że w skrajnych sytuacjach, szczególnie jeśli są zdani sami na siebie, manipulują przestrzenią, żywiołami, własnym organizmem. To był zupełny przypadek. Poddałem treningowi pewnego siedmiolatka, który bojąc się przegranej sprawił, że woda rozsadziła zbiornik i… poddała się mu. Niesamowity, a zarazem przerażający widok. By uwolnić potencjał innych wysyłałem ich na misje w nieprzyjazne tereny, bez picia, jedzenia, towarzystwa. Niektórzy nigdy nie wrócili. — Znów pstryknął palcami, przywracając nienaruszoną mapę świata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co to ma wspólnego z Egiptem? — Neji wydawał się bardziej znudzony, niż przez poprzednie dwanaście spotkań.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Kilkanaście lat temu wysłałem tam Yakiimo. Chciałem, żeby wykradła dla mnie pewną księgę, nie była mi potrzebna, ale to zadanie nauczyło ją więcej, niż bym chciał. Od tamtego czasu jest Boginią… A przynajmniej była — dodał pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Moje pięści zacisnęły się automatycznie, podobnie jak usta Sasuke. Musiałem przyznać, że od pewnego czasu wiódł prym buntownika w naszej grupie. Nie udzielał Shimurze prostych odpowiedzi, zawsze pozostawiał luki w wykonanym przez siebie zadaniu albo otwarcie mówił to, co myślał. Mimo to, wpływy sławnego rodu Uchiha chroniły go na tyle, że Danzou nie ośmielił się go zdegradować czy pozbyć w mniej przyjemny sposób.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Podejrzewam, że Yahiko przemycił tam jej ciało.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zapadła głucha cisza. Zmarszczyłem brwi, przez sekundę zastanawiając się, czy te spotkania na pewno dobrze na mnie wpływają. Danzou robił nam niesamowity mętlik w głowach, opowiadając o rzeczach, które jeszcze kilka miesięcy temu uznałbym za bajeczki dla dzieci.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Tylko po co? — Mayako zakręciła kosmyk włosów na palcu; wyglądała, jakby mówiła sama do siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Znajdzie miejsce, w którym zdobyła swoje zdolności, zaniesie ją tam i spróbuje wydobyć z niej to, co najlepsze. Potem przejmie jej umiejętności, stając się Bogiem doskonałym. — Dłonie ułożył na blacie, opierając się na nich. Patrzył na nas wyczekująco. — Część z was spróbuje zabrać ją, zanim będzie za późno. Kapitanie?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kurwa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Tak? — Odwróciłem twarz ku niemu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Poprowadzisz tę misję. Wraz z tobą do Egiptu uda się także pani Okanao. To nie pierwsza pustynia, którą zobaczysz, prawda?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Prawda — burknęła Maya.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Przyda wam się też dobry tłumacz i mediator. Hinata, potowarzyszysz panu Uzumakiemu. Na dokładkę pan Uchiha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— No, braciszku, miłego lotu. — Sasuke parsknął, klepiąc skonsternowanego Itachiego po plecach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Mówiłem o tobie, Sasuke. Itachi oraz Hoshi spróbują namierzyć firmę, która dostarczyła Bogom śmigłowiec. Muszę wiedzieć jaki sprzęt udało im się zdobyć. Pani Fukao poprowadzi misję kapitana z zewnątrz, pozostaniesz z nimi w stałym kontakcie, wspierać cię będzie Madara. To wszystko, co mam wam do powiedzenia. — Ekran za nim błyskawicznie zgasł, zaś jego spojrzenie stało się dziwnie zimne, nieprzejednane.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co z Yakiimo? — zagadnąłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Sprowadźcie ją do mnie. Daje wam dzień na spakowanie. Liczę na was, żołnierze! — krzyknął, niczym rasowy lider, zagrzewający do walki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Tak jest. — Ja i Hinata odezwaliśmy się równocześnie, podczas gdy Sasuke niemal wychodził, a Mayako ignorowała cały świat.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wtedy dotarło do mnie, jak bardzo samobójcze jest to zadanie. Czwórka niedogadujących się ze sobą ludzi, przeciwko nieznanemu wrogowi. Troje z nas potrafiło dobrze walczyć, jednak Hinata mogła nas jedynie spowalniać. W tej sytuacji jej jedynym atutem była inteligencja. Być może Bogowie rozszarpią nas przy pierwszym spotkaniu. Być może zginiemy na środku pustyni albo dopadnie nas banda terrorystów. Być może to ostatni raz, kiedy cieszę się długimi, jesiennymi wieczorami i ostatni raz, kiedy — jeśli się uda — zobaczę Yakiimo. Przekonam się, co naprawdę zrobił jej minister, dlaczego Yahiko najwidoczniej nie odstępuje od ciała siostry, czemu to wszystko musi być tak cholernie trudne i niepewne. Głośno przełknąłem ślinę, czując zimne palce Hinaty na moim ramieniu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Damy sobie radę — szepnęła wprost do mojego ucha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Te trzy słowa pozwoliły mi uwierzyć, spakować się, zabrać broń, po raz kolejny włożyć tarczę na ramię. Ale nie sprawiły, żebym z dnia na dzień dowiedział się, jak pokonać samych Bogów.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zacznijmy od tego, że z małym opóźnieniem i pewnymi komplikacjami, cudem wylądowaliśmy na środku pustyni, po tym jak spotkała nas wyjątkowo nieciekawa burza piaskowa. Od kilku godzin podziwiałem wrak śmigłowca, martwego pilota wciśniętego między szybę a siedzenie, i Mayako, która — jak na żołnierza przystało — próbowała ratować wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy, szczególnie wodę oraz suchy prowiant. Co chwila nad naszymi głowami pojawiały się jakieś gigantyczne ptaki, jakby czekały aż piasek w zupełności nas pochłonie. Sasuke starał się złapać jakąkolwiek łączność ze światem, wspinając na coraz to większe wydmy, zaś milcząca Hinata siedziała przy moim ramieniu, nerwowo skubiąc krawędź białej koszulki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Czułem, jak cały ten pot i brud przykleiły mi się do ciała, więc powoli zacząłem marzyć o przyjemnej kąpieli albo jakiejś oazie z małym stawem. Przeczesałem włosy, podniosłem się z ziemi, oznajmiając to reszcie głośnym strzyknięciem kości, po czym wszedłem do wnętrza maszyny, gdzie Mayako grzebała w naszych torbach, przepakowując sprzęt do plecaków. Robiła to wściekle; niedbale wrzucała rzeczy, szarpała suwaki, gwałtownie poprawiała opadającą na oczy grzywkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co z tobą? — Oparłem się o próg i popatrzyłem z góry na jej plecy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Nie odezwała się dłuższą chwilę, ale dla własnego bezpieczeństwa wolałem nie pytać po raz drugi. Mayako miała to do siebie, że czasami nie należało jej drażnić, a ów </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">czasami </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">nadeszło właśnie dzisiaj, w Egipcie, na środku piekła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To nie był przypadek — odpowiedziała w końcu, chociaż miałem nieodparte wrażenie, iż bardziej mówiła do siebie; ja nadal pozostawałem w sferze ignorancji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jaśniej?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Poderwała się tak nagle, że odruchowo stanąłem na baczność. Na szczęście w dłoni trzymała tylko jakiś kawałek materiału, chyba bandaż, ale kto wie, co byłaby w stanie tym zrobić, gdyby naprawdę chciała. Na jej twarzy wymalował się gniew, a oczy płonęły niesamowitym zapałem. Zmarszczyła brwi, przez co wyglądała na znacznie starszą niż w rzeczywistości, a potem podeszła do mnie i przycisnęła mi materiał do torsu. Pewnie miało to imitować uderzenie, jednak nie ośmieliłem się przewrócić oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Oni wiedzą, rozumiesz?! — warknęła. — Przed wylotem razem z Hoshi dokładnie sprawdziłam pogodę i wszelkie anomalie. Niebo było czyste, i nagle, ni z tego, ni z owego, burza piaskowa! Musisz być naprawdę tępy, żeby nie domyślić się, kto i po co ją wywołał — syknęła przez zaciśnięte zęby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Przesadzasz. Bogowie są skupieni na uciekaniu, nie zabijaniu nas. — Wzruszyłem ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Szturchnęła mnie w ramię, wydając z siebie dźwięk na wzór warknięcia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co byś zrobił, żeby spowolnić pościg? Oni nie zbudują dla nas trasy wprost do swojej kryjówki. Będą utrudniać nam każdy krok — mówiła podniesionym tonem, dokładnie podkreślając każde słowo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Więc mamy się wycofać, tak?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Oczywiście, że nie. Danzou dobrałby się nam do skóry, zanim zdążylibyśmy mu się wytłumaczyć. — Ze zrezygnowaniem pokręciła głową. — Ale nie zmienia to faktu, że Bogowie </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">czekają.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Odwróciła się na pięcie, wymijając mnie szybko i wtedy poczułem ten nienaturalny chłód i zdenerwowanie z jej strony. Mayako nie po raz pierwszy uczestniczyła w trudnej misji, ale po raz pierwszy, od bardzo dawna, zaczęła się wahać, może nawet bać. Żadne z nas nie potrafiło przewidzieć, co się wydarzy, kto nas zaatakuje i z jaką siłą. Siedzieliśmy na przysłowiowej bombie, licząc sekundy w nadziei, że akurat w tym momencie los będzie nam sprzyjał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Okanao wcisnęła w ręce Hinaty przeładowany plecak, obrzucając dziewczynę gardzącym spojrzeniem i udała się w stronę Sasuke. Jeśli właśnie tam miała wyglądać współpraca, równie dobrze moglibyśmy spróbować skontaktować się z Danzou i powiedzieć, że zawiedliśmy. Hinata uśmiechnęła się do mnie pocieszająco, odpowiedziałem jej dokładnie tym samym; ona jedna stała po mojej stronie. Oboje podeszliśmy do pozostałej dwójki, która pochylała się nad mapą, próbując ustalić, jak daleko od szlaku jesteśmy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Tędy przechodzą karawany, wczesnym rankiem i o zachodzie słońca. Jeśli się pospieszymy, powinniśmy na nich trafić. — Mayako przygryzła opuszkę kciuka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To miała być tajna misja — wtrąciła Hinata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie zamierzam umrzeć tu z głodu czy pragnienia, a to się stanie, jeśli nie odnajdziemy drogi — burknął Sasuke, nie odrywając oczu od pokaźnego kawałka papieru. — Poza tym, może słyszeli coś o Bogach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— W takim razie, ruszajmy. — Poprawiłem plecak, przywiązałem do jednej ze szlufek wojskową kurtkę i zerknąłem na wszystkich wyczekująco. — Od traktu dzieli nas jakieś piętnaście kilometrów, dochodzi czternasta, nie ma na co czekać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Wreszcie gadasz do rzeczy — powiedziała Maya, ale w jej tonie nadal nie wyczuwałem krzty wesołości czy zrozumienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Maszerowaliśmy jeden za drugim, tak długo, że moje barki nieprzyjemnie piekły, zaś łydki — od wspinania się na wydmy — rytmicznie pulsowały. Zamykałem szereg, dostrzegając, jak Hinata coraz bardziej zwalnia kroku, natomiast Mayako i Sasuke od czasu do czasu klęli pod nosem albo sprawdzali mapę. Sam miałem dość gorąca, temperatura zdawała się w ogóle nie spadać, słońca nie zakryła nawet najmniejsza chmurka. Wszyscy zarzuciliśmy na głowy jakieś nakrycia, ale na niewiele się to zdało. W tej walce staliśmy na przegranej pozycji, i tylko modliłem się o skrawek cienia, w którym moglibyśmy odpocząć. Co gorsza, presja czasu nie pozwalała nam na jakikolwiek postój; sam, będąc wyćwiczonym do takich zadań żołnierzem, słaniałem się na nogach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kilka minut później, Hinata niedbałym ruchem zrzuciła z pleców bagaż i padła na kolana, ciężko dysząc. Doskoczyłem do niej, natomiast Mayako odwróciła się do nas leniwie, podobnie, jak Sasuke. Wyglądali, jakby czekali, aż będziemy mogli iść dalej. Problem w tym, że nie mogliśmy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie dam rady — wysapała dziewczyna, odchylając się do tyłu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Barkiem opadła na moje ramię, zesztywniała od razu, ale nie odsunęła się. W miejscu, gdzie stykała się nasza rozgrzana skóra, poczułem przyjemny prąd. Okanao ostentacyjnie mlasnęła i sięgnęła po bukłak z wodą, po czym rzuciła go w moją stronę. Łapiąc go posłałem jej wściekłe spojrzenie, pod naporem którego jej mina stała się trochę łagodniejsza, jednak w sercu Mayi nadal nie było miejsca na litość wobec Hinaty. Z góry założyła, że wszyscy bliscy współpracownicy Danzou to najgorsi wrogowie; nie docierało do niej, że Hyuuga wypełniała obowiązki wobec swojej rodziny, zwłaszcza despotycznego i nader wymagającego ojca. To nie Okanao dostrzegała łzy oraz starania kobiety, tylko ja.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wyschnięte wargi Hinaty przylgnęły do bukłaka z wodą. Piła zachłannie, nie zwracając uwagi na wymowne spojrzenie Sasuke. Potem gwałtownym ruchem otarła twarz z potu, mrużąc oczy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Musisz — powiedziałem, zarzucając sobie jej plecak na drugie ramię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Nie zaprotestowała, jedynie uśmiechnęła się do mnie z wdzięcznością, po czym wstała i wysunęła się przed szereg. Sasuke mozolnie ruszył w ślad za nią, natomiast Mayako zrównała się ze mną krokiem. Czułem, że znowu ma mi coś bardzo ważnego do przekazania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To twój wybór — oznajmiła tak nagle, że na chwilę przystanąłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Patrzyła na plecak Hinaty, lecz doskonale wiedziałem, że nie to chodziło jej po głowie. Zmarszczyłem brwi, na co przewróciła oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Byliśmy razem od dzieciaka, więc na pewno nadal będę cię kochać, ale nie zawsze stanę po twojej stronie. — Odgarnęła lepiące się do czoła włosy. — Mam wrażenie, że ona cię zmienia, izoluje, pokazuje ten cały wyidealizowany świat Shimury.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zaśmiałem się na widok jej zmartwionej miny. Spędzanie czasu z kimś zupełnie mi obcym, znajdującym się po drugiej stronie barykady, nie miało dla mnie głębszego znaczenia. Hinata — mimo powiązań z Danzou — była miłą, inteligentną dziewczyną, która lubiła tą samą kuchnię i te same książki, co ja. Dostarczała mi cennych informacji o przebiegu działań ministra, w zamian oczekując pomocy przy nauce samoobrony, a że wielokrotnie szkoliłem rekrutów, nauka szła nam łatwo i przyjemnie. W dodatku była raczej spokojna, racjonalna i pokojowo nastawiona do każdego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jest inna — dodała Mayako po długich sekundach wahania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Bo zajęła miejsce Yakiimo, chociaż wcale jej nie przypomina? — odparowałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Nie wiem skąd pojawiła się złość w moim głosie, ale miałem serdecznie dość upatrywania problemów w najmniej winnej osobie. Cała ta ciężka, dusząca mnie atmosfera pojawiła się zaraz po śmierci Yakiimo, kiedy nikt nie ośmielił się wspomnieć o niej słowem, szczególnie przy załamanym Kibie. Potajemnie zrzucaliśmy na siebie brzemię jej losu, podczas gdy, to właśnie ona samodzielnie wpakowała się we wszystkie znane nam gówna. Hidan, Kakuzu, pozostałe szemrane towarzystwo, morderstwa, ucieczki, dożywocie, aż w końcu zakończona fiaskiem próba odwetu. Im dalej zagłębiałem się w życiorys tej kobiety, tym bardziej zdawałem sobie sprawę, iż z nią naprawdę było coś nie tak. Ciągle potrzebowała wrażeń, adrenaliny, pokazywania swojej siły, jednocześnie maniakalnie chroniła członków przybranej rodziny, jakby miała wszczepiony jakiś obcy dla nas gen.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zacisnąłem pięści, powstrzymując się od okrutnej fali słów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie o to chodzi — warknęła, przyspieszając kroku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Oj, nie, tym razem nie uciekniesz, pomyślałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Faktycznie nie o to. — Parsknąłem. — Może powinna dać ci w mordę, rzucić się na ministra i pokazać wszystkim środkowy palec? Wtedy byłoby okey.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie mów tak. To nie Yakiimo — syknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie ona? Błagam cię, przestań robić z niej bohaterkę i męczennicę. Wystarczy, że mianowała się Bogiem. — Z litością pokręciłem głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Sama czy raczej przyjaciel twojej Hinaty to zrobił? — Splotła ramiona na piersi, zerkając na mnie wyzywająco.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">I w chwili, kiedy mieliśmy przed sobą jeszcze jakieś mosty, kiedy za kilka godzin zaczęlibyśmy normalnie rozmawiać, śmiać się, działać razem, wypaliłem:</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Masz rację, jest moja, a ty się w końcu odpierdol, Mayako.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Nie odezwała się do mnie przez resztę drogi, ani nawet wtedy, gdy połowa karawany groziła nam bogato zdobionymi nożami, ani gdy uprzejma para staruszków zaprosiła nas do swojego obszernego wozu na kolację. Na szczęście świetnie posługiwali się angielskim, toteż wspólnie — to jest ja i Hinata, bo Sasuke zdawał się być równie obrażonym, co Okanao — okłamaliśmy ich, że jesteśmy tylko samozwańczymi turystami, którzy nie posłuchali przewodnika i skończyli na pustyni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Stare małżeństwo mieszkało w jakiejś oddalonej od cywilizacji wiosce nad osadą, do której zmierzali. Pozwoliłem sobie na krótką fascynację ich spokojnym życiem urozmaiconym podróżami między miastami, zbieraniem daktyli i zajmowaniem się domem. Zaprosili nas do siebie na nocleg, który zresztą ochoczo przyjęliśmy. Potem opowiedziałem im o burzy piaskowej; właściwie ograniczyłem się tylko do słów </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">widzieliśmy ją z daleka. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wyglądali na nieco zdziwionych, aż w końcu oboje zaśmiali się i kobieta — Asma — odparła:</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Pustynia musi się na was gniewać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Maya prychnęła w kącie, ale brzmiało to bardziej zwycięsko niż ironicznie. Hinata podkuliła nogi, oparła podbródek na kolanach i z pół przymkniętymi powiekami wsłuchiwała się w rytmiczne skrzypienie wozu. Uchiha natomiast siedział ze świecą w dłoni, przeglądając jakieś dokumenty. Zupełnie nie przejmował się tym, że były to tajne, wojskowe akta.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Już drugi raz w ciągu tygodnia mamy gości — mruknął wesoło staruszek Gazi. Jego ciemne oczy zaiskrzyły się w świetle ognia. — Poprzedni byli bardziej interesujący. Zjawili się w wiosce nocą i zapukali do naszego domu, prosząc o schronienie. Moja żona ma dobre serce, nie umiała im odmówić, chociaż nieco się przestraszyłem, kiedy jeden z nich wniósł na rękach nieprzytomną dziewczynę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wóz najechał na kamień, więc wszyscy podskoczyliśmy, chociaż wydawało mi się, że to moje nieruchome serce wykonało gwałtowny obrót i zaczęło bić ze zdwojoną siłą. Nawet Sasuke oderwał się od kartek, wymieniające ze mną porozumiewawcze spojrzenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Kim byli? — zapytał bezpośrednio, siląc się na uprzejmy ton.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Oh, nie podali swoich imion, ale powiedzieli, że możemy liczyć na ich przychylność. Naprawdę dziwnie wyglądali, tak nienaturalnie, majestatycznie. A ta nieprzytomna dziewczyna, biedulka. Mówili, że tylko pustynia może ją obudzić. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nasz sąsiad nazwał ich bogami. Przesądny głupiec — zaśmiał się staruszek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Ilu ich było? — wyrwało mi się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Małżeństwo spojrzało na mnie podejrzliwie, potem zerknęli na siebie i znowu wlepili swoje brązowe oczy w moją osobę. Poczułem zimny pot na karku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— No dobra, wy młodzi, gadajcie. Żadni z was turyści. — Gazi uniósł jedną brew.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Odchrząknąłem dość niezdarnie, obiecując sobie, że po powrocie do Japonii pójdę na przyspieszony kurs wychodzenia z bagna obronną ręką. Albo chociaż nauczę się wiarygodnie kłamać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Informacje za informacje. — Sasuke wzruszył ramionami. Od kiedy stał się tak otwarty na nieznajomych? — Działamy z rozkazu ministra Shimury, jesteśmy z Tokio i prawdopodobnie ścigamy ludzi, o których mówicie, a teraz, za pozwoleniem — usłyszałem kliknięcie odbezpieczonego pistoletu, zdławiony okrzyk staruszki i siarczyste przekleństwo w ustach Mayako — co powiecie o waszych gościach?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Uchiha — syknąłem przez zaciśnięte zęby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Daj mi pracować, Uzumaki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Skurwysyn nawet na mnie nie spojrzał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Naprawdę niewiele, przyszli tak nagle…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To już wiemy. — Przerwał roztrzęsionej kobiecie. — Ta nieprzytomna dziewczyna, jak wyglądała?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Blond włosy, niska i strasznie wychudzona. Na ramionach miała narysowane jakieś dziwne znaki i pełno bandaży… tak, na nogach… Ubrali ją w białą tunikę, wykąpali i wyszli. To było wczesnym rankiem. Na stole zostawili trochę pieniędzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Czemu ktoś nazwał ich bogami? — mówił melancholijnym, lodowatym tonem, który przyprawiał mnie o dreszcze. Więc tak działają najlepsi z najlepszych?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jego rodzina mieszka tam od pokoleń. Mówili, że kilkanaście lat temu zjawiła się tam mała dziewczynka, sama przetrwała na pustyni i potem wokół niej działy się niestworzone rzeczy. To tylko niemądre bajeczki. — Gazi zaśmiał się nerwowo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Okaże się — burknęła Okanao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Pokażecie nam swój dom, prześpimy się, trochę poszperamy i znikniemy, jasne? — Sasuke oznajmił to na tyle dobitnie, że gorliwie pokiwali głowami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Nagle rozległo się kliknięcie. Asma zacisnęła powieki, pomarszczoną dłonią zakrywając usta, podczas gdy jej małżonek starał się ją osłonić. Jednak nic się nie wydarzyło. W mojej głowie odbił się krótki śmiech Sasuke.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Naprawdę mają was w opiece.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Popatrzyłem na niego ze zgrozą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co? — wydukała Hinata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Spust się zaciął. — Schował gnata za pasek spodni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wtedy do głowy przyszło mi zdanie, które usłyszałem od porucznika w czasie swojej pierwszej misji w Iranie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Życie ma swoją cenę, panowie. Jeszcze dziś się o tym przekonacie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Znalazłem go niedaleko domu, wszędzie wokół panowała ciemność, a on wpatrywał się w horyzont, powolnymi ruchami tląc papierosa. Rękę niedbale trzymał w kieszeni i, na dźwięk moich kroków, obejrzał się delikatnie za siebie, po czym wrócił do poprzedniej pozycji. Na początku chciałem obić mu tą jego pyszałkowatą twarz, ale Hinata uświadomiła mi, że zabójstwo cywilów nie wpłynęłoby źle na Sasuke, lecz odegrałoby się na reputacji samego ministra. Gra, którą obecnie prowadził Uchiha była chora i jednocześnie imponująca.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Stanąłem obok, podziwiając kilkanaście wysokich wydm wznoszących się za drzewami pełnymi daktyli. Za nami znajdowała się mała wioska drewnianych domków, gdzie dominowały wielodzietne, ubogie rodziny. Mimo to, przywitali nas najlepszymi daniami i zaoferowali własne łóżka. Staruszkowie nawet po incydencie z bronią odnosili się do nas przyjaźnie, tylko na Sasuke reagowali wymuszoną uprzejmością, ale on niezbyt się tym przejmował. Popatrzył na mnie z ukosa, wyciągnął paczkę fajek i przysunął ją do mnie. Odmówiłem, kręcąc głową. Nie miałem ochoty na słowa, nie wiedziałem, jak powinienem się wobec niego zachować, więc czekałem, aż wykona swój ruch.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nadal się gniewa? — zapytał, kiwając się na piętach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Noce tutaj były zimne. Z pustyni nadciągał nieprzyjemny, chłodny wiatr i cała ziemia zdawała się nagle zamierać, choć wszelkie stworzenia budziły się do życia; idąc omal nie nadepnąłem na skorpiona. Niebo mieniło się tysiącami gwiazd i musiałem przyznać, że nigdzie indziej nie jawiło się równie pięknie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Mayako — dodał, gdy nie odpowiedziałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Ta. — Podrapałem się po karku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Boi się — rzucił, wzruszając ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Przecież zawsze będę blisko niej. — Skrzywiłem się nieznacznie, nie do końca rozumiejąc jego słowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Maya od lat była częścią mojego życia; potrafiła zrozumieć mnie w każdej, nawet najgorszej sytuacji. To z nią uciekałem ze szkoły albo wymykałem się z domu na papierosa, gdy mieliśmy szesnaście lat i zupełne gówno w głowie. Pocieszała mnie i groziła dziewczynom, które mnie odrzucały. Zaśmiałem się pod nosem, przykucnąłem, po czym przyłożyłem dłoń do zimnego piasku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie o to chodzi, ćwoku — warknął zniecierpliwiony. — To ją przerasta. Strata Kakashiego, Yakiimo, próba samobójcza Kiby, a teraz widmo śmierci z ręki Bogów. Oni nie są… zwyczajni — zawahał się. — Madara mówił, że Gaara z łatwością wyrzucił go z helikoptera.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— A potem uratował — wtrąciłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Skurczysyn — skwitował, pociągając nosem. — Nie wiadomo po czyjej stronie stać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Po tej właściwej — odpowiedziałem, na co prychnął zdegustowany.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Nie było czegoś takiego. Ani Bogowie, ani Shimura nie zajmowali miejsca tych dobrych, sprawiedliwych i niezłomnych. Danzou wykorzystywał nas, jako pionki, natomiast Yahiko coraz częściej atakował, zabijał, nawet jeńców.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Słuchaj, Naruto — zaczął dość niepewnie. — Ta dziewczyna, Hinata, naprawdę nic do niej nie mam, ale posłuchaj starego kumpla, i uważaj, okay? Hyuuga to Hyuuga, pomagają ministrowi, nie wiadomo, co mają na sumieniu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jasne — mruknąłem, niemal go zlewając.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Westchnął mrukliwie, jakby chciał powiedzieć, że zrobię, co zechcę. Potem zgasił peta butem i odchrząknął. Postaliśmy chwilę w zupełnej ciszy, następnie obaj zgodnie ruszyliśmy do domku. Sasuke spał na kocach w przedsionku, Maya na fotelu w kuchni, mi pozostawiono salon, małe pomieszczenie obok zajmowała Hinata. Przywitała nas grobowa cisza, zupełna ciemność, gdzieś z góry rozlegało się stłumione chrapanie. Wymieniliśmy ze sobą zrozpaczone spojrzenia i pożegnaliśmy się. Gdzieś za mną rozległ się dźwięk kroków.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Hinata opierała się o próg, ubrana w białą, poruszającą się pod wpływem powietrza sukienkę, sięgającą zaledwie do połowy ud. Długie włosy opadały jej na plecy, ramiona, zarumienione policzki. Nieśmiało zerkała mi prosto w oczy, wyglądała, jakby na coś czekała; zdradzały ją delikatnie rozchylone wargi, nierówno poruszająca się klatka piersiowa. Przygryzłem dolną wargę, na zmianę zaciskając i rozluźniając palce. Mimowolnie zacząłem do niej podchodzić, ona zrobiła to samo, przy czym jej ruchy pozostawały pełne gracji. I jakoś tak wyszło, że przylgnęła do mnie, pozwoliła napawać się widokiem swoich dużych, liliowych oczu, mlecznej skóry. Czułem śliski materiał pod palcami, zapach słodkich perfum. Nasze usta odnalazły się, najpierw powoli, z drżeniem, potem naparła na mnie, zacisnęła dłonie na moich barkach, głośno wypuściła powietrze przez nos. Odruchowo chwyciłem ją pod tyłkiem, a ona zaplotła swoje biodra na moich, przesunęła językiem po szyi, wywołując dreszcze. Mój oddech przyspieszył, kiedy kładłem Hinatę na niewielkiej, zielonej kanapie w kącie pokoju.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Naruto — szepnęła, mocując się z paskiem spodni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Pociągnąłem zębami za skórę na jej szyi, przez co wygięła się w łuk. Dłonią przesunąłem od kolana w górę, zacisnąłem palce na pośladku dziewczyny, warknąłem, gdy zsunęła moje bokserki. Całowaliśmy się, pozbywając kolejnych części garderoby, aż znalazła się pode mną zupełnie naga, z iskrami w oczach. Niepewnie przesuwała rękami po moim ciele; pozostawała krucha, niesamowicie delikatna i cholernie pociągająca. Niczym zakazany owoc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Czubkiem języka dotknęła płatka mojego ucha. Sukcesywnie zburzała każdą postawioną przeze mnie barierę, mury wzniesione przez ostrzeżenia Mayako oraz niechęć pozostałych. Wszystkie cegiełki runęły, kiedy przylgnęła do mnie, zatapiając twarz w zagłębieniu szyi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Naparłem na nią, napawając się jej cichym jękiem. Na początku poruszałem się powoli, zaciskając palce na oparciu, podczas gdy Hinata wiła się pode mną, paznokciami rysując ślady na moich plecach. Przyspieszyłem gwałtownie, rozkoszując się gładkim ciałem kobiety, jękami, swoim przyspieszonym oddechem, który roznosił się po całym pomieszczeniu. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Poczułem, jak przez ciało Hinaty przeszedł niekontrolowany dreszcz, zaraz potem mimowolnie przygryzłem skórę na jej ramieniu, zaciskając powieki. Gdy uniosłem na nią wzrok nie miała tych niewinnych, liliowych oczu. Zamiast nich dostrzegałem pałającą rozpaczą szarość, po kanapie rozlewały się jasne kosmyki. Kruchą dłonią dotknęła mojego policzka i — zupełnie zbity z tropu — zamrugałem kilkakrotnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Wszystko w porządku? — Hyuuga zmarszczyła brwi, przyglądając mi się badawczo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Odsunąłem się od niej i w ciemności odszukałem swoje bokserki. Na skórze nadal czułem dotyk; nie Hinaty, tylko </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">jej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Cholera.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wciągnąłem na siebie bojówki, patrząc, jak Hinata niepewnie zakłada na siebie swoją niemal przezroczystą sukienkę. Wymieniliśmy ze sobą spojrzenia, zdawało mi się, że lekko posmutniała pod wpływem mojego przedłużającego się milczenia. Nie chciałem wyjść na dupka, ale stało się coś, czego nie oczekiwałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Dlaczego akurat Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Prychnąłem pod nosem, wgapiając się w okno przede mną. Mrok zdawał się gęstnieć z każdą sekundą, widziałem ruchy za oknami, liście drzew poruszały się, przypominając ludzkie sylwetki. Podszedłem do plecaka, wyjąłem z niego niewielkie pistolet i schowałem go za paskiem. Zamiast koszulki zarzuciłem jedynie sportową bluzę z kapturem, niedbale przeczesałem włosy i — dla pewności, że mnie nie zatrzyma — odczekałem pięć sekund.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Stanę na straży — rzuciłem, przekraczając próg.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Odpowiedziała coś, ale jej słowa zagłuszyło trzaśnięcie drewnianych drzwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Chłodne powietrze uderzyło w moją nagą klatkę piersiową. Poprawiłem pistolet i śmiałym krokiem ruszyłem przed siebie. Piasek szeleścił pod moimi butami, rozdzierając przejmującą ciszę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">I wtedy go zobaczyłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Siedział na swoim dumnie unoszącym łeb wierzchowcu, wpatrując się prosto w nasz tymczasowy dom. Nie zaatakował, nie zbliżył się, nawet nie drgnął, podobnie, jak ja, zamarł. Nie potrafiłem nawet złapać za gnata; wpatrywałem się w jego otoczoną ciemnością postać, czując potęgę, którą emanował. Zarejestrowałem drobny ruch obok siebie. Na oddzielającym nas terenie w powietrze podrywały się pojedyncze ziarnka piasku, unosząc się, trzymane dziwną siłą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Obok niego pojawiły się dwie inne, poruszające się pieszo postacie. Kiedy oświetlił ich księżyc, zobaczyłem, iż owinięci są chroniącymi przed piaskiem szalami. W przeciwieństwie do Yahiko, zaczęli mozolnie iść w moją stronę; mogłem przysiąc, że w ręce jednej z nich połyskiwało coś srebrnego. Głośno przełknąłem ślinę. Trójka Bogów stanowiła dla nas nie lada wyzwanie. Wszystkie moje mięśnie były cholernie napięte, ale odważyłem się tylko zawrócić, wpaść do przedsionka i zacząć szarpać Sasuke za ramię. Otworzył oczy. Nie pytał; po wyrazie mojej twarzy wywnioskował zagrożenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Idę po Mayę — rzucił, wypadając z pomieszczenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Chwilę potem usłyszałem ciche, ale napięte głosy całej trójki. Wszedłem do salonu, zabrałem z plecaka swoją tarczę i jeszcze jeden pistolet. Mayako sprawdzała snajperkę, Sasuke uzupełniał naboje do karabinu, Hinata stała zupełnie przerażona. Okanao wsunęła w jej dłonie gnata, po czym popatrzyła na mnie wyczekująco.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Kto?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Bogowie. Dokładnie dwójka… Właściwie trójka. — Jąkałem się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Właściwie? — Uchiha nie odrywał wzroku od broni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Yahiko jest z nimi — wypaliłem. — Musieli nas obserwować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mayako miała minę w stylu </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">a nie mówiłam, </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ale to nie był odpowiedni czas na przekomarzania, o czym doskonale wiedziała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Wejdę na dach i spróbuję ich zdjąć. — Zarzuciła snajperkę na ramię, zaś włosy zebrała w niedbały kucyk. — Sasuke będzie średniodystansowym, tobie i twojej dziewczynie zostawiam zwarcie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Okanao bardzo szybko zamieniła się w doświadczonego niejedną, trudną misją żołnierza. Kiwnąłem podbródkiem i zwróciłem się do Hinaty:</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Obudź staruszków. Znajdziesz mnie na zewnątrz, idź za budynkami, na ugiętych nogach — poleciłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Podałem im słuchawki, które wsadziliśmy do uszu. Dzięki temu mogliśmy się porozumiewać. Sasuke stanął w przedsionku, ja zająłem pozycję przy drzwiach, oceniając odległość. Nie było sensu bronić się w starym domu, który prędzej czy później zawaliłby się nam na głowy, jednak jakoś musieliśmy kupić sobie trochę czasu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Maya stanęła przy moim ramieniu. Minę miała nietęgą, raczej skupioną. Nerwowo przygryzała wargę i wzdrygnęła się, gdy odruchowo położyłem jej dłoń na ramieniu, opierając się plecami o ścianę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Osłonię cię — zapewniłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Mimo wszystkich spięć, niedomówień, złości na mnie, wciąż mi ufała, ponieważ bez zastanowienia kopnęła drzwi, otwierając je na oścież, po czym wybiegła na zewnątrz, kierując się na tyły. Wcześniej zauważyliśmy tam drabinę prowadzącą wprost na płaski dach. Już w pierwszej sekundzie musiała schylić głowę i niemal na czworaka kierowała się do swojego celu. Strumień piasku uderzył w budynek sprawiając, że ten zadrżał. Sasuke wybił szybę i zaczął strzelać w stronę wroga, lecz ten skutecznie się zasłaniał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— To Gaara — krzyknął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Kurwa — zakląłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Hinata pojawiła się naprzeciw mnie, a razem z nią goszczące nas, przerażone małżeństwo. Nie dość, że groziliśmy im bronią, to jeszcze sprowadziliśmy na nich widmo rychłej śmierci.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Dobra, idę! — Zdecydowałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jesteś jebnięty — odparł tylko, uśmiechając się pod nosem, co odwzajemniłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Sasuke nie przestawał nacierać, ja natomiast wsunąłem tarczę na lewe ramię i szybkim tempem zacząłem kierować się ku nieznajomym. Yahiko gdzieś zniknął, chociaż pozostawałem czujnym, bowiem zawsze mógł czaić się gdzieś w pobliżu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Gaara poruszał rękami, sterując piaskiem. Zdawał się mnie nie zauważać, pogrążony w obronie przed celnymi pociskami Sasuke, które teraz mocno zawodziły. Zacząłem biec, a wtedy coś niespodziewanie uderzyło mnie w bok do tego stopnia, że przetoczyłem się dobre kilka metrów. Kiedy wstałem w ustach miałem posmak krwi, a żebra pulsowały mi okropnym bólem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Blondwłosa kobieta uśmiechnęła się do mnie zadziornie. Jej źrenice były nienaturalnie zwężone, oczy biły niebieskim blaskiem, z przerw między kostkami wyrastały metalowe, długie ostrza. Trzy na każdą dłoń. Zachciało mi się roześmiać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Zainwestowali w Wolverina — prychnąłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Warknęła na dźwięk moich słów i natarła z taką prędkością, że ledwo zdążyłem się osłonić. Jej pazury przejechały po powierzchni tarczy, rysując ją. Nigdy dotąd żadna broń nie zdołała jej naruszyć. Schyliłem się, unikając ciosu, następnie gwałtownie uniosłem prawą pięść, celując w nos przeciwniczki. Musnąłem go tylko, odchylając jej głowę do tyłu, a potem spróbowałem podciąć kobiecie nogi, ale boleśnie zadrapała mnie w ramię, kopnęła w brzuch i — wykonując zgrabne salto — odsunęła się ode mnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Złapałem się za obficie krwawiąca ranę, która z pewnością nadawała się do szycia, przy okazji posyłając jej nienawistne spojrzenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Coś ci nie idzie, kapitanie. — Zaśmiała się miłym głosem, w którym czaiła się nutka ironii.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie mój dzień — odparłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Gdy postawiła krok do przodu, przestrzeń między nami przeciął ostrzegawczy pocisk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Mam ją. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Usłyszałem w słuchawce. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Ty spróbuj znaleźć Yahiko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Jasne, co z tobą, Sasuke?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Yugito już zaczęła kierować się ku leżącej na dachu Okanao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Radzę sobie</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> — wysapał Uchiha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Chwilę temu został siłą wyciągnięty z domu, teraz gramolił się na nogi, uważnie obserwowany przez Sabaku. Miałem ochotę rzucić w niego tarczą, ale pozbywanie się jej w tak nieciekawym momencie byłoby szczytem nieodpowiedzialności.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Hinata pochylona biegła ku mnie. Objąłem ją ramieniem, chroniąc przed otaczającym nas złem i oboje zaczęliśmy wspinać się na zajmowaną wcześniej przez Inami wydmę. Na szczycie nie było już nikogo, ale ślady biegły do skalnej ściany, gdzie dostrzegłem niewielkie wejście. Obejrzałem się, widząc, jak moi towarzysze przegrywają nierówną walkę, po czym pewnie pociągnąłem za sobą Hinatę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Jeśli zabiję Yahiko cały ten koszmar wreszcie się skończy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Jeśli zdobędę ciało Yakiimo, minister da nam spokój.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Pieprzone</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> jeśli.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wyłom w skale prowadził do wąskiego, dusznego tunelu. Wszedłem, jako pierwszy, drogę oświetlając przyczepioną do ramienia latarką. Wciąż czułem dekoncentrujące pulsowanie i zapach krwi — pamiątka po starciu z Boginią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Ściany były tutaj śliskie, o dziwo spływała po nich chłodna woda, jednak wolałem jej nie pić. Trzymałem się na baczności, spodziewając pułapek, ataku znienacka; z drugiej strony nie wierzyłem, że lider Bogów bawiłby się w coś takiego. To zwyczajnie nie było w jego stylu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Musieliśmy kroczyć powoli, bo tunel stawał się coraz bardziej stromy. Hinata kilka razy z piskiem wpadła na moje plecy. Jej głos wędrował echem, sprawiając, że żałowałem towarzystwa dziewczyny. Pewnie dawno wiedzieli o naszej obecności. Weszliśmy do niewielkiej, okrągłej jaskini. Na środku znajdowało się źródło pełne niesamowicie czystej wody, w której bezwładnie unosiło się nagie, kobiece ciało. Nad nim pochylała się druga kobieta, dłonie otoczone zieloną mgiełką trzymała przy sercu tamtej i — odcięta od rzeczywistości — szemrała niezrozumiałe słowa. Miała krótkie, różowe włosy, drobne ciało okryte jasną tuniką oraz fioletowy romb na środku czoła. Wydawała się mocno odrealniona.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Postawiłem krok do przodu i natychmiast zamarłem. Blond włosy swobodnie falowały pod wodą, ciemne znaki pokrywały jej ramiona, tafla wody przykrywała ją, aż do szyi. Odruchowo wyjąłem pistolet i wymierzyłem w Różową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Odsuń się — warknąłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zaskoczona podniosła wzrok. Wyglądała na nieco przestraszoną, ale nadal poruszała wargami, hardo patrząc mi w oczy. Nie zrobiła żadnego kroku, nawet nie uniosła rąk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Po co te nerwy, Naruto?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Z kolejnej wnęki wyszła Tsunade, ubrana w zielony płaszcz, ze złączonymi czubkami palców. Patrzyła na mnie przenikliwie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Co ty tutaj robisz? — wyrwało się Hinacie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Jej głos drżał niespokojnie, dłonie miała zaciśnięte na rączce pistoletu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Danzou wysłał mnie za wami jako więźnia. Chciał, żebym była waszą kartą przetargową. Na szczęście Yahiko w porę mnie ocalił.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mężczyzna pojawił się obok niej, a ona w opiekuńczym geście położyła mu dłoń na ramieniu. Był wysoki, dobrze zbudowany, o czujnych</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">,</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> szarych oczach Yakiimo i płomiennych włosach. Powaga na twarzy, nieme wyzwanie w jego wyprostowanej postawie, milczenie — to wszystko sprawiło, że zmarszczyłem brwi, skupiając na nim całą swoją uwagę. Zdawałem sobie sprawę, że jest groźny; wystarczyło tylko na niego popatrzeć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">W tej nagłej ciszy rozchodziły się tylko szepty nieznajomej mi dziewczyny. Woda delikatnie odbijała się od brzegów, ciało Yakiimo dryfowało, a mnie zalewał zimny pot. Przekląłem w myślach całą tę misję, bycie kapitanem, pracę dla Shimury. Przekląłem dzień, w którym nie posłuchałem matki i poszedłem do Akademii Wojskowej, zamiast znaleźć sobie jakąś porządną pracę, jak Nagato czy Karin. Już nawet najmłodszy członek naszej rodziny — czternastoletni Menma — wydawał się mieć więcej rozumu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Odłóż broń — odezwał się Yahiko. Głos miał twardy, nieznający sprzeciwu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zastanawiałem się, czy innych Bogów też traktuje w ten despotyczny sposób.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Stojąc pośród was? — Zaśmiałem się nieoczekiwanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Nie zamierzam cię skrzywdzić. Chcę tylko spokoju dla siebie i mojej siostry. — Uniósł przedramiona w geście kapitulacji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Według Danzou ten człowiek mógł zetrzeć w pył całe miasto, stanąć przeciwko armii, wygrać całą walkę samodzielnie, a mimo to, kiedy w grę wchodziła Yakiimo, poddawał się. Mimowolnie opuściłem pistolet, będąc w niemałym szoku. Hinata nie straciła rezonu, wycelowała w Różową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Ona nie żyje — wychrypiałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Tsunade zaśmiała się głośno.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Wiesz, co stałoby się, gdyby tamtego dnia minister ją zabił? — Ukradkiem zerknęła na profil niewzruszonego Inami. — Yahiko straciłby nad sobą panowanie i żadne z was nie stałoby teraz przede mną. Shimura zna swoich uczniów, cenę, jaką poniesie za wszelkie działania i to, jak ważna jest Yakiimo. Doprowadzenie jej do stanu krytycznego rozpętało wojnę. Zabicie jej… Rozpętałoby piekło. — Przygryzła dolną wargę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Była przejęta całą sytuacją i myślę, że nie popierała w pełni Yahiko, ale — tak, jak powiedziała — był jej dzieckiem. Matka zawsze kocha swoje dzieci.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Danzou wiedział? — powiedziałem w stronę Hinaty.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Cała zesztywniała. Jej spuszczony wzrok okazał się najlepszą odpowiedzią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Oczekuję prawdy — szepnąłem. — Dlaczego tu jesteśmy?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Gwałtownie pokręciła głową, zasłaniając się kaskadą ciemnych włosów. Już nie była delikatną, przepełnioną bólem dziewczyną. Obecnie jawiła mi się, jako kłamca. Nienawidziłem ich.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Odpowiedz mi! — krzyknąłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Klik. Odbezpieczyła drugi pistolet niewiadomego pochodzenia i wymierzyła w Yahiko. Szerzej otworzyłem oczy, wiedząc, co zamierza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">— Żeby ją dobić. — Jej głos docierał do mnie zza grubego szkła, z innej przestrzeni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Strzał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kula poleciała w stronę brata Yakii. Wokół niego powstała ledwo zauważalna kopuła, jakby pole siłowe, które wbiło kulę w przeciwległą ścianę, a mnie posłało kilka metrów dalej, na twardą, kamienną podłogę. Tarcza znalazła się w drugim kącie jaskini, podobnie, jak pistolet, ale o dziwo Hinata nadal stała w miejscu. Nim Yahiko skierował na nią swoją dłoń, patrząc oczyma pełnymi wrogości, nacisnęła spust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wszystko działo się tak szybko, że potrzebowałem czasu, aby dojść do siebie. Tsunade wydała z siebie stlumiony jęk, z jej klatki piersiowej trysnęła krew. Kobieta zachwiała się niebezpiecznie i runęła w tył, a przed bolesnym upadkiem powstrzymały ją silne ramiona Yahiko. Trzymał jej głowę na swoich kolanach, przerażonym wzrokiem patrząc na ranę, na krew płynącą z ust kobiety, jej opadające powieki i rzężenie, wydobywające się z gardła. Inami przycisnął dłoń do jej dekoltu, ale posoka sączyła się przez palce, piasek pod tą dwójką stał się obrzydliwie czerwony. Tsunade przyłożyła mu dłoń do bladego policzka; widziałem, jak zupełnie zrozpaczony kręci głową, ale ona…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Uśmiechała się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Tym ostatnim, pełnym życia uśmiechem dziękowała mu za czas, za chwile, za niego samego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Wstrzymałem oddech. Hinata upadła na kolana, chyba zdając sobie sprawę ze swojego potwornego czynu. I wtedy dłoń Senju opadła, a Yahiko wydał z siebie niekontrolowany szloch, po czym — nie patrząc na nas — uniósł rękę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kurwa, zdążyłem pomyśleć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Zerwałem się na nogi, chwyciłem Hinatę za nadgarstek i — ciągnąc ją za sobą — pokonałem kilka metrów pod górę. Zostawiłem wszystko: tarczę, pistolet, własne sumienie. Wytworzone przez niego pole uniosło nas do góry, ściany za nami pękały i wraz z lecącymi kamieniami zmierzaliśmy do wyjścia. Czułem, jak moje mięśnie kurczą się pod wpływem tej siły, musiałem mocno zaciskać zęby, żeby nie krzyknąć. Wejście do jaskini zawaliło się, gdy z powrotem wylądowaliśmy na zimnym piasku. W ustach miałem metaliczny posmak juchy, z trudem podparłem się nadgarstkami o podłoże. Ciemne plamy migotały przed moimi oczami, widziałem rozmazane twarze przejętych Mayako oraz Sasuke. Mieli kilka zadrapań, Okanao trzymała się za lewy, lekko krwawiący bok, ale poza tym, byli cali.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kiedy półprzytomnego prowadzili mnie do helikoptera, wydawało mi się, że przez szum wiatru, krzyki pilota, pojękiwania Hinaty oraz moje majaczenie, przedostał się jeszcze inny dźwięk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Dźwięk głośno nabieranego powietrza, plusk wody, podniesiony oddech.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Bo widzicie, panowie </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— oznajmił porucznik, mierząc do jednego z zamaskowanych, pojmanych przez nasz oddział terrorystów. — </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ceną za życie jest śmierć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Strzał.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/1__QeQJKxWr9oBgQsYWzruPgJp-TOMmdMugdB_ih3FU5QSHqFkwtNY7jA2vbGeRuOO-gJHNy-X8O5mNwg5C8GcT2XKT09-6KtkJLrkubaAy8UokFW4XctvJIgOcV7Kw2Ur8qsUMO" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="161" src="https://lh4.googleusercontent.com/1__QeQJKxWr9oBgQsYWzruPgJp-TOMmdMugdB_ih3FU5QSHqFkwtNY7jA2vbGeRuOO-gJHNy-X8O5mNwg5C8GcT2XKT09-6KtkJLrkubaAy8UokFW4XctvJIgOcV7Kw2Ur8qsUMO" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="400" /></a><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Okey, po wielu zmaganiach udało mi się wyskrobać kolejną partóweczkę, tym razem o kochanym kapitanie. <3 A tak serio, to — patrząc okiem czytelnika — zapałałam sympatią do Sasuke, którego nie było, aż tak dużo, ale przynajmniej przestał być </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ciepłą kluchą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 22pt; margin-left: 22pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/1__QeQJKxWr9oBgQsYWzruPgJp-TOMmdMugdB_ih3FU5QSHqFkwtNY7jA2vbGeRuOO-gJHNy-X8O5mNwg5C8GcT2XKT09-6KtkJLrkubaAy8UokFW4XctvJIgOcV7Kw2Ur8qsUMO" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: inherit;"></span></a><span style="font-family: inherit;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Jak widzicie wcześniej wystartowałam z Legionem. Chyba sama nie mogłam się doczekać powrotu do czwórki moich ulubionych pulpecików. xDDD Postaram się publikować w miarę często, zarówno na Bogach, jak i tutaj, ale nic nie obiecuję, bo własnie z całej siły pierdolnęłam swoją chorą rękę o kant wanny i dosłownie mnie zgięło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Cóż, nadeszła jesień, ja ciągle moknę, marznę, śpię albo wkurzam się na znajomego (zagorzały przeciwnik fajek nagle zaczął palić, grr), i nie wychodzę spod stosu książek. Myślę, że chociaż to pisanie przyniesie mi więcej sensu, niż cokolwiek innego o tej smutnej porze roku. xD</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 2.16; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: inherit;">Kiedy kolejna partówka? Tego nie wiem, opykam sobie pierwszy rodział na Legionie i postaram się coś pokombinować z tą naszą Kaori i jej świnią, czyli Itachim. <3 W każdym razie mykam. Miałam wstawić gifa z kapitanem, ale dajcie spokój — napatrzycie się na niego w niejednym rozdziale Legionu, a i planują kilka partówek z Naruto w roli głównej, także luzik.</span></span></div>
<span style="font-family: inherit;"><br /></span>Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-22722684679587342062017-08-25T12:48:00.000-07:002018-02-01T07:49:55.964-08:00Nauczyciel<div dir="ltr" style="line-height: 1.656; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Manga: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Naruto.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kategoria:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> dramat.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Inspiracje</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">: —</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cytat:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Haruki Murakami — </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Koniec świata i hard-boiled wonderland</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Uwagi i ograniczenia:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Ta partówka to pierwsze uzupełnienie historii </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiadu.</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Została w całości poświęcona Kibie, który po stracie siostry boryka się z szarą rzeczywistością. Wszystko, co go otacza, przypomina mu o Yakiimo — dziewczynie, uczącej Inuzukę, jak żyć. Chłopak wspomina spędzone z nią czasy, może dlatego to krótkie opowiadanie nie jest wypełnione akcją, a jedynie smutkiem głównego bohatera.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zanim, drogi czytelniku, zaczniesz czytać poniższą partówkę, zapoznaj się z Wywiadem, który odnajdziesz w zakładce autorskie.</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-520e-ddd8-08db-402a7b48e36a" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">“Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">którego nie można wyrazić łzami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie można go nikomu wytłumaczyć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie mogąc przybrać żadnego kształtu,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">osiada cicho na dnie serca jak</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"> śnieg podczas bezwietrznej nocy.”</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Za chwilę się spóźnimy! — wrzasnęła z drugiego pokoju, podczas, gdy on starał się wepchnąć do torby kilka zeszytów na raz, skacząc przy tym na jednej nodze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Krawat miał niedbale przewieszony przez ramię, górne guziki koszuli niezapięte, a spodnie krzywo uprasowane. Poza tym oboje byli wyjątkowo nieprzytomni; po długiej przerwie, podczas której zasypiali nad ranem, wczesne wstanie okazało się nie lada wyzwaniem, nawet dla wiecznie pobudzonego Kiby. Zaklął pod nosem, gdy o mały włos nie stracił równowagi, ale uśmiechnął się zwycięsko, zapinając zamek torby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo wypadła z sąsiedniego pomieszczenia, naciągając na łydki swoje czarne zakolanówki. Włosy jak zwykle zebrała w dwie figlarne kitki. Według jej brata tylko podkreślały fakt, że jest mocno postrzelona, ale ona obnosiła się z nimi dumnie, jakby były największym skarbem. Popatrzyła na jego sterczące kosmyki i podkrążone oczy, które skomentowała ostentacyjnym prychnięciem,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Słabeusz — dorzuciła, chwytając jego krawat, po czym starannie zawiązała go pod szyją Inuzuki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mam ci przypomnieć, kto pozbawił nas kawy? — Uniósł brew, krzywiąc się, kiedy opiekuńczym gestem pogłaskała go po policzku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Był od niej starszy, a mimo to coraz częściej zachowywała się niczym jego opiekunka. Ktokolwiek się do niego zbliżył, był natychmiast obserwowany, a jeśli komuś zachciało się na nim wyżyć, kończył w szpitalu z poważnymi obrażeniami. Jednak Kiba nie ośmielił się zwrócić jej uwagi. Doskonale wiedział, czym spowodowana jest ów troskliwość; sam wielokrotnie zabraniał wychodzić Yakiimo wieczorami, bojąc się, iż jakiś nieciekawy typ położy na niej swoje łapska. Ich relacja była zbyt skomplikowana, a przez to cholernie silna, niemal nierozerwalna. Zawsze wybierał dobro Inami, ona zawsze stawiała go na pierwszym miejscu. Widział to w jej słowach, staraniach, każdym uśmiechu zarezerwowanym tylko dla niego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zeszli na dół, mijając po drodze staruszkę, która wręczyła im po cukierku. Kiba wyprowadził rower, natomiast Yakiimo starym zwyczajem usiadła na bagażniku, komentując słabą kondycję brata i za małą prędkość, przez co chwilę później wydzierał się na nią, jednocześnie próbując zrzucić na ziemię. Kiedy znaleźli się przed budynkiem liceum, wciąż śmiała się głośno, trzymając za brzuch, on zgrzytał zębami. Oboje natykali się na szmery i zaciekawione spojrzenia, ale — w odróżnieniu od chłopaka — Inami niezbyt się nimi przejmowała. Nikt nie chciał z nią zadzierać, toteż wszystkie plotki na jej temat gasły zanim zdołały dobrze się rozprzestrzenić. Kiba to co innego. Matka prostytutka i nieznany ojciec stanowiły nieodzowny element jego edukacji czy zawiązywania przyjaźni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uciekam na drugie piętro — poinformowała go, łapiąc za ramię i na sekundę wieszając się na jego szyi. Przewrócił oczami, wydając z siebie zniecierpliwione stęknięcie. — Zobaczymy się w porze lunchu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Weszła na schody, pomachała mu i pospiesznie odwróciła się na pięcie, wspinając. On mimowolnie stał, czekając, aż zniknie mu z pola widzenia, i dopiero potem ze spokojnym sumieniem udał się do odpowiedniej sali. Nie patrzył na nikogo, licząc, że on także szybko im się znudzi, ale to beznadziejne życzenie o byciu normalnym, szarym uczniem pojawiało się w głowie Kiby od ponad roku. Wciąż ochoczo omawiali jego prywatne życie, wymieniając się informacjami, nawet tymi, które nigdy nie istniały, jak chociażby to, że jego matka wróciła do Tokio. Gdyby naprawdę tak było, odnalazłby ją tylko po to, aby podziękować za porzucenie. Odkąd został z Yakiimo, wiodło mu się znacznie lepiej — właśnie dlatego był w stanie wytrzymać ogrom plotek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Na dzisiejszej lekcji omówimy większość strategii, które nasz kraj zastosował w czasie drugiej wojny światowej. Przejdźmy zatem do…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mimowolnie zerknął w okno. Październikowe słońce było słabe, większą część nieba przysłaniały szare chmury; drzewa powoli gubiły swoje liście, a on zdał sobie sprawę, jak wiele czasu upłynęło od ich poznania. Pojawiła się jako cicha, niebezpieczna dziewczyna o wyrazie twarzy kogoś, kto przeszedł przez piekło. Potem nauczyła go czuć życie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Otwiera się pan szybciej, niż przypuszczałem, ale będziemy zmuszeni na tym skończyć. — Spojrzał na niego spod grubych szkieł. — Umówmy się na przyszły tydzień, o tej samej porze, zgoda?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Postaram się przyjść, ale wie pan, zajęcia. — Zakłopotany podrapał się po karku, a widząc zaciekawione spojrzenie swojego terapeuty, dodał: — Wróciłem na studia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To wspaniała nowina, panie Inuzuka. Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć się rozwijać. Proszę w takim razie do mnie zadzwonić, umówimy termin telefonicznie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zamknął swój pokaźnej wielkości notatnik i wstał, podając Kibie dłoń. Chłopak zarzucił na siebie ciepły płaszcz, po czym pospiesznie opuścił pomieszczenie. W poczekalni zastał zasypiającą, wspartą o laskę staruszkę oraz zapłakaną kobietę, z której gardła wydobywały się pojedyncze szlochy. Zmarszczył brwi, skinął jej głową, kiedy popatrzyła na niego lekko przestraszona, i zbiegł na dół, pokonując kilka schodów na raz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Na zewnątrz było zimno, wiatr szarpał jego ubraniem, a ciemne chmury kłębiące się nad głowami przechodniów zwiastowały nadchodzący deszcz. Dawniej lubił jesień; złote barwy, liście, które, nie zważając na wiek, rozsypywali, długie wieczory spędzane nad książkami. Zgarbił się, wciskając nos w kołnierz, i biegiem przekroczył ulicę, chcąc udać się bezpośrednio do mieszkania. Odkąd wrócił na uczelnię, jednocześnie biorąc udział w sesjach terapeutycznych po stracie siostry i spotykając się także z jej mordercą, czego nikomu nie mógł wyjawić, ciągnęło go do spokojnej samotności w domowym zaciszu. Na samą myśl o ministrze coś mocno ścisnęło go w dołku; niemal odniósł wrażenie, że niewidzialna pięść Yakiimo właśnie go uderzyła. Wyobraził sobie wyraz niezadowolenia na jej twarzy, ale zaraz potem odepchnął ją od siebie. Lekarz zabronił mu zbyt często wracać do niej myślami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaciśnięte w pięści dłonie wsunął do kieszeni i odruchowo przyspieszył kroku. Od paru dni czuł się obserwowany, nawet zaczął podejrzewać Shimurę, ale ten jakoś niespecjalnie wykazywał nim zainteresowanie, chociaż był osobą najbliżej powiązaną ze zmarłą Inami. Przygryzł dolną wargę, garbiąc się jeszcze bardziej. Zupełnie wyłączony z życia, kluczył między przechodniami. Kiedy wreszcie udało mu się dotrzeć do starej kamienicy, w której tymczasowo pomieszkiwał, był zziębnięty i — mimo rozmowy z terapeutą — wcale nie odczuwał ulgi. Wręcz przeciwnie, coś bez uprzedzenia usiadło na jego barkach, sprawiając, że pustka w sercu stawała się większa z minuty na minutę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wróciłem — rzucił w przestrzeń.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czemu tak późno? — Nadęła policzki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ubrana w różowy fartuszek, z poplamioną sosem łopatką wyglądała jeszcze zabawnie niż zwykle, więc posłał jej jeden ze swoich wdzięcznych uśmiechów. Przewróciła oczami, litościwie kręcąc przy tym głową. On zrzucił z siebie przemoczone ubranie i dopiero wtedy poczuł przyjemny zapach przygotowywanej przez nią kolacji. W kuchni panował klimatyczny półmrok, Yakiimo cicho nuciła pod nosem, kręcąc przy tym biodrami i jednocześnie mieszając coś na patelni. Przeczesał swoje wilgotne włosy, po czym usiadł przy starym, drewnianym stole, czekając, aż skończy gotować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Smakuje ci? — zapytała kilka minut później z wyraźnym przejęciem w głosie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne — odparł z pełną buzią, podczas gdy Yakiimo nerwowo wycierała dłonie w ścierkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przeczuwał, że chce mu coś powiedzieć, ale nigdy nie była dobra w kontaktach z innymi ludźmi. Owszem, umiała negocjować, wchodzić w słowne gierki i manipulować, ale jeśli chodziło o jakiekolwiek wyznania czy prośby, zwyczajnie wymiękała. Odstawił talerz na bok i popatrzył na nią wyczekująco.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Myślałam, czy nie zacząć pracować dla Hidana — wyszeptała, wzrokiem uciekając gdzieś w bok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie ma mowy — powiedział poważnym tonem, na który zareagowała grymasem. Nie znosiła, gdy zaczynał udawać prawdziwego starszego brata. — Nie patrz tak na mnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Potrzeba nam pieniędzy. Mogłabym wziąć część twoich zmian. Miałbyś czas na studia. Poza tym zbliżają się święta. — Przygryzła dolną wargę, a szmatkę docisnęła do piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W tej jednej chwili wyglądała jak bezbronna, młoda kobieta, ale Kiba znał ją zbyt dobrze, by nabrać się na ów pozę. Zamlaskał pod nosem, po czym wyminął Yakiimo bez słowa. Nie zamierzał jej ignorować, musiał tylko zastanowić się, w jaki sposób przemówić do rozumu najbardziej upartej dziewczyny na całym świecie. Ruszyła jego śladem, posłusznie oczekując odpowiedzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hidan to zły człowiek. — Usiadł na kanapie i sięgnął po pilota, ale szybko mu go zabrała, hardo wlepiając w niego spojrzenie. — Faceci będą cię obłapywać albo, co gorsza, pomyślą, że się sprzedajesz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Umiem się obronić — naburmuszyła się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie, Yakiimo — warknął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Podaj choć jeden racjonalny argument. — Oskarżycielsko wymierzyła w niego palcem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bo żadnego nie masz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bo nie zamierzam kontynuować rozmowy z takim gówniarzem. Idź do siebie, jestem zmęczony. — Odwrócił głowę w bok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wydała z siebie coś na wzór warknięcia, tupnęła nogą i, wchodząc do pokoju, z impetem trzasnęła drzwiami, tak, że podskoczył na sofie. Nie odezwała się przez tydzień, a koniec końców i tak idąc do pubu, zobaczył ją w czarnej sukience i białym fartuszku.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Od czasu jej śmierci nie sypiał zbyt dobrze. Budził się zlany zimnym potem, zaś wszystkim, którzy zauważali jego podkrążone oczy, wmawiał przepracowanie lub przeziębienie. Tymczasem za każdym razem, gdy udało mu się na dłużej zamknąć powieki, widział ją; zakrwawione ciało, puste spojrzenie, to, jak bezwładnie wisiała w ramionach swojego brata. Nie był wstanie przypomnieć sobie uczuć, jakie wówczas mu towarzyszyły. Pamiętał jedynie, iż rzucił się na Yahiko, chyba oboje coś krzyczeli, potem pojawiło się jeszcze więcej strażników. Nigdy nie przeżył takiego szoku. Nieporównywalna do niczego innego strata ukochanej osoby sprawiła, że nie potrafił normalnie obcować z pozostałymi członkami oddziału. Unikał ich niczym ognia. Bał się niepotrzebnych pytań, współczucia, zagadkowych spojrzeń. Bał się, że patrząc na nich, ujrzy Yakiimo, ponieważ tak naprawdę tylko pośród pozostałych trzech dziewczyn była szczęśliwa. Dostrzegł to w jej oczach, uśmiechu, zaangażowaniu i zaufaniu, którym bez wahania je obdarzyła. Nie poznawał jej, Yakiimo z Wywiadu była zupełnie inna, ale właśnie przez to stała się dla niego wyjątkowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">A potem tak zwyczajnie wbił jej nóż w plecy, oświadczając, że zamierza wyprowadzić się do Hany, przestać udawać rodzinę, na poważnie zająć się swoim życiem, porzucając to usłane porażkami, nielegalny handlem, zabójstwami i siostrą przebywającą w więzieniu. Aktualnie nie miał nic, nawet tego głupiego, ciągle ryzykującego gówniarza przy boku. Nie zdążył się pożegnać, powiedzieć, że wcale nie chce jej tutaj zostawiać. Mimo to, w swojej ostatniej minucie, myślała o nim. Wyczytał to z ruchu warg, swoje imię na jej zimnych ustach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Postukał palcami w blat szerokiego stołu, tym samym przykuwając uwagę Mayako. Ona także wyglądała, jakby miała za chwilę zemdleć. W siedzibie ministra straciła człowieka, którego kochała, wszystko przez to, że zgodził się pójść za Yakiimo. Od czasu feralnego dnia nie odezwała się do niego ani słowem. Czasami tylko patrzyła, lecz on nigdy nie miał odwagi tego odwzajemnić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przejdźmy zatem dalej. — Jego rozmyślania przerwał Shimura.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Na multimedialnej tablicy wyświetlono kilkanaście zdjęć. Dopiero wtedy zauważył, że na jednym z nich, tym obok Yahiko, znajduje się twarz Yakiimo. Odruchowo wstrzymał oddech, do bólu zaciskając szczęki, a kilka spojrzeń — w tym kapitana i Kaori — powędrowało ku niemu. Musiał powstrzymywać się, żeby nie spróbować złamać blatu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To tylko nieliczni Bogowie, którzy mogą przebywać na terenie Tokio — wyjaśnił minister.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Za pozwoleniem, Inami nie żyje — wtrącił Neji, celując w nią czubkiem długopisu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kiba poruszył się niespokojnie, maniakalnie wpatrując w teczkę leżącą przed nim. Posłuszeństwo wobec rządu to pierwsza zasada, krok bliżej do spokojnego życia. Tylk że on nie wiedział, czy po latach spędzonych z Yakiimo nadal pamięta, czym było to całe </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">spokojne życie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nic dziwnego, skoro sami ją zabiliście.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Podniósł wzrok. Naruto i Hyuuga mierzyli się wzrokiem. Pierwszy wyglądał na niemal rozwścieczonego, drugi lekceważąco obracał pióro między palcami, jakby czekając, aż Uzumaki pofatyguje się do niego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Należała do Bogów. To był nasz obowiązek — odparł niewzruszony Neji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Świadomość, że nie są w stanie przeciwstawić się ani ministrowi, ani jego prawej ręce, wgryzła się w oddział do tego stopnia, że Kiba zaczął słyszeć potajemne szepty, jak tu utrudnić im obu pracę. Najwyraźniej kapitan nie wytrzymał i postanowił działać, ale Inuzuka doskonale wiedział, iż na nic zda się ta chwilowa prowokacja. Potrzebowaliby czegoś więcej, by obalić Shimurę, na przykład Yahiko, który zniknął wraz z ciałem siostry i od tamtej pory sytuacja na świecie oraz w Japonii znacznie się ustabilizowała. Miał ochotę cofnąć się do czasów, kiedy wszystko waliło im się na głowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Nawet nie zorientował się, że</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">wstał. Dopiero wyczekujący wzrok ministra sprowadził go na ziemię, jednak zamiast z powrotem zająć miejsce przy stole, skinął głową, odwrócił się na pięcie i wyszedł. Gdyby go potrzebowali, wysłaliby za nim strażników i przyprowadzili siłą, ale po tym, jak powolnym krokiem wyszedł z budynku, wiedział, że nikt tam go nie chce. Kiba nie miał żadnego doświadczenia; życie spędził albo w szkole, albo za barem, dopiero teraz uczył się o ofiarach, sprawcach, zbrodniach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba. — Usłyszał za sobą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwrócił się machinalnie, z mocniej bijącym sercem. Mayako opatuliła się swetrem, a jej fioletowe włosy rozwiał wiatr. Przez chwilę milczeli, on wsunął dłonie do kieszeni i zakołysał się na piętach, wpatrując w czubki przybrudzonych glanów. Poza skrawkiem chodnika dzieliło ich znacznie więcej niż dotychczas.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przykro mi z powodu Yakiimo — wydusiła z siebie, delikatnie zasysając dolną wargę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To dotknęło wszystkich, którzy ją znali, ale dziękuję. Ja za to bardzo żałuję śmierci Kakashiego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie sądził, że stać go było na tak uprzejmy i zarazem poważny ton. Po konsternacji na twarzy Okanao wywnioskował, iż początek rozmowy nie należał do najbardziej udanych. Uśmiechnął się zakłopotany, drapiąc po karku. Niemal widział, jak Yakiimo podśmiewuje się z jego nieporadności; w kontaktach z płcią przeciwną zawsze była lepsza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To… do zobaczenia — powiedziała równie niepewna i, ociągając się, zaczęła iść do tyłu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne, do zobaczenia — powtórzył.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwróciła się, on odszedł zaledwie kilka kroków i coś gwałtownie go tknęło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Maya! — zawołał. Zareagowała natychmiast. — Robisz coś dziś wieczorem?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Niespecjalnie — odparła ze wzruszeniem rąk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To dobrze. To bardzo dobrze — mruknął, uśmiechając się szeroko.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Miała na sobie krótką, czerwoną sukienkę, którą założyła kompletnie wbrew jemu, odsłaniając swoje niedługie, lecz idealne nogi, szczupłe ramiona i dekolt. Wyjątkowo rozpuściła włosy, a teraz przeczesywała je oraz zachęcająco kręciła biodrami, hipnotyzując swoim tańcem. Od godziny siedział na barowym krzesełku, uważnie ją obserwując i odganiając większość podpitych facetów, którzy pragnęli wykorzystać, a potem porzucić Yakiimo. Właściwie to dbał o ich bezpieczeństwo. Każdego z takowych cwaniaczków znalazłaby i zapewne pozbawiła najważniejszej dla nich części ciała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wypił dwa piwa, drinka, kieliszek wódki, a głośna muzyka przyćmiła jego zmysły. Potrafił skupić się tylko na niej; zmysłowych ruchach siostry, tym, że czasami zerkała na niego i uśmiechała się delikatnie. Zwykle po tym jakiś facet posyłał mu złowrogie spojrzenie. Odchrząknął zakłopotany, gdy zaczęła iść w jego stronę, wyciągając do niego dłonie. Nie umiał zbyt długo się opierać, toteż szybko wylądował między tłumem. Skrzywił się, potrącił kogoś, omal nie przewrócił samej Inami. Ta zaśmiała się perliście.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Poczuj to — wyszeptała mu prosto do ucha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Za sprawą dwóch słów dotarła do niego energia wszystkich tych roześmianych, skaczących ludzi wokół. Papierosowy dym, zapach alkoholu, piski kobiet i kolorowe światła lamp odnalazły także jego. Mimowolnie położył dłoń na plecach Yakiimo, po czym zdecydowanym ruchem przyciągnął do siebie. Ku niezadowoleniu jej niedoszłych adoratorów wybrała jego. Była lekko pijana, dziwnie pewna siebie, jakby klub to środowisko, w którym się wychowała. Odwróciła się tyłem, uniosła ramiona i zaczęła kołysać w takt piosenki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oooh you’re taking up a fraction of my mind. Ooooh every time I watch you serpentine.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ściślej ją objął, zadając sobie sprawę, jak bardzo była wtedy krucha. Nos wcisnął w zagłębienie szyi dziewczyny, wdychając jej zapach. Miętowa guma do żucia, którą notorycznie mu podkradała, truskawkowy szampon do włosów i drogie perfumy. Odchyliła głowę w bok, odsłaniając kawałek alabastrowej skóry.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">I'm tryin'. Not to think about you. No no no. Not to think about you. No no no no.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przejechał nosem, od karku po rozgrzany policzek. Widział, jak przygryzła wargę i przymknęła powieki, nie przestając ruszać się do rytmu. Musiał przyznać, że ta piosenka tylko pogarszała sprawę; naładowana seksem, prosiła się o to, by znaleźć sobie kogoś do pary.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">I'm tryin’. Not to give in to you. No no no. Not to give in to you.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej drobna ręka powędrowała od jego ramienia, po nadgarstek, po czym wymknęła mu się, obracając wokół własnej osi, ale, szokując go, natychmiast zarzuciła mu ręce na szyję i nieprzerwanie tańczyła. Uśmiechała się do niego szeroko, on od razu to odwzajemniał. Poczuł palce Yakiimo w swoich włosach; uwielbiał, kiedy tak robiła, co dość często wykorzystywała. Swoje własne opuszki ulokował na biodrach kobiety.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">With my feelings on fire. Guess I’m a bad liar.*</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zbliżył się do niej ostrożnie. Ich oddechy zmieszały się niespodziewanie i, nim cokolwiek zrobił, Inami rozchyliła swoje pełne wargi. Delikatnie przesunął po nich ustami, dopiero potem, zachęcony atmosferą tego miejsca i uległością samej Yakiimo, wpił się w nie. Samowały słodkim winem, błyszczykiem, którym je posmarowała, oraz nią. Nie protestowała, gdy zassał jej dolną wargę ani nawet wtedy, gdy wsunął jej język do buzi. Zamiast tego położyła mu dłoń na policzku, mocniej do siebie przyciągając.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W końcu mieli tylko siebie. Dla siebie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Gdzie byłeś? — zapytała od progu, nim zdążył przyzwyczaić się do czyjejś obecności w jego zwykle pustym mieszkaniu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Na spotkaniu. Służbowym. — Skłamał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Sam przed sobą nie mógł przyznać, że zaledwie kilka tygodni po śmierci Kakashiego, odważył się wyciągnąć jego — już byłą — dziewczynę na piwo. Jeszcze ciężej uwierzyć, że wszystko zakończył tylko i wyłącznie na długich rozmowach o przeszłości, przyszłości oraz tym, jak oboje widz to, co się wokół nich dzieje. Mayako podzielała jego zdanie na temat tego, iż Shimura przesadza w kwestii wyłapania oraz zabicia każdego, kto albo jest Bogiem, albo kiedykolwiek wchodził z nimi w interesy. Potem, jak przystało na faceta, odprowadził ją pod drzwi domu, zamienił dwa zdania z jej ojcem i, wcześniej obiecując złapanie taksówki, w środku nocy wracał do domu piechotą, mając za towarzyszy swoje kręte myśli i duch Yakiimo. Czasami zdarzało mu się ją zobaczyć, zazwyczaj gdzieś blisko. Patrzyła na niego, z raz coś powiedziała, upomniała go lub zażartowała, ale wiedział, że to tylko głupie halucynacje. Żadna z nich nie przywróciłaby jej życia. Nikt nie mógł tego dokonać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wiedziałem, że przyjdziesz — wypalił, odwieszając płaszcz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zmieniła się. Miała ostry wyraz twarzy, niczym wściekła porcelanowa lalka, włosy ciasno związane w długiego kucyka, beżowy sweter i sprane jeansy. Była mdła w każdym calu, tak cholernie niepodobna do dziewczyny, z którą do tej pory mieszkał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Shin wziął tydzień wolnego, więc zostawiłam mu dzieci pod opieką — odpowiedziała grobowym tonem. Zaczynał czuć się jak na przesłuchaniu. — Należą mi się wyjaśnienia, Kiba — wyrzuciła z siebie, zaplatając ramiona na piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ostentacyjnie przewrócił oczami, aczkolwiek nie dała się sprowokować, więc wyminął ją i usiadł na sofie w salonie. Nie wiedział, czemu tu przyszedł, ale wydawało mu się, że w głębi mieszkania, otoczony fotografiami Yakiimo, jest bezpieczniejszy. Spostrzegł, jak Hana ze wzgardą popatrzyła na uśmiechniętą blondynkę w szkolnym mundurku i złość mimowolnie w nim urosła. Nikt nie miał prawa oceniać Inami, a już zwłaszcza ktoś, kto widział tylko czubek własnego, aroganckiego nosa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie powinna z tobą mieszkać — oznajmiła z wyższością.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I nie mieszka. Nie żyje — wycedził przez zaciśnięte zęby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiem o tym. Media podały informację, że jakaś stuknięta kryminalistka próbowała zabić ministra. — Usiadła na fotelu obok. — Dzięki Bogu, że ciebie w to nie wciągnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zacisnął pięści, szczękę wysuwając do przodu. Musiał powoli przetrawić jej słowa, by kompletnie nie wybuchnąć. Terapeuta mówił, że niekontrolowane napady złości tylko pogorszą jego stan duszy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Po co tu jesteś? — Wyzywająco popatrzył jej w oczy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chcę, żebyś u nas zamieszkał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Świat, czas, jego oddech zatrzymały się tak niespodziewanie, że kilkakrotnie zamrugał, sprawdzając, czy nadal żyje. Uśmiechnął się cierpko, ukradkiem zerkając na jedno z oprawionych w ramkę zdjęć. Odkąd odeszła było ich tu tak wiele, że prawdopodobnie nigdy nie będzie w stanie zapomnieć jej ciepłego uśmiechu oraz zimnych, szarych oczu. No i smaku ust, choć od ich feralnego pocałunku minęły lata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Człowiek nie może żyć przeszłością. — Przez twarz Hany przebiegło współczucie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A chcesz się przekonać?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wtedy to zobaczyła. Rezygnację, ból, niepewność; wszystkie te emocje pojawiły się w jego przeszklonym spojrzeniu. Jeśli Kiba wstawał każdego dnia i brnął naprzód, musiał mieć ku temu ważne powody, albo próbował coś sobie udowodnić. Hana domyśliła się, że wraz z tamtą nieznaną jej dziewczyną, jego rodziną, umarła także cząstka chłopaka. Inuzuka pokrył się dziwną iluzją, wciąż robił te same rzeczy i nie buntował się, ale to było, niczym mydlana bańka. Bez jakiegokolwiek wyrazu czy serca nic nie trwa wiecznie. Kiba o tym wiedział, mimo to, nadal udawał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie zostawię jej po raz drugi, zrozum — wydusił z siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wstał, dwukrotnie przemierzył pokój, westchnął i stał odwrócony do niej tyłem, próbując nie rozpaść się przed nią na kawałki. Inaczej go stąd zabierze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo jest trupem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przestań. — Przyłożył pięść do ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zimnym, nic nie znaczącym trupem! — krzyknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zamknij się! — Jego ręka przecięła powietrze i wówczas mur między nim a Haną znacznie się pogłębił. — Nie było cię — wyszeptał łamiącym się głosem. — Nie było cię, gdy mama odeszła, gdy brakowało nam pieniędzy, gdy stawała przede mną, by mnie chronić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak możesz nadal ją kochać?! To morderczyni. — W jej głosie pobrzmiewało obrzydzenie. — Jeszcze miesiąc temu błagałeś mnie o miejsce w moim domu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwrócił się od niej i popatrzył w okno. Na zewnątrz zaczynała szaleć jesienna wichura, a pierwsze krople zimnego deszczu runęły na szybę, zagłuszając bicie serca chłopaka. Nabrał ochoty wyjścia na zewnątrz, przekonania się, czy jest równie zimno, co w jego mieszkaniu, odkąd zaczął się temat Inami. Pokręcił głową, pokornie schylając ją na dół. Liczył, że Hana odpuści. Zrobi coś, czego Yakiimo nigdy nie potrafiła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Twój dom nie jest moim domem — wyłkał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hana prychnęła. Usłyszał, jak pospiesznie sięgnęła po płaszcz, rzuciła klucze na blat stołu, zgasiła światło w kuchni, tak, że Kiba pogrążył się w zupełnej ciemności. Sekundowy podmuch wiatru, trzaśnięcie drzwiami, reflektory samochodu na parkingu. Nie było jej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mój dom — kontynuował — jest tam, gdzie Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Po raz pierwszy od jej śmierci nie umiał zrobić nic prócz gryzienia własnych pięści, prócz zataczanie się po mieszkaniu, prócz zrzucania fotografii.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hidan się wścieknie — wyszeptał, gładząc jej zarumieniony policzek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nic mu nie powiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przekręciła się na bok, podparła na łokciu i z zamyśleniem analizowała każdy szczegół na jego twarzy, potem przeszła do nagiego, umięśnionego torsu, po czym wróciła do oczu Kiby, tak pełnych radości i wyrzutów sumienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To nie zmienia faktu, że nie powinniśmy byli tego robić. — Skrzywił się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przewróciła oczami, ostentacyjnie wzdychają, a on popatrzył na nią surowo, przywracając do porządku. Czasami irytowało go to jej ciągłe pozytywne myślenie, szaleństwo, brak dostrzegania istotnych problemów. Właśnie dlatego nie odstępował dziewczyny na krok; była sprytna, ale zbyt wyluzowana, jak na życie w takim środowisku. W dodatku nie uprzedzając go, zaczęła pracować dla szefa wyjątkowo podłej szajki — Hidana. Co gorsza, spodobała mu się. Dostrzegł to w jego spojrzeniu, tym, jak zapraszał ją do swojego biura, pokazując pokaźną kolekcję broni białej. Na początku Inami była znudzona, dopiero potem zaczęła interesować się osobą Jashina. Coś ich nieustannie do siebie ciągnęło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co zamierzasz dziś robić? — zapytała, kiedy podniósł się z łóżka i ruszył w stronę łazienki; miał nadzieję, że zimny prysznic pomoże mu nieco ochłonąć oraz zebrać myśli.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Sam nie wiem. Chyba pójdę na piwo z Shikamaru, czemu pytasz?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak sobie. — Wzruszyła ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zarzuciła na siebie czarny szlafrok z śliskiego materiału. Musiał przyznać, że dobrze jej było w tym kolorze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hidan zaprosił mnie na kolację — wyznała, przerywając ciszę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Weszła za nim do łazienki i oparła się o pralkę, podczas gdy on wszedł pod prysznic. Chłodna woda oblała jego ciało; odchylił głowę do tyłu, ukradkiem widząc, jak stała ze skrzyżowanymi ramionami, wpatrując się w palce stóp.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Idź — powiedział lekkim tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ze zdziwieniem uniosła głowę. On spokojnie wcierał szampon we włosy, czując wzrok dziewczyny na swoich plecach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Na pewno?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Na sto procent. My i tak nie mamy przyszłości — zaśmiał się krótko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Usłyszał, jak biodrami odbiła się od urządzenia i, szurając, powędrowała w stronę salonu. Nie wyglądała na specjalnie ucieszona jego decyzją, ale z drugiej strony nie zaprotestowała. Już sam fakt, że nieświadomie zapytała go o pozwolenie był dosyć zastanawiający.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo? — zawołał. — Tylko załóż tą czerwoną sukienkę.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Gdyby tylko wtedy został z nią wieczorem, kategorycznie zabraniając prywatnych kontaktów z szefem, Yakiimo dalej byłaby normalną dziewczyną z jako takiego domu. To Hidan odkrył talent Inami do posługiwania się bronią białą i jej niesamowicie szybkie myślenie, potrzebne przy układaniu strategii. Ona z jakiegoś powodu zgodziła towarzyszyć się mu na spotkaniu mafijnych szefów i innych wpływowych ludzi, a Kiba zgrzytał zębami za każdym razem, kiedy opowiadała mu, że czuje się naprawdę dobrze trzymając miecz w dłoni. Potem było znacznie gorzej; pierwsze samotne akcje, włamania, smak dużych pieniędzy, bezkarność. Wszystko to sprawiło, że zaczęła wnikać w niebezpieczne środowisko szybciej, niż by sobie tego życzył. Nie miał szans jej stamtąd wyciągnąć, ponieważ jemu także imponowało to, co okazywało się cholernie nielegalne, ale pomocne w przetrwaniu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zacisnął palce na kolbie pistoletu, posuwając się wzdłuż ściany. Za sobą słyszał przyspieszony oddech Kaori, przed nim znajdowały się szerokie plecy Sasuke. Zadanie, które wyznaczył im Shimura pod dowództwem tego skurwysyna Neji’ego było pozornie łatwe. Wyeliminować grupę handlarzy żywym towarem, którzy mogli mieć powiązania z Bogami. Jakoś nie chciało mu się wierzyć, że Yahiko popiera sprzedawanie ludzi, ale rozkaz Danzou liczył się znacznie bardziej, niż zdanie nieradzącego sobie w życiu gówniarza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zatrzymali się. Idący na samym przodzie Hyuuga nachylił się, nasłuchując odgłosów dobiegających zza metalowych, zielonych drzwi. Wokół śmierdziało stęchlizną i tanimi papierosami. Kiba obejrzał się przez ramię, natrafiając na wyjątkowo ostre spojrzenie Fukao. Z roztargnieniem pokręcił głową, poprawił dłoń na pistolecie i czekał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Drzwi otworzyły się z rozmachem. W środku niewielkiego pomieszczenia wybuchła panika; czwórka grających w karty mężczyzn poderwała się z miejsca, a kapitan oddziału uraczył ich serią z karabinu. Kilka kobiet położyło się na ziemi, zakrywając uszy rękami. Inne z krzykiem na ustach starały się uciekać bocznymi wyjściami. Mrok nie pozwalał im zbyt dobrze wycelować; przynajmniej Kiba miał z tym nie lada problem. Nie zamierzał zabijać nikogo, kto pierwszy nie wycelowałby w niego lufą. Ostrożnie przeszedł w głąb pomieszczenia. Minął kilka krzywo przywieszonych szafek, zlew, włączoną mikrofalówkę. Poczuł przyjemny zapach ciepłego jedzenia i wsunął pistolet za pas. Seria z broni Neji’ego nie ustawała; mężczyzna strzelał na oślep, nie patrząc, czy rani dzieci, czy faktycznych zbrodniarzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pod jednym z mebli usłyszał ciche westchnienie. Zatrzymał się odruchowo, pochylił i dojrzał parę błyszczących, niebieskich oczu. Dziewczynka w wieku mniej więcej siedmiu lat przyciskała rączkę do ust, trzęsąc się niemiłosiernie. Patrzyła na niego z przerażeniem, buzią zalaną łzami, blond włosami przyklejonymi do czoła. Ukucnął, odchyliła materiał, który zwisał, zasłaniając dziecko i przyjrzał jej się, starając delikatnie uśmiechać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Już w porządku. Nie zrobię ci krzywdy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wyciągnął do niej rękę, lecz natychmiast podkurczyła kolana, cofając się. Była, niczym przestraszone zwierzę, oglądała rzeź przeprowadzoną przez ludzi odwołujących się obrońcami. Skrzywił się na samą myśl o tym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zaufaj mi. — Złapał jej drobną rączkę i pociągnął w swoją stronę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Uległa. Wyczołgała się i popłakując, usiadła naprzeciw niego, wycierając umorusaną brudem twarz. Dopiero teraz zauważył, że bujną czuprynę związała w dwie odstające kitki. Coś ścisnęło go za serce, bardzo powoli i boleśnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak ci na imię? — zagadnął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Żałował, że nie wziął ze sobą butelki czystej wody albo jakiegoś prowiantu, ale to miała być szybka, nie wymagająca poświęcenia misja. Przynajmniej tak ją zapowiadano.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yukimi — odezwała się zdławionym głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ciężkie kroki rozległy się za jego plecami. Instynktownie struchlał, a złe przeczucia wkradły się między niego a uratowaną dziewczynkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co tam znalazłeś, Inuzuka? — Neji przystanął dokładnie metr od niego, z zafascynowaniem obserwując kulącą się przed nim istotę w krótkiej, białej sukience.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Trzeba odszukać jej rodziców — powiedział wymijająco.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wszyscy nie żyją. Kogo chcesz szukać? — prychnął, jakby Kiba popełnił niewybaczalny błąd: zatroszczył się o ludzkie życie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc zabierzmy ją do szpitala. — Uparcie nie odwracał się za siebie, wpatrując w zakurzone okno przed nim.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czasami mnie rozbrajasz — zaśmiał się Hyuuga.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dźwięk przeładowywanego pistoletu rozdarł przestrzeń między nimi na wiele straszliwych części. Inuzuka zacisnął pięści, oblizał wargi, ale mimo to, nie stanął z nim twarzą w twarz. Wolał obserwować pełne gwiazd, piękne niebo, jak co noc, gdy bał się, że w śnie znów pojawi się Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bogowie też byli dziećmi — oznajmił kpiąco, chociaż jego ton pozbawiony był wszelkich uczuć. — A teraz toczymy z nimi wojnę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Neji, naprawdę nie ma potrzeby…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wtrącaj się, Fukao! — warknął. — No dalej, Inuzuka — wycelował w czoło przestraszonej i zdezorientowanej dziewczynki. — Nic mi nie powiesz?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Neji, proszę. — Kaori ponownie spróbowała przemówić mu do rozsądku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uratuj ją, jeśli potrafisz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba zacisnął powieki, podczas gdy lider pociągnął za spust. Huk. Ciało dziewczynki zwaliło się na podłogę, dokładnie u stóp drżącego ze złości Kiby. Zwiesił głowę, jednak wciąż nie potrafił otworzyć oczu, wiedząc, że zobaczy tylko małą, niewinną osóbkę z dwoma blond kitkami. Syknął pod nosem, powstrzymując się od krzyku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Szkoda. — Hyuuga wzruszył ramiona. — Taka piękna, tak podobna do niej… Do Yakiimo, prawda?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiesz, ile te alkohole kosztowały, skończony durniu?! — Hidan złapał go za kołnierz białej koszuli i przycisnął jego plecy do ściany.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba doskonale wiedział, że w starciu z tak silnym człowiekiem nie miał najmniejszych szans, toteż wolał okazać skruchę, która ostatnimi czasy przychodziła mu niełatwo. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wiem, jak to się stało, naprawdę — wydusił z siebie, uśmiechając się głupkowato.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ale ja wiem. Jesteś niedorozwiniętym zjebem, Inuzuka. Coraz częściej myślę nad wyrzuceniem cię stąd, bezpowrotnie — wycedził, przybliżając swoją twarz do jego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Świst obok jego ucha, przykuł uwagę obojga. Mały, ale ostry nóż dyndał na ścianie, milimetry od policzka zdezorientowanego Hidana, który prawdopodobnie zapomniał o tym, by dalej wściekać się na swojego pracownika. Zamiast tego, machinalnie odwrócił się, napotykając rozzłoszczony wyraz twarzy Yakiimo. W jednej dłoni nadal trzymała scyzoryk, poza tym pochylała się delikatnie, gotowa do kolejnego rzutu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Odwal się od mojego brata, Hidan — wyszeptała złowrogo, wcześniej wymieniając z Kibą porozumiewawcze spojrzenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przez niego będę musiał tłumaczyć się przed klientami — powiedział zrezygnowanym tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jeśli Jashin naprawdę czegoś się w życiu obawiał, to jego lęki właśnie stały przed nim, przybierając postać niskiej, walecznej blondynki. Inuzuka odetchnął głęboko, poprawiając krawat, po czym szybko oddalił się za bar, skrupulatnie przysłuchując ich wymienia zdań.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ty? — zaśmiała się. — Całymi dniami siedzisz w biurze i sprowadzasz sobie dziwki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wypominaj mi przyjemności. — Pogroził jej palcem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To zajmij się pracą. Harujemy tu od rana do nocy, podczas gdy ty pieprzysz się na tej obrzydliwej, starej kanapie. — Postawiła kilka kroków do przodu, dumnie zadzierając podbródek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba przyglądał jej się przez cały czas. Yakiimo potrafiła postawić się każdemu, nawet własnemu szefowi, który w gruncie rzeczy nie był złym pracodawcą. Płacił im za nadgodziny, rozumiał, że Inami nadal się uczy i rzadko schodził do pubu, ale mimo to, Inami ośmieliła się na niego krzyczeć i rzucać nożami. Była niesamowitą, pozbawioną skrupułów kobietą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jeśli się nie podoba, droga wolna — zirytował się mężczyzna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne, i tak zamierzałam odejść! — Tupnęła nogą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ciekawe dokąd? — Z politowaniem pokręcił głową, wyjął papierosa z kieszeni marynarki i odpalił go ruchem pełnym gracji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A do konkurencji — oznajmiła z dumą. — Dostałam propozycję pracy, tylko zwlekałam z odpowiedzią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kłamiesz — wyrzucił, ale żyłka na jego skroni poruszyła się lekko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Niby po co? — Prowokacyjnie przewróciła oczami. — Tam przynajmniej będę miała ściśle określone godziny pracy i, co najlepsze, kompetentnego szefa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uważasz, że brak mi doświadczenia? — Przyłożył dłoń do piersi, jakby ta informacja zabolała go bardziej, niż powinna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nabierasz go sypiając z własnymi pracownicami — rzuciła ironicznie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Z tobą nie sypiam — warknął. — Jeszcze. — dorzucił, czego nie usłyszała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To nie ma znaczenia. Pewnie nic bym nawet nie poczuła — prychnęła, zarkając na Kibę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Coś ty powiedziała?! — Podniósł głos.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Rzucił papierosa na ziemię, zdeptał go cholewą robionych na zamówienie butów i zmarszczył brwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wystarczy — przerwał Inuzuka w momencie, kiedy Yakiimo otwierała buzię. — Zostajemy tu. Po wypłacie oddam za wszystkie szkody, naprawdę — zadeklarował się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inami nadęła policzki, zupełnie nie rozumiejąc jego uległości wobec Hidana, ale milczeniem uszanowała decyzję brata. Hidan z zakłopotaniem podrapał się po karku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zapomnij o tej skrzynce. Marui i tak wisi mi za dużo, żebym draniowi jeszcze coś specjalnie sprowadzał — sarknął. Bez słowa wyminął gniewającą się Yakiimo, a kiedy był na szczycie schodów, obejrzał się przez ramię, po czym rzucił: — Sprzątnij stoliki i idź do domu. Będę potrzebował cię na całą sobotnią noc, więc porządnie się wyśpij, chłopaku. A, zabierz też siostrę. Nie chcę, żeby mi zabiła jakiegoś klienta.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo posłała mu pełen zwycięstwa uśmiech.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie wiedział, w której chwili się upił. Po udanej akcji od razu wrócił do domu, nie pamiętając, jak udało mu się wsiąść do odpowiedniej linii metra i wysiąść na swojej stacji. Moment wchodzenia do domu także gdzieś mu uciekł. Potem wyciągnął z barku wódkę, szklankę i, tępo wpatrując się w przeklęte fotografie, pił, wspominał. Na początku trochę się uśmiechał, potem przyszło załamanie. Zakrztusił się swoim oddechem, poczuł słone łzy na policzkach i własne dłonie szarpiące włosy. Przed oczami miał albo jej umazane krwią ciało, albo ufne, zaraz później martwe oczy siedmioletniej dziewczynki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tak podobnej do Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W głowie huczało mu od nadmiaru alkoholu. Miał wrażenie, że tuż za nim czai się Neji z pistoletem, gotowy sprzedać mu kulkę. Zastanawiał się, czy zdołałby uratować chociaż siebie w tym niekończącym się wirze bólu, tęsknoty i głęboko skrywanych uczuć. Zastanawiał się, jak to byłoby stanąć oko w oko z ministrem, przyjąć na siebie kilka pocisków, ostatni oddech poświęcić na bezgłośne wypowiedzenie jej imienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ostatkiem sił doczołgał się do łazienki, odkręcił wodę, uwiesił się na oparciu wanny. Chaotycznymi ruchami szarpał ubranie, aż udało mu się zdjąć wojskową kurtkę, spodnie, obcisłą koszulkę. Pozbył się także wszystkich postawionych wcześniej blokad. Płakał, niczym dziecko, wyjąc, szlochając i krzycząc na przemian. Zburzył starannie budowane mury, zamazał obraz uśmiechniętego, pewnego siebie. Dał ponieść się nocy, jej magicznemu urokowi, temu, że powstała po to, by dać wytchnienie dniu. Klęczał tak kilka minut, wsłuchując się w bulgotanie wody. Dopiero potem zanurzył się w wannie, a gorąco zalało jego dygoczące ciało. Odchylił głowę do tyłu, ramiona ulokował na ceramicznych oparciach, leżał i czekał. Nie bardzo wiedział na co, ale przeczuwał, że w tym stanie nie pozostało mu nic innego, jak odcięcie się od świata, obserwowanie go z bezpiecznej odległości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Woda zafalowała delikatnie. Z trudem przekręcił głowę, mozolnie uchylając powieki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tęskniłem — wyszeptał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Siedziała przed nim, dokładnie w tej samej pozycji, co on. Włosy zasłoniły jej pełne piersi, jedno kolano zgięła, patrząc na niego uwodzicielsko, a przy tym była nienaturalnie poważna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak wiele się wydarzyło — odpowiedziała mu łamiącym się głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Łzy spłynęły po policzkach dziewczyny. Poderwał się gwałtownie, złapał jej twarz i starł z niej troski. Przycisnął czoło Yakiimo do swojego, mocno zaciskając powieki. Oddychał ciężko, próbując zdławić szloch.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ale nie gniewam się na ciebie, Kiba. — Dotknęła jego ramienia i odsunęła go delikatnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Spojrzała na niego z ufnością, której nie potrafił znieść. Odwrócił wzrok, cofnął się na swoje miejsce i wpatrywał w taflę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mogłaś zostać — powiedział, układając usta w wąską linię. — Przecież widzisz, że mnie nie zabił! — krzyknął. — Po co tam poszłaś?!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przecząco pokręciła głową, łkając delikatnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie! Kochałem cię, Yakii. Ponad wszystko na tym świecie!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Proszę cię. — Zaniosła się głuchym szlochem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ja wiem, co powiedziałem, że nie mamy przyszłości. Ale w każdej sekundzie życia nienawidziłem oglądać cię z tym popaprańcem Hidanem. Za to uwielbiałem, gdy dla mnie tańczyłaś, gdy się śmiałaś, gdy tupałaś nogą za każdym razem, kiedy coś cię zirytowało. — Głos mu się łamał. Ona wciąż płakała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Musisz się pogodzić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak?! — Machnął ręką; kilka kropel poleciało na jej twarz. Zbliżył się do niej ponownie i mocno przytulił. — Bez ciebie nic nie ma sensu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Włosy Yakiimo pachniały truskawkowym szamponem, faktura skóry była dokładnie taka, jaką zapamiętał. Nigdy nie istniała inna Inami, zawsze ta sama, niepowtarzalna, należąca tylko do niego. Blisko, jednocześnie zupełnie poza jego zasięgiem, jak teraz. Jakaś jego część wiedziała, że jej tam nie było, lecz nie umiał oprzeć się, zamknąć oczy, zignorować ją. Nie po raz drugi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przełknęła ślinę, odepchnęła go, połknęła słone łzy. Przeczesała jego brązowe włosy, uniosła podbródek i na ustach złożyła najdelikatniejszy pocałunek, którego kiedykolwiek doświadczył. Wargi drżały mu, kiedy się cofnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uśmiechnij się dla mnie — wyszeptał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zrobiła to, tak pięknie, jak nigdy dotąd i w tej jednej chwili jej szare oczy znowu radośnie błyszczały. Kciukiem przesunął po dolnej wardze kobiety.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie gniewam się — powtórzyła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pokręcił głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nigdy bym nie mogła. — Dłonie położyła na jego policzkach. — To była najfajniejsza przygoda. Bycie z tobą, Kiba. A teraz… — Jej głos dochodził, jakby zza grubej ściany.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Woda zabarwiła się na delikatny róż. Czerwone wstęgi sunęły po jej powierzchni, przyprawiając Kibę o pewien rodzaj zafascynowanie. Nie umiał oderwać wzroku od miejsca, w którym jeszcze sekundę temu klęczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Coś gwałtownie szarpnęło go za ramię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oddychaj! Pogotowie już jedzie, słyszysz, chłopcze? Oddychaj!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oddychaj.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co z nim?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Będzie żył. Jest pani kimś z rodziny?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie, niestety nie. On mieszka sam, panie doktorze. Siostra umarła mu kilka tygodni temu. Rzadko go widuję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To wiele wyjaśnia. Próba samobójcza nie bierze się znikąd.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W cholerę wiele.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Podamy mu tlen, zatamujemy krwawienie, potem szwy i na pewno psychiatra, bez tego się nie obędzie. Dziękujemy za pomoc, reszta w naszych rękach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zostałem szaleńcem, prawda, Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Więc tak wygląda spokój?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">—… chodzi o to, żeby czuć życie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Czuć życie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zanim się pojawiła, nie wiedział, co to znaczy. Dopiero potem stała się jego nauczycielem.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<a href="https://lh5.googleusercontent.com/6LZ5WDzKDK7PZ6lF4Q75fttXAAs-CFXyEBGLxrON1v__Dub7Sk8yyUK0srdSHGLofd4KPgzUFSjqoiM_ABOjChILyde4C-mDtnVGyzTDWCtUZ0MF0Ao2rKRH-IGwkCICtPUPTlCC" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh5.googleusercontent.com/6LZ5WDzKDK7PZ6lF4Q75fttXAAs-CFXyEBGLxrON1v__Dub7Sk8yyUK0srdSHGLofd4KPgzUFSjqoiM_ABOjChILyde4C-mDtnVGyzTDWCtUZ0MF0Ao2rKRH-IGwkCICtPUPTlCC" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="264" /></span></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">No dobra, to pierwszą część uzupełnień mam już za sobą. Muszę przyznać, że pisało mi się bardzo łatwo i przyjemnie, ale to chyba nie do końca są moje klimaty. Dlatego wplotłam tu mały skrawek akcji, którą dowodził ten dupek Hyuuga. xD Pozostałe partówki mam już solidnie rozpisane, podobnie, jak rozdziały nadchodzącego</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Legionu,</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> ale najpierw postaram się jako tako zająć </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Teorią,</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> nim sama zupełnie o niej zapomnę. A potem zgłoszę się po szablon, więc trochę jeszcze sobie poczekacie na powrót dziewczyn z </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mangowych. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Obiecuję jednak, że tym razem fabuła nie skończy się na sześciu rozdziałach. Chyba zacznę poszukiwać bety! Korzystając z faktu, że mój internet powrócił do żywych, wracam do wywiadu z moją kochaną Hrush. <3 I do przygotowywania </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Legionu</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. xD Miło będzie poczytać wasze komentarze. :3 Nie jestem dziś zbyt rozmowna, także do kolejnej części, która zostanie poświęcona kapitanowi Uzumakiemu.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 9pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">* Selena Gomez — Bad liar</span></span></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-84586062265530065662017-08-02T18:10:00.000-07:002018-02-01T07:47:39.405-08:00Wywiad: Epilog<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wszystko, czego potrzebujesz,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">jest po drugiej stronie strachu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">~ Jack Canfield</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-520b-5691-e58d-b685f86165c1" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="font-size: 12pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt; white-space: pre-wrap;"> Krzyk, płacz, wrzaski.</span><span style="font-size: 12pt; text-indent: 41pt; white-space: pre-wrap;"> </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ktoś ostrożnie przycupnął w kącie niewielkiego pomieszczenia. Nie próbował uciekać czy bronić się. Człowiek nie zawsze mógł wygrać z czymś, co we wszystkim było silniejsze; czasami zostało tylko siedzieć i modlić się o szybki, bezbolesny koniec. Drzwi otworzyły się gwałtownie. Na zewnątrz panowała zima. Śnieg padał gęsto, sprawiając, że krajobraz zamienił się w gigantyczną lodową pustynię. Zimno wtargnęło do środka, podobnie jak kilkanaście płatków bielutkiego śniegu. Sędziwy staruszek szczelniej opatulił się płaszczem, ale jego dreszcze bardziej wynikały ze strachu niż z przemarznięcia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Miała na sobie czarne spodenki, koszulkę na ramiączka, długie do ud, skórzane buty. Jedynie szalik owinęła wokół głowy, ust i szyi, tak, by nie było widać jej twarzy. Mężczyzna hardo spojrzał w jej kierunku, ale w jego mętnych oczach czaiło się niedowierzanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ty się nie trzęsiesz — wydukał, gdy podeszła do niego z umazaną krwią kataną.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ja nie żyję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Machnęła ręką. Posoka chlapnęła na ekran kamery, ta zaś błyskawicznie przestała działać. Danzou jednym kliknięciem pilota wyłączył ekran multimedialny i przeniósł wzrok na swoich ludzi. Co prawda przyprowadził ich siłą, a ich praca skupiać się miała na ochronie, walce oraz przetrwaniu, jednak wiedział, iż nie będą w stanie wymknąć mu się spod kontroli. Minister obrony Japonii wygrywał każdą walkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ale przegrywał wojnę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori. Mayako. Hoshi. Kiba. Naruto. Itachi. Madara. Sasuke. Kakashi. Hidan. Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wszystko kontra jeden, niesamowicie przebiegły człowiek. Wszystko albo nic. Nie istniał rozejm, remis czy jakiś układ.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yahiko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Sugestie? — Popatrzył na kapitana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Trzeba ewakuować ludzi z tamtego obszaru — mruknął, maniakalnie gapiąc się na swoje dłonie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I wszcząć najgorszą wojnę, na którą może zgodzić się ludzkość — szepnęła Kaori. Ciałem kobiety wstrząsnął niekontrolowany dreszcz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej ciało we krwi. Jej oczy szeroko otwarte. Jej niebijące serce. Jej zatrzymany oddech. Jej ofiara.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dług oddziału.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Długi trzeba spłacać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Otóż to. Wojnę tę wygramy, nim Bogowie zdążą się przygotować — zaśmiał się pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak jest.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Bogowie już są gotowi. Zawsze byli.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To wrogowie. Bezwzględni…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przyszli po jej ciało.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— … niewrażliwi...</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nikt nie płakał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— … prymitywni...</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Powiedział, że nadejdzie czas,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— … nie powinni istnieć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">kiedy powrócą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">A wtedy</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ludzkość przypomni sobie,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">że stworzyła bogów,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">by być im posłuszna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nadeszła wojna, a wraz z nią wy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Granica między tym, co rzeczywiste, a tym co nierealne.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Granica słaba, niepewna, sztuczna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Granica oddzielająca siłę od nieudolności.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nieudolność zwana Legionem. Siła zwana Bogami.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<a href="https://lh5.googleusercontent.com/TG_eolBeTNOy1RIOf5AqnC7mQ4pudy4Jw4P1QRfkMgjv5kdJJuc_ZtXU1RC6s-5DzHZkcPumHnndfhlUTW_sWa7WKNrTAPdeYT9mfVx2imT5GM381QiAmsZeK7vQ87U5CCw9d3vO" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh5.googleusercontent.com/TG_eolBeTNOy1RIOf5AqnC7mQ4pudy4Jw4P1QRfkMgjv5kdJJuc_ZtXU1RC6s-5DzHZkcPumHnndfhlUTW_sWa7WKNrTAPdeYT9mfVx2imT5GM381QiAmsZeK7vQ87U5CCw9d3vO" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="239" /></span></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cześć, moi kochani. W ten oto sposób</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Wywiad </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">zakończył swoją działalność i czuję przez to dziwną pustkę; wiem, że już zawsze to chaotyczne opowiadanie będzie miało swoje miejsce w moim serduszku. Jest mi smutno, ale z drugiej strony cieszę się, że dobrnęłam do końca, tak, jak sobie to zaplanowałam. Nim opowiem wam co nieco o całej koncepcji stworzenia tej partówki oraz o bohaterach, zapowiem, że — co możecie zobaczyć na marginesie — planuję trzy uzupełniające jednopartówki. Pierwsza skupi się na postaci Kiby, druga na Naruto, a trzecia na stworzonym przeze mnie paringu Kaori i Itachi. Także, Mayako, nadal będziesz mi cholernie potrzebna!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Chciałabym serdecznie podziękować mojej kochanej </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">wojskowej</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, że mimo praktyk, licencjatu i — jak czasami powtarza — całego tego syfu związanego z dorosłym życiem, znalazła czas, by przysiąść, przeczytać, poprawić. Jej komentarze podbudowywały mnie i rozśmieszały. Kaori, za to, że namówiła mnie do opublikowania prologu i potrząsnęłą mną, gdy bałam się, że coś takiego może się zwyczajnie nie przyjąć. No i Hoshi, która poświęciła pół dnia, żeby zrobić rysunek przedstawiający dziewczyny. <3</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">To teraz lecimy z resztą!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad narodził się w mojej głowie dużo wcześniej, niż został opublikowany. Nie chodziło o to, że chcę go mieć dopracowanego na sto procent, bo tak, jak mówiłam, początkowy pomysł nieco różni się od tego, który zrealizowałam. Po prostu bałam się, reakcji dziewczyn. Wahałam się; może by im się nie podobało, może uznałyby, że próbuję im się jakoś przypodobać. W każdym bądź razie wykonałam duży krok na przód i rozpoczęłam swoją przygodę z </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiadem. :) </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Który okazał być się tylko wstępem, ale to wyjaśnię wam na końcu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Co mogę powiedzieć o bohaterach? Kaori to typowa twarda kobieta sukcesu, która zdławiła w sobie ludzkie odruchy, całkowicie poświęcając się pracy i narzuconym sobie obowiązkom. Gdzieś po drodze zapomniała, jak to jest uśmiechać się czy cieszyć z dobrze wykonanego zadania; liczyło się tylko powodzenie misji. Jednak w miarę, jak zagłębiała się w relacje z dziewczynami, odkrywała w sobie duże pokłady wrażliwości oraz zaciętości. Chciała złapać terrorystę, ale nie kosztem swoich kompanów. Ich dobro liczyło się dla niej najbardziej. Została perfidnie oszukana. Uznała, że oddział to jej porażka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-right: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hoshi była cichą, ale niezwykle inteligentną dziewczyną. Zawsze czuła się lekko wyobcowana, bo nawet w czasie akcji siedziała za biurkiem, jednak na tyle, na ile mogła, wspierała wszystkich, podrzucając im cenne wskazówki, wyciągając słuszne wnioski. Odkryła ludzi, którzy rozumieją ją i, których ona dobrze rozumie. W każdym z nich widziała coś, co warto polubić, więc szybko związała się z oddziałem. Chociaż nie zawsze wyglądała na zaangażowaną, starała się nie zostać w tyle.</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/iGmX4uM9iaOqEk3cQpud4b33SZIU3YuWoL6e0q4wLWIOwYq5SzCzz6i-wz-J0Bn6--nqQxHYQMHeYgyVxmCGIhlSHoSddO1hjJMx8fVaNWdFqvze5imMqBubqAwlPWPjSyzkcNbM" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="314" src="https://lh3.googleusercontent.com/iGmX4uM9iaOqEk3cQpud4b33SZIU3YuWoL6e0q4wLWIOwYq5SzCzz6i-wz-J0Bn6--nqQxHYQMHeYgyVxmCGIhlSHoSddO1hjJMx8fVaNWdFqvze5imMqBubqAwlPWPjSyzkcNbM" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="236" /></span></a></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako to żołnierz. Była lojalna, świadoma swoich obowiązków i umiejętności. Służyła pomocą, zawsze i wszędzie, czasami poświęcając się, czasami mocno kimś potrząsając. Jednak gdzieś tam po drodze trochę się pogubiła. Zainteresował ją Kiba, zwłaszcza po tym, jak zaczynała zauważać skomplikowaną relację chłopaka z przybraną siostrą. Zostawiła za sobą Kakashiego, a nawet wyrzuty sumienia, i poddała się uczuciom. Mimo to, nigdy nie opuściła gardy, murem stała za każdym z członków Wywiadu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo. Szczerze, nie wiem, co powiedzieć. Była iskrą, pewną dozą </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">inności </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">wśród tylu ludzi obytych w prawie czy służeniu na rzecz ojczyzny. Z pozoru szalona kryminalistka, okazywała się być niesamowicie zagmatwaną dziewczyną, której przeszłość dręczyła ją niemal każdego dnia. Obsesyjnie chroniła Kibę, odgradzając go od prawdziwego życia, ponieważ sama widziała zdecydowanie zbyt wiele, i to od najmłodszych lat. Stąd ta nadopiekuńczość. W pewien sposób związała się z Wywiadem, ale od początku czuła się lekko wyobcowana; uważała, że otaczają ją sami wrogowie, więc była przygotowana na ucieczkę. Skończyła, jak skończyła. Przegrała swoją walkę, zostawiła Kibę i dopiero co odszukanego Yahiko, ale kurde, to Yakiimo, ona była przygotowana na śmierć. Tak, jak powiedział Kiba: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo wyglądała, jakby nie mogła się już bać. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">(Czy jakoś tak, cytowałam z pamięci xD).</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/y5XhIA2iba3LgyJ95V4zQzZqSm0vPW6W9Y-_OIQ03Q5dtXFS1UXDLE0j8QuzqH7twmbwtDCuzT0hzLpfX1xnE8mMIFfC20cPfeLe_FeHkTxUev1bi4OLi-EZOFU3c8NGCV6UmrnK" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh3.googleusercontent.com/y5XhIA2iba3LgyJ95V4zQzZqSm0vPW6W9Y-_OIQ03Q5dtXFS1UXDLE0j8QuzqH7twmbwtDCuzT0hzLpfX1xnE8mMIFfC20cPfeLe_FeHkTxUev1bi4OLi-EZOFU3c8NGCV6UmrnK" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="314" /></span></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Jeszcze chwilka dla tych, których zabiłam. xD Kakashi, niewiele czasu poświęciłam tej postaci, ale, jeśli tego nie było widać, to Hatake też przeszedł metamorfozę. Kochał Mayako, jednak na pierwszym miejscu stawiał swoją pracę naczelnego, dlatego więź między nimi zaczynała się psuć; Okanao była tylko do niego przyzwyczajona, czego żadne nie zauważało. Pod wpływem silnych emocji Kakashi zamienia się w zdecydowanego i niebezpiecznego człowieka. Prawdopodobnie, gdybym rozwinęła wątek jego walki z Kibą, wygrałby ją. Natomiast Hidan, cóż, do końca miał wyrzuty sumienia związane z osobą Yakiimo. Czuł do niej coś więcej, niż miłość, a jednocześnie nie zawahałby się strzelić do niej z gnata. Chciał się nią opiekować, przywrócić czas sprzed całego tego syfu,w który niefortunnie ją wpakował. Był gotów na wszelkie poświęcenia. Nawet jeżeli musiałby wreszcie się od niej odsunąć, zrobiłby to, ponieważ nadal ją kochał. To skomplikowany facet; z pozoru brutalny i szalony, a głęboko w środku sentymentalny i trochę zagubiony w relacji z Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W każdym razie, chętnie poczytam, co wy sądzicie o bohaterach. Jeśli macie jakieś konkretne uwagi albo zażalenia, to walcie śmiało.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Epilog naskrobałam niedawno. Miał być inny, ale zupełnie go zmieniłam. Pierwsza wersja była za nudna, dramatyczna i pełna niedopowiedzeń. Jak widzicie, wojna zbliża się wielkimi krokami, a rządy ministra mają się coraz lepiej. W dodatku oddział stał się Legionem — granicą między ministrem a Bogami. Jest źle, nawet cholernie źle. Co wy o tym sądzicie? Co z oddziałem i zmarłymi?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mowa wyszła dłuższa, niż sam epilog, więc nie pozostaje mi nic więcej, jak zwyczajnie stąd spadać. xD Jeśli chodzi o </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Teorię </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">to zamykam ją, poprawiam rozdziały (akapity, błędy) i ruszam z nią ponownie. W międzyczasie jednopartówki!</span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://lh5.googleusercontent.com/1YIaVvVDka1S7kEq9ebDkadDkljQtprNKQtIejW0ExaSoenvbKZQ95Ll8Aq-Z6p5Hg2oO59CwJLlHhQRV4g3omHe_ljpYYcSRVLenyxuwsiU5TKt5Xk2cg7fprMOTOHe9K9doU04" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh5.googleusercontent.com/1YIaVvVDka1S7kEq9ebDkadDkljQtprNKQtIejW0ExaSoenvbKZQ95Ll8Aq-Z6p5Hg2oO59CwJLlHhQRV4g3omHe_ljpYYcSRVLenyxuwsiU5TKt5Xk2cg7fprMOTOHe9K9doU04" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="302" /></span></a></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-right: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">A no tak, zapomniałam! </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> doczeka się kontynuacji (Legion: Bogowie, zakładka planowane) w formie osobnego bloga, ale dajcie mi czas na dopracowanie pomysłu, ogarnięcie siebie i oczywiście trzech jednopartowek. Chcę, żeby </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Legion </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">był jeszcze bardziej wypełniony akcją, rozterkami bohaterów, ciągłą grozą, że coś się stanie. Wyjaśnię wam tajemnice krążące wokół Yakiimo i Yahiko. Zaserwuję kilka scen miłosnych i tych z serii mordobicie. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> był tylko wstępem, takim małym przedsionkiem, który miał wprowadzić was do tego, co siedzi mi w głowie, co planuję zrealizować. Także, szykuj się na szablon, Maya. <3</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Bez odbioru,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo.</span></span></div>
<br /></div>
</div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-6068689084017524932017-07-28T02:09:00.001-07:002018-02-01T07:55:21.340-08:00Wywiad VI: Martwi głosu nie mają<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Just stop your crying.</span></i></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">It’s a sign of the times.</span></i></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Welcome to the final show.</span></i></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Hope you’re wearing your best clothes.</span></i></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">~ Harry Styles</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-5208-b021-460d-b750313b8ac7" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Krew spływała po ciele drobnej ośmiolatki, która w śliskich od potu dłoniach trzymała krótki nóż — swoją jedyną broń tego wieczora. Nie przejęła się leżącym pod nią, zakrwawionym i sztywnym mężczyzną. Tylko przez chwilę czuła odruch wymiotny, więc odwróciła się szybko, zasłaniając usta ręką. Kilka metrów od niej, na pokrywie zielonego kontenera siedział chłopiec w jej wieku. Nucąc coś pod nosem, wycierał swój scyzoryk o koszulkę. Jego rude włosy powiewały na wietrze, ale nie była w stanie zobaczyć twarzy kompana; noc była ciemna, zimna i pełna strachów, przed którymi uciekały wszystkie normalne dzieci. Natomiast Yakiimo mocno przeciwstawiała się wszelkim lękom, śmiało wykonując powierzone jej zadanie. Swoją drogą, to był konkurs. Zwycięska para miała zjeść kolację w towarzystwie samego Mistrza, a to oznaczało, że mieli szansę udowodnić mu, ile są warci. Pokazać, iż może ich mianować swoimi prywatnymi ochroniarzami.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Następny cel znajduje się dwa kilometry na południowy zachód — usłyszała w przymocowanej do ciężkiego pasa krótkofalówce. — Póki co prowadzicie, ale Suigestu i Mangetsu są tuż za wami.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Dzięki, Tsunade — odparła niewzruszona, podczas gdy jej brat zeskoczył na ziemię, płosząc kilka śmietnikowych kotów.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Posłała mu wściekłe spojrzenie, ale ten jedynie wzruszył ramionami, uśmiechając się do niej szeroko, chociaż jego oczy od pewnego czasu pozostawały nieprzyjemnie chłodne. Yakiimo miała wrażenie, że robił wszystko po to, aby ona była zadowolona. Nawet wobec rozkazów Mistrza miał coraz więcej wątpliwości, jednak posłusznie je wykonywał, pamiętając, jak bardzo jego siostra chciała wejść na szczyt, by zapewnić im godne życie.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Ja górą, ty dołem? — zapytał dla pewności, przeciągając się leniwie.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Od zawsze piastował stanowisko najsilniejszego z ich grupy. Szybko opanował sztukę walki, kilka języków, wykazywał się strategicznym myśleniem. Yakiimo kroczyła za nim; potrafiła przewidzieć czyjeś ruchy na podstawie gestów, słów. Znała się na ludziach, dzięki czemu stworzyli najpotężniejszy duet w historii eksperymentu. Do tego wszystkiego dochodziły inne, nieprzeciętne umiejętności.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Jasne — mruknęła. — Spróbuj niczego nie zniszczyć. — Uśmiechnęła się delikatnie.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— To samo miałem ci powiedzieć — zaśmiał się, po czym odwrócił do niej plecami i ostatni raz spojrzał za ramię. — Widzimy się na miejscu.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Wygrajmy to, Yahiko.</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Szybko!</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Uciekaj!</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Biegnij!</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo zasłaniała głowę rękami, brodząc między spanikowanym tłumem pracowników i dzieci, głównie w jej wieku, może tylko trochę starszych. W każdym razie w niczym nie przypominali swoich równolatków z normalnego świata; mieli poważne miny, chłodne spojrzenia i okrutne uśmiechy. Czasami dla zabawy uciekali nocą oraz udowadniali sobie nawzajem, co są w stanie zrobić. Mimo to, wszyscy krzyczeli, przepychali się, oświetlani jedynie światłem z policyjnych latarek.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Inami była przerażona. Zanim to się stało, Mistrz spakował swoje rzeczy i opuścił ich schronienie, pozostawiając na pastwę losu. W dodatku całe te zamieszanie spowodowało, że zgubiła Yahiko. Potrafiła sama się obronić, aczkolwiek bez tego chłopaka czuła się, niczym bez ręki.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Korytarz był ciasny, toteż kilka osób zostało w tyle. Szybko dosięgły ich policyjne pałki, a kiedy funkcjonariusze wypuścili psy, odruchowo przyspieszyła kroku. Każdy tu mógł skorzystać ze swoich zdolności, ale to równało się ze skrzywdzeniem pozostałych, a tego nie chciało żadne z dzieci. Byli dla siebie, jak prawdziwa, niezastąpiona rodzina, którą właśnie próbowano brutalnie wyłapać, zniszczyć, pogrzebać.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Poczuła szarpnięcie i chwilę potem, wściekle wierzgając, znalazła się w jednym z zagraconych, brudnych pomieszczeń. Ktoś trzymał rękę na jej ustach, drugą mocno ściskając talię i unosząc całą dziewczynę do góry. Kiedy nieznajomy postawił ją na ziemi, przodem odwracając do siebie, poczuła ogarniającą ją ulgę i chwilowy spokój. Yahiko zaciskał palce na jej ramionach, twardo patrząc w oczy. Był zły, zdecydowany oraz cholernie niebezpieczny. Wstrzymała oddech, nasłuchując odgłosów zza drzwi.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Podziemne korytarze — rzucił cierpko, rozglądając się po pomieszczeniu. — Właśnie nimi uciekniemy.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co z resztą? — zawahała się.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nic. — Wzruszył ramionami, ostrożnie stąpając po podłodze. W każdym z pokoi znajdowała się specjalna kładka prowadząca na niższe poziomy, a on starał się ją odnaleźć.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nic? — powtórzyła drżącym głosem. — Mistrz powiedział nam, że…</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Tak, tak — machnął na nią ręką. — Całe to przyrównywanie nas do stada wilków jakoś do mnie nie trafia. Koleś zżyna z Gry o Tron — fuknął. Nachylił się i wyciągnął kilka desek, zaglądając do środka. — To tutaj.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Z podziemia dało się wyczuć smród stęchlizny, martwych zwierząt oraz kurzu. Yakiimo powoli podeszła do niecierpliwiącego się brata i popatrzyła na niego oczami pełnymi przerażenia tudzież buntu. Już chciała zaprotestować tej groteskowej ucieczce kanałami, gdy rudowłosy bezceremonialnie pchnął jej plecy, sprawiając, że mimowolnie zagłębiła się w nieprzeniknioną ciemność. W miarę, jak spadała, mały punkcik światła oraz odgłosy wrzasków znikały gdzieś pomiędzy grubymi murami tajnych przejść.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Instynktownie rozluźniła mięśnie i wylądowała na zgiętych nogach. Yahiko ciągle powtarzał, że Inami zawsze spadają na cztery łapy, ale aż do dziś nie brała tego na poważnie. Stopy do kostek miała zamoczone w brudnej wodzie. Jej wzrok nie przyzwyczaił się do ciemności; z resztą za obserwację odpowiadał Yahiko. Chwilę potem usłyszała obok siebie plusk. Wzdrygnęła się, gdy krople śmierdzącej cieczy wylądowały na jej twarzy.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dalsza część planu? — warknęła.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Wychodzimy, a potem rozwalę budynek. Ty będziesz mnie osłaniać — mówił, ciągnąc ją za sobą wzdłuż tunelu.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zabijesz ich wszystkich?</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Tego pragnął Mistrz, bym któregoś dnia, zabił ich wszystkich — uśmiechnął się smutno.</span></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Lewo, prawo, góra, góra — powtarzał, nie przestając na nią nacierać.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Jego katana przeciwko dwóm, zakrzywionym sztyletom Yakiimo; ścierali się ze sobą, a on wciąż rozpraszał ją, podając niewłaściwe informacje. Chłopak wydawał się znudzony treningiem, jego ton wskazywał na głębokie zmęczenie, podobnie z resztą sine wory pod oczami, ale wypełnione gracją ruchy sprawiały, że Yakiimo z trudem osłaniała się przed ciosami. Zaciskała zęby za każdym razem, gdy w swoje uderzenie włożył trochę więcej siły.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Prawo — rzucił od niechcenia i ostrzem od dołu przeciął powietrze, raniąc jej przedramiona.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>Syknęła i odskoczyła kilka kroków w tył, uśmiechając się zawzięcie. Wierzchem dłoni otarła pot z czoła, natomiast Yahiko wbił katanę w ziemię, rozmasowując nadgarstek.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Nie rozumiem po co nam to — wskazała na jego miecz. — Wystarczy, że machniesz ręką i przeciwnicy padną. Za to ja…</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Dość — przerwał jej, z powrotem zaciskając palce na rękojeści. Przewróciła oczami, ostentacyjnie wypuszczając powietrze. — Projekt, w którym braliśmy udział, skupiał się wokół naszego powiązania. Jesteśmy bliźniakami. Będąc blisko siebie możemy korzystać z tego, co gaśnie, kiedy dzieli nas znaczna odległość, rozumiesz? — Przesunął końcem katany po betonie, aż poleciało kilka iskier.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Więc istnieje prawdopodobieństwo, że rok temu wyłapali tylko połowę — mruknęła.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— Raczej zabili. Bali się tego, nad czym nie potrafili zapanować.</i></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><i>— To oczywiste, że nad…</i></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Gwałtownie zaczerpnęła tchu, zdając sobie sprawy, że trzyma za rękę rudowłosego chłopaka, wciąż klęcząc na zimnej ziemi. Popatrzyła na niego szeroko otwartymi oczami, które wyrażały jedynie głębokie przerażenie. Kilkakrotnie poruszyła spierzchniętymi wargami, ale z gardła dziewczyny nie wydobyło się żadne słowo. Czuła się, jakby znajdujący się na jej barkach, wyimaginowany ciężar przybrał na wadze. Miała ochotę krzyczeć, uciec daleko stąd, jednocześnie pragnąc do końca wypełnić powierzone jej zadanie. Musiała uratować Kibę oraz odkryć, kto naprawdę stoi za zamachami, aczkolwiek coś podpowiadało Yakiimo, iż okropna prawda stoi tuż przed nią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Cała drżąc, podniosła wzrok ku górze, zdając sobie sprawę, że chłopak wyciąga do niej rękę, uśmiechając się przy tym delikatnie i nieśmiało, jakby nie do końca jej ufał. Zacisnęła usta w wąską linię, wzrokiem przeczesując teren wokół niej; Yahiko przyprowadził ze sobą wsparcie w postaci kilku zakapturzonych, skrytych w cieniu postaci. Popatrzyła w górę, gdzie dziwna, niemal przezroczysta kopuła odgradzała ją od wiatru oraz świata zewnętrznego. Przez chwilę zastanawiała się, czy nie stała się niewidzialna, ale szybko zbeształa swoją wyobraźnię i znów skupiła na nim.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mieli te same, szare oczy, bladą skórę oraz cwaniackie uśmieszki, ale na tym podobieństwa się kończyły. On był wysokim, rudowłosym chłopakiem o szczupłym, lecz wyćwiczonym ciele i wzroku mordercy. Przy nim czuła się niczym kompletny amator i gówniarz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yahiko — szepnęła mimowolnie, przyciskając dłonie do piersi. Oddychała szybko, niespokojnie; wszystko wokół wirowało, a tajemnicza kopuła zaczęła znikać, sprawiając, że do wewnątrz wdarł się nieprzyjemny wiatr. — Kim ty, do cholery, jesteś? — wydukała bardziej do siebie, niż niego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yakiimo — opuszkami dotknął jej policzka, ale odsunęła się gwałtownie, zasłaniając rękami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dlaczego cię nie pamiętam?! — wykrzyczała; powietrze wokół zadrżało.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ponieważ cię kocham, to potrwa tylko chwilę, jedno mrugnięcie okiem. Nawet nie zorientujesz się, kiedy mnie nie będzie, obiecuję ci to — zacytował samego siebie sprzed kilku lat.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Rozkojarzona zamrugała powiekami, nagle truchlejąc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dzięki pomocy moich dobrych znajomych, uniknęłaś nieprzyjemności związanych z ministrem. Dowiedział się, że nic nie pamiętasz, a ja rzekomo nie żyję. Odzyskałaś należyty ci spokój. — Wsunął dłonie do kieszeni czarnego płaszcza, patrząc gdzieś w bok, na tylko sobie znany punkt.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Inami momentalnie ogarnęła niesamowita złość. Garbiąc się, stanęła na równe nogi, przypominając rozwścieczone zwierzę, które było gotowe rzucić się na chłopaka. Nie potrafiła logicznie myśleć; natłok informacji wydał jej się zbyt duży, jak na zwykłą dziewczynę z nieciekawego towarzystwa. Zacisnęła pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Spokojem nazywasz zabijanie, siedzenie w więzieniu i… szukanie ciebie? Odpowiadasz za wybuchy w Tokio, ale nie tylko. Cały świat ma ochotę cię udusić — wycharczała. — Jako członek Drugiego Oddziału Wywiadu mam obowiązek dokończyć zadanie. — Nie potrafiła uwierzyć, że właśnie coś takiego powiedziała, ale hardo parła naprzód.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yahiko popatrzył na nią litościwie, a jedna z zamaskowanych postaci zaśmiała się perliście. Inne po prostu stały, ale przetoczył się przez nie szmer szeptów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Podłożyłem jedną bombę, i to pod więzieniem. Zamierzałem cię uratować, lecz kapitan mnie uprzedził — uśmiechnął się gorzko. — Ty naprawdę nie dostrzegasz prawdy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— O tym, że mój brat jest potworem? — wycedziła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— O tym, że ty też nim jesteś — Błyskawicznie do niej doskoczył.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Krzyki. Szum przesuwanych ławek. Tupot stóp. Trzaskanie drzwiami. Ludzie pod stolikami płakali, trzęśli się, ktoś skulony odmawiał modlitwę, siedząc w kałuży własnego moczu. Dorosła Yakiimo patrzyła na to wszystko z pewną dozą niezrozumienia, wiedząc jedynie, że znajduje się w gigantycznej szkolnej bibliotece.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Z korytarza dobiegł huk wystrzału sprawiając, że chuda dziewczyna w zbyt krótkiej spódniczce zakryła sobie uszy, mocno zaciskając powieki. Inami ze zdenerwowaniem spojrzała na dwuskrzydłowe drzwi, które wkrótce potem otworzyły się delikatnie. Zmarszczyła brwi doznając swego rodzaju szoku. Dziewczyna przed nią nie miała więcej, niż dziesięć lat i w dodatku była właśnie nią. Blond włosy zebrane w długiego kucyka, grzywka opadająca na twarz, z jednej strony zakrywała prawe oko. Ubrana na czarno; w spodenki, zakolanówki, skórzaną kurtkę wyglądała doroślej. Pomalowane na ciemno oczy wydawały się zupełnie puste, pozbawione litości czy współczucia.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ostrze katany ułożyła sobie na ramieniu, w drugiej ręce trzymała pistolet, a wokół uda przymocowała pokrowiec na kilka noży. Kroki młodej Inami były zupełnie bezszelestne, zdawał się, że ona sama nasłuchuje, jakby wzrok nie wystarczył w zlokalizowaniu ofiar. Prawidziwa Yakiimo odniosła wrażenie, iż patrzy na kogoś obcego. Odwróciła głowę, a wtedy tuż przy swoim ramieniu zobaczyła Yahiko. Stał, wpatrując się w młodszą wersję siostry.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co próbujesz mi powiedzieć? — zagadnęła.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Że jesteśmy tacy sami.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Bliźniaki — skomentowała pod nosem, on tylko krótko się zaśmiał.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Przerzuciła wzrok na swoją młodszą wersję, która jak kot, ostrożnie zbliżała się do histeryzujących uczniów. Zdawało się, że od razu dostrzegła ich wszystkich, jednak wolała poczekać; może któryś okazałby się godny jej uwagi. Zacmokała i spokojnie weszła między półki, przyglądając się grzbietom książek, aż wreszcie sięgnęła po jedną z nich, katanę odkładając na bok. Obróciła tom w rękach, po czym otworzyła na pierwszej stronie, zabawnie marszcząc brwi. W tej jednej chwili naprawdę przypominała dziecko.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ktoś zaklął pod nosem i, próbując wydostać się spod stołu, przypadkowo nim przesunął. Czas jakby zamarł, szczególnie dla przerażonego osiłka w koszulce z logo szkolnej drużyny piłkarskiej. Yakiimo szybko zamknęła książkę i odwróciła się w miejsce skąd dobiegł nieprzyjemny dźwięk tarcia, sprawiając, że spojrzenie dorosłej Inami podążyło za nią.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co tu się stało? — zapytała wreszcie, ukradkiem zerkając na Yahiko.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zobaczysz — rzucił cicho.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To znaczy? — zniecierpliwiła się gwałtownie.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To znaczy, że masz siedzieć cicho. Przeszłość to bardzo niemiłe miejsce, szczególnie dla kogoś, kto jej nie zna. — Wsunął dłonie do kieszeni płaszcza i wyjął z nich kolejno zgniecioną paczkę papierosów i zapalniczkę z wizerunkiem skąpo ubranej brunetki.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo ostentacyjnie przewróciła oczami, usta zaciskając w wąską linię. Od pierwszego spotkania działał jej na nerwy, głównie dlatego, iż wciąż pozostawał okropnie trudną do rozwikłania zagadką. Nie dość, że zaprzeczał byciu terrorystą, to jeszcze ośmielał się wchodzić do jej głowy i niszczyć wszelkie blokady. Prychnęła, ponownie zerkając na swoją młodszą wersję.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dziewczynka pochyliła się nad stołem, przekręciła głowę oraz zajrzała pod blat, krzyżując spojrzenie z chłopakiem. Ten nie potrafił ani się ruszyć, ani choćby zacząć prosić o to, by nie robiła mu krzywdy. Kiedy złapała go za kołnierz i, jakby nic nie ważył, wyciągnęła spod stołu, dorosła Yakiimo zagryzła dolną wargę. Nigdy nie chciała wiedzieć, że odkąd tylko żyła, sprawiała innym ludziom problemy, była przestępcą, bez mrugnięcia okiem słuchała rozkazów popieprzonego gościa, zabijała dla niego. Chłopak z łoskotem upadł, nadgarstkami i kolanami podpierając swoje drżące ciało. Z szeroko otwartych oczu kapały ciężkie łzy, oddech miał urywany, nie ośmielił się podnieść głowy.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jednak młoda Inami najwyraźniej lubiła droczyć się z ludźmi. Odwróciła się na pięcie i tanecznym krokiem odeszła kilka metrów, po czym z prawdziwym wdziękiem odwróciła się do tyłu. Oko Yakiimo zarejestrowało ruch drobnej dłoni dziewczynki, aczkolwiek sam moment rzutu nie został uchwycony. Jeden z noży blondynki wbił się w ramię ucznia sprawiając, że ten zawył niemiłosiernie i gwałtownie wyprostował, trzymając w miejscu krwawiącej rany. Lecz nim uświadomił sobie prawdziwe zagrożenie, niczym za sprawą jakiegoś paranormalnego zjawiska w jego ciele znalazło się kilkanaście takowych noży. Dorosła Inami zakryła usta dłonią, cofając się o krok. Z pokrowca na udzie dziewczynki nie ubyło ani jednego ostrza więcej, mimo to zabarwione na czerwono rękojeści sterczały z torsu mężczyzny. Jego żyły i tętnice pozostały w nienaruszonym stanie; każdego z obecnych tam ludzi czekała niesamowicie powolna oraz bolesna śmierć, na którą prawdopodobnie nie zasłużyli.</span></i></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><i><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Poczuła, jak oblewa ją zimny pot, gdy z gardła chłopaka wydobyło się rzężenie, potem upadł na podłogę i leżał tak w kałuży własnej krwi, trzęsąc się w konwulsjach, dopóki mała Yakiimo nie strzeliła mu prosto w potylicę. Z pozostałymi było podobnie; jeden nóż, potem kolejne nie wiadomo skąd, na końcu kulka lub przebicie kataną. Prawdziwa Inami ledwo utrzymywała się na nogach, żołądek podszedł jej do samego gardła, serce niemiłosiernie obijało się o żebra. Mdliło ją na widok tej niepozornej dziesięciolatki.</span></i></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Obudziła się ze wspomnień dysząc i drżąc, natomiast obejmujący ją ramionami Yahiko nie wykazywał najmniejszych oznak zdenerwowania; patrzył jej prosto w oczy, uśmiechając się delikatnie, jakby był z niej dumny. Nie trudziła się, żeby go od siebie odtrącić. Wiedziała, że w przeciwieństwie do niej, ma on zdecydowanie więcej siły. Ostrożnie uniosła oczy i przyjrzała mu się z bliska. Był przystojnym, młodym mężczyzną o delikatnych rysach twarzy, ostrym spojrzeniu, bladych wargach. W sposobie jaki się poruszał czy mówił w ogóle jej nie przypominał, jednak młodsza wersja Yakiimo również robiła wszystko z nietypową wręcz gracją.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— W porządku? — zapytał delikatnym tonem, podnosząc ją do pozycji pionowej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Potem zrobił coś nieoczekiwanego. Przycisnął Inami do torsu, jedną ręką gładząc potargane włosy dziewczyny. Szeptał jakieś niezrozumiałe słowa otuchy, ona zaś tępo wpatrywała się w przestrzeń nad jego ramieniem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie. Nie jestem już tą samą Yakiimo, wiesz o tym — powiedziała oschle. W tamtym momencie nie potrafiła wykrzesać z siebie jakichkolwiek emocji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Lubię każdą twoją wersję. — Usłyszała śmiech w jego głosie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yahiko — odezwał się ktoś z tyłu — powinniśmy gdzieś się ukryć, i przy okazji wszystko jej wyjaśnić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Chodź. — Pociągnął ją za rękę, splatając ich palce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Znieruchomiała gwałtownie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co? — Uniósł brew.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nic. — Mocniej ścisnęła jego dużą dłoń. — Pomyślałam tylko, że Kiba nigdy tak nie robił... — Ruszyła za nim.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jak mogłem wam zaufać, skoro nie potraficie znaleźć swoich kompanów? — Danzou z litością popatrzył na Naruto i towarzyszące mu trzy kobiety, które rzucały nienawistne spojrzenia w kierunku ministra. Ten jednak ostentacyjnie je lekceważył. — Kiba i Hidan z pewnością nie dożyją kolejnego dnia, ale Yakiimo, cóż, jedno z was będzie musiało zająć jej miejsce. — Uśmiechnął się szeroko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori zacisnęła pięści, po czym utkwiła ostre spojrzenie w twarzy Shimury. Był w średnim wieku, jego włosy po bokach przyprószyła siwizna, ale zachował resztki urody z dawnych lat. Miał piękny uśmiech, którym zwabiał ludzi w uszykowane przez siebie pułapki. Wyraźnie czekał, aż któreś z nich hardo wystąpi z szeregu, lecz Fukao dobrze wiedziała, że nawet najodważniejsi nie zrezygnują ze swojego życia; nikt nie chciał zginać karku przed osobą ministra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jeden za wszystkich, wszyscy za jednego, co? — zakpił, przerywając ciążącą im ciszę. — Możecie zginąć razem, bez różnicy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Terrorysta zabije także ciebie — warknęła pod nosem Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Danzou popatrzył na nią, jak na wariatkę, po czym roześmiał się głośno, trzymając rękę na brzuchu. Kiedy przestał, mieli wrażenie, jakby świat zaczął się powoli rozlatywać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nigdy go nie było — oznajmił zimnym tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Naruto zacisnął usta w wąską linię i postąpił krok do przodu, osłaniając dziewczyny. Te popatrzyły po sobie zaskoczone, oczekując kolejnych wyjaśnień.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zamierzałeś chronić Japonię przed tym, co nie istnieje? — wydusił z siebie Uzumaki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Oni istnieją, kapitanie. Cały czas czaili się w mroku, a kiedy zrozumiałem, że nadal żyją, zaczynałem się ich pozbywać. Żeby zabić kogoś takiego, potrzebna było cholernie dużo materiałów wybuchowych. Ludzie sami stworzyli terrorystę, a nic nie podejrzewający komisarz powołał Wywiad. Chciałem was rozwiązać, ale kapitan przeżył ostrzał, podobnie, jak Raikage, a pomoc ludzi ulicy mogła mnie zdemaskować — zaśmiał się głucho. — Gdyby nie to, że żyją, bylibyście bezpieczni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Kto? — sarknęła Kaori, coraz bardziej tracąc nad sobą panowanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wszystko, co do tej pory zrobiła, co starała się wykonać, ryzykując życie swoje oraz całego oddziału, okazało się tylko beznadzieją, przebiegłą iluzją, zaplanowaną przez pozornie sprawiedliwego człowieka. Miała ochotę wrzeszczeć, rozerwać go na strzępy; w dodatku gdzieś z tyłu głowy czaił się strach o pozostałych. Itachi i Sasuke nadal usilnie szukali Kakashiego, Madara przebywał na stole operacyjnym, a oni tkwili w martwym punkcie. Tymczasem nie pojawiająca się Yakiimo była niczym gwóźdź do zbudowanej przez ministra trumny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nazwano ich Bogami — odparł z nieukrywanym zachwytem. — Szybsi, silniejsi, inteligentniejsi od zwykłych ludzi. Czasami ich umysły stawały się tak mocno rozwinięte, iż potrafili panować nad rzeczami, które dla zwykłego człowieka są tylko zagrożeniem. Na początku przeprowadzaliśmy eksperymenty na pojedynczych jednostkach, jednak gdy te zaczęły umierać, zajęliśmy się bliźniakami. Byli ze sobą w pewien sposób powiązani, dlatego skuteczność badań wzrosła do niemal stu procent. Wysyłaliśmy ich w najbardziej niebezpieczne miejsca, gdzie walczyli w skrajnych warunkach, bez wody, jedzenia, ciepłej odzieży, i wygrywali.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jesteś popieprzony — wyrwało się Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie, jestem naukowcem — rzucił oschle. — Lecz pojawił się ktoś odstający od grupy. Z czasem zaczął się buntować. Nawet przeciwko własnej siostrze. Ignorował moje rozkazy, na końcu zburzył dom, w którym przeprowadzaliśmy testy i uciekł. Ścigałem go latami, a gdy znalazłem, okazało się, że pozwolił uciec siostrze, samemu zabijając moich agentów. — Odwrócił się do nich plecami i popatrzył przez okno. Wschód słońca zabarwił niebo na szaro i pomarańczowo. — Myślałem, że sam umarł pod gruzami. W dodatku ona kompletnie nic nie pamiętała, więc przestałem się interesować ich losami. Dopiero potem zrozumiałem, iż zostałem podstępem wciągnięty do przygotowanej przez niego gry. — Smętnie pokiwał głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Hoshi i Kaori wymieniły ze sobą porozumiewawcze spojrzenia, natomiast reszta milczała, nie do końca rozumiejąc, co właśnie próbował powiedzieć im Shimura.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Wywiad miał być moją gwarancją. Faktycznie mocno odstajecie od poziomu Bogów, ale przy ciężkiej pracy i odpowiednim sprzęcie moglibyście ich powstrzymywać. Przynajmniej do momentu, aż wszystkich bym nie wybił.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To propozycja pracy? — zapytał kpiąco kapitan. — Ty się po prostu boisz, Danzou. Spaprałeś swoją robotę i na samą myśl o zemście, robisz pod siebie. Wywiad to nie oddział, to pieprzona granica między dwoma wartymi siebie pojebami — zaśmiał się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Prawda kole w oczy — zwrócił się w ich stronę. — Chcieliście doświadczyć sławy, ale niczym nie różnicie się od zwykłych ochroniarzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Mimo to, należą nam się dalsze wyjaśnienia — oznajmiła grobowym tonem Hoshi, krzyżując ramiona na piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Właściwie, niewiele pomyliliście się wysnuwając oskarżenia w stronę Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ona nie ma z tym nic wspólnego, jasne?! — Kaori ostrzegawczo wycelowała palec w pierś Shimury.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ten niezrażony kontynuował.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Człowiekiem, którego próbowałem zabić i, który próbuje zabić mnie jest Yahiko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Znaleźliśmy go. Rude włosy, kolczyki, był na kamerze, tam w więzieniu — wyliczała Maya.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Owszem, był. Wiesz dlaczego?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Bo jest świrem? — odparł sarkastycznie Naruto.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Bo nazywa się Yahiko Inami — minister uśmiechnął się szyderczo.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Hidan! — wrzasnęła, przedzierając się przez tumany wzniesionego przez nią pyłu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nigdy nie sądziła, że będzie w stanie wjechać samochodem w ścianę budynku tylko po to, by uratować życie jakiejś cholernej szumowinie. Jednak tu nie chodziło tylko i wyłącznie o rodzinne więzi. Yahiko zabrał ją do niewielkiego, opuszczonego magazynu z materiałami budowlanymi i od początku, na spokojnie opowiedział o tym, kim naprawdę są. Bogowie. Słowo dźwięczało w jej głowie przy każdym oddechu, ale starała się je ignorować. Było jeszcze coś; Danozou — człowiek, którym nieprzerwanie gardziła — okazał się gorszą szumowiną. Miał drugie, okrutne oblicze, którego ręce były pomazane krwią niewinnych dzieci, dorosłych ludzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mocniej zacisnęła pięści i przeskoczyła fragment wyrwanej ściany. Spod maski żółtego auta Mayako wydobywała się gęsta para, lecz Yakiimo zignorowała ją, brnąc przed siebie. Leżał przykuty do niebieskiego fotela rodem wyjętego z gabinetu stomatologicznego. W jego przedramieniu tkwiła wielka strzykawka. Opróżniona strzykawka. Zaklęła siarczyście. Hidan ani drgnął, nawet wtedy, gdy podeszła do niego i mocno potrząsnęła za ramię, poklepała po wciąż ciepłym policzku, krzyknęła prosto do ucha. Wyglądał, jakby spał. Spokojny, błogi wyraz twarzy, na której błąkał się delikatny uśmiech sprawił, że mimo całej nienawiści do tego człowieka, coś mocno ścisnęło ją za serce. Ogromna gula urosła w jej gardle, sprawiając, że omal nie zakrztusiła się własną śliną. Pod powiekami poczuła nieprzyjemne, ostre pieczenie, więc zamrugała gwałtownie, zdając sobie sprawę, że łzy spływały po jej policzkach. Rękę nadal trzymała na jego szczęce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Idiota — szepnęła, pochylając się i składając krótki pocałunek na czole mężczyzny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jesteś pewna, co robisz? — Kakashi wreszcie wygramolił się z samochodu, chociaż przez chwilę myślała, że po prostu chciał zostawić ją samą z ciałem Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie. Oczywiście, że nie — powtórzyła. — Ale gdzieś w tych murach jest Kiba i reszta, a ja należę do oddziału — rzuciła wściekle.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zabicie ministra nic nie da. — Skrzywił się, ale posłusznie poszedł za nią, kiedy wreszcie odpięła wszystkie kable i kajdanki od zmarłego przyjaciela.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie zamierzam go zabić. Przyprowadzę go przed Yahiko. — Kopniakiem otworzyła drzwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Przywitała ich ciemność, więc Inami błyskawicznie zapaliła latarkę, świecąc nią po pomieszczeniu, wyglądającym niemal identycznie jak to, z którego właśnie wyszli. Oblizała spierzchnięte wargi, zaś Hatake leniwym ruchem przeładował pistolet, jednocześnie będąc gotów do ataku. Wiedział, że w przypadku rozgniewanej kryminalistki nie ma mowy o cichych wejściach czy uciekaniu. Swoją drogą, gdy z powrotem pojawiła się w mieszkaniu, oznajmiając mu, iż chce wyrównać rachunki i potrzebuje przy sobie kogoś doświadczonego, był w niemałym szoku. Większe zaskoczenie przyszło, gdy bez namysłu zgodził się jej pomóc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Pewnie są na górze — mruknął. Przytaknęła mu. — Ale i tak sprawdzimy wszystkie pomieszczenia. — Przewidział jej odpowiedź, na co zaśmiała się pod nosem, wyjmując z pokrowca na udzie nóż.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Odetniemy mu drogę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— I pogrążymy kapitana oraz dziewczyny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Czasami trzeba poświęcić kilka pionków.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To nie gra, Yakiimo — warknął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Posuwali się ciemnym korytarzem, za źródło światła mając słabą latarkę. Przewrócił oczami; zdecydowanie za długo milczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To jest gra, złotko — prychnęła, wychylając się za róg ściany.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Złotko? — Uniósł brew, ale nie odpowiedziała mu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Była zbyt pochłonięta przyglądaniem się czwórce ubranych w czarne mundury żołnierzy, którzy rozglądali się gorączkowo. Kakashi wiedział, że to kompletni amatorzy, jednak zmuszony do obrony świeżak mógł spanikować i zrobić im większą krzywdę, niż przeczuwali. Mimo to, złośliwy uśmieszek Yakiimo dodał mu otuchy. Powoli wycelował w kolano jednego z nich, po czym pewnie nacisnął spust. Pocisk trafił w cel; żołnierz zawył z bólu, chwytając się mocno krwawiącej rany. Wtedy Inami biegiem ruszyła na pozostałych; Hatake osłaniał ją przed wszystkim, co mogło ją zranić lub spowolnić. Rzuciła się na pierwszego z brzegu, nóż wbijając mu w krtań. Drugiego Hatake postrzelił w serce, trzeci skończył ze skręconym karkiem. Jedynym, który przetrwał, był wykrwawiający się młodzik. Yakiimo złapała go za twarz, sprawiając, że rozszerzone oczy utkwił w jej ciemnych tęczówkach</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Szukam Danzou — wysyczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie ma go tu. — Głośno przełknął ślinę. Kłamał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Gówno prawda — rzucił od niechcenia prokurator. — Hatake Kakashi, jestem naczelnym — przedstawił się, za co Inami spiorunowała go wzrokiem. — Gadaj.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Pan minister zabronił komukolwiek się do niego zbliżać — wyszeptał gorączkowo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Pan minister zobaczy, jak podrzynam ci gardło. — Pchnęła go na ścianę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mężczyzna zawył, dłońmi obejmując nogę. Popatrzył na nią z przerażeniem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ja nie żartuję — wyciągnęła kolejny nóż.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ona nie żartuje. — Kakashi twierdząco pokiwał głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dobrze… Dobrze… Pan Shimura jest na szóstym piętrze. — Żołnierz odetchnął głęboko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jasne — powiedziała Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nim Kakashi mrugnął okiem, ostrze po samą rękojeść tkwiło w piersi chłopaka. Ten zaskoczony, wydał z siebie coś na wzór jęku i, zalewając się krwią, przekrzywił głowę. Przestał mrugać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Musiałaś? — Popatrzył na nią z wyrzutem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Owszem, Kakashi. Jeśli chcesz wrócić do domu, nie zostawiaj świadków — poleciła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Skąd wzięłaś ten tekst? — prychnął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Od Danzou. Bo wiesz, teraz jestem Bogiem — zaśmiała się z zażenowaniem w głosie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Raczej nie moim. — Znowu się skrzywił, ona znowu się zaśmiała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Cała ta sytuacja wydała mu się cholernie irracjonalna. W środku okropnego cyklonu, on i jakaś niespełna rozumu kryminalistka śmiali się i zabijali, jak gdyby nigdy nic. W dodatku nawet przez sekundę nie odczuł wyrzutów sumienia. Patrzył na to wszystko, przyjmując do wiadomości, że świat, w którym obecnie żyje, nie jest cudowną, pełną szczęścia instytucją. Wbrew postępowi, zgłębianiu wiedzy przez ludzi, nadal przetrwać mogli tylko najsilniejsi, a Hatake bynajmniej nie zamierzał być na końcu łańcucha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co jeśli wyślą większą grupę? — zapytał, przerywając milczenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Rozdzielimy się. — Niedbale wzruszyła ramionami. — Wezmę ich na siebie, ty pójdziesz uratować swoją kobietę — zaśmiała się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wiedział, że próbuje go zirytować i rozjuszyć. Udawało jej się to. Prychnął pod nosem, mocniej zaciskając palce na gnacie. Mayako była dla niego definitywnie skończona, ale nie potrafił zostawić jej na pastwę losu, szczególnie, że o tym, co się stanie, decydował minister.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Korytarz ciągnął się w nieskończoność. Nie mogli znaleźć windy czy chociażby schodów, na które nalegała Inami. Od incydentu w więzieniu obiecała sobie, iż nigdy więcej nie wsiądzie do metalowej puszki, nawet jeśli oznaczałoby to kilkugodzinne wspinanie się po stopniach. Kiedy wreszcie odszukali swój cel, zrobiło się niepokojąco cicho, lecz nawet wtedy Yakiimo nie zwolniła kroku. Brnęła przed siebie, co jakiś czas nerwowym ruchem odgarniając blond włosy do tyłu. Kakashi po raz pierwszy widział ją bez tych zabawnych kitek i musiał przyznać, iż była wyjątkowo piękną kobietą. Niesamowicie delikatne rysy przywodziły mu na myśl porcelanową lalkę, ale wiedział też, że za tą idealną powłoką, skrywał się prawdziwy mrok. Yakiimo nie znała litości, nie rozpaczała długo po śmierci Hidana, po prostu załatwiała swoje sprawy tak, jak ją tego nauczono. Bez tracenia czasu na zbędne rzeczy. Właśnie taka była prawdziwa Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zimna z ciebie suka — zauważył.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nawzajem — mruknęła, wyciągając kolejny nóż. Nie zostało ich zbyt wiele, a ona wciąż nie znała tej sztuczki z dzieciństwa, której użyła w szkolnej bibliotece.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co teraz? — przystanął obok niej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nawet nie spostrzegł, że doszli na szóste piętro. Z oddali dało się słyszeć przyciszone głosy, więc Inami przyłożyła wskazujący palec do ust i porozumiewawczo spojrzała na Kakashiego. Ten kiwnął głową, wysuwając się naprzód. Potrzebowali zaskoczenia, odpowiedniego momentu, by uderzyć i zadać, jak najwięcej obrażeń. Poza tym, wyciągnięcie czterech osób z łap chronionego ministra wydawało się niesamowicie trudnym, ale ekscytującym zadaniem. Hatake poczuł adrenalinę buzującą w jego żyłach, natomiast dziewczyna była nieznośnie opanowana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To pułapka?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie — szepnęła, kucając. — Nie bawili się w to. Całe siły Shimura zgromadził właśnie tu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dla tej jednej chwili — pomyślała, zagryzając dolną wargę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kakashi patrzył na nią wyczekująco, ale w jego spojrzeniu czaiła się całkiem spora niepewność, toteż, nie zważając na niebezpieczeństwo, odwróciła się do niego zamaszyście, krzyżując ramiona na piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Atakiem im nie pomożemy — mówił o kapitanie i dziewczynach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ostentacyjnie przewróciła oczami. Miała ochotę dać im porządnego kopa. Każde z tamtych osób było specjalnie szkolone albo do walki, albo do szybkiego myślenia. To, że jeszcze nie wydostali się z tego przeklętego budynku świadczyło o ich wyjątkowej nieporadności.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">I rozsądku — warknęła jej podświadomość.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To jaki masz plan? — odetchnęła głęboko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie spodoba ci się — spojrzał na nią w dziwnie niezrozumiały sposób.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jak wszystko, co związane z ratowaniem innych — warknęła.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Naruto zdał sobie sprawę, że byli obserwowani zaraz po tym, jak na korytarzu zaległa zupełna cisza. Słyszał swój własny, lekko przyspieszony oddech; nawet nie zwrócił uwagi na to, że w międzyczasie minister odebrał jakiś telefon, a całym budynkiem wstrząsnął huk. Twarz Shimury wyrażała zaciętość, ale w jego ciemnych oczach kryła się pewna doza strachu i niepewności. Kapitan przeczuwał, iż nawet plany kogoś tak wpływowego oraz przebiegłego mogą czasami spalić na panewce. Starał się podejść do sytuacji z dystansem, lecz nie potrafił odciąć się zupełnie. Widział przestraszone spojrzenia trzech kobiet, za które wziął odpowiedzialność i — szczerze mówiąc — liczył na cud.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Więc — zaczął, ale natychmiast urwał, zdając sobie sprawę, że nie bardzo wie co powiedzieć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Więc? — Danozu uśmiechnął się jednym kącikiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nim ktokolwiek ośmielił się wdać z nim w słowną zagrywkę, drzwi otworzyły się gwałtownie, a do środka wpadło dwóch zdyszanych, ubranych w ciemne mundury mężczyzn. Karabiny trzymali pod ramionami, zaś ich krótkofalówki nieprzyjemnie trzeszczały. Zatrzymali się o krok przed kapitanem, toteż ten z zaciekawieniem przyglądał się ich plecom. Na pewno nie byliby zbyt dużym wyzwaniem, szczególnie dla niego, jednak na razie wolał niepotrzebnie nie ryzykować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Panie ministrze, to ważne — rzucił pierwszy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Danzou przewrócił oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To mów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Raczej ja powinienem zabrać głos.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Odwrócili się błyskawicznie. Kakashi stał z pistoletem przystawionym do Yakiimo. Miała ściągnięte ramiona, lekko się szarpała, poza tym wyglądała na rozwścieczoną, ale coś sprawiało, iż tłumiła swoje emocje. Przez ciało Naruto przebiegł dreszcz. Oskarżył ją o spiskowanie z jakąś szumowiną, podczas gdy ona nie wiedziała nic na temat swojej przeszłości ani tego, kim dawniej była.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Hatake — ucieszył się Shimura. — Miło, że wypełniasz swoje obowiązki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Miło, że pan to docenia — odparł rozluźniony. — Przyszedłem tu w interesach. Inami za resztę — warknął ozięble.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako popatrzyła na niego z boku. Kakashi potrafił być pewnym siebie i zimnym skurwysynem, ale w tamtym momencie zaczęła się zastanawiać, dlaczego minister w ogóle próbuje z nim rozmawiać. Jeśli naczelny obrał sobie cel, zawsze do niego dosięgał, nawet jeśli oznaczałoby to zabicie ważnego człowieka. Na swoim nadgarstku poczuła delikatny uścisk zimnych palców Kaori. Każda z nich była niesamowicie niepewna, potrzebowały się nawzajem, chciały zdobyć gwarancję, że Yakiimo — jedna z nich — stoi po stronie Wywiadu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co z panem Inuzuką? — Danzou uniósł brew.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie obchodzi mnie — rzucił Hatake, przyciągając do siebie kryminalistkę. Ta szarpnęła się gwałtownie, wydając z siebie coś na wzór jęknięcia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zatem zgoda. Panią Inami zostawiasz w moich rękach, a ty w towarzystwie kapitana i reszty opuścisz budynek. Wszystko, co się stało, zachowasz w tajemnicy — polecił.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co do joty. — Wzruszył ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo gwałtownie zamrugała powiekami, a Maya zarejestrowała, jak kciuk Hatake delikatnie przesuwa się po skórze kobiety, dodając jej otuchy. Nie wiedziała, co ma o tym wszystkim myśleć. Zagryzła opuszkę kciuka, marszcząc brwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kakashi puścił dłonie Inami i położył palce na jej plecach, ukradkiem zerkając na pozostałych. To, czy uda im się uciec, zależało tylko od stopnia zaufania jakim darzyli i jego, i kryminalistkę. Przez te kilka sekund nie potrafił jej popchnąć. Nie zapowiadało się na spektakularne zwycięstwo, ale zawsze istniał cień szansy na uratowanie ilu się tylko dało. Pchnął ją do przodu, a wtedy jej dłoń powędrowała do pokrowca na udzie. Wszystko działo się zbyt szybko. Skoczyła, odwróciła się wokół własnej osi i jednemu z żołnierzy wbiła nóż w kark. Drugiego Kakashi postrzelił tak, że mężczyzna wylądował na podłodze z wielką dziurą w brzuchu. Potem chwycił za ramię Mayako i brutalnie skierował ją do wyjścia, ponaglając resztę. Gdy wypadli na korytarz, kazał im nieprzerwanie biec za sobą; jako tako pamiętał ów budynek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Co z Yakii? — wydusiła z siebie Kaori.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ma porachunki do wyrównania — rzucił, oglądając się przez ramię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Widział tylko poruszający się z gracją cień dziewczyny; pewnie próbowała dopaść Shimurę, ale skoro to właśnie on stworzył Bogów, pewnie sam znał jakieś sztuczki. Zaklął pod nosem. Kiedy znaleźli się na szerokim holu, przystanął zdyszany. Korytarze zbiegały się tutaj, a on nie umiał ocenić, który będzie najbezpieczniejszy. Rozejrzał się gorączkowo; niemal na karku czuł oddechy ścigających go żołnierzy. No i jeszcze Yakiimo, zostawił ją na pastwę losu po tym, jak zwróciła się do niego o pomoc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dobra, tędy. — Zagłuszył wyrzuty sumienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Coś nim szarpnęło, mignęło przed oczami, sprawiło, że jego stopy na kilka centymetrów oderwały się od podłoża. Poczuł przeszywający ból w klatce piersiowej, zdał sobie sprawę, że każdy oddech pali go żywym ogniem. Gdy z impetem wylądował na przeciwległej ścianie, usłyszał jedynie krzyk przerażonej Mayako i ciężkie kroki przed sobą. Z trudem podniósł wzrok, nadal nie rozumiejąc, co się wokół niego dzieje. Wszystko zdawało się być mocno przytłumione, jakby ktoś wepchnął go pod taflę z wodą. Coś lepkiego sprawiało, iż ubranie przykleiło mu się do torsu. Bolało. Jęknął pod nosem, zdając sobie sprawę, że krew dosłownie go zalewa. Obok niego znalazła się Mayako. Miała przerażony wyraz twarzy; odruchowo złapała go za rękę i przyjrzała się ranie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jeden z wojskowych robotów podążał w ich stronę. Wysuwane, uzbrojone w ostrze ramię przebiło ciało Hatake, nim ten zobaczył, że w ciemności czai się kolejna przeszkoda. Kapitan sięgnął po pistolet, ale wydało mu się to niemal komiczne. Ostatnim razem tylko wybuch zniszczył to coś. Głośno przełknął ślinę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Musimy uciekać — wyszeptała Kaori, powoli cofając się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie! — wrzasnęła Okanao, zalewając się łzami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kakashi patrzył na nią nieprzytomnie, opierając policzek o ścianę. Powieki ciągle mu opadały, a zamglony wzrok nie potrafił skupić się na niczym, prócz jej twarzy. Z ust leciała mu krew, wydobywało się z nich też ciche rzężenie. Nie mógł normalnie oddychać. Robot przebił jego klatkę piersiową na wylot.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Kakashi — wyszeptała Okanao, przyciskając swoje czoło do jego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nie miał siły by ją przyciągnąć czy chociażby odepchnąć. Na dziś zrobił swoje; wrócił, spróbował ich wyciągnąć, a teraz przyszło mu umierać na końcu jakiegoś obskurnego korytarza. Gdyby nie ból — roześmiałby się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— May, idziemy. — Kapitan zbliżył się do nich.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie zostawię go tutaj — wyłkała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kakashi kiwnął głową, ale zignorowała go.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Przepraszam. — Maya pogłaskała go po włosach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Mayako, chodź. Trzeba znaleźć Kibę. — Kaori złapała ją za ramię i jednym ruchem pociągnęła do pionu. — Hoshi, spróbuj przez telefon podpiąć się do tego budynku. Inaczej utkniemy tu na zawsze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jasne. — Nerwowym ruchem wyjęła aparat z kieszeni jeansów i szybko coś w nim wystukiwała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Naruto popchnął kobiety do przodu, a samemu po raz ostatni spojrzał na uśmiech Hatake. Jego spojrzenie wyrażało rezygnację do tego stopnia, że coś mocno ścisnęło kapitana w środku, ale odwrócił wzrok, zacisnął zęby i poszedł w ślad za kobietami, pozostawiając za sobą stukot metalowego robota, powoli idącego w stronę naczelnego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kakashiemu ledwo udało się dosięgnąć pistoletu. Nie potrafił wstać, czy dobrze wycelować, jednak mając przed sobą przeciwnika, za którego stalową powłoką ukrywał się człowiek, uniósł gnata. Omal nie zakrztusił się własną posoką. Opuściły go siły i mdliło na widok rozpościerającej się kałuży ciepłej juchy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Bogowie… przesyłają.... pozdrowienia — nacisnął spust.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Podziemny garaż był opustoszały. Oprócz niej, kolumn podtrzymujących sklepienie oraz czającego się gdzieś ministra, nie było tam nic godnego uwagi. Przy każdym kroku oblewał ją niesamowicie zimny pot; nie sądziła, że taki staruszek może mieć aż tyle siły i wigoru. Z trudem dotrzymywała mu kroku, a kiedy starli się w walce, została zraniona w udo. W dodatku nie miała już ani jednego noża, mimo to, nie zrezygnowała z pościgu. Pragnęła dopaść tego człowieka i własnymi rękami rozedrzeć go na kilka części.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dopiero, gdy bez najmniejszych ogródek wyszedł jej naprzeciw, rozpościerając ramiona i drwiąc z niej, zdała sobie sprawę ze skali zagrożenia. Od początku szykował dla niej coś specjalnego, to była tylko kwestia czasu, ale nie spodziewała się, że ta jego ucieczka może okazać się częścią czegoś większego. Wyprostowała się gwałtownie, mierząc z nim ostrym spojrzeniem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Bogini we własnej osobie — zaśmiał się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Prychnęła głośno, zaciskając pięści aż zbielały jej kostki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Więc może raczysz przede mną uklęknąć — syknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zaśmiał się ostentacyjnie. Wciąż chodził, przyglądał jej się, okrążał z każdej możliwej strony, oceniając.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jesteś słaba Yakiimo. Twój głupi brat pozbawił cię wszystkiego, na co tak ciężko pracowałaś. Sukcesu, umiejętności, więzi — wyliczał spokojnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Wszystko to było wyłącznie twoje — warknęła, przystępując krok do przodu. — Takie skurwysyny powinny gnić w pierdlu, a nie rządzić krajem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Krajem zbudowanym na kłamstwach, co? — Przyjrzał jej się, wyrażając swoją wyższość.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Danzou pomagał ją stworzyć, więc wiedział o niej więcej, niż przypuszczała. Rozpracował jej styl walki, a nawet to, w jaki sposób myślała. Yakiimo miała wrażenie, iż nie walczy z Shimurą, tylko z samą sobą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Przez cały ten czas wiedziałeś, że on po ciebie przyjdzie. Dlaczego zatem jeszcze mnie nie zabiłeś? — zapytała, na chwilę uspokajając swój oddech.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Moim jedynym celem jest złamać Yahiko. On ma w sobie więcej z dobrego przywódcy, niż wszyscy inni razem wzięci. Pokonując jego, pozbędę się reszty.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Oddalał się od niej, wciąż patrząc w oczy; rzucał jej nieme wyzwanie, które była skora przyjąć. Przygryzła dolną wargę. Nie było mowy o konfrontacji bez użycia broni, a ona tymczasowo jej nie posiadała. Okropne dreszcze przesunęły się po jej kręgosłupie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Właśnie dlatego tu jesteś, Yakiimo. Cząstka Yahiko żyje w tobie, i to jej pozbędę się jako pierwszej. — Zmrużył oczy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jak na zawołanie spod sufitu zaczęły spadać ciemne, męskie sylwetki. Ciężkie buty wywołały niemały rumor, a zszokowana Yakiimo zaczęła obracać się wokół własnej osi. Wszyscy mieli karabiny, pistolety albo zwykłe granaty. Wszyscy patrzyli właśnie na nią, odgradzając ją od uśmiechającego się ministra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Wygrałem — rzucił pod jej adresem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Pierwszy strzał. Łydka zabolała ją do tego stopnia, że z jękiem upadła na kolano. Grzywka zasłoniła jej twarz i oczy pełne gniewu, żalu. Drugi strzał. Ramię krwawiło obficie, paląc niewyobrażalnym bólem. Znęcali się nad nią; chcieli, by zaczęła błagać o natychmiastową śmierć. Kolejna kula przeszyła udo kobiety, gdy ta próbowała jeszcze wstać na nogi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Danzou podszedł do niej niezauważony i kolanem kopnął prosto w twarz. Plecami uderzyła o zimny beton, krzywiąc się. Strzyknięcie w kostce oraz gwałtowny ból — złamała nogę. Poza tym policzek nieprzyjemnie jej pulsował, rozpraszając. Pochylił się nad nią, przysłaniając jej drobną sylwetkę swoim rozległym cieniem. Zza pasa wyjął pistolet, wycelował.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Naucz się wreszcie, że to ludzie tworzą bogów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Strzał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Spazm wstrząsnął jej ciałem. Z boku talii Inami trysnęła krew.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Strzał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jeden.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Drugi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Piąty.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Obraz zaczął się rozmazywać. Słowa przestały mieć jakiekolwiek znaczenie, chociaż wiedziała, że minister poruszał ustami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Strzał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zaciągnęła się powietrzem, wyginając. Rozluźniła zaciśnięte pięści, opadła na łopatki, wypuściła tlen z płuc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kiba.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— YAKIIMO!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-left: -1pt; margin-top: 0pt; padding: 0pt 0pt 0pt 1pt; text-align: justify; text-indent: -1pt;">
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/TPHvMb670R0oVilWhMar36sa9RQ6VY1QUat8DXfEtIk9i3XbKuv-e9P0Nci02D1CI2Eo_55-3zu2CYYSm9SWmToA7jvy7RIMLgIHwP6Y4NsQyeQ6KvpO1n40Vro6lNAsGDbYttQM" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="179" src="https://lh4.googleusercontent.com/TPHvMb670R0oVilWhMar36sa9RQ6VY1QUat8DXfEtIk9i3XbKuv-e9P0Nci02D1CI2Eo_55-3zu2CYYSm9SWmToA7jvy7RIMLgIHwP6Y4NsQyeQ6KvpO1n40Vro6lNAsGDbYttQM" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="320" /></span></a><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Yakiimo:</b></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Oesu, naprawdę ich zabiłam. xD Powoli mogę zacząć mówić, że to by było na tyle; ogromnymi krokami zbliżamy się do linii mety. Chociaż czasami było ciężko, czasami Wywiad dawał mi w kość, bo nie mogłam się skupić na niczym innym poza tym opowiadaniem, dobrnęłam do końca. Jestem z siebie dumna!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Generalnie nie wiem, co dziś ze sobą zrobić. Wczoraj byłam w klubie, ścigałam się samochodem i prawie przejechałam sarnę, ale spokojnie, dzięki refleksowi Kamila udało jej się uciec. Pogoda jest beznadzieja, ale może to i lepiej, przynajmniej zrobię coś pożytecznego albo chociaż się wyśpię. Według moich znajomych w dzień wyglądam, jak zombi, a w nocy mam ADHD. Nic na to nie poradzę. xD Poza tym, przegrałam życie. Kiedy wreszcie okazało się, że mogę iść do pracy, wypadło mi wesele i taki chuj z samodzielnego utrzymywania się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Cóż jeszcze mogę dodać? Epilog mam napisany, ale pewnie na dniach całkowicie go zmienię. Konkursu na Lapidarium zupełnie nie ruszyłam, może najpierw przeczytam regulamin, ale pewnie znowu nie kiwnę palcem. xD Zupełnie zatraciłam się w siódmym sezonie GoT i jaram się spotkaniem Jon’a z Dany. <3 A tak baj de wej, to wiedzieliście, że czarna farba nie schodzi z brązowych włosów, nawet po kilkunastu umyciach? Bo ja właśnie się o tym przekonuję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Także, do zobaczenia niebawem. Po weekendzie powinien ukazać się epilog, chyba w czwartek albo piątek, dokładnie wam nie powiem. xD Czekam na komentarze, hejty, zażalenia i co tam siedzi w waszej głowie. A, no właśnie, w międzyczasie zaserwuję wam kolejną jednopartówkę. Jest w pełni autorska i nie do końca wymyślona. Trochę czerpałam z życia, trochę dokolorowałam, ale zobaczymy, jak to wyjdzie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Buziaki! :*</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-10763477610973196192017-07-06T04:14:00.004-07:002018-02-01T07:38:10.192-08:00Wywiad V: Zdrada boli mniej<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Problem z moim życiem</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">polegał na tym,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">że było pomysłem kogoś innego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">~ Benjamin Alire Saenz</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-5203-cd4d-84f7-4793436dd2ad" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba z impetem przesunął plecami po blacie, a potem wpadł na regał z alkoholami, tłukąc jego zawartość. Ciecz oblała jego półnagie ciało, zaś popękane szkło gdzieniegdzie poraniło skórę chłopaka, kiedy ten mozolnie gramolił się na równe nogi. Jęczał pod nosem, na przemian rzucając obraźliwe słowa pod adresem swojego z pozoru słabego przeciwnika. Tylko przez ułamek sekundy żałował, że zaprosił Mayako do swojego pokoju; był to moment, w którym odważył się spojrzeć w twarz samej Yakiimo. Z jakiś nieznanych mu przyczyn była cała posiniaczona, umorusana brudem oraz krwią. Chwiała się na nogach, podpierając o jeden ze stolików, i po raz pierwszy w życiu nie reagowała na krzywdę swojego przybranego brata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Stojąca na szczycie schodów, otulająca się kołdrą Okanao pisnęła, po czym odruchowo zakryła usta dłonią, tłumiąc krzyk. W kącikach jej oczu zebrały się łzy; nie potrafiła patrzeć, jak rozwścieczony Kakashi znęca się nad równie rozzłoszczonym Kibą. Te dwie, zderzające się ze sobą siły wydawały jej się niemożliwe do powstrzymania. Nawet żołnierska intuicja podpowiadała dziewczynie, by nie mieszała się między tych facetów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inuzuka syknął pod nosem, wierzchem dłoni ocierając kącik ust i patrząc wyzywająco na zmierzającego w jego kierunku prokuratora. Jego łuk brwiowy był rozcięty, krew zalewała mu oczy, aczkolwiek nie potrafił poprosić Inami o pomoc. Honorowa walka z Kakashim była dla niego ważniejsza niż własne życie. Podparł się o jedną z półek, śmiejąc gardłowo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tylko tyle, Hatake? — Uśmiechnął się szeroko, prowokując siwowłosego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kakashi przystanął na chwilę, zaciskając palce w pięści. Im bardziej się na nim wyżywał, tym czuł coraz większy gniew i upokorzenie, zamiast jakiejkolwiek ulgi. W dodatku nie mógł nawet spojrzeć na Mayę, a co dopiero z nią porozmawiać, chociaż szczególnie o to nie zabiegała. Pewnie wiedziała, że jej błagania przyniosą odwrotny efekt. W końcu znali się od podstaw; on otworzył przed nią swoje tajemnice, ona pozwoliła mu być jej cząstką. Zwiesił głowę w dół i zaczął żałośnie nią kręcić, jakby nie do końca pogodził się z takim obrotem sytuacji. Pragnął szybko wybudzić się z tego okropnego koszmaru. W tym momencie zdał sobie sprawę, ile znaczyła dla niego Mayako, ile był w stanie poświęcić. To, jak bardzo ją kochał, stało się jego najgorszym przekleństwem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odruchowo popatrzył na Yakiimo, która przyglądała się temu wszystkiemu z bliska, powoli analizując każdego z nich. Nawiązał z nią kontakt wzrokowy, przypominając sobie, że ona też kiedyś została skrzywdzona przez ukochaną osobę. Hidan sprzedał ją jakiemuś podejrzanemu typowi, przez co dziewczyna, próbując się ratować, trafiła do więzienia z wyrokiem dożywocia na karku. Przygryzł dolną wargę, widząc jej zaciekawione spojrzenie. Inami wyglądała na spokojną, ale Bóg jeden wiedział, co siedziało jej w głowie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Rozpierdolę cię — zwrócił się do Kiby, wypluwając z siebie resztki jadu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inuzuka jedynie uniósł brwi do góry i rozłożył ramiona, zachęcając do kolejnej konfrontacji. Kakashi był bliski opuszczenia wszelkich blokad, zrzucenia z siebie peleryny naczelnego prokuratora, jednakże wciąż coś go powstrzymywało. Być może cichy szloch Mayako wzbudzał w nim pokłady litości, hamował gniew, albo to ta chora świadomość bycia obserwowanym przez kogoś silniejszego od siebie. To tak, jakby Yakiimo cały czas kontrolowała jego ruchy. Zaklął pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nim się zorientował coś uderzyło w jego klatkę piersiową, spychając na przeciwległą ścianę. Gdy otworzył powieki, przed sobą ujrzał szalony wzrok samego Kiby, który ściskając w dłoniach kołnierz koszuli Hatake, unosił go kilka milimetrów ponad ziemię, mocno zaciskając przy tym szczęki. Kakashi sarknął, szarpiąc się, po czym swoje dłonie umiejscowił na ramionach chłopaka, przez chwilę się z nim przepychając. W końcu jednocześnie zetknęli swoje czoła, sprawiając, że świat każdego z nich przyćmiły ciemne mroczki, a w czaszce pojawiło się niemiłe pulsowanie. Kakashi opadł na kolana, natomiast Kiba upadł na tyłek, rozmasowując przód głowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tymczasem Mayako pospiesznie zbiegła z pierwszego piętra i kucnęła obok prokuratora, z troską chwytając jego łokieć ręką, którą on gwałtownie odtrącił, prychając ostentacyjnie. O własnych siłach podniósł się na nogi, wzgardliwym spojrzeniem mierząc na wpół siedzącego Inuzukę. Jeszcze sekunda, a splunąłby na niego. Gdy postąpił kilka pewnych kroków do przodu, czyjaś drobna dłoń zacisnęła się na jego nadgarstku, wprawiając mężczyznę w stan konsternacji. Wcześniej nie zauważył żadnego ruchu czy też szmeru. Obejrzał się przez ramię, natrafiając na pełne skupienia i powagi szare oczy kryminalistki. Wpatrywała się w niego z uporem maniaka, przekazując jakąś niemą wiadomość, którą tylko on mógł wtedy zrozumieć. Ostrzegała go przed samą sobą, o czym szybko się zorientował. Kiedy nieprzytomna leżała w samochodzie, wciąż powtarzała imię Inuzuki, a on domyślił się, iż więź między tą dwójką musiała narodzić się z jakiś przykrych, niecodziennych wydarzeń, które wzmocniły nie tylko Yakiimo, ale również Kibę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nawet nie próbuj — szepnął wściekle do dziewczyny. — Nie będzie umoralniał mnie morderca.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie odpowiedziała, jedynie wzmocniła swój uścisk. Yakiimo miała w sobie coś, co natychmiast zgasiło jego zapał do dalszego okładania się pięściami. Na początku była sarkastyczną, temperamentną, nieco szaloną kelnerką i zabójczynią, lecz w tamtym momencie jawiła mu się jako kompletna profesjonalistka; kobieta wiedząca, czego chce. A chciała za wszelką cenę ochronić Kibę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wal się, Yakiimo — wrzasnął, popychając w tył dziewczynę, a on sam, niesiony jakąś dziwną siłą, ponownie natarł na swojego rywala.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Obaj przekoziołkowali skilka metrów. Kiba znalazł się na górze, toteż wykorzystując swoją szansę, zaserwował tamtemu serię potężnych ciosów w twarz. Mayako krzyknęła, rozglądając się w poszukiwaniu pomocy, jednakże Madara i Naruto wyszli na zewnątrz, natomiast Yakiimo wydawała się zbyt słaba, by rozdzielić walczących mężczyzn.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kakashi czuł, jak po twarzy spływa mu krew; z nosa, ust, rozciętego łuku brwiowego, który z pewnością nadawał się do szycia. W jednej chwili złapał Inuzukę za koszulkę i uderzył pięścią w jego brzuch, powodując, że wypluł posokę, stękając z bólu. Hatake zrzucił go z siebie, samemu nie mając wystarczająco energii, by się podnieść; Kiba, mimo przewagi, wcale nie wyglądał lepiej. Leżał na plecach, oddychając ciężko i wgapiając się w sufit.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jezu, nie było nas chwilę — Madara wszedł do środka, przewracając oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pachniało od niego świeżym powietrzem, tanimi męskimi perfumami oraz niedawno wypalanymi papierosami. Uśmiechnął się na widok Yakiimo, ale potem przystanął, zaś na jego twarzy pojawiła się zaduma. Raczej nie spodziewał się, żeby Mayako paradowała owinięta jedynie kołdrą. Zanim jednak cokolwiek powiedział, Naruto zapobiegawczo położył mu dłoń na ramieniu; najwyraźniej kapitan zrozumiał obecną sytuację na tyle, by powstrzymać się od wdawania w zbędne szczegóły, które mogłyby bardziej rozjuszyć Kakashiego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Blondyn przykucnął przy Hatake, pomagając mu wstać. Madara zarzucił ramię na kark przyjaciela, w ten sposób trzymając go w żelaznym uścisku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chodź, pogadamy, jak facet z facetem. — Wyprowadził go głównym wyjściem, puszczając do Mayako oczko, tak żeby przestała się zamartwiać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tymczasem Naruto z poważną miną podszedł do obu kobiet; jednej nad wyraz milczącej, drugiej roztrzęsionej. Przyciągnął do siebie Okanao. Domyślał się, że głównym sprawcą zamieszania była właśnie ona, lecz nie potrafił obojętnie obok niej przejść. Pamiętał o tych wszystkich momentach, kiedy to wojskowa pocieszała jego złamane serce, przynosząc filmy, jedzenie i alkohol. Ukradkiem spojrzał na Yakiimo, zastanawiając się, o czym myślała. Mierzyła Kibę ostrym spojrzeniem, zaciskała usta w linię, a paznokcie wbijała w wewnętrzną stronę dłoni. W końcu odezwała się tonem, który spokojnie mógłby zwiastować śmierć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zostawcie mnie samą z moim bratem. — Postąpiła krok naprzód. — Niech Maya pójdzie po swoje rzeczy, trochę się ogarnie. Nie potrzeba nam mazgai.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiedy Naruto zaprowadził swoją współlokatorkę do pokoju Kiby, Yakiimo poczekała, aż usłyszy trzaśnięcie drzwiami, ale nawet wtedy wciąż milczała. Inuzuka patrzył na nią, dostrzegając zawód i żal w jej oczach. Spodziewał się wrzasków, rękoczynów, gróźb. Taka siostra przerażała go bardziej, niż w chwilach, gdy trzymała w ręce swoją katanę, ewentualnie pistolet. Dla Inami nie było ważne, czym można zrobić krzywdę, liczyło się tylko powodzenie misji, jaką sobie wybrała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— No powiedz coś wreszcie! — warknął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zdajesz sobie sprawę, co się teraz stanie? — Skrzyżowała dłonie na piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba wstał, otrzepał swoją koszulkę, rozejrzał się. Hidanowi na pewno nie spodoba się zdemolowanie baru, a jeszcze bardziej wyprowadzenie Yakiimo z równowagi. W końcu miał fioła na jej punkcie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Niby co? — Przewrócił oczami, szczycąc się swoim poczuciem wygranej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To naczelny. Zaraz podjedzie tu cały konwój i zgnijesz w pierdlu. — Powoli traciła resztki opanowania, głos zaczął jej drżeć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Najwyraźniej to rodzinne. — Spojrzał na nią sugestywnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie przeginaj! Dobrze wiesz, że zawiniłeś. Przecież ty jej nawet nie kochasz! — Wyrzuciła dłonie w powietrze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tego nie wiesz — obruszył się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiem, bo cię znam.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Doprawdy? Albo cię ciągle nie było, albo siedziałaś w pudle. — Uśmiechnął się złośliwie. Yakiimo zaczęła żałować, iż kiedykolwiek nauczyła go bronić się nie tylko słowami, ale i samą mimiką czy gestami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie zwalaj na mnie winy za swoje błędy. Harowałam na to, żebyśmy godnie żyli. Poza tym dobrze wiesz, dlaczego mam wyrok. — Oskarżycielsko wycelowała w niego palcem. — Musiałam na nas jakoś zarabiać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oczywiście, bo praca kelnerki ci nie wystarczała — prychnął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Żartujesz sobie teraz, Inuzuka?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A wyglądam? — Zacisnął szczękę. — Inami — powiedział jadowicie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co w ciebie wstąpiło? Zawsze trzymaliśmy się razem — szepnęła łamiącym się głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Liczyła, że kiedy tu wróci, Kiba okaże jej chociażby cień współczucia, ucieszy się, że Yakiimo nie będzie musiała się ukrywać. Natomiast w tym momencie chłopak przekroczył wszelkie dozwolone normy, które panowały w ich rodzinnym domu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może najwyższy czas to skończyć? — przerwał jej rozmyślania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? — zająknęła się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba odwrócił się do niej bokiem, wzrok zaczepiając na drzwiach. Wyglądał, jakby bardzo chciał się stąd wydostać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wczoraj wieczorem odezwała się do mnie Hana. Chce odnowić kontakt, zabrać mnie do siebie. Ma duży dom, dwoje dzieci, męża.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A ty masz mnie, swoją siostrę — zaakcentowała ostatnie dwa słowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Moją siostrą jest Hana — oznajmił hardo, łamiąc jej serce. — Przykro mi Yakiimo, ale czuję, że to powoli bezsensu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co jest bezsensu?! — wyrzuciła z siebie na wydechu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nasz układ. To bawienie się w siostrę i brata, w normalną rodzinę. Ty nawet nie wiesz, kim jesteś, ani po co tu jesteś. A Hana… Ona na mnie czeka, Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Porzuciła cię — sarknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To było dawno. Mieliśmy skomplikowaną sytuację. Gorszą, niż teraz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Liczysz, że po tym wszystkim cię puszczę? — zapytała, napinając się, niczym struna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Liczę, że odpuścisz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zirytowany przedłużającą się rozmową, wyminął ją bez dalszych ogródek. Głowę zwiesił w dół, a dłonie wsunął do kieszeni, garbiąc się lekko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przestań mnie wreszcie niańczyć i spychać za siebie — szepnął, znikając za drzwiami prowadzącymi do małego podwórka za pubem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo złapała się za koszulkę, wyczuwając przyspieszające bicie serca. Kiba właśnie z niej zrezygnował; po raz drugi w swoim życiu została przez kogoś porzucona. Przygryzła dolną wargę, bijąc się z myślami. Z jednej strony pobiegłaby za nim i jakoś zatrzymała przy sobie, z drugiej nie potrafiła spojrzeć mu prosto w oczy. Nie po tym, jak bez wahania przekreślił ją, przestał nazywać siostrą, wybrał sobie nową, oddaloną od niej drogę. Miała wrażenie, że Kiba za bardzo poszukuje swojej przeszłości, prawdziwego siebie, ale co ona mogła wiedzieć? Zaakceptowała swój los, nigdy nie interesowała się skąd pochodzi, dlaczego nic nie pamięta. Przyjęła wszystko na siebie, czyniąc z tego swego rodzaju zbroję. Jeśli poznasz swoje słabości, nigdy nikt cię nie skrzywdzi — powtarzała sobie. Mimo to, Kiba wiedział, gdzie uderzyć, żeby zabolało najbardziej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Powoli dotarła na górę i szybko prześlizgnęła się do swojego pokoju, potem do łazienki. Nie była tu dawno, aczkolwiek Hidan zadbał o porządek oraz odpowiednie wyposażenie, za co była mu niezmiernie wdzięczna. Zrzuciła z siebie pomarańczowy, ubrudzony kurzem i krwią kombinezon. Nalała do wanny wody, po czym zanurzyła się w niej po samą brodę, rozkoszując przyjemnym ciepłem. Pod wpływem gorąca jej mięśnie rozluźniły się i — w przeciwieństwie do zadrapań — przestawały boleć. Odetchnęła z ulgą, odchylając głowę do tyłu tak, że potylica stykała się z krawędzią wanny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Para pokryła niemal całą łazienkę; osiadła na lustrze i unosiła się w przestrzeni, tworząc delikatną, białą poświatę. Yakiimo zamknęła oczy, po czym nabrała powietrza w płuca i zanurzyła się pod taflę wody.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yahiko, oddaj mi go!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dziewczynka biegała za śmiejącym się w niebogłosy chłopcem o rudych włosach, który machał w powietrzu dużym, pluszowym misiem. Mała Yakiimo miała twarz całą czerwoną od zimna i zdenerwowania, a w jej oczach czaiły się dziecięce łzy, wywołane frustracją. Natomiast dorosła Yakiimo stała kilka metrów dalej, z pewnym niezrozumieniem przyglądając się oglądanej przez niej scenie; czuła się niczym w starym kinie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">To była dziwna okolica. Drewniany dom z gankiem wydawał się rodem pochodzić z Dzikiego Zachodu. Wokół nie było nic poza wysoką, gęsto rosnącą trawą, która pod wpływem słońca mocno pożółkła. Zachmurzone niebo zwiastowało nadchodzącą burzę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Za plecami usłyszała radosne szczekania psa, co sił gnającego za swoją młodocianą właścicielką. Yahiko zatrzymał się, wyciągnął misia do góry, sprawiając, że siostra, nawet skacząc, nie potrafiła go dosięgnąć. Mimo bycia bliźniakami, chłopak wyróżniał się wysokim wzrostem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yahiko — marudziła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ten w odpowiedzi zaśmiał się i wcisnął jej zabawkę prosto w rozpostarte ramiona, po czym potargał jasne włosy dziewczynki, a ta, widocznie niezadowolona, nadęła policzki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dzisiaj nauczę cię czegoś zupełnie innego — oznajmił z zachwytem w głosie. Jego oczy emanowały radosnymi iskierkami. — Mistrz powiedział, że powoli zacznie przygotowywać mnie do walki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiedy wreszcie mnie z sobą zabierzesz? Ja też chcę się uczyć. Przecież umiem tyle, co ty. — Zacisnęła drobne rączki w pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bo wszystko ci pokazywałem — zaśmiał się, ponownie głaszcząc głowę siostry. — Mistrz mówi, że na ciebie też przyjdzie czas. Poza tym badania są bolesne, nie chcę, żeby stała ci się krzywda — odparł z troską.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ale gdy jesteśmy razem, nic nam się nie stanie! — Odrzuciła jego dłoń, coraz bardziej się złoszcząc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Spojrzał na nią z dozą zrozumienia, ale jego głos zagłuszył jakiś dźwięk dochodzący z prosto z powietrza. Wszyscy, łącznie z nieruchomą do tej pory dorosłą Yakiimo, zadarli głowy do góry. Na niebie pojawił się helikopter, który powoli przymierzał się do wylądowania niedaleko starego domu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yahiko nagle pobladł, natychmiast zasłaniając swoim ciałem zakrywającą się przed wiatrem Inami. Pilot zgasił silnik maszyny, a z jej wnętrza wysiadł odziany w wojskowy mundur mężczyzna z ciemnymi okularami na nosie. Miał około czterdziestki, miedzianą karnację i brązowe włosy. Szybko pokonał dzielącą go od dzieci odległość.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zbieraj się — rzucił ostro.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie! — wrzasnęła mała, z całej siły łapiąc Yahiko za łokieć. Bez ogródek zaczęła ciągnąć go w stronę domu, aczkolwiek nie udało jej się go ruszyć nawet o milimetr.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uspokój ją — warknął nieznajomy, tracąc cierpliwość.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo, proszę — szepnął błagalnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie, nie, nie! — piszczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W końcu mężczyzna stracił nad sobą panowanie. Złapał dziewczynę za kołnierz, po czym cisnął nią w tył. Starsza Inami zakryła usta dłonią, kiedy jej młode, drobne ciało poszybowało do góry i z hukiem opadło na ziemię, wzbijając chmurę kurzu. Żaden mężczyzna nie mógł być tak silny. żadne dziecko nie mogłoby przetrwać takiego upadku. Jednak dziewczynka z jękiem podniosła się na kolana. Z jej czoła, łokcia i nosa leciała krew. Yahiko wyrywał się do niej, lecz, trzymany w stalowym uścisku mężczyzny, nie potrafił nic zdziałać. Wbrew woli wrzucono go do śmigłowca, a pilot uruchomił silnik.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie — szepnęła prawdziwa Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wtedy coś zacisnęło palce na jej nadgasrtwu. Kiedy przestraszona i zszokowana odwróciła się, napotkała należące do niej spojrzenie. Przynajmniej myślała tak, dopóki jego rude włosy nie zafalowały na wietrze. Otworzyła szeroko buzię; miał dokładnie ten sam kolor oczu, co ona. Blada cera, zaciśnięte usta, wzrok przyprawiający o mdłości sprawiały, że odebrało jej dech. Dorosły Yahiko wyglądał, jak sama śmierć.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przerażona wynurzyła się spod talfi wody, histerycznie zaczerpując powietrza. Popatrzyła na swój nadgarstek; wciąż czuła na nim dotyk tamtego chłopaka, który, albo wariowała, albo wziął się zupełnie znikąd. Tak jak ona przed laty. Głośno przełknęła ślinę, uważnie rozglądając się po niewielkim pomieszczeniu. Woda zdążyła wystygnąć, para opaść, głosy na dole wzrosły na sile, tak że zainteresowała się nimi. Zamiast jednak udać się na dół, wolała podsłuchiwać.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak to niczego nie znalazłeś?! — Oskarżycielskim tonem warknęła Kaori.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto przewrócił oczami i zaplótł dłonie na piersi, siadając na brzegu jednego ze stolików. Oprócz niego w barze znajdowali się Hoshi, Fukao, Itachi, Sasuke, Gaara oraz Madara. Kakashi po tym, jak został wyprowadzony, postanowił przez jakiś czas odłączyć się od oddziału, utwierdzając się w przekonaniu, że wykonał swoją część roboty. Nawet natrętne przekonywania najstarszego Uchihy na niego nie wpłynęły. Po prostu wsiadł w taksówkę i gdzieś pojechał. Hidan, chociaż obecny na sali, krzątał się, układając butelki, zbierając szkła, naprawiając półki w regale. Od czasu do czasu rzucał wulgaryzmy pod adresem Inuzuki, który też zniknął, podobnie jak jego młodsza siostra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Normalnie — burknął Uzumaki. — W archiwum roi się od ludzi Shimury, ale ja, jako kapitan, mam dostęp do wielu danych. Jedyną osobą o nazwisku Inami jest Yakiimo. Jednak, kiedy próbowałem dowiedzieć się skąd pochodzi, gdzie mieszka jej prawdziwa rodzina, system się zacinał, a chwilę potem pracownicy odmawiali mi pomocy. Gdybym nie był tym, kim jestem, pewnie dawno by mnie wyrzucili — prychnął, ukradkiem zerkając na Hidana, który zaklął pod nosem, upuściwszy flakonik z jakimś drogim trunkiem, co mocno wzbudziło podejrzenia kapitana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czyli sprawa jest wyjaśniona — szepnęła pochylona nad kubkiem z herbatą Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wciąż żałośnie pociągała nosem; jej oczy były podkrążone i przekrwione, wargi dziewczyny drżały, jednak starała się skupić na wykonywanej przez nią misji, a nie na tym, że właśnie rozwaliła sobie związek, idąc do łóżka z jakimś barmanem. Uśmiechnęła się ponuro, gdy Naruto złapał jej dłoń i zaczął gładzić ją kciukiem. Była mu niezmiernie wdzięczna za okazywanie wsparcia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba powiedział, że Yakiimo pochodzi znikąd — mruknęła. — Może powinniśmy zaakceptować taki stan rzeczy i zająć się realnym zagrożeniem? — Popatrzyła po ich twarzach, które od dłuższego czasu nie wyrażały entuzjazmu; dzisiejszy spór w zespole tylko pomniejszył ich morale.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ale nie wydaje wam się to dziwne? — zaczął Naruto. — Gość wysadza więzienie, w którym przebywa Yakiimo, dokładnie w chwili, gdy jest w miarę bezpieczna. Nie mogła zginąć, bo od ziemi dzieliły ją tylko dwa piętra, jednocześnie winda ochroniła ją przed walącym się budynkiem — analizował.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przypadek? — zagadnął Sasuke.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Raczej nie. — Gaara w zastanowieniu pokiwał głową. — Musiał sobie wiele zaplanować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie. Skoro nie wiedział, co zrobi Yakiimo, jak mógł przewidzieć, że nie zginie? — Kaori zmarszczyła brwi, bardzo starając się oderwać wzrok od rozpraszającego ją Itachiego. Echo jego ostatnich słów nadal dźwięczało jej w uszach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Powiedziała mu — rzekł Uzumaki z pewnością w głosie. — Nie ma co do tego wątpliwości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Są — wtrącił się Hidan, podchodząc do nich znacznie bliżej. — Niby w jaki sposób miała się z nim porozumiewać, będąc pod specjalnym nadzorem. To było więzienie, nie budka telefoniczna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Myślisz, że ona nie znalazłaby sposobu? — Sasuke uniósł brew, wyzywająco patrząc na właściciela pubu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mówisz o mojej Yakiimo — sarknął w odpowiedzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Twojej? — zaśmiał się Uzumaki. — O ile mi wiadomo, chciała cię zabić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— O ile mi wiadomo, wysadziła cię w powietrze. — Hidan powtórzył arogancko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Żeby nas ratować — odparł Naruto, wykazując się niemal stoickim spokojem, co wzbudziło podziw u Okanao; znała go na tyle, aby spodziewać się jakiegoś niekontrolowanego wybuchu złości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Skąd wiesz? Może gadała z tamtym popaprańcem — rzucił ironicznie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może. — Blondyn wzruszył ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wystarczy! — Zniecierpliwiła się Kaori. — Jak chcemy to sprawdzić? — Przygryzła dolną wargę, oczekując sensownych pomysłów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Najlepiej byłoby ją porządnie przesłuchać. — Itachi podrapał się po karku. — Obawiam się jednak, że jeśli przez dwa lata nie pisnęła ani słowa, to teraz tym bardziej nie pójdzie na współpracę — jęknął pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Coś w tym jest — zgodził się Gaara.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pozostaje kwestia tamtego mężczyzny. Znamy wygląd, musimy go dokładniej wybadać. Pojadę po nagrania z kamer i przeskanuję sobie jego wizerunek, potem Hoshi spróbuje znaleźć go w bazie danych. Madara i Sabaku niech patrolują z powietrza. Hidan, Naruto, spróbujcie zagadać do Yakii. Reszta niech znajdzie tamtych dwóch popaprańców. Naczelny nam się przyda, a Kiba… Kiba umie strzelać. — Wydała rozkazy, oczekując od nich natychmiastowej reakcji, którą zresztą dostała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Było późne popołudnie, kiedy zaczęli realizować przydzielone im zadania, aczkolwiek wtedy Kaori miałą wyjątkowo złe przeczucia. Dokładnie takie, jakie w dniu, kiedy magazyn obok komisariatu został wysadzony. Nie wyobrażała sobie, żeby Yakiimo mogła ich zdradzić. Fakt, blondynka była kryminalistą, ale ostatnimi czasy ciągle ryzykowała życie dla dobra pozostałych dziewczyn; a to wymykała się z więzienia, a to podejmowała się samotnej walki z robotem. Fukao czuła, iż komuś takiemu była gotowa zaufać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Westchnęła głęboko, starając się zrzucić z siebie cały ciężar dowodzenia. Zastanawiała się, czy Uzumaki ciągle tak się czuje. Może dlatego robił wszystko, by wyrzucili go z posady kapitana i wysłali na front, jako zwykłego szeregowego. Z drugiej strony ktoś o takich nieprzeciętnych umiejętnościach powinien kierować innymi ludźmi, być dla nich symbolem i przykładem dobrego żołnierza. Naruto doskonale zdawał sobie z tego sprawę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chodź. — Hoshi położyła jej dłoń na ramieniu. — Miejmy to z głowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Aż tak ci się spieszy? — zapytała Fukao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak go złapiemy, dostaniemy nagrodę. Chcę już być nienormalnie bogata — zaśmiała się brunetka, ukrywając przy tym swoje zdenerwowanie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie sądziła, że tak szybko do tego dojdzie. Kiedy do jej uszu dotarły pierwsze słowa na temat spiskowania z terrorystą, wściekła wyskoczyła z wanny, chcąc pokazać im, po czyjej stronie stoi, jednakże chwilę później gwałtownie oprzytomniała, z ręką zawieszoną nad klamką drzwi do pokoju. Odwróciła się na pięcie, błyskawicznie ubrała w wygodne, czarne ciuchy i z szafy wyciągnęła sporej wielkości plecak, pakując do niego tylko najpotrzebniejsze rzeczy, czyli pieniądze, wodę, suchy prowiant oraz kilka ubrań. Wpakowała to wszystko byle jak, następnie wyszła na balkon i bezszelestnie zsunęła się po balustradzie w dół. Kilka minut musiała ukrywać się w pobliskich zaroślach, starając się, by nikt z wychodzących jej nie zauważył. Ponadto zdawała sobie sprawę, iż ktoś w końcu odkryje jej ucieczkę, a wtedy na pewno zdecydują się powiadomić policję; szukanie jej na własną rękę było dla niej wyjątkowo śmieszne tudzież bezsensowne, ale nie mogła być pewna pościgu. Ci ludzie wydawali jej się bardziej pokręceni, niż ona sama.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mimo upału narzuciła kaptur bezrękawnika na głowę, po czym lekko zgarbiona ruszyła przed siebie. W telefonie wcisnęła aplikację z mapami i zawiesiła się na tym, nadal pokonując kolejne metry. Świadomość, że nie ma dokąd się udać, była wyjątkowo bolesna; do tej pory robiła dosłownie wszystko, by zawsze wrócić do ukochanego chłopca Tsume. Teraz potrzebowała nowego towarzysza życia. Hidan już dawno przestał wchodzić w grę. Wydanie jej w ręce Kakuzu przekreśliło go na wieki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Rozdrażniona schowała telefon do kieszeni, zupełnie go wyciszając. Zresztą i tak musiała się go pozbyć, inaczej łatwo mogliby ją namierzyć. Przyspieszyła kroku, aby zaraz potem przejść do szybkiego biegu. Z dudniącym sercem i rwącym oddechem przepychała się między niezadowolonymi przechodniami. Włosy lepiły się do spoconego czoła, a kiedy poczuła kłucie w boku, jeszcze bardziej przyspieszyła, przezwyciężając ból, zmęczenie i ogarniającą chęć powrotu. Od dziś znów była starą Yakiimo, kimkolwiek stara Yakiimo była. Ponownie bez domu, rodziny, pozbawiona tego, co naprawdę miało dla niej znaczenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zacisnęła szczęki, gdy po jej twarzy spłynęły pierwsze łzy. Zmusiła nogi, żeby pracowały szybciej. Pędząc, niemal wpadła pod samochód, potrąciła kilka staruszek i rozwaliła jeden stragan z owocami, ale nic nie potrafiło jej zatrzymać. Gdzieś tam daleko na Kibę czekała spragniona swojego brata Hana; z pewnością tęskniła za nim, a kiedy wreszcie ułożyła sobie życie, postanowiła zaprosić do siebie młodszego brata, który zasługiwał na to, co dobre. Na nią już nie czekał nikt, nawet jej bliźniak pojawiał się wyłącznie w głupich snach i halucynacjach wywołanych wyczerpaniem organizmu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przestała biec dopiero, gdy znalazła się na początku jednego z mostu, niedaleko targu przy świątyni Inami. To tu poznała Mayako, dała się namówić na zrobienie czegoś dobrego oraz ukradła jej samochód, by wieczorem już go oddać. Uśmiechnęła się gorzko, po czym spojrzała prosto przed siebie, licząc, że tym razem uda jej się przekroczyć tę małą granicę, i zamarła. Po drugiej stronie, tuż przy barierce stał Kakashi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Smętnie wpatrywał się w płynącą wodę, napawając się jej cichym szmerem. Potrzebował chwili wytchnienia od świata; ścigania przestępców, samotności, Mayako, która albo wyjeżdżała na misje, albo kończyła ich długoletni związek. Przymknął powieki, a wtedy do jego uszu doleciał dziewczęcy krzyk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie skacz!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwrócił głowę w bok. Inami truchtała ku niemu, zalewając się przy tym tak rzewnymi łzami, że z jakiegoś powodu zrobiło mu się jej żal. Dopiero potem ta sytuacja wydała mu się trochę komiczna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie skacz, do cholery! — Wpadła wprost na niego, złapała za koszulkę i mocno nim potrząsnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— O czym ty gadasz, głupia? — Zmarszczył brwi, cofając się o krok. — Ja tylko stoję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie! — wrzasnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie. — Popchnęła go do tyłu, tak że oparł się o metalową balustradę, zapobiegawczo łapiąc ją jedną ręką.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo ukrywała twarz między ramionami, pięści zaciskała na jego ubraniu, natomiast czoło opierała o klatkę piersiową. Nigdy wcześniej Kakashi nie mógł wyobrazić sobie tej dziewczyny w takim stanie. Postąpiła jeszcze krok do przodu, a Hatake zachwiał się niebezpiecznie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zaraz spadniemy — uprzedził.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie chciałam — zająknęła się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czego?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie chciałam, żeby go wtedy zabrali! — wykrzyczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dopiero po chwili dotarł do niej sens wypowiedzianych słów. Odsunęła się nagle. przestraszona zakrywając usta. Kakashi patrzył jej prosto w oczy, nie bardzo rozumiejąc, co ma na myśli dziewczyna; przecież uważał ją za wariatkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mówisz o…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nim dokończył mocno zakryła mu usta dłonią, powodując, że odchylił się do tyłu. Liczył, iż uda mu się zachować równowagę, jednak zamiast tego zdał sobie sprawę, że spada w dół, prosto do rzeki, ciągnąc za sobą zdezorientowaną blondynkę. W ostatniej sekundzie odwrócił się w powietrzu, zapobiegawczo przyciągając ją do siebie. Upadł prosto na plecy, rozchlapując wodę zarówno na siebie, jak i Inami. Wiedział, że rzeka nie była głęboka, sięgała mu może trochę ponad kolana, ale mimo to zalała go fala gorąca, szybko zahamowana przez zimną wodę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo w momencie upadku skuliła się na jego klatce piersiowej, mocno zaciskając powieki. Nikomu nigdy nie przyznała się, że ma paniczny lęk wysokości, toteż czasami musiała przezwyciężać w sobie ten strach. Dopiero, gdy Kakashi jęcząc pod nosem, bezceremonialnie zrzucił ją z siebie prosto do wody, rozluźniła się nieco, rzucając mu wściekłe spojrzenie. Po chwili milczenia ułożyła swój plecak na ramieniu, poprawiła bezrękawnik i zaczęła brodzić w stronę brzegu. Hatake ruszył w jej ślady, lecz, gdy oboje znaleźli się na okalającej rzekę trawie, mocno złapał ją za nadgarstek, zatrzymując przy sobie. Wiedziała, że prędzej czy później znów wejdzie w rolę prokuratora.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Gdzie się wybierasz? — zapytał ostro, marszcząc przy tym brwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przygryzła dolną wargę, napinając wszystkie mięśnie. Była gotowa wywalczyć swoją tymczasową wolność.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak najdalej od Tokio — warknęła, zbijając go z pantałyku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ktoś powinien iść z tobą. Taka była umowa, co do twojej pracy w Wywiadzie. — Puścił ją, ale nie zmniejszył dystansu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zamierzam być sama. Od początku miałam gdzieś, co stanie się ze stolicą i tymi ludźmi. Całe to miasto zbudowano na kłamstwach! — wysyczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Skąd to wiesz? Praktycznie nic nie pamiętasz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To przeczucie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Gówno prawda. Ty coś ukrywasz, Inami. — Złapał ją za twarz, odchylając ją do tyłu tak, żeby ciągle patrzyła mu prosto w oczy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oskarżają mnie… — wyszeptała — o spiskowanie z terrorystą. Dlatego nadal tu jestem, bo kiedy zawalił się budynek, ja leżałam pod ziemią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A spiskowałaś? — zadał najbardziej banalne pytanie, jakie wykwalifikowanej osobie mogło przyjść do głowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie! — wrzasnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Woda spływała po ich włosach, zaś ubrania nieprzyjemnie przylgnęły do ciała, irytując Yakiimo i ograniczając ich ruchy. Błagalnie popatrzyła na Hatake, ponownie wysyłając do niego niemy komunikat, jakby wstydziła się na głos powiedzieć, o czym myśli. Tak samo było, gdy zamierzał zaatakować jej brata; nie chciała, by Inuzuka poczuł się gorszy, dlatego głośno nie zaprotestowała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chodź — kiwnął w stronę chodnika, odwracając się do niej plecami. — Musimy doprowadzić się do porządku, nim Kiba odrąbie mi łeb za uprowadzenie jego siostry.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nic nie zrobi — burknęła pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc o to chodzi — zaśmiał się krótko, lecz donośnie. — Zrezygnował z ciebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wcale nie — skłamała. — Kłótnie to normalność.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak samo jak ucieczki i zrzucanie naczelnych z mostów, co? — zakpił.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przewróciła oczami, ale, wyczuwając dziwną nić porozumienia i chwilowe zawieszenie broni, posłusznie podążyła za nim w głąb miasta.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak zwykle nic ciekawego. Może wylądujemy i pójdziemy do jakiegoś pubu? — Madara rozłożył się na siedzeniu, grzebiąc małym palcem między zębami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Od paru godzin był nieziemsko znudzony; panoramę Tokio zaczynał powoli znać na pamięć, a spokojny i małomówny Sabaku nie stanowił najlepszego towarzystwa na misji. Uchiha wolałby spożytkować ten czas na treningu, piciu piwa lub jakiejkolwiek rozmowie ze skupionym towarzyszem. Westchnął głęboko, wymownie zerkając na Gaarę. Ten jednak nie zareagował, dalej pilotując helikopter.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przed chwilą z jednego wyszliśmy — mruknął w odpowiedzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie osłabiaj mnie — zawył Uchiha. — Hidan niczym nas nie poczęstował. Poza tym ta Kaori… — Wzdrygnął się. — Widziałeś, jak na mnie spojrzała, gdy sięgałem po fajkę?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przestań marudzić. Jesteśmy na służbie — uciął Sabaku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ta, dwadzieścia cztery na siedem. Powiedz, Gaara, kiedy ostatni raz spałeś z kobietą? — Madara zaplótł palce na karku, opierając się wygodnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co to ma do rzeczy? — Sabaku zaczerwienił się lekko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Po prostu jesteś jakiś sztywny. — Madara wyrzucił z siebie te słowa, jakby go obrzydzały.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może dlatego, że mam świadomość zagrożenia — szepnął złowrogo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Daj spokój. Myślisz, że podłożył bomby w powietrzu? — zakpił Madara.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie uzyskawszy żadnej odpowiedzi, odpiął pas i założył nogę na nogę, sięgając po paczkę papierosów. Odkąd dał się namówić kapitanowi na wzięcie udziału w nieco bardziej ryzykownym zadaniu, które wyrwałoby go z nieznośnej policyjnej rutyny, zaczął palić znacznie więcej. Dokładnie tyle, co za czasów liceum, a potem studiów. Wypuścił drażniący dym z ust, uśmiechając się półgębkiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To naprawdę żałosne — powiedział nagle Sabaku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jego do tej pory stanowcze spojrzenie zmieniło się nie do poznania. Twarz pilota wyrażała jedynie rezygnację i jakąś dozę współczucia albo udawanej litości. Madara zmarszczył brwi, wracając do prostego siadu. Przez chwilę przeszło mu przez myśli, iż coś jest nie tak.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Żadne z was nie potrafi dostrzec tak oczywistej prawdy — zaśmiał się cierpko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— O czym ty w ogóle chrzanisz? — mruknął Uchiha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jesteście jak marionetki. Za wami światło, przed wami cień — wyjaśnił spokojnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Gaara nacisnął jakiś guzik na kokpicie, po czym puścił drążek, kierując uśmiechnięte oblicze ku skonfundowanemu towarzyszowi, które palce lewej dłoni zaciskał na swoim pistolecie. Sabaku zaśmiał się życzliwie, kręcąc przy tym głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zamierzasz mnie tym zabić? — zapytał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dopiero po przesłuchaniu — wycharczał rozjuszony policjant. — Kim naprawdę jesteś?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Gaara Sabaku, pilot tego helikoptera, żołnierz. — Wzruszył ramionami. — Nie bawimy się w tajnych agentów, podrabianie tożsamości czy inne pierdoły. Wbrew wszystkiemu, jesteśmy — odparł z nieukrywaną dumą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— My? — Madara uniósł brew.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Chwilę potem błyskawicznie wyciągnął gnata i wymierzył prosto w czoło siedzącego na przeciwko chłopaka, który dyskretnie starał się odpiąć swój pas. Ten uniósł przedramiona, wyglądając na bardziej rozbawionego niż przerażonego, co mocno uwłaczało komuś takiemu, jak Madara. Zastanawiał się, kiedy przestał wzbudzać respekt u przeciwników.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Te pytania powinieneś zadać swojemu szefowi. Najlepiej ci na nie odpowie — polecił. — Tymczasem, za pozwoleniem — zacisnął palce w pięść.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naciskając na spust Uchiha, poczuł jakiś opór. Popatrzył na swoją rękę i szeroko otworzył oczy, nabierając do płuc haust ciepłego powietrza. Wokół jego palców oraz nadgarstka, niczym wąż, owinął się piasek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Obyś spadł na cztery łapy. — Gaara rozwarł dłoń, a wówczas, jak na jakieś polecenie, ręka Madary poleciała za jego plecy, unosząc go wraz ze sobą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mężczyzna zdążył zobaczyć szalony uśmiech swojego dawnego przyjaciela, po czym jego plecy z impetem przebiły ścianę maszyny. Poczuł obezwładniający ból w lewym barku, który na chwilę przyćmił dosłownie wszystko; szum powietrza, odgłos maszyny, zdrowy rozsądek. Wokół lecącego w dół policjanta wirowały metalowe części blachy, z której wykonano helikopter. On sam krążył wokół własnej osi. Z szoku nie potrafił krzyczeć; do jego oczy napłynęły łzy, zaś świadomość zbliżającej się ziemi powodowała palpitację serca. Widział szare wieżowce, pokazujących go sobie przerażonych ludzi, szary bruk, na którym przyjdzie mu umrzeć tylko dlatego, że nie był dostatecznie czujny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tylko przez chwilę zastanawiał się, jakim był człowiekiem. Dużo pił, palił i imprezował. Nigdy nie wchodził w poważne związki, papierkową robotę zwalał na przydzielonych mu stażystów, samemu w tym czasie pijąc zbyt dużo kawy, ale starał się być dobrym gliną. Na lewo pomagał swoim szemranym kumplom. ci odwdzięczali mu się informacjami. Czasami brał nadgodziny, bo na siłę pakował się w najbardziej parszywą sprawę, jak chociażby ta z udziałem Inami. Uwielbiał adrenalinę, dobrą rozrywkę i swoją pracę. Uwielbiał wiecznie za czymś gonić, szukać wrażeń, obserwować twarze wdzięcznych mu za ratunek ludzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przymknął powieki, odliczając sekundy. Nie wiedział, jak inaczej uspokoić swoje myśli; nie chciał wyruszyć w kolejną podróż z natłokiem niepotrzebnychuczuć. Zgasił w sobie strach, ból, przelatujące mu przed oczami wspomnienia. Ostatni raz uśmiechnął się pod nosem, by chwilę potem poczuć dziwne szarpnięcie. Potem była już tylko niesamowita ciemność i zimno.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mimo to Madara Uchiha miał dobre życie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak to runął z nieba?! — Naruto wykrzyczał do słuchawki telefonu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kolejne zmartwienie przyparło oddział do ściany. Kaori i Hoshi wróciły z niczym; ktoś pousuwał wszystkie nagrania z kamer i, chociaż Uzumaki podał wszystkie zapamiętane przez siebie szczegóły dotyczące wyglądu terrorysty, Akairo nie potrafiła odnaleźć go w bazie danych. W dodatku nawet nie zauważyli zniknięcia Yakiimo, co powodowało coraz więcej podejrzeń kierowanych w jej stronę. Z drugiej strony, Kakashi również gdzieś zaginął i nawet bracia Uchiha nie potrafili go znaleźć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba przemierzał pomieszczenie wzdłuż i wszerz, marszcząc brwi oraz zaciskając pięści, dopóki Maya nie złapała go za nadgarstek, przyciągając do stolika, na którym siedziała. Inuzuka stał więc do niej bokiem, maniakalnie wpatrując się w fioletową wykładzinę pod nogami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dobra, mniejsza… W jakim jest stanie? — Blondyn przeczesał swoją czuprynę, nadymając policzki. Sam nie umiał usiedzieć w miejscu. — Jak to nie wiesz?! Jesteś lekarzem, do cholery!... Nie obchodzi mnie, że dopiero trafił na salę. Masz tam iść i wszystkiego się dowiedzieć, rozumiesz, Shizune?! — wykrzyczał. — Inaczej nie masz czego u mnie szukać — zagroził, po czym rzucił telefonem o podłogę lekko uszkadzając szybkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oddychał ciężko, a jego umięśnione ramiona unosiły się w nierównym rytmie. Dopiero po chwili odetchnął głęboko, czując na sobie wzrok pozostałych, szczególnie niezadowolonej z jego zachowania Okanao. Nie lubiła, gdy krzyczał i wykorzystywał swoją pozycję kapitana, ale rozumiała, że czasami nawet Naruto nie miał wyjścia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Coś się stało… Tam w powietrzu… Madara wypadł z helikoptera, ale w ostatniej chwili coś… jakby powstrzymało jego ciało przed gwałtownym upadkiem. — Gestykulował obficie, nie do końca pojmując zaistniałą sytuację. — Cholera, jak dorwiemy tego sukinsyna, to połamię mu wszystkie kości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zostaw coś dla nas, kapitanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Do pomieszczenia wszedł Neji, a zaraz za nim kilkunastu uzbrojonych w karabiny, zamaskowanych antyterrorystów, którzy wymierzyli w nich swoją broń. Hyuuga rozłożył ramiona, udając przyjazne nastawienie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czego tu szukasz? — Do przodu wyrwał się Kiba. — Wynoś się stąd.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To nie twój lokal, Inuzuka. Gdzie reszta właścicieli? — zagadnął, uśmiechając się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Reszta popiera zdanie Kiby. Wypierdalaj, Hyuuga — wycedził Hidan, zaplatając ramiona na piersi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Neji skinął nadgarstkiem. Czwórka jego agentów podbiegła do każdego z mężczyzn, odciągnęła im ramiona do tyłu, a ich ciała sprowadzili do podłogi, zakładając im kajdanki. Próbującego stawiać opór Kibę potraktowano pałką i pięściami. Mayako zerwała się z miejsca, ale jeden z policjantów odrzucił ją do tyłu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zostaniecie oskarżeni o współdziałanie z terrorystą, a więc szkodę na rzecz świata, Japonii i jej obywateli. A teraz, gdzie pani Inami?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tu jej nie znajdziesz — wycharczał Kiba, nim jeden z osiłków złapał go za głowę i przyłożył jego policzek do podłogi, sprawiając, że chłopak nie mógł nic powiedzieć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Neji zaśmiał się delikatnie, po czym ulokował swoje spojrzenie w emanujących gniewem oczach samego kapitana. Czuł również wzrok zdezorientowanej Kaori. Stojąca obok niej Akairo tylko zaciskała pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może ty mi powiesz, kapitanie? Gdzie twoja towarzyszka, której przypisałeś rolę współpracownicy nieznanego nam jeszcze sprawcy, hm? Ściany mają uszy — dodał, widząc zaskoczoną minę swojego rozmówcy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwrócił się ku pozostałym, podbródkiem dając znak, by antyterroryści zabrali Kibę i Hidana do specjalnie przygotowanej furgonetki. Ogarnął wzrokiem liderkę oddziału, jej dwie przyjaciółki oraz Naruto, dostrzegając brak trzech mężczyzn z rodziny Uchiha, czym niespecjalnie się przejął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Znajdźcie Yakiimo do jutra rana — polecił rozkazującym tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A jeśli nie? — hardo zapytała Fukao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Poświęcicie się za nią. I nie patrzcie tak na mnie. Ja tylko wykonuję rozkazy ministra. — Wzruszył ramionami, odwrócił się na pięcie i, unosząc dłoń w geście pożegnania, opuścił lokal Hidana. Dopiero, gdy był poza zasięgiem ich uszu, zbliżył się do swojego asystenta. — Niech ten parszywy budynek spłonie. Ma zostać starty w pył, rozumiemy się?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inuzuka Kiba i Jashin Hidan…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wybiegła z klatki schodowej; cała była zgrzana, ubrana jedynie w koszulkę Kakashiego i jego ciepłą bluzę, która spadła jej z ramienia. Rozczochrane włosy zostały natychmiast rozrzucone przez letni. nocny wiatr. W domu babci Hatake spędziła zdecydowanie zbyt dużo czasu, ale dzięki temu nie wtrącono jej do więzienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zacisnęła powieki, opierając się na drzwiach. Kolana dosłownie ugięły się pod nią, tak że poczuła pod nagimi udami zimny beton. Rozpłakała się. Po raz drugi tego dnia przestała wstydzić się tego, co ją dręczyło, spędzało sen z powiek, sprawiało, że ciągle wracała i wracała. Kiba, mimo wcześniej wypowiedzianych słów, nadal był dla niej wszystkim, co pragnęła chronić, a teraz, złapany w sidła samego Danzou, znajdował się poza zasięgiem jej możliwości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">… zostali złapani przez zastępcę ministra, Hyuugę Nejiego…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaklęła pod nosem, zalewając się łzami. Z jej gardła wydobywały się pojedyncze, głośne szlochy, których nawet nie starała się tłumić. Złapała się za głowę, zginając w pół, gdy jej ciałem wstrząsnęły konwulsje.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">… za współudział w niszczeniu Tokio, zostaną skazani na karę śmierci…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przez jej ciało przechodziło multum dreszczy. Była o krok od stracenia najważniejszej osoby w swoim parszywym życiu; o krok od stracenia części siebie. Była pewna, że właśnie przechodzi jakieś okropne déjà vu, a w najlepszym przypadku wszystko, co do tej pory przeszła było jedynie obrzydliwym koszmarem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">… poszukiwana jest także Inami Yakiimo…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oparła nadgarstki o chodnik, widząc, jak na ziemię spadają małe, odbijające światło kropelki. Nie widziała ich dostatecznie dawno, by na chwilę przestać użalać się nad sobą i na powrót stać się twardą, jak głaz dziewczyną z więzienia. Dziewczyną, która właśnie powoli, głęboko w swoim wnętrzu umierała z bezsilności.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ale dawniej był ktoś, kto potrafił więcej, niż ktokolwiek inny. Kto jednym ruchem burzył domy, zabijał ludzi, zawsze górował. Kto za cenę własnego istnienia, poświęcił się dla niej. Ten sam ktoś powracał do niej, jako dorosły, poważny mężczyzna, którego nawet ona się bała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— YAHIKO! — zawyła, przykładając czoło do chłodnego bruku, a ramionami obejmując talię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wtedy coś huknęło, obszar wokół niej spowiła niesamowita czerń. Yakiimo miała wrażenie. że znalazła się w jakiejś gigantycznej, odciętej od świata kopule. Odważyła się spojrzeć przed siebie, wciąż trzęsąc się oraz spazmatycznie szlochając, po czym gwałtownie wciągnęła powietrze do ust, dostrzegając męską dłoń przed swoją twarzą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yahiko odpowiedział na jej wezwanie. I nie był sam.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo:</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Elo, kochani! Czujecie to, że jeszcze szóstka, z którą właśnie zabieram się do ostrej walki i potem epilog. Już zacznę szykować sobie mowę końcową, żeby nie było, że po tym wszystkim nie mam wam nic do powiedzenia, poza kilkoma ważnymi wiadomościami dotyczącymi tego bloga oraz tak okropnie zaniedbanej</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Teorii.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<a href="https://lh6.googleusercontent.com/wc5u8ksFc-gPSazZ8Mawk2_MI1eIp0JmZj3NwbKFtCTgStyZ590SXfdfQnw_M_B5hGWoluPcLNDeqnCJJClyK8X7ki5s5eRq1Qrtkk0e4cPpDq5GLBBCt6yZNasLAQ1UbbOtWZ1Q" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="179" src="https://lh6.googleusercontent.com/wc5u8ksFc-gPSazZ8Mawk2_MI1eIp0JmZj3NwbKFtCTgStyZ590SXfdfQnw_M_B5hGWoluPcLNDeqnCJJClyK8X7ki5s5eRq1Qrtkk0e4cPpDq5GLBBCt6yZNasLAQ1UbbOtWZ1Q" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="320" /></span></a><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Końcówkę tego rozdziału chciałam napisać trochę inaczej, ale wyszło, jak wyszło. Moja początkowa koncepcja historii oddziału wyglądała zupełnie inaczej, niż ta, którą macie okazję obecnie czytać. xD</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaczęłam wchodzić w bardzo niebezpieczną strefę super nadnaturalną, ale myślę, że skoro połapaliście się w akcji do tej pory, to z tym nie będzie większego problemu. Ale szanuję zażalenia i hejty. xDDD</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Tak w ogóle to jest mi przykro, kiedy myślę o końcu </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiadu</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, a z drugiej strony nie mogę się doczekać, dlatego ten rozdział pojawił się tak szybko. Nie wiem, co z kolejnym; weekend spędzę w Koszalinie, w pracy, więc pewnie w tygodniu, głównie nocą, będę obstawiać dokumenty, żeby (może) czymś was zaskoczyć. Chcę. żeby szósteczka była przełomowa, bo epilog mam zaplanowany i — od razu uprzedzam — brakuje w nim tej chorej iskry wpierdolu. Natomiast kolejny rozdział będzie moją wisienką na torcie, tym, co siedzi mi w głowie odkąd opublikowałam prolog. Aż mi się smutno zrobiło. :(</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Tak na marginesie, aby podbudować własne ego, zgłosiłam się do Kaori, żeby przeprowadziła ze mną wywiadzik na temat tego opowiadania. Szczerze, nie wiem, co mnie podkusiło, ale czuję potrzebę poznania </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiadu</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> od podszewki, odpowiadania na trudne pytania, zagmatwania się w swoich własnych myślach. Mam nadzieję, iż moja kochana szefowa da radę mnie nieco zabawić, haha. <3 Już widzę ten jej błysk w oczach. Tak, kocie, to było wyzwanie, przyjmij je. xD</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Co mogę jeszcze dodać? Słońce praży, plaże są oblegane, ja będę siedzieć w budce z żarciem i może któremuś z czytelników wydam jakiegoś gofra. xD No, a poza tym, to nadciągam z końcóweczką. Szykujcie się. <3</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">EDIT: Ten rozdział zbetowała Kayo, serdeczne dzięki. :*</span></span></div>
<br /></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-15274587542500036392017-06-20T01:50:00.000-07:002018-02-01T07:36:33.171-08:00Wywiad IV: Piękne kłamstwo<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hold me now</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">‘til the fear is leaving.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">I am barely breathing.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Crying out.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">These tired wings are falling.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">I need you to catch me.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">~ Red</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-51f9-d3bd-34e8-32c962b8b4cd" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W Waszyngtonie doszło do kilku wybuchów, między innymi: w stacji metra, na lotnisku oraz niedaleko Białego Domu. Służby ogłosiły pełną gotowość; sprawdzane są linie kolejowe, samoloty, metra. Prezydenta chroni wojsko.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Jesteśmy na miejscu przestępstwa w Paryżu. Według świadków zdarzenia, niezidentyfikowany samochód pojawił się przy kamienicy, znajdującej się w centrum miasta. Do środka wrzucono plecak, a następnie sprawcy wybuchu prędko zbiegli z miejsca zdarzenia. Rannych jest około piętnastu osób, cztery </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">—</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> w tym dwoje dzieci </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">—</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> nie żyje. Budynek nie nadaje się do dalszego użytku.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W Kambodży zamordowano piętnaście osób. Byli to misjonarze z krajów chrześcijańskich, którzy zajmowali się chorymi oraz sierotami. Obecnie zmasakrowane zwłoki poddaje się badaniom i identyfikacji. Na miejscu nie znaleziono żadnych odcisków palców. Policja wszczęła śledztwo.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W obliczu narastającego zagrożenia minister obrony, Danzou Shimura, zdecydował o rozwiązaniu organizacji stworzonej przez głównego komisarza. Swoje postępowanie tłumaczył słowami: Drugi Oddział Wywiadu przyniósł same straty, masę pytań i żadnych odpowiedzi. Japonia jeszcze nigdy nie była tak bezradna. Jako polityk i obywatel nie mogę dopuścić, by przez błędy amatorów została zniszczona. Jak wiadomo, minister Shimura skontaktował się z prezesem Hyuuga Industries — firmą zajmująca się przemysłem zbrojeniowym, nasilił także ewakuację. Na ulice rozesłał żołnierzy, policjantów, natomiast należącą do Wywiadu kryminalistkę, Yakiimo Inami, z powrotem odesłał do więzienia. Japonia znajduje się w stanie wyjątkowym.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Prycza, jak zwykle była niewygodna, a w celi śmierdziało wilgocią. Gdzieś w oddali słyszała irytujące kapanie wody z kranu, które w miarę mijającego czasu, bardziej ją usypiało, niż działało na nerwy. Panowała tam ciemność, do której nadal nie przywykła. Ostatnim razem zamknęli ją na piętrze, gdzie codziennie budziło ją wstające słońce, natomiast teraz, ulokowana w podziemiach, mogła zapomnieć o oglądaniu zza krat panoramy Tokio. Z reszta nawet nie siedziała za metalowymi prętami. Kuloodporna szyba oddzielała ją od wąskiego korytarza, tłumiła większość głosów, była nie do zdarcia, o czym przekonała się dwa dni temu, kiedy kopała w nią, drapała, wrzeszczała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">To zdarzyło się w głównym komisariacie. Kaori przestawiała im swój dalszy plan działania, Mayako starała się podnosić na duchu, udzielając paru cennych wskazówek, które nabyła w wojsku. Kapitan oferował im swoich ludzi, Gaara wsparcie z powietrza, a inni po prostu słuchali, zgadzając się na warunki działania. Mimo luźnej, napełniającej ich nadzieją atmosfery, Yakiimo miała złe przeczucia. Sprawdziły się stosunkowo szybko. Kiedy Fukao zadecydowała, aby Inami i Kakashi udali się do Shimury oraz pokazali mu, że kryminalistka przeszła na dobrą stronę, do sali wparował Neji w towarzystwie dwóch facetów pozbawionych karków. Wbrew protestom liderki Wywiadu czy samego kapitana Uzumakiego, zakuli ją w kajdany, doprowadzili do furgonetki i cały konwój policyjnych samochodów przewiózł ją do nowej, ohydnej celi. Na jej ustach wciąż gościł cyniczny uśmiech, a każdy, kto znał Yakiimo, był pewien, że dziewczyna nie da się tak łatwo trzymać pod kluczem, aczkolwiek od czterdziestu ośmiu godzin nie krzyczała, nie zaczepiała strażników, nie próbowała rozpoznać wad systemu alarmowego. Nie odzywała się także do innych więźniów, na spacerniaku stała oparta o płot i beznamiętnie wpatrywała się w pozostałych, wzbudzając w nich mieszane uczucia. Niektórzy zaczynali uważać ją za poważnie chorą, inni wytykali palcami, ukazując za wzór głupoty. Inami uchodziła za kogoś, kto nigdy nie opuści więzienia; była skazana na spędzenie reszty życia w pomarańczowym kombinezonie z wyszytym numerem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mlasnęła donośnie i przekręciła się na bok, twarzą do ściany. Policzek opierała o łokieć, zapadając w przyjemny letarg. Przechadzający się obok klawisz przystanął przy jej celi, uważnie obserwując plecy blondynki. Pracował tu długo i zdążył poznać dziewczynę z wielu jej tajemniczych stron, jednak ta, którą mu teraz przedstawiła, była podejrzanie nowa. Yakiimo prawdopodobnie odpuściła sobie wszystko, o co do tej pory walczyła. Schowała swoją dumę, pragnienie wolności, chęć powrotu do brata, by móc się nim opiekować. Zwyczajnie dała za wygraną, a to wprawiło Kimimaro w niemałą konsternację. Westchnął, po czym, ostrożnie rozglądając się na boki, zapukał w szybę. Inami poruszyła się nieznacznie, ale on wiedział, że przykuł jej uwagę na tyle, by móc coś powiedzieć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co u ciebie, Yakii?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kontynuuj, to cię zabiję — warknęła w odpowiedzi, przyprawiając go o zimne dreszcze. Odchrząknął niepewnie, rozmasowując spięty kark.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Daj spokój, nie pierwszy raz tu trafiasz. — Wysilił się na blady uśmiech.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I pewnie ostatni. Bo wiesz, Kim, umrzemy, nie dowiedziawszy się, kto nas uśmierca. Ten terrorysta jest jak nieznana wcześniej choroba. Trawi nas powoli, wciąż pozostaje nieuchwytny. Zmusza nas do życia w klatce zwanej ewakuacją i stanem wyjątkowym. A pieprzony minister niczego nie zauważa! — Gwałtownie poderwała się do pozycji siedzącej, rzucając strażnikowi oskarżycielskie spojrzenie, po czym zawstydzona nagłymi wyrzutami, popatrzyła na swoje dłonie. Drżały niemiłosiernie, więc kilkakrotnie zacisnęła je w pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo — szepnął Kimimaro, nawiązując z nią kontakt wzrokowy — nie poznaję cię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? — Zbił ją z pantałyku. W końcu nie czuła się jakoś inaczej; była tą samą niewysoką blondynką o cwaniackim uśmieszku, zadziornym charakterze i wciąż przestraszonych, ale rzucających wściekłe iskry, oczach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jesteś silna. Być może silniejsza, niż ktokolwiek z nas tutaj obecnych. Dawniej przedarłabyś się przez barierę — postukał kostką palca w szkło — i zmusiła nas do użycia broni zamiast pałek czy gazu. — Zaśmiał się delikatnie. — Hidan oraz Kiba nie poradzą sobie bez ciebie. Pamiętaj, jestem strażnikiem, ale nie urodziłem się nim. Gdyby nie ty i Inuzuka, prawdopodobnie dawno wąchałbym kwiatki od spodu. — Skinął głową w podziękowaniu. Odwrócił się tyłem i zatrzymał dopiero po kilku krokach, zerkając przez ramię. — Za chwilę przyjdzie po ciebie Shino. Masz spotkanie z psychiatrą. Od ciebie zależy, jak wykorzystasz swoją szansę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Podbiegła do szyby, gwałtownie wciągając do płuc powietrze. Kimimaro zawsze była dla niej miły, przynosił dodatkowe porcje jedzenia, grał z nią w karty, częstował papierosem, kiedy wstawała lewą nogą, lecz nigdy, mimo zaciągniętego przed laty długu, nie ryzykował aż tyle. Gdyby ktoś ich usłyszał, mógł stracić pracę, a nawet zostać postawionym przed sądem, dlatego Inami nigdy nie oczekiwała od niego zbyt wiele. Sama zazdrościła mu spokojnego, dobrego życia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak to mawiają, czasami udajesz dobrego, by robić coś złego, a czasami jesteś tym złym, który robi coś dobrego — rzucił na odchodne, znikając na górze metalowych schodów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wciągnęła powietrze do ust, na chwilę zamierając. W środku niej narastało coś nowego; jakby maleńki płomyk pragnął stać się potężnym ogniem, który z łatwością pokonałby swoich przeciwników. Jedną ręką złapała się za koszulkę, drugą uderzyła w szybę, tracąc dotychczasowy spokój. Miała nieodparte wrażenie, że już kiedyś usłyszała podobne słowa. Jej przeszłość dręczyła ją każdego dnia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo znalazła się u Kiby, gdy miała trzynaście lat; nie pamiętała niczego co wydarzyło się wcześniej. Żadnych twarzy, momentów czy pojedynczych głosów. Czarna pustka pojawiała się w jej głowie, kiedy usilnie próbowała przypomnieć sobie chociaż najbardziej niepotrzebne szczegóły. Według Inuzuki, któregoś dnia jego matka przywiozła ją całą posiniaczoną, zakrwawioną, z oczami wpatrzonymi daleko nad horyzont. Przez pierwszy miesiąc nie odezwała się słowem. więc zazdrosny Kiba traktował ją albo jak powietrze, albo jak popychadło. Dopóki nie uratowała go przed szkolnymi oprawcami. Wtedy nastąpił przełom. Wycofana, milcząca blondynka zamieniła się w potwora; bez najmniejszych zahamowań rzuciła się na trzech starszych od siebie chłopaków, powaliła ich i sprawiła, że tygodniami chodzili z zabandażowanymi twarzami. Jedyną rzeczą, jaką sobie przypomniała, była właśnie walka. To, iż obiecała nigdy się nie poddawać oraz nie żałować swoich decyzji, i bronić się, bez względu na wszystko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odsunęła się, następnie odchyliła głowę, zamknęła powieki. Wsłuchiwała się w ponure kapanie kropli wody, szuranie butów, pomrukiwania pozostałych więźniów. Droga, którą obrała, była wyboista i kręta, mimo że Yakiimo starała się ją naprostować. Ale wciąż miała gdzie wrócić; Kiba zawsze stał po jej stronie, a ona zawsze chroniła go przed całym światem. Jeśli pozwoliłaby wygrać terroryście, straciłaby swój dom, przyjaciół, cząstkę siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie zginaj karku, Inami — mruknęła, śmiejąc się pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Potem, niczym rozwścieczone zwierzę, rzuciła się na stojącą przed nią szybę.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kapitanie Uzumaki, czy wierzy pan w słuszność decyzji ministra?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co mam przez to rozumieć?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto był znudzony i wykończony. Od godziny sterczał przed niemającą końca, grupą tokijskich dziennikarzy, którzy robili dosłownie wszystko, by znaleźć się w pierwszym rzędzie. Przepychanki, bluźnierstwa oraz usilne wyciągnie mikrofonów zaczynało doprowadzać go do irytacji. Przewrócił oczami, wzdychając pod nosem, a potem ukradkiem spojrzał na Madarę, który pokazał mu środkowy palec, życzliwie się przy tym uśmiechając. Rzeczywiście, nie było mowy o pomocy z zewnątrz. Blondyn musiał w pojedynkę zaradzić tak trudnemu przeciwnikowi. Mimo wszystko zdobył się na lekkie uniesienie kącików ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Minister Shimura rozwiązał Drugi Oddział Wywiadu, zaś Yakiimo Inami została ponownie wtrącona do więzienia. Czy myśli pan…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co stanie się z Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czy grozi jej wyrok śmierci?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kto przejmie obowiązki Wywiadu?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto odchrząknął ostentacyjnie, tym samym zaprowadzając ciszę i zwracając na siebie kilkadziesiąt par oczu. Oparł dłonie na mównicy, zastanawiając się, co powinien im powiedzieć. Że Tokio stoi na granicy klęski? Że najchętniej udusiłby Danzou? Że jako kapitan coraz częściej zawodzi i zastanawia się nad rzuceniem tego stanowiska, by ponownie stać się tylko zwykłym żołnierzem, wysyłanym do jakiś hangarów z rozkładającymi się zwłokami niewinnych cywilów? Oblizał spierzchnięte wargi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wywiad nie zaczyna się i nie kończy na decyzjach ministra Shimury — zaczął. — Wywiad to nie kawałek papieru, to nie broń wyprodukowana przez techników, to nawet nie rozkazy. Wywiad to ludzie, którzy go stworzyli. Przez te kilka dni poznałem cztery wspaniałe i różne od siebie osoby. Chylę czoła przed inteligencją pani Akairo, oddaniem pani Okanao, świetnym zorganizowaniem pani Fukao i zaciętością pani Inami. Głęboko wierzę, że naszej stolicy nie uratuje nic i nikt, prócz Drugiego Oddziału Wywiadu. — Odsunął się na krok, po czym w akompaniamencie oklasków, wrzasków i błysku fleszy, zniknął za granatową kurtyną.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Madara poklepał go po ramieniu, uśmiechając się do otaczających go ludzi odpowiedzialnych za nagłośnienie i wystrój sali. Kiedy tylnymi drzwiami wyszli na parking, oparł się o drzwi czarnego audi, po czym powolnym gestem wyjął paczkę papierosów, odpalił jednego, a drugiego na siłę wsunął między wargi Uzumakiego. Wypuścił dym z płuc, przyglądając się lekko poszarzałemu niebu. Mimo lata, pogoda bywała niesamowicie kapryśna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jeśli Danzou odstrzeli ci tyłek, nie będę cię składał — westchnął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne. — Naruto wzruszył ramionami. — Nie to mnie teraz obchodzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A co? Bo chyba nie ewakuacja, Tokio czy konferencje. Dla nich może i jesteś symbolem zwycięstwa dobra nad złem, nieustraszonym kapitanem — ironizował — ale dla mnie to nadal stary ty, Naruto. Widzę, jak plujesz na to, na ministra, na swoją robotę — warknął pod nosem, miażdżąc końcówkę papierosa między palcami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dlaczego tak bardzo przeszkadzała mu Yakiimo? — Popatrzył w oczy Uchihy, na sekundę zbijając go z pantałyku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dwa lata temu to Madara zajmował się ściganiem Inami. Nim on i Sasuke dorwali ją na lotnisku, minął dokładnie miesiąc. Dziewczyna skutecznie ukrywała się, podrabiała dokumenty, nadal siała spustoszenie, aczkolwiek nikt z szemranego środowiska nie odważył się chociażby o niej wspomnieć. W tamtym okresie Madara sądził, że dziewczyna po prostu jakoś ich zastraszyła, aczkolwiek potem on i jego kuzyn doszli do wniosku, iż ulica zwyczajnie stała za nią murem oraz cholernie respektowała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zgniótł peta butem, po czym kiwnął podbródkiem na auto, dając do zrozumienia, by Naruto posłusznie wsiadł. Uchiha jeszcze przez chwilę milczał, siedząc przed kierownicą. Potarł zmęczone skronie, przyjrzał się swojemu odbiciu w lusterku, skutecznie unikał spojrzenia swojego kompana, aż to stało się niemal nie do wytrzymania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiedy doszło do morderstwa, osobą Inami zainteresował się sam minister — oznajmił, wyciągając kolejną fajkę, ale powstrzymał się, bo ręka Uzumakiego spoczęła na jego łokciu. — Myślałem, że zwyczajnie ciekawiło go, kto mógł dokonać takiego mordu i jeszcze śmiać się w twarz policji. Jednak po pewnym czasie naciskał na jak najszybsze złapanie jej. Dostaliśmy cynk, że Yakiimo chce przekroczyć granicę, wtedy wpadł w szał. Gadał o jakimś spokrewnionym z nią chłopaku, że jeśli kiedykolwiek będą razem, to Japonia jest skończona. Podejrzewam, iż przez Japonię rozumie samego siebie. Czymś zawinił rodzinie Inami, problem polega na niewiedzy Yakii. Ona nie pamięta nic sprzed dwunastego roku życia. Totalna amnezja. A Danzou czuje się bezpieczny — prychnął zbulwersowany. — Najlepszy psychiatra nic z niej nie wyciągnął. Raz nawet potraktowali ją prądem, ale nic to nie dało, więc uznali ją za wariatkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto oderwał wzrok od prawego profilu przyjaciela i powoli przeczesał swoją czuprynę, wypuszczając powietrze z ust. Nie do końca wiedział, ile przeszłość kryminalistki mogła mieć wspólnego z ich obecną sytuacją, aczkolwiek coś podpowiadało mu, że raczej nie powinien chcieć się dowiedzieć. Jeszcze nikt nie wydawał mu się równie skomplikowany, co ona. Z pozoru prosta, szalona morderczyni okazywała się być najpierw wybawicielką spod ręki Kakuzu, teraz postrachem na Danzou. Zmarszczył brwi, zaś Uchiha włączył się do ruchu, już chwilę potem znajdując się w centrum gigantycznego korka. Życie w Tokio nigdy nie ustępowało; czy w dzień, czy w nocy, ludzie zawsze mieli sprawy do załatwienia. Co dziwnego, powinno ich tu nie być, ale najwyraźniej ewakuacja trwała etapowo. Poszczególne dzielnice, zaczynając od tych najbardziej wysuniętych na północ były stopniowo pustoszone. Jeśli to Naruto rządziłby stolicą, w jeden wieczór zapewniłby ludziom porządny schron, daleko od celu terrorysty.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Z kieszeni marynarki wygrzebał telefon, po czym wybierając z listy kontaktów numer, przyłożył aparat do ucha. Kilka sygnałów później usłyszał po drugiej stronie charakterystyczne kliknięcie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kaori, zmiana planów, koniecznie muszę jechać do urzędu miasta — powiedział na wdechu, oczekując solidnej reprymendy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne — odparła słabym głosem, przy okazji żałośnie pociągając nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? Chwila. Coś się stało, prawda — warknął, wymieniając z Madarą porozumiewawcze spojrzenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Postrzelono Raikage, trzykrotnie. Lekarze wzięli go na blok, walczą o jego życie. Nie wiadomo kto i dlaczego, skoro został odsunięty od sprawy. Ale na Boga, tylko Danzou miał powody — wyłkała łamiącym się głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kurwa — wyrzucił z siebie, nie potrafiąc znaleźć jakichkolwiek słów pocieszenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Fukao była blisko ze swoim szefem; oboje doskonale odnajdywali się w swoim zawodzie, a komisarz nieustannie na niej polegał. Więź między nimi powstała przez zaufanie i wiarę w możliwości. Uzumaki mógł sobie tylko wyobrażać, jak bardzo źle dziewczyna się czuje; bezradna, z chęcią odegrania się na sprawcy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mam przyjechać? — zapytał ostrożnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie. Jest ze mną Itachi i Hoshi, poradzimy sobie. Co z wami?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Słuchaj, wydaje mi się, że sprawa tego skurwysyna jest… nieco głębsza. Tu chyba nie chodzi tylko o religijny fanatyzm. Jeśli się nie mylę, to tylko przykrywka. Próbuje zrobić z nas kompletnych idiotów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Skąd wiesz?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wiem! — Zniecierpliwił się. — Ale to kapitańskie przeczucie, rozumiesz? Muszę sprawdzić pewne nazwisko, a ty zrób wszystko, żeby Kakashi poszedł z nami na współpracę i wyciągnął Yakiimo z więzienia. U Hidana zjawię się wieczorem. — Rozłączył się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wracamy do gry, co, kapitanie Uzumaki? — zaśmiał się Madara.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A żebyś wiedział, Uchiha, a żebyś wiedział.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori zleciła jej pilnowanie Hidana i Kiby, podejrzewając, że wcale nie stoją po ich stronie, ewentualnie nie do końca obrali dobrą ścieżkę i tylko czyhają, by zadać cios w plecy obrońcom Tokio. Z początku Mayako sumiennie wypełniała swoje obowiązki; stała przy schodach, uważnie obserwując obu mężczyzn, ale kiedy Inuzuka zajął się wycieraniem szklanek, przyjmując kolejnych klientów, a Hidan usiadł przy stole, wypełniając rachunki oraz podliczając zyski z tego miesiąca, postanowiła przestać udawać sumiennego żołnierza. Usiadła przy barze, zaraz potem racząc się kieliszkiem wyjątkowo dobrego drinka, przyrządzonego przez ciągle uśmiechającego się do niej chłopaka. Nie przepadała za alkoholem; piła rzadko, aczkolwiek ten trunek wyjątkowo przypadł jej do gustu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Seks na plaży — rzucił Kiba, widząc podążające za jego ruchami spojrzenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? — Zakrztusiła się i oblała piekącym rumieńcem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak się nazywa. — Kiwnął głową w stronę szklanki. — Seks na plaży.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oh — wydusiła z siebie, przyglądając się zawartości naczynia. — Jesteś prawdziwym bratem Yakiimo? — Procenty dodały jej nieco śmiałości, lecz ta została szybko odebrana, gdy na swoich plecach poczuła ostrzegawcze spojrzenie Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiba pochylił się nad blatem, niemal stykając ich twarze. Z jakiegoś powodu nie potrafiła odsunąć się chociażby na milimetr. W duchu modliła się, by Kakashi nie wpadł tu znienacka i nie przyłapał jej na beztroskim piciu alkoholu w towarzystwie barmana-cwaniaczka. Ten z pozoru spokojny prokurator tylko czekał na okazję wbicia komuś noża w środek twarzy, a zazdrość odebrałaby mu wszystkie hamulce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie przejmuj się nim — mruknął w końcu, odsuwając się. — Nie, moja mama adoptowała ją, gdy miała trzynaście lat, ja piętnaście. — Uśmiechnął się dziwnie smutno; wspomnienia z dzieciństwa zawsze napełniały go melancholią.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc Yakii mieszkała w domu dziecka? — zagadnęła, ściszonym tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Też nie. — Zaśmiał się. — Yakiimo pochodzi znikąd. — Rękami zatoczył koło, próbując ogarnąć całą przestrzeń.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako uniosła brew do góry, nie pojmując jego słów, aczkolwiek nie brnęła dalej. Wyraz twarzy chłopaka podpowiedział jej, iż przeszłość blondynki to temat tabu. Odchrząknęła delikatnie, próbując zmusić go do kontynuowania opowieści o nim i Inami. Kiba usiadł na blacie, potarł kark. Znów się uśmiechnął. Rozbrajająco, niepewnie, cynicznie. Chyba właśnie taka była jego natura. Czasami ludzie widzieli czy przeżyli tyle, że nie stać ich było na kolejne łzy i smutki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nienawidziłem jej — szepnął. — Kiedy mama ją przyprowadziła, była wychudzona, zakrwaiona i brudna. Wyglądała, jak ktoś, kto już nie umie się bać. — Popatrzył na swoje dłonie. — Nie odzywała się, miała półprzymknięte oczy, wiecznie przygryzioną wargę, ręcę zaciśnięte w pięści. Czekała, żeby kogoś zaatakować. Tak wtedy o niej myślałem. Ale najgorsze było to, że nie przygarnęliśmy jej z litości. Ofiarowano za nią sporą sumę, a moja rodzina tonęła w długach. Yakiimo… została kupiona. — Zaciął się, zagryzając wewnętrzną stronę policzków.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako już teraz zorientowała się, jak wielkie poczucie winy targało chłopakiem. Ponadto obawiał się powiedzenia swojej siostrze prawdy; Inami była osobą gwałtowną, nie wiadomo, co zrobiłaby, gdyby dowiedziała się, iż potraktowano ją niczym niewolnicę, tanie źródło zarobku. Okanao odruchowo popatrzyła w swoją szklankę, nie chcąc peszyć chłopaka ciekawskim, nieco współczującym spojrzeniem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Moja matka była kurwą. Pracowała w pewnym klubie, w dzień jako kelnerka, w nocy jako dziwka. Od początku o tym wiedziałem, a ona też niespecjalnie to przed nami ukrywała. Mną i moją prawdziwą siostrą, Haną. Kilku jej facetów nawet próbowało mi tatusiować, ale mama zawsze szybko się ich pozbywała. Była w tym prawdziwą mistrzynią. — zakpił. — Któregoś dnia Hana nie wytrzymała. Spakowała swoje rzeczy, przeniosła się do innego miasta, zamieszkała w internacie i całkowicie zerwała kontakt. Zapomniała także o mnie. Mama załamała się; wtedy mieliśmy jeszcze niesamowite kłopoty finansowe. Którejś nocy dostała telefon. Dzień później przyprowadziła Yakiimo. Minął rok nim dostaliśmy zgodę na adopcję, ale przez cały ten czas na nasze konto wpływały pieniądze, długi zostały spłacone w tajemniczy sposób, zaś Yakii stała się… moim największym wrogiem. Nienawidziłem jej, gardziłem nią, popychałem, traktowałem, jak powietrze, jak śmiecia. — Zacisnął pięści. — Byłem przekonany, że nigdy nie zastąpi mi Hany. A ona znosiła każde upokorzenie, każde wyzwisko, każdą uniesioną na nią dłoń.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Urwał gwałtownie. Mayako położyła rękę na jego, wyczuwając delikatne drżenie. Kiba walczył ze sobą, rozdrapując niedawno zagojone rany, przebolałe wydarzenia. Nawet jeśli nie wdawał się w szczegóły, one tkwiły w jego głowie, doprowadzając do szaleństwa. Odchylił głowę do tyłu i przymknął powieki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wieść o zawodzie mojej matki rozniosła się po szkole. Trzech chłopaków obrało sobie mnie za cel. Codziennie bili mnie oraz poniżali, a moje oceny cholernie szybko szły w dół. Matki ciągle nie było, więc z niczego nie zdawała sobie sprawy. Ale był ktoś inny. — Uśmiechnął się, tym razem nieco radośniej. — Ona widziała, co się dzieje. Kiedy tamci dopadli mnie na dachu, wyskoczyła na nich i zlała, aż do nieprzytomności. Groziło jej wydalenie, ale wstawiłem się za nią. Tak, ta pieprzona przybłęda okazała się bardziej pojebana, niż myślałem… i uratowała mnie, naprawdę uratowała — szepnął z niedowierzaniem. — Pół roku później moja mama zniknęła. Obstawiałem, że zwyczajnie mnie porzuciła, ale tym razem nie byłem sam. Yakiimo chroniła mnie przed całym światem. Zaczęła się odzywać, śmiać, pokazywać mi, jak walczyć, nie tylko pięściami. Nie pamiętała, gdzie się tego nauczyła, po prostu robiła swoje. Nim się zorientowałem, przestałem ją nienawidzić. Wręcz przeciwnie, obiecałem, że nigdy z niej nie zrezygnuje, nawet jeśli do końca życia miałbym oglądać jej plecy. Dlatego wam pomagam. I Hidan także, chociaż on ma bardziej skomplikowane powody. — Z zażenowaniem pokręcił głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Okanao upiła łyk alkoholu, nie potrafiąc znaleźć odpowiednich słów. Wszystko, co powiedział Kiba, wcale nie pomogło. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo pochodzi znikąd. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Tylko gdzie jest to </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">nikąd? </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Dlaczego ona nic nie pamięta? Czemu nikt nie próbował jej sprawdzić? Przygryzła opuszkę kciuka, by chwilę potem totalnie znieruchomieć. Podczas gdy ona dumała, Inuzuka zaszedł ją od tyłu i położył dłonie na jej nieokrytych ramionach. Przeszły ją dreszcze, których nie powodował sam Kakashi. Wstrzymała oddech, prostując się, niczym struna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Koniec mojej zmiany. Zapraszam cię do siebie na piwo. Mieszkam na piętrze. — Odsunął się, czym spowodował irytację u dziewczyny. — Bar to nie najlepsze miejsce na tego typu rozmowy. Ściany i Hidan mają uszy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiwnęła podbródkiem, posłusznie idąc za nim po schodach. Usilnie wpatrywała się w czubki swoich wojskowych desantów, przypominając sobie, jak przez pierwszy miesiąc szkolenia te cholery poraniły jej stopy, tak, że miała problem z bieganiem. Przełożony rekrutów nieźle dał jej popalić. Czasami nocą płakała w poduszkę albo wychodziła z Naruto na przemycone przez niego fajki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pokój był dużym, prostokątnym pomieszczeniem z biurkiem, gigantycznym łóżkiem, szafą, sofą i komodą, na której postawiono plazmę. Ściany w beżowym kolorze nadawały temu miejscu pewnego ciepła; emanował nim także Inuzuka. Mayako z grzeczności zdjęła buty i pod palcami poczuła puszysty, brązowy dywan. Rozejrzała się uważnie; na obrotowym krześle spoczywała góra ubrań, na środku pokoju Kiba zostawił podłączony do ładowarki laptop, tak, że kabel przecinał pomieszczenie na pół. W kącie leżało posłanie dla psa oraz dwie miski, aczkolwiek Maya nie zauważyła żadnego zwierzęcia. Na biurku poustawiał kilka zdjęć; z Hidanem, Yakiimo, podobną do siebie matką i zapewne Haną. Dziwne, że mimo wszystko zupełnie jej nie skreślił. Kiba musiał być wrażliwym, sentymentalnym człowiekiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Łazienka jest po prawo — wskazał na ciemnobrązowe drzwi. — Rozgość się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Podszedł do małej lodówki, otworzył ją i wcisnął jej w dłoń zimną butelkę z piwem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Naprawdę nie wiem, czy powinnam — bąknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wydam cię. — Usiedli na kanapie, stykając się biodrami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Maya miała wrażenie, że atmosfera wokół nich stała się przyjemnie napięta; zrobiło się gorąco, a rzeczywistość wokół jakby przestawała istnieć. Kiba położył ramię na oparciu mebla, zaś ona w odpowiedzi oparła się o nie plecami, karkiem dotykając jego rozgrzanej skóry. Odchrząknęła, lekko speszona, ale żadne nie ośmieliło się poruszyć, co dopiero odsunąć. Kiba przed chwilą zupełnie się przed nią otworzył, ona z jakiegoś powodu chciała, być tym, komu on będzie się zwierzał. Ze swoich tajemnic, największych sekretów, przeszłości. Znała go zaledwie dwa dni, wcześniej zamienili kilka beznadziejnych zdań. Teraz, za sprawą jednego rozkazu i drinka, ich relacja z minuty na minutę stawała się głębsza. Głośno przełknęła ślinę, po czym upiła łyk piwa. Alkohol po raz kolejny dodał jej odwagi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co byś zrobił, gdyby Yakiimo stała się krzywda?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo i krzywda? — Parsknął. — Ona podniesie się nawet, jak przejedzie ją walec.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— W takim razie… — Przecież widziała, jak patrzył na nią tam, przy barze. — Co zrobiłbyś, gdyby to mnie działa się krzywda?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwrócił ku niej twarz, patrząc z niedowierzaniem. Ona także przestraszyła się swoich słów; ganiąc się w myślach, próbowała zachować resztki dystansu, ale Kiba jej nie pozwolił. Kciukiem przejechał po jej zarumienionymi policzku, wprawiając w stan całkowitego bezruchu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Była lekkomyślna…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Założył jej kosmyk włosów za ucho, wciąż milcząc. Jednak uśmiechał się delikatnie, spuszczając wzrok na jej wargi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Była okropna wobec Kakashiego…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Drugą dłonią złapał za jej brodę, zamykając ją między kciukiem a palcem wskazującym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wobec uczuć samego Inuzuki… Ale…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ich wargi niebezpiecznie zbliżyły się, gdy Kiba gwałtownie oparł swoje czoło o jej. Tabun dreszczy przesunął się przez dotąd sparaliżowane ciało kobiety. Nagle odzyskała czucie. Każdy jego dotyk niemal parzył, ona sama, pod wpływem tej nieplanowanej bliskości, drżała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ale…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zmiażdżył jej wargi swoimi, doprowadzając na skraj czystego szaleństwa. Wszystko czuła podwójnie; zapach Kiby, jego smak miętowej gumy, czegoś słodkiego i piwa. Pogłębiła pocałunek, jego ręce przesunęły się w dół jej pleców, aż do bioder. Nosem przesunął po jej szyi, przygryzając koniec ucha.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ale chrzanić to...</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc masz na imię Yakiimo, tak? — zapytała dziewczyna, może tylko kilka lat od niej starsza, o ciemnych włosach i bladych, trupich oczach, które Inami doskonale znała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Na sam widok psychiatry dostała odruchu wymiotnego, ale strażnik mocno przytrzymał jej ramiona, uniemożliwiając jakiekolwiek szarpaniny czy protesty. W dodatku, kiedy zaczęła zbyt ostentacyjnie marudzić, dano jej środek uspokajający i wciśnięto w kaftan bezpieczeństwa. Wbrew nazwie, wcale nie czuła się bezpieczna. Kobieta przewróciła kilka kartek z pokaźnego arkusza, odnajdując jej dane osobowe oraz życiorys. Yakiimo, nieco po czasie, przewróciła oczami. Chociaż bardzo starała się skoncentrować, oddech miała irytująco spokojny, wzrok zamglony, a mroczki przed oczami sprawiały, że chciało jej się spać. Przygarbiła się, wlepiając spojrzenie w biały blat małego stolika i nasłuchiwała przytłumionych odgłosów z zewnątrz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiesz czemu tu jesteś, prawda? — szepnęła po raz kolejny, uśmiechając się sztucznie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inami była pewna, że gdyby nie kaftan, rzuciłaby się na tę kobietę i pokazała, że zwykła amatorka z bogatej rodziny niewiele może pomóc. Aczkolwiek ostatnio zmieniła swoje postępowanie; wolała posłusznie siedzieć i zdobywać cenne informacje, podświadomie licząc, iż jej znajomi z oddziału wciąż o niej pamiętają. Posłusznie pokiwała głową, rytmicznie kiwając się na krzesełku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— W takim razie opowiedz mi coś o sobie. — Odchyliła się do tyłu, badawczo taksując blondynkę wzrokiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jestem do bólu bogatą córeczką tatusia. Mam głupiego, wylansowanego na sławie wujka, kuzyna, który co dzień, jak piesek krąży wokół ministra. Wcześniej pracował w więzieniu, lubił znęcać się nad skazańcami. Tak naprawdę nie mam w sobie nic z psychiatry, po prostu przyszłam tu z rozkazu Shimury… A nie, czekaj. To o tobie. — Yakiimo uśmiechnęła się złośliwie, wyzywająco zerkając w oczy skonsternowanej dziewczyny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hinata nieznacznie poruszyła ustami, nie mogąc wydobyć z siebie głosu. Nie wszystko, co powiedziała jej pacjentka było prawdą; dziewczyna wiedziała, że Yakiimo robi to tylko po to, by ją sprowokować, ale mimo to, nerwowo zaciskała palce na końcówce fartucha. Przygryzła dolną wargę, rozejrzała się po pomieszczeniu, po czym hardo popatrzyła na twarz Yakiimo. Kąciki ust rozciągnięte miała w cynicznym uśmiechu, oczy półprzymknięte, rozczochrane włosy opadały jej na czoło i policzki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zamieniam się w słuch — powiedziała cicho.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To ja powinnam zadawać pytania — odburknęła Hinata, czując coraz większą presję.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc dlaczego tego nie robisz? — prychnęła Yakiimo. — Dlaczego w ogóle tu jesteś?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Bo </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">jestem</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> psychiatrą! — krzyknęła, uderzając dłońmi o stół, a zaraz potem zamarła, natrafiając na zwycięski uśmiech Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tak zwyczajnie dała się sprowokować. Złamała zasadę, którą wpajano jej przez pięć lat studiów, na każdych zajęciach czy praktykach. Opadła na krzesło, przetarła zmęczone skronie i odchrząknęła, skupiając się na treści kilku kartek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Trzy lata temu zamordowałaś piętnaście osób w jedną noc. Co wtedy czułaś?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo zaśmiała się krótko i histerycznie, zastanawiając się, ile jeszcze identycznych pytań usłyszy w swoim życiu. Na każdej takiej sesji, nieważne czy z Hinatą, czy z innym lekarzem, oni zawsze chcieli wiedzieć jedno.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Niewiele — mruknęła. — Nieco ponad radość, ale mniej niż euforię. Kiedy dasz mi te czarne bohomazy i zapytasz, co na nich widzę? — zapytała złośliwie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jesteś zadowolona z wyroku? — Hinata zignorowała ją, stukając ołówkiem o swój policzek. Yakiimo najchętniej odwróciłaby ów przedmiot i patrzyła, jak ostra końcówka ląduje w oku Hyuugi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne — warknęła sarkastycznie. — Kto by się przejmował dożywociem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dlaczego oszukujesz samą siebie?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo zamarła, z niedowierzaniem wpatrując się w szeroko otwarte, lawendowe oczy kobiety. Ta wyciągnęła rękę i złapała za kosmyk włosów blondynki, uśmiechając się życzliwie, po czym pociągnęła go mocno, aż kryminalistka syknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więzienie, morderstwa, ucieczki, pozorna ochrona bliskich, a rzeczywiste pilnowanie własnych interesów. Musi być ci ciężko. Jestem tu po to, żebyś mogła się otworzyć — wstała ostrożnie, obeszła stolik i znalazła się przy ramieniu Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jednym ruchem odwróciła jej krzesło, wtedy dziewczyna zdała sobie sprawę, że niewinny wygląd Hinaty był wyłącznie przykrywką. Bądź co bądź, pochodziła z najsilniejszej tokijskiej rodziny, musiała być jakoś szkolona, żeby godnie reprezentować swój ród. Brunetka przyklęknęła przy Inami, opierając łokcie o jej kolana, następnie pogładziła blondynkę po policzku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wielu jest takich, jak ty. Mogę ci pomóc, Yakiimo. Nigdy pewnie nie miałaś przyjaciółki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inami kilkukrotnie zamrugała oczami, po czym czołem przyległa do ramienia swojej rozmówczyni. Cała drżała na ciele i ciężko oddychała, podczas gdy Hinata głaskała ją po splątanych włosach, szepcząc jakieś słowa otuchy. Dopiero kiedy przy swoim uchu usłyszała cichutki chichot, zamarła, z dłonią zawieszoną nad głową Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Powiedz Hinata, jeśli ty pomożesz mnie, to kto pomoże tobie?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaftan spadł na kolana niczego nieświadomej lekarki, a ramiona Yakiimo zacisnęła się na jej szyi, ograniczając dopływ powietrza. Blondynka wstała gwałtownie, ściągnęła dłonie Hyuugi za jej plecy, zaś do krtani przyłożyła niewielki, aczkolwiek ostry nóż.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kucharz to idiota, niczego się nie domyśla. — Zachichotała. — A teraz pomóż mi i wyprowadź mnie stąd.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Popchnęła dziewczynę ku żelaznym, ciężkim drzwiom. Otworzyła je z rozmachem, wyskakując na zewnątrz i sprawiając, że dwójka zupełnie nieprzygotowanych strażników zdębiała, z przerażeniem patrząc w poważną twarz Yakiimo. Dziewczyna nie mogła cofnąć się przed niczym; z jakiegoś powodu nie potrafiła także pogodzić się z faktem przegranej. Jej wolność była zaraz po drugiej stronie strachu przed terrorystą. Musiała wreszcie po nią sięgnąć. Szarpnęła Hinatę za nadgarstki, lekko odchylając ją do tyłu, przez co bardziej ograniczyła jej ruchy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jeśli któryś z was choćby pomyśli o strzelaniu do mnie, poderżnę jej gardło — sarknęła. — Które to piętro?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Piąte. — Głos strażnika był przytłumiony.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo tylko kiwnęła głową, kierując się ku windzie, na końcu wąskiego, szarego korytarza. Chętnie uciekłaby przez okna, lecz zwykły nożyk kuchenny w porównaniu z metalowymi kratami był niczym. Tu nie było cel; same gabinety, magazyn i przeklęty pokój, gdzie rozmawiano z psychologami, a w cięższych przypadkach z psychiatrami. Przyspieszyła kroku, niemal słysząc, jak dwaj strażnicy zbiegają po schodach i powiadamiają innych o próbie ucieczki. Kiedy wyjdzie z windy, będzie czekał na nią cały oddział klawiszy uzbrojonych w pałki, pistolety i gaz pieprzowy. Zaklęła pod nosem, zdając sobie sprawę, że jej plan miał zbyt wiele luk, by mógł jakoś wypalić. Hinata szarpnęła się gwałtownie, ale przestała, gdy rozzłoszczona Inami wbiła jej paznokcie w skórę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Obie pospiesznie weszły do windy. Yakiimo zamknęła ją, puściła swoją zakładniczkę i przez chwilę wpatrywała się w panel pokryty małymi guziczkami, rozważając kolejne opcje. Piętra mogą być odpowiednio obstawione, szczególnie parter, gdzie było najwięcej wyjść. Szybko wcisnęła przycisk oznakowany numerem minus jeden i poczuła, jak winda powoli rusza na dół. Kucnęła przy bocznej ścianie, natomiast Hinacie kazała stać przed samymi drzwiami, tak żeby strażnicy opuścili broń, kiedy zobaczą znajomą pracownicę placówki. Hyuuga zakrywała usta dłonią, tłumiąc szloch, zaś Yakiimo obracała w palcach swoją tymczasową broń, starając się unormować oddech. W końcu także była człowiekiem i cholernie się bała. Od wyroku śmierci dzieliły ją cienkie milimetry, które właśnie teraz porządnie ryzykowała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Na zewnątrz usłyszała szum. Poderwała się na nogi, ale winda znajdowała się dopiero przed drugim piętrem, co mocno zmyliło blondynkę. Metalowa puszka zadrżała, niemal zwalając obie kobiety z nóg, ale te przytrzymały się ścian, zachowując równowagę. Hinata pisnęła, oddalając się od drzwi i zsuwając plecami po ścianie, znalazła się na podłodze. Coś wstrząsnęło całym budynkiem, gdzieś w oddali Yakiimo dosłyszała krzyk, rumor wybijanych szyb i przewracanych stołów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bunt? — szepnęła sama do siebie, marszcząc brwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie brzmiało jej to, jak potyczka strażników z więźniami. Szczególnie, że w czasie takich akcji nikt nie zatrzymywał windy. Nóż schowała do tylnej kieszeni pomarańczowych spodni, po czym wsunęła palce w szparę między drzwiami i mocno pociągnęła z jednej strony.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Rusz się, do cholery! — krzyknęła, gdy nic, prócz niej samej, nie ruszyło się nawet o milimetr. Cofnęła się i z całej siły kopnęła w wejście, po czym zrezygnowana usiadła obok przestraszonej Hyuugi, chowając twarz między kolanami. — To chyba jakaś kara. — Zaśmiała się delikatnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czujesz to? — Hinata pociągnęła nosem, wstając powoli.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? — Yakiimo posłała jej zaciekawione spojrzenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jakby… dym — szepnęła, zbliżając się do drzwi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bredzisz.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc jak wyjaśnisz to? — Odsunęła się na bok, odsłaniając widok na wlewający się do środka ciemny obłok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kurwa! — wrzasnęła blondynka. — Pomóż mi! — Zaczęła ponownie szarpać drzwi, ale nawet we dwie nie potrafiły nic zdziałać. — Cholera, jeszcze chwila, a się tu podusimy. — Odkaszlnęła, gdy drażniący dym wdarł się do jej gardła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Urwała pokaźny przeg bluzki, widząc, jak Hinata zawiązuje sobie na nosie i ustach różową apaszkę. Dokładnie obwiązała twarz i rozejrzała się dookoła, szukając czegokolwiek, co pomogłoby im się wydostać z tej pułapki. Na którymś z pięter musiało dojść do pożaru.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może było jakieś zwarcie. Zaraz przyjedzie straż i nas stąd wyciągną — pocieszała się Hyuuga.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie, wyjdę stąd sama — warknęła Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Puszka </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">poruszyła się gwałtownie, przez co obie zapobiegawczo przysunęły się do siebie, by chwilę potem, spadały bezwiednie przy akompaniamencie trących o siebie lin windy i ich własnych wrzasków. Yakiimo odruchowo zamknęła oczy i rozluźniła wszystkie mięśnie. Przed oczami zaczęły migać jej pojedyncze twarze oraz obrazy. Potem coś szarpnęło, a winda z ogromną siłą uderzyła o podłogę, niemal się rozpadając. Jedna ze ścian odpadła, przygniatając nogi nieprzytomnej Hyuudze. Inami leżała płasko na ziemi, policzkiem przywierając do zimnego betonu. Nie potrafiła otworzyć oczu, jej wargi poruszały się bezwiednie, pod sztywnymi palcami poczuła coś mokrego i szorstkiego. Całe jej ciało pokryte było białym pyłkiem oraz sączącą się z kilku ran posoką. Jęknęła pod nosem, powoli przestając zmuszać się do bycia przytomną. Uderzenie nastąpiło tak szybko, że nie zdążyła przemyśleć, co dokładnie powinna zrobić zaraz po katastrofie. Przesunęła swoje ramię do przodu, oparła dłoń o podłogę i ostrożnie przeniosła na nią ciężar ciała, przekręcając się na plecy. Opadła na nie z głuchym łoskotem. Pulsowanie w skroni oraz żebrach mogło świadczyć o wstrząśnieniu mózgu i złamaniach. Odkaszlnęła. Z jej gardła wyleciało kilka ciemnych kropel krwi, po czym spłynęły po brodzie, szyi, aż za koszulkę. Wtedy zupełnie odpłynęła.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiedźma!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dzieci skakały wokół małej, chudej dziewczynki, rzucały ją kamieniami lub piaskiem. Czasami któreś z nich odważyło się podejść i popychało ją tak, że upadała na ziemię, brudząc szarą sukienkę, raniąc kolana. Nie mówiła nic. Z uporem wpatrywała się czubki swoich butów, przyjmując na siebie wszystko, co mieli jej do zaoferowania; liczyła, iż w końcu się znudzą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Powinnaś zdechnąć! — krzyknął jeden z chłopców, ubrany w przeciwdeszczową kurtkę i naciągniętą na czoło czapkę w paski.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wszyscy, poza nią, mieli ciepłe ubranie; szaliki, płaszcze. Ona trzęsła się z zimna, może ze strachu przed oprawcami, ale nigdy nic nie powiedziała, nawet nie pisnęła słowem o tym, jak zazdrości innym, marzy, żeby wreszcie ją zaakceptowali. Nie czuła się inna. Była tylko trochę biedniejsza, bardziej wycofana, ale z pewnością nie zajmowała się jakimiś czarami i nie chciała umierać. Słabo pociągnęła nosem, zaciskając rączki w pięści. Jej krótkie blond włosy zafalowały na jesiennym wietrze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Patrzcie, wiedźma ryczy!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dobrze jej tak. Zapłaci za to, co zrobiła Renowi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Może na nas też rzucisz jakąś klątwę? — Wyższa od niej dziewczyna złapała ją za kołnierzyk, mocno potrząsnęła i popchnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo z jękiem upadła na tyłek, zasłaniając się swoim szmacianym, starym plecakiem. Coraz bliżej było jej do płaczu i błagania ich, żeby sobie poszli. Najlepiej było jej we własnym towarzystwie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Może </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">ja</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> powinienem rzucić na was jakąś klątwę?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Rudy chłopiec o poważnej twarzy z jadem w głosie akcentował każde słowo, ostrym spojrzeniem mierząc przeciwników swojej siostry. Yahiko dobrze wiedział, że coś jest nie tak. Yakiimo nigdy nie spóźniała się do domu, a jako, że byli bliźniakami, czasami odczuwał ból, który zadawano jej. Podszedł do zawstydzonej siostry, złapał ją za ramię i jednym pociągnięciem sprowadził do pionu. Reszta milczała, przestraszona aurą, jaką roztaczał Yahiko. Wyglądał, jakby pochodził co najmniej z innego świata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To jeszcze nie koniec! — Usłyszał, gdy otaczając siostrę ramieniem, odchodził powolnym krokiem w stronę ich domu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Doprawdy?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yahiko uśmiechnął się cwaniacko, po czym gwałtownie machnął ręką, przecinając powietrze. Ciało dziewczyny, która ośmieliła się szarpać jego siostrę, oderwało się od ziemi, przeleciało kilka metrów i z impetem uderzyło o słup wysokiego napięcia. Dziewczyna krzyknęła, wypluła trochę krwi, po czym straciła przytomność. Yahiko zaśmiał się pod nosem, posyłając innym wyzywające spojrzenie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dopóki jesteśmy razem, nic nam nie grozi. — Przysunął do siebie siostrę.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo posłuchaj.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ręce mu drżały, kiedy głaskał zapłakaną twarz dziewczyny. Jego sama była posiniaczona, pokryta brudem, potem i zakrzepłą krwią, mimo to nie dawał po sobie niczego poznać. Tylko te jego ręce trzęsły się niemiłosiernie. I wargi, ciągle je oblizywał, aż spierzchły. Klęczeli w kuchni; ona szlochała, on próbował ją uspokoić. Walenie do drzwi za jego plecami doprowadzało Yakiimo do histerii. Nie mieli zbyt wiele czasu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Musisz uciekać. Wyskoczysz przez balkon, rozumiesz? Ja ich zatrzymam. Potem do ciebie dołączę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kłamiesz! — krzyknęła, a on szybko zakrył jej buzię dłonią, nerwowo zerkając w stronę korytarza. Rumor i wrzaski na klatce schodowej stawały się coraz głośniejsze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Musisz iść.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie muszę. Razem potrafimy więcej, pamiętasz? — Złapała go za rękę, pocierając jego skórę kciukiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Właśnie dlatego próbują nas rozdzielić, i przez jakiś czas może im się to udać. — Złapał jej drobną twarz w dłonie. — Ale, ponieważ cię kocham, to potrwa tylko chwilę, jedno mrugnięcie okiem. Nawet nie zorientujesz się, kiedy mnie nie będzie, obiecuję ci to, Yakiimo. — Odepchnął ją od siebie gwałtownie, sprawiając, że zaczęła szybko kierować się w głąb mieszkania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dopóki nie zniknęła za firanką, wpatrywał się w jej plecy. Potem popatrzył na swoje dłonie, uśmiechnął się smutno i zobaczył, jak drzwi wejściowe dosłownie rozerwano. Yakiimo była na tyle blisko, że wyczuwał ją oraz drzemiącą w niej siłę, ale z każdą sekundą ta druga słabła, zamieniając go w zwykłego jedenastolatka. Do kuchni wkroczyło czterech zamaskowanych facetów, mierzących do niego z karabinów. Chłopak rozłożył ramiona, dłonie trzymając zaciśnięte w pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Swój ostatni spektakl nazwę końcem waszego świata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Rozluźnił palce. Nim pierwsze kule dotknęły jego tułowia i klatki piersiowej, pokój za nim zmienił się w zbiorowisko odłamków drewna, mebli, ścian, wyglądając, jakby próbował wszystkich pożreć. Podłoga zaczęła zarywać się, jej fragmenty uniosły się, wirując wokół Yahiko, dopadając uzbrojonych mężczyzn, przygniatając ich, śmiertelnie raniąc. W tym cyklonie tkwił właśnie on. Uśmiechał się, dopóki starczyło mu sił. Kiedy półprzytomny opuścił ramiona podłoga, sufit, meble, drewno — wszystko spadło.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo, musisz zaopiekować się Kibą — szepnęła Tsume, gładząc ją po policzku. — To dobry chłopiec, ale ciągle wpada w jakieś kłopoty. Nie chcę, żeby przez jego nierozwagę zmarnował sobie życie, tak jak ja to zrobiłam. Bardzo go kocham, dlatego proszę, zapewnij mu godziwe życie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zostań — nalegała Yakiimo, łapiąc ją za torbę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie mogę, podjęłam już decyzję. Znów narobiłam niezłego bydła — zaśmiała się przez łzy. — Wierzę, że z tobą na pewno sobie poradzi. Bo widzisz Yakiimo, jesteś bardziej wyjątkowa, niż myślisz, ale na to przyjdzie pora.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie chcę, żebyś nas zostawiała. Przecież mnie adoptowałaś! — Inami szamotała torbę kobiety, ciągnąc ją ku salonowi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo! — Tsume mocno złapała ją za ramiona. — Chociaż ty się mnie słuchaj. Stwórz Kibie bezpieczny dom, błagam. Nie chcę nigdy pomyśleć, że mogłoby wam się coś stać, że któreś z was mogłoby płakać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba i tak będzie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiem — warknęła w odpowiedzi. — Wiem. Nie zawiedź mnie Yakiimo. Stój zawsze przed nim. — Przelotnie pocałowała jej czoło. — Chroń mojego małego chłopca.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba — wyszeptała markotnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Już do niego jedziemy. — Czyjaś dłoń pogładziła ją po włosach, przytrzymując całe jej ciało.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Znajdowała się na czymś miękkim, ułożona w pozycji pół leżącej z plecami opartymi o muskularne ramię. Zapach męskich perfum był jej niezwykle znajomy, aczkolwiek dopiero po chwili zamrugała kilkakrotnie, odzyskując ostrość. Bolały ją łopatki, płuca i żebra, a w głowie niemiło pulsowało. Złapała się za skroń, jęcząc pod nosem. Rozejrzała się dookoła; była w przestronnym samochodzie. Dwaj faceci siedzieli z przodu, za kierownicą rozpoznała Madarę, obok niego Hatake smętnie wpatrywał się w szybę, obserwując świat na zewnątrz, natomiast kapitan troskliwie obejmował zdezorientowaną blondynkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czemu tu jestem? — wydusiła z siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bo nabroiłaś — burknął Kakashi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Winda… ona spadła. Tam była jeszcze ta dziewczyna, psychiatra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hinata. Zabrało ją pogotowie. O dziwo jej stan jest stabilny. — Naruto udzielił kilku wiadomości, aczkolwiek nawet tak mała dawka informacji wywołała nieprzyjemną falę bólu w czaszce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To chyba dobrze — mruknęła pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Cała pokryta była brudem, potem i własną krwią. Miała mnóstwo zaschniętych zadrapań i zakwitających właśnie ciemnofioletowych siniaków. Czuła się, jakby coś kilkukrotnie po niej przejechało, ale jakimś głupim cudem, wciąż żyła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Terrorysta zaatakował więzienie. Na wasze szczęście byłyście w windzie, która zjechała do podziemia. Kiedy wybuchła bomba, dwa piętra zawaliły się. Przeżyło tylko kilka osób, a ty, za sprawą pana prokuratora... — Uzumaki kiwnął podbródkiem w stronę Kakashiego. — ...jesteś tymczasowo wolna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Znów wkraczamy do akcji! — zawył Madara, mocniej naciskając na pedał gazu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I mamy tego skurwysyna — dokończył szarowłosy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak to? — Z jakiegoś powodu nieco się przestraszyła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kamera złapała część jego twarzy. Ma rude włosy, kolczyki w uszach, bladą cerę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Szeroko otworzyła oczy, przypatrując się lewemu profilowi Hatake. Chłopiec, którego widziała we śnie też miał rude włosy. A kiedy próbował ją chronić, działy się dziwne rzeczy. Jedno machnięcie ręką krzywdziło ludzi, burzyło domy, zabijało wyszkolonych agentów. Yahiko twierdził, że ona też coś potrafiła; kiedy byli razem, nikt nie mógł im dorównać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej wyimaginowany brat bliźniak żył w czasach sprzed amnezji, więc jaką miała pewność, że nigdy nie istniał?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori przypatrywała się postaci Raikage. Jeszcze nigdy dotąd nie wydawał jej się tak okropnie słaby. Leżał w odizolowanej sali, na białym łóżku, otoczony pikającymi urządzeniami i masą przezroczystych rurek. Fukao była na tyle załamana, że nie odważyła się odtrącić ręki Itachiego, która objęła ją w talii i zmusiła, by dziewczyna wtuliła twarz w jego pierś. Powoli głaskał ją po włosach, pozwalając, by nieco się wypłakała. Odkąd tu przyjechali, Kaori starała się udawać silną i nawet zaczęła rozkazywać Itachiemu oraz niezadowolonej z tego Hoshi, aczkolwiek zważywszy na sytuację, żadne zbytnio się nie skarżyło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Obrzydliwe — mruknęła Hoshi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori odwróciła się speszona jej słowami, ale kiedy uświadomiła sobie, że Akairo mówiła do papierowego kubka wypełnionego kawą, ponownie przysunęła się do czarnowłosego żołnierza, zaznając odrobiny wytchnienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— I jak? — zapytała ciemnowłosa, pojawiając się przy drugim ramieniu liderki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zapadnięte płuco, uszkodzona wątroba i jelito, krwiak. To cud, że go odratowali — szepnęła, napinając się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiedy na jednej z misji zmasakrowali kapitana, nie mogłem uwierzyć, że to mu się przydarzyło — zaczął Itachi. — Najwyraźniej świat dopada tylko tych najlepszych.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie świat, a fanatyk. — Rozjuszona odtrąciła jego rękę, skrzyżowała ramiona na piersi i przeszła kilka kroków. — Zostańcie z nim chwilę — poleciła, podczas gdy pozostała dwójka wymieniała z sobą porozumiewawcze spojrzenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori szybkim krokiem przemierzyła kilka korytarzy i znalazła się przy niemal opustoszałej recepcji. Światło lamp fluorescencyjnych drażniło jej oczy, podnosząc poziom ciśnienia szybciej, niż za dużo gadający Uchiha. Jęknęła niezadowolona, po czym zdała sobie sprawę, że ktoś jej się przygląda. Piękna kobieta o długich, brązowych włosach i zielonych oczach siedziała za biurkiem, nadgarstkiem podpierając blady policzek. Miała może trzydzieści lat.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kłopoty z facetami? — zagadnęła, niesamowicie pesząc blondynkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie — skłamała Fukao. — Raczej z przestępczością.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oh, jesteś z policji. To wiele wyjaśnia. — Uśmiechnęła się szeroko, sięgnęła po stojącą obok filiżankę i upiła łyk, nie spuszczając wzroku z Kaori. — Ludzkie więzi to skomplikowana sprawa, prawda?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chyba tak. — Kaori zmarszczyła brwi, nie bardzo rozumiejąc do czego sprowadza się ta rozmowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Miałam kiedyś przyjaciółkę. Chłopak tłukł ją każdego dnia, a ona każdego dnia wstawała rano, robiła mu kawę, piekła babeczki i zachowywała się, jak gdyby nigdy nic. Pech chciał, że któregoś dnia trafił go szlag. Mieszkałam też obok chłopaka, który dla siostry zniszczyłby cały świat.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To akurat chore — rzuciła dziewczyna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Otóż to są właśnie więzi. — Zaśmiała się perliście pielęgniarka. — Niesamowite, ile możemy osiągnąć mając na ustach imię drugiego człowieka. — Wstała powoli, zdjęła z siebie fartuch, niedbale kładąc go na oparciu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori cofnęła się o krok do tyłu. Ubrana w czarny, obcisły strój kobieta, przestała pasować jej do wizerunku trochę pokręconej recepcjonistki. Za grubym, skórzanym pasem miała dwa pistolety. Jej buty na obcasie stukały, wywołując echo. Nie podeszła do Fukao; ustawiła się do blondynki bokiem, na przeciwko siebie mając wyjście.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To ostatnie ostrzeżenie, Kaori Fukao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie próbuj mi grozić — warknęła w odpowiedzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie ja. Człowiek, który swoją ostatnią sztukę nazwie końcem waszego świata — szepnęła, po czym mierząc w Kaori pistoletem, zaczęła szybko wycofywać się w głąb wyjścia. — To, co zobaczycie, nie będzie prawdą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kaori! — Itachi wybiegł zza zakrętu. — Kto to?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jedna z nich — szepnęła, oszołomiona wcześniejszymi słowami kobiety.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Powinniśmy ją zatrzymać — sarknął pod nosem, lecz Kaori powstrzymała go ruchem ręki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kamery wszystko zarejestrowały. Poza tym czeka nas przedstawienie, i to chyba całkiem niezłe. — Uśmiechnęła się krzywo. — Zabierz Hoshi, wracamy do Hidana. Możliwe, że kapitan znalazł coś równie ciekawego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kao. — Złapał ją za dłoń, wywołując przyjemne mrowienie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hm? — Popatrzyła prosto w ciemne, jak noc tęczówki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dobrze, że tu jesteś.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<a href="https://lh4.googleusercontent.com/IKog9Xpb5gPISl9vxK1BYjCugBuwQ90c_pADEugnU-eXx-mDZFho7boyIAGotDoyQ5s3G1R0VNANqNbGniZ8MWaAeBrTRtyingtCEHbNFXVXcjspxDI80LJXW8EYoKHFL7pw2cDk" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh4.googleusercontent.com/IKog9Xpb5gPISl9vxK1BYjCugBuwQ90c_pADEugnU-eXx-mDZFho7boyIAGotDoyQ5s3G1R0VNANqNbGniZ8MWaAeBrTRtyingtCEHbNFXVXcjspxDI80LJXW8EYoKHFL7pw2cDk" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="92" /></span></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cześć wam, moi drodzy! Właśnie siedzę, piję mleko i śmieszkuję sobie z komentarzy Mayako. Swoją drogą, zaczynam się cieszyć, że ma wszystkie żebra i nie jest chłopakiem. <3 W każdym razie tak bardzo czuję wakacje, że pisanie czwórki mocno się przedłużyło, w dodatku wczoraj miałam zrobić wywiad z Linki, ale oczywiście nie wypełniłam swoich obowiązków. xD Ogólnie mam okropne wrażenie, że wszystko, co tutaj piszę, dzieje się zdecydowanie za szybko (normalnie, jak w drugim sezonie </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Shingeki no Kyojin</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">), jednakże muszę zamknąć całą akcję w pigułce siedmiu rozdziałów, także zrozumcie mnie. Myślę, że kolejny post pojawi się szybciej, bo będę pracowała tylko w weekendy, a pozostałe dni poświęcę na pisanie, xD Przynajmniej taki mam plan, ale znając moją organizację, znowu się spóźnię. xDDD Dla mniej spostrzegawczych — dodałam nową zakładkę o nazwie </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">planowane. B</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">yć może któregoś dnia zrealizuję wszystkie moje pomysły na blogi. Pewnie co jakiś czas będę coś tam wrzucać. xD Mam bogatą wyobraźnię. :D</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Także tego, do usłyszenia, i życzę wam udanych wakacji. :* A, i jeszcze jedno, dodałam wam świetny soundtrack, ale nie wiem czy nie działa, czy to blogger po prostu chce mi dać porządnego kopa w pupcię.</span></span></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
</div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-82514784447610887632017-05-04T11:26:00.000-07:002018-02-01T07:23:16.937-08:00Wywiad III: Oni razem<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wiadomo, że najtrudniejsze rozstania to te,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">gdzie jest miłość. A jeszcze trudniej, kiedy</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">zdajesz sobie sprawę, że kogoś kochasz,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">ale nie potrafisz z nim żyć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">~ Maja Sablewska</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-51f6-9e9d-afaf-030531cfd6ab" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Miała wrażenie, że był z porcelany. Posiadał ostro zarysowaną szczękę, nienaturalnie bladą cerę oraz ciemne oczy, od których z początku nie potrafiła oderwać wzroku. Nieprzerwanie tonęła w nich, hipnotyzowana głęboką czernią, by zaraz potem odwrócić się, mimowolnie wyczuwając zagrożenie. Nie lubiła tracić nad sobą kontroli, a sam fakt, iż wpuściła go, na dotąd zajmowane przez nią miejsce kierowcy, mocno zaburzył jej równowagę. Z trudem składała rozrzucone w głowie myśli, chwytając się swojego celu, który z każdym pokonanym kilometrem, znajdował się coraz bliżej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W radiu leciała spokojna, rockowa ballada, a oni wolno i niezwykle spokojnie sunęli po drodze, obserwując masy ludzi tłoczących się na chodnikach. W całym Tokio ustawiono punkty ewakuacyjne, gdzie przebywały wykwalifikowane do pomocy jednostki, takie jak wojsko czy policja. Używając specjalnego programu komputerowego, zaznaczali w rubrykach nazwiska przybyłych osób, sprawdzali także bagaże, potem zaś oddelegowywali do wyznaczonych miejsc, skąd obywateli wywożono za miasto, do przygotowanych wcześniej schronów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Relaksowała się, wsłuchując w rytm muzyki. Przymknęła powieki, pozwalając sobie na oparcie potylicy o zagłówek i chwilowe wyłączenie. Od początku cała ta sprawa wydawała jej się zbyt trudna dla czterech obcych sobie dziewczyn. Fukao była przyzwyczajona do rządzenia i działania w samotności. Praca w zróżnicowanej grupie to prawdziwe wyzwanie, zwłaszcza, że przegrywały z anonimowym terrorystą. Wciąż nie natrafiły na żaden przydatny ślad, więc szybko zaczynała się martwić i utwierdzać w przekonaniu, iż wkrótce powiększą grono osób w bunkrze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Itachi wyminął grupę umundurowanych mężczyzn, jednemu machając w geście powitania, jednak nie zatrzymał się. Doskonale wiedział, że jeżeli to zrobi, Kaori zdenerwuje się, a już w tym momencie dostrzegał napływającą od niej, ciemną aurę. Uchiha szanował niewiele osób; zwykle, kiedy przydzielano go do jakiegoś oddziału, kończyło się na zwykłych uprzejmościach. Tym razem, siedząca obok niego, drobna istotka w mig wzbudziła w nim respekt. Miał w końcu do czynienia z liderką </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Drugiego Oddziału Wywiadu</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">, co czyniło z niej kogoś porównywalnego do jego przełożonego — kapitana Uzumakiego. Uśmiechnął się delikatnie, maskując wyraz twarzy za kotarą ciemnych włosów. Matka zawsze powtarzała mu, aby je ściął, bo będą mu przeszkadzać w pracy. Swoją drogą, jako dzieciaka, często mylono go z dziewczynką, podobnie z resztą jego młodszego brata, Sasuke.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Już z zewnątrz bar wydał im się ogromny. Miał dwa piętra, pomiędzy którymi umieszczono różowy, neonowy napis </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Bastard. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Rozglądając się po okolicy podeszli bliżej; Itachi wyraźnie ociągał się. Jego żołnierski zmysł podpowiadał mu, że to nie jest najlepsze miejsce na dyplomatyczne rozmowy, mimo to, widząc hardość Kaori, zaryzykował. Zeszli po kilku schodkach w dół, stając przed zupełnie normalnymi drzwiami. Wymienili ze sobą porozumiewawcze spojrzenia, po czym chłopak ostrożnie położył dłoń na gałce i przekręcił ją. Pomieszczenie było okrągłe; po lewej znajdował się obszerny bar, dalej scena, na górze mnóstwo reflektorów, pod sufitem typowa dla takich miejsc — kula dyskotekowa. Po prawej stały okrągłe kanapy w kolorze ciemnego fioletu oraz czarne stoliki, na środku wyłożono parkiet w tym samym kolorze, co blaty. Brak okien sprawiał, że we wnętrzu panował mrok; jedynie ledowe lampy nad barem stanowiły jako takie oświetlenie. Muzyka była znacznie głośniejsza, niż w samochodzie, toteż Kaori poczuła się niekomfortowo. Nie przepadała za imprezami, piciem alkoholu, tańczeniem obok nieznanych, spoconych ciał, dlatego </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Bastard </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">zupełnie ją przytłoczył, nawet będąc pustym. Zgarbiła się nieco, marszcząc brwi, przez co grzywka opadła jej na oczy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tu nie wolno wchodzić, jest zamknięte.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Spomiędzy półek z trunkami wynurzył się niewiele starszy od Fukao chłopak. Miał brązowe, rozczochrane włosy, oczy o niezidentyfikowanym kolorze oraz szelmowski uśmieszek na ustach. W dżinsach i białym podkoszulku wyglądał trochę, jakby pomieszkiwał na ulicy, ale Kaori wiedziała, że nikły procent facetów należy do tych dbających o siebie. W ręku trzymał szmatkę, wycierał nią kufel od piwa. Niedługo potem odłożył przedmiot pod kran, z którego zwykle leciał najtańszy alkohol, i wówczas spojrzał prosto na nowo przybyłych.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Szukamy właściciela — rzucił oschle Itachi, mimowolnie zaciskając palce na schowanym za paskiem pistolecie. Żałował, iż wbrew rozkazom Raikage, nie zabrał ze sobą granatu błyskowego albo karabinu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Barman zaśmiał się, łokciami opierając o blat. Przyglądał im się dłuższą chwilę, analizując po kolei każde z nich. Widział wyszkolonego do walki mężczyznę i poważną, przygotowaną na najgorsze kobietę. Ze świstem wypuścił powietrze z płuc, wracając do pionowej postawy. Niedbałym machnięciem ręki zrzucił resztki okruszków i warstwę kurzu ze swojego stanowiska, po czym ponownie zaszczycił ich zagadkowym, nieco zbyt pewnym siebie spojrzeniem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jeden nie przyjmuje gości, drugi siedzi w pudle — oznajmił wyraźnie rozbawiony, mimo to Kaori dosłyszała, jak jego głos załamał się na końcu zdania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaskoczona uniosła brew, krzyżując ramiona na piersi. Ostatnimi czasy dość często zastygała w tej zamkniętej pozie, która pokazywała jej wyższość nad przeciwnikiem. W rzeczywistości Fukao czuła się znacznie lepiej, będąc odseparowaną od otoczenia. Itachi odchrząknął delikatnie, zwracając na siebie uwagę chłopaka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jesteśmy z policji — rzekł zdecydowanie, spodziewając się owocnej dla nich reakcji, jednak barman tylko lekceważąco wzruszył ramionami, a Uchiha momentalnie sposępniał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Powoli zaczynał tracić cierpliwość. Rano zmuszono go do słuchania wrzasków Yakiimo, która dowiedziawszy się, że została odsunięta od sprawy Hidana, rzuciła się na Raikage. On oraz Madara szybko zainterweniowali, ale odciągnięcie wściekłej kryminalistki od komisarza, zajęło im dłuższą chwilę, w efekcie czego ofiara Inami skończyła z podbitym okiem, pękniętą wargą i zadrapaniami na policzku. Po wszystkim umieścili ją w jej tymczasowej celi, a przebywający na terenie budynku oddział sanitariuszy, wstrzyknął Yakiimo środki uspokajające. Gdy wychodzili, smacznie spała na podłodze pseudo więzienia, w ogóle nie przejęta tym, co zrobiła. Natomiast wyprowadzony z równowagi Raikage zakazał zbliżania się do dziewczyny w przeciągu najbliższych dwudziestu czterech godzin, więc Mayako i Naruto, którzy początkowo mieli pilnować Inami, otrzymali jeden dzień wolnego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Możecie być nawet z Księżyca. — Rozłożył ramiona na boki, wyginając usta w podkówkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori nabrała ochoty udzielenia mu poważnej reprymendy, ale powstrzymała się, bo oto ze schodów prowadzących na górne piętra, zbiegła odziana w różową halkę blondynka z zarzuconymi na ramiona czerwonymi piórami. Ostro zgromiła wzrokiem barmana, który pod naporem jej spojrzenia, cofnął się. Następnie uśmiechnęła się lubieżnie do Itachiego, a Kaori potraktowała, niczym powietrze. Fukao zagotowała się w środku, rumieniąc na twarzy. W obecności takich przedstawicielek jej płci czuła się nieatrakcyjna i pomijana, w szczególności przez mężczyzn. Zacisnęła usta w wąską linię, w myślach dusząc cukierkową dziewczynę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jestem Ino, w czymś panu pomóc? — Zachichotała, obwiązując sobie puszystą ozdobę wokół szyi. — Kiba zapewne nie chciał pana wpuścić. To świeżak, musi się wiele nauczyć — szepnęła złośliwie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pracuję tu dłużej, niż ty — mruknął pod nosem, przewracając oczami. Odwrócił się na pięcie i zniknął w pomieszczeniu gospodarczym za półkami z alkoholem, gdzie nie narażając się na podejrzliwe spojrzenia oraz cięte uwagi, spokojnie podsłuchiwał dalszą część rozmowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Szukamy Hidana — warknęła Kaori, przystępując krok do przodu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przepraszam, ale pan Hidan nie dysponuje czasem dla nieznajomych. — Wciąż natrętnie wpatrywała się w Itachiego, jakby pragnęła zmusić go do wykonania wszystkich kłębiących się w jej myślach fantazji, którymi żołnierz nie był specjalnie zainteresowany.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To bardzo ważna sprawa — powiedział Itachi, po czym bez zbędnych ogródek, wyminął skonfundowaną Ino, wspinając się po schodach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori uśmiechnęła się szeroko do jego pleców i ruszyła w ślad za nim, nie potrafiąc powstrzymać się od pokazania języka blondynce, która tupnęła ze złości, a potem z ostentacyjnym prychnięciem oddaliła się w stronę baru.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Itachi stanął przed masywnymi drzwiami ze złotą gwiazdką na środku. Ozdobę skomentował przewróceniem oczami, a Kaori zachichotała delikatnie, wyobrażając sobie Hidana, jako przesadnie pewnego siebie faceta w lateksowym różu. Uchiha zapukał dwukrotnie i nacisnął klamkę, szybko wchodząc do środka, na co dziewczyna zareagowała instynktownie, synchronizując ich ruchy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kiedy Itachi zdecydował się na podjęcie ów zadania, oczekiwał strzelaniny, pościgu, adrenaliny, zwłaszcza po tym, co opowiadała im Yakiimo. Spodziewał się dosłownie każdej ewentualności, poza tą jedną. Hidan siedział po turecku na blacie biurka, oczy miał zamknięte, dłonie złożone, jak do modlitwy. Jego klatka piersiowa unosiła się niezwykle spokojnie; zdawał się zapadać w coś na wzór letargu. Żadne z nich nie ośmieliło się podejść i ocucić go. W pomieszczeniu unosiła się woń świeczek zapachowych oraz przeróżnych kadzidełek, od których Kaori zakręciło się w głowie. Dym był tam niezwykle gęsty; oboje odnieśli wrażenie, iż znajdują się gdzieś pośród mgły. Zaciągnięte żaluzje, przez które wpadało zaledwie kilka cienkich promieni światła, dodawały całości atmosferę grozy tudzież niepokoju. Drobinki kurzu odznaczały się na tle słonecznej poświaty, hipnotyzując swoim powolnym lotem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori popatrzyła na Itachiego, który rozszerzając oczy, drapał się po bladym policzku. Nie wyczuwał najmniejszych oznak zagrożenia, ale odkąd dotknął go odurzający zapach religijnych przyrządów, przestał ufać swoim instynktom. Nic dziwnego, że Yakiimo tak szybko oszalała. Zaśmiał się cierpko, wówczas Hidan uchylił powieki, przypominając im rozzłoszczonego kota, szykującego się do ataku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori poszperała w kieszeniach granatowej kurteczki i wyciągnęła swoją odznakę, ukazując ją właścicielowi pub’u. Ten zmarszczył brwi, po czym zsunął się z blatu, kierując ku szklanemu stolikowi, gdzie stała butelka whisky. Nalał sobie blisko połowę szklanki, uniósł ją delikatnie do góry, znacząco patrząc w ich stronę, a następnie upił pokaźny łyk.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Witam — odezwał się, wywołując irytację u Itachiego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jesteś właścicielem tego lokalu, prawda? — zapytała Fukao, zapobiegawczo kładąc rękę na spiętym ramieniu Uchihy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Współwłaścicielem — poprawił ją natychmiast.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori przeczuwała, że za maską spokojnego, niemal do bólu opanowanego faceta, kryje się prawdziwy potwór, który gotowy był zranić bliską mu osobę, byle tylko uniknąć niepotrzebnych kłopotów. W tle leciała spokojna muzyka w stylu indie rock, napawając funkcjonariuszy coraz to większym niepokojem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mój wspólnik przebywa obecnie w więzieniu. — Jego wzrok przez sekundę spoczął na małej, ukrytej za regałem komodzie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori pewnie przeszła obok Hidana, kierując się w stronę zagadkowego mebla, po czym zamarła, zasysając powietrze. Yakiimo nie powiedziała im wszystkiego; napomknęła o potędze siwowłosego, jego gigantycznych wpływach, pieniądzach i okrutności wobec przeciwników. Natomiast nie pisnęła ani słowem o tym, iż byli kiedyś parą. Fukao z lekkim niedowierzaniem wpatrywała się w liczne fotografie; każda podobna do następnej. Przedstawiały głównie roześmianą Yakiimo, czasem razem z Hidanem, czasem po prostu samą, uśmiechającą się do zachodzącego słońca. Tańczącą na plaży, podającą drinki za barem. Cokolwiek by nie myśleć, ten mężczyzna musiał mieć sporą obsesję na punkcie Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Sięgnęła po jedną z nich, tę na której nastoletnia blondynka, w czerwonej sukni z falbankami, nieco nieśmiało patrzyła w obiektyw. Przez chwilę Kaori wątpiła, że zarumieniona dziewczyna i wojownicza więźniarka to ta sama osoba.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Miała wtedy siedemnaście lat. Zabrałem ją na coś w rodzaju balu wydawanego przez jednego z szefów tokijskiej mafii. Myślałem, że sobie nie poradzi, ale ona oczarowała wszystkich, także mnie. — Hidan wpatrywał się w coś za oknem, leniwie popijając whisky. Na jego ustach spoczywał delikatny uśmiech, a oczy skrywały głęboką tęsknotę. — Nie wiem, co jej zrobiliście, że poszła z wami na współpracę… — wyszeptał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc chciałeś nas zbyć. Doskonale zdajesz sobie sprawę, iż Yakiimo Inami jest teraz człowiekiem głównego komisariatu — wysyczał Itachi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oczywiście. Nie ostrzegła was przede mną? — zaśmiał się wyraźnie rozbawiony porywczością Uchihy. — Wiem tu wszystko o wszystkich. — Rozłożył ramiona, spojrzeniem rzucając drugiemu mężczyźnie nieme wyzwanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hidan czuł się pewnie; był na swoim terenie, otoczony przez oddanych mu ludzi oraz mnóstwo ostrej broni, której jeszcze nie miał okazji wypróbować. Poza tym znał Yakiimo, dzięki czemu wiedział, co mogła im powiedzieć, a co zachować dla siebie. Nie wiedział tylko, jak bardzo Inami pragnie wbić mu nóż w plecy i dlaczego w jego klubie zawitali kryminalni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie będę owijać w bawełnę. Ile wiesz o terroryście? — Kaori stanęła między dwoma facetami, mężnie wypinając pierś i hardym wzrokiem mierząc Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zależy o którym. — Znów wybuchnął śmiechem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Cała ta sytuacja nieco go bawiła, zwłaszcza, że zauważył swoją szansę na ponowne zobaczenie Yakiimo; dziewczyny równie nieustępliwej i upartej, co on sam. Nic dziwnego, że w czasie ich dziwnego związku kłócili się kilka razy dziennie, a jednocześnie Hidan coraz mocniej ją kochał. Potem popełnił błąd.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Obecnie mamy tylko jednego wspólnego wroga. Jeśli czegoś nie zrobimy, Tokio zostanie doszczętnie zniszczone — ostrzegł Itachi, postępując krok do przodu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wisi mi to — odparł Hidan.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A wraz z nim Yakiimo. — Kaori uśmiechnęła się sztucznie, wykorzystując pierwszą myśl, która wpadła jej do głowy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Liczyła, że dawna miłość wciąż wiele znaczy dla tego wpływowego mężczyzny, i rzeczywiście, nie pomyliła się. Jego powieka drgnęła delikatnie, a pięści mimowolnie zacisnęły się, jakby w tamtym momencie walczył sam ze sobą. Ze świstem wypuścił powietrze, po czym przeczesał swoje idealnie ułożone włosy, nieco je roztrzepując. Itachi także odetchnął z ulgą. Jego żołnierska kariera wypracowała w nim intuicję, podpowiadającą mu, iż nawet pozbawiony broni Hidan może stanowić dla niego nie lada wyzwanie. Zwłaszcza, że była tu Kaori — za punkt honoru obrał sobie wyprowadzenie jej stamtąd w jednym, nienaruszonym kawałku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czego jej potrzeba? — zapytał, dezorientując pozostałą dwójkę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Komu?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo. To jej zamierzam pomóc, niezależnie od tego po czyjej stoi stronie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wszystkiego, co wiesz, masz, możesz zdobyć — mruknęła Kaori, wzruszając ramionami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Doskonale zdawała sobie sprawę, że jedyne, czego chciała Inami, to wolność, dużo pieniędzy, jakiś bezpieczny azyl i wieczną bezkarność. Mimo to, odkąd stanęła twarzą w twarz ze sławną kryminalistą, miała nieodparte wrażenie, iż za jej postępowaniem kryło się jakieś głębsze, tajemnicze dno, które Yakiimo zamknęła przed światem, usilnie chroniąc, a więc jednocześnie ponosząc konsekwencje swoich czynów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Hidan powoli kiwnął głową, obszedł biurko i sięgnął po słuchawkę telefonu stacjonarnego, uprzednio wciskając jakiś przycisk. Kiedy z drugiej strony dało słyszeć się charakterystyczny szum, odezwał się:</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba, szykuj ludzi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak wielu?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mojej dziewczynie grozi jakiś skurywsyn. Chcę wiedzieć, co robi, gdzie jada, jak się ubiera, z kim rozmawia, a nawet kogo pieprzy, rozumiesz? — wycharczał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Czyli wszystkich. —</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Kaori usłyszała krótki, aczkolwiek pozbawiony wesołości śmiech.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czyli wszystkich — powtórzył Hidan, krzyżując spojrzenie z będącą pod wrażeniem Fukao. — Nie patrz tak na mnie, kobieto. Ja tylko spłacam swoje długi.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto milczał przez całą drogę do kawiarni, skupiając się wyłącznie na bezpiecznej jeździe. W porze obiadowej po Tokio poruszały się niezliczone rzesze samochodów, ludzie, niczym mrówki, błyskawicznie przemieszczali się z miejsca na miejsce, trzymając w rękach termosy z kawą oraz grube teczki, pełne niezrozumiałych druczków. Mayako jakoś zniosła tę okropną dla niej ciszę, chociaż nosiło ją, by dać blondynowi porządnego kuksańca w bok. Jednak gdy po kilkunastu minutach przebywania w małym, przytulnym lokalu, Naruto beznamiętnie wpatrywał się w swój kubek, po prostu nie wytrzymała. Z całą mocą kopnęła go w piszczel, a on zaskoczony podskoczył, kolanem uderzając o spód blatu. Zawył, opierając czoło na stoliku i rękami rozmasowując pulsującą nogę. Tymczasem Maya zmierzyła go krytycznym spojrzeniem, wcześniej zaplatając ramiona na piersi. Wyczuwała, że coś jest nie tak z Uzumakim; lata przyjaźni sprawiły, iż podświadomie czytała z niego, niczym z otwartej księgi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— No wyduś to z siebie — syknęła, ostentacyjnie przewracając oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto nadął policzki, po czym powoli wypuścił powietrze, plecami ponownie przylegając do oparcia krzesła. W dłonie ujął do połowy opróżnione naczynie, znów w zamyśleniu przypatrując się jego smolistej zawartości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Shion u mnie była — wydusił w końcu, wprawiając w osłupienie siedzącą naprzeciwko dziewczynę. Nim ta zdążyła cokolwiek powiedzieć, kontynuował: — Pytała, jak z moją raną, składała kondolencje z powodu śmierci moich ludzi, zaproponowała wspólne zjedzenie kolacji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ale ty byłeś na tyle mądry, by zatrzasnąć jej drzwi przed nosem — powiedziała dobitnie, celując w niego wskazującym palcem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Shion, kiedyś narzeczona Uzumakiego, obecnie gwiazda show biznesu. Poznał ją w ostatniej klasie liceum i skrycie podkochiwał się, odtrącając wszystkie plączące się wokół niego dziewczyny. Potem jakimś cudem ona i kapitan trafili na ten sam wydział; Shion wybrała się na bezpieczeństwo wewnętrzne, wiedząc, że ojciec-policjant zapewni jej dobrze płatną posadę za wielkim biurkiem. Mayako już wtedy niezbyt przepadała za dziewczyną, jednak ze względu na przyjaciela starała się ją szanować. Omijała wszelkie konflikty, nie irytowała się na dźwięk chichotu Shion i nie wmawiała Naruto, że któregoś dnia pożałuje pożyczania tamtej pieniędzy. Kiedy blondyn odważył się zrobić pierwszy, poważny krok w życiu dorosłym, Mayako miała ochotę wybuchnąć śmiechem, ale tego też nie zrobiła. Zwyczajnie stała, udając wzruszenie na widok klękającego Naruto i wyjącej Shion, która wydukała ciche </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">tak. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Sielanka nie trwała specjalnie długo; cały problem polegał na urodzie dziewczyny Uzumakiego i jego wymagającej pracy. Jako żołnierz wyjeżdżał na całe tygodnie, nie wiedząc, czy kiedykolwiek wróci, natomiast Shion została zauważona przez znanego fotografa. Zaproponował jej pracę w branży modelingowej, gdzie poznała bogatego i mającego od groma czasu Chińczyka. Szybko zerwała zaręczyny, dokładnie miesiąc przed ślubem, wyjawiając, iż wdała się w romans ze swoim współpracownikiem. Oczywiście — ku niezadowoleniu Mayako — Naruto uważał, że to tylko i wyłącznie jego wina. Pamiętała, jak bardzo wtedy się upili; ona ciągle się śmiała, tańcząc na środku ulicy, on wylewał łzy do butelki wódki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto skrzywił się, z zakłopotaniem drapiąc po karku. Świadomie unikał zabójczego wzroku Okanao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Cóż, nie do końca — burknął.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chociaż powiedziałeś jej, że ma spierdalać? — zagadnęła z nadzieją, na sekundę unosząc kąciki ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To, żeby spadała?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zwykłe do widzenia?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Też nie. — Zaśmiał się z zakłopotaniem, a wówczas Mayako uderzyła pięścią w stół.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej filiżanka zachybotała się niebezpiecznie, przykuwając uwagę siedzących na około ludzi. Fioletowowłosa skuliła się nieco pod naporem wzroku niezadowolonej z jej zachowania kelnerki zza lady, aczkolwiek nie zamierzała odpuszczać Uzumakiemu. Nachyliła się nad stolikiem, on mimowolnie poszedł w jej ślady, nadstawiając uszu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zwariowałeś? — warknęła przez zaciśnięte zęby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To tylko kolacja, May, nic się nie stanie — zapewnił, swoim rozbrajającym uśmiechem rozluźniając atmosferę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak znowu wylądujesz z nią w łóżku, to…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To jestem dużym chłopcem i doskonale wiem, jak się zabezpieczać — wtrącił, niemal czując, jak jego rozmówczyni nabiera ochoty zastrzelenia go.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odsunęła się z zażenowaniem kręcąc głową. Nie wierzyła w dobre intencje byłej narzeczonej chłopaka, aczkolwiek od zawsze życzyła mu jak najlepiej, wierząc, że któregoś dnia Naruto przeżyje prawdziwie szczęśliwą miłość. Tymczasem jemu ciągle łamano serce, sprawiano, iż doszukiwał się w sobie wad, zmieniał tryb życia, znajomych, rzucał albo wracał do używek. Czasami musiała naprawdę porządnie nim potrząsnąć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Myślisz, że Kaori poradzi sobie z Hidanem? — Zmieniła temat, myślami kierując się ku nowej koleżance.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ma Itachiego i sporo informacji od Yakiimo. — Sposób w jaki blondyn wymówił imię Inami zaintrygował Okanao na tyle, by płynnie przejść do kolejnej pogawędki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie ufasz jej?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wysadziła mnie w powietrze — zaśmiał się, jakby bliskie spotkanie ze śmiercią nie robiło na nim wielkiego wrażenia; swoją drogą taki właśnie był Naruto. Rzadko co wzbudzało w nim strach czy obawę. — Ale całkiem nieźle walczy, ma kreatywne pomysły, zwłaszcza w sytuacjach ratowania tyłka, zna dużo nieciekawych typów, a z takim właśnie się zmagamy. — Niedbale wzruszył ramionami. — A ty?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przy pierwszym spotkaniu leżałam na deskach, poza tym ukradła mi samochód i nieśmiertelnik. Tego drugiego już nie odzyskam. — Ze smutkiem wydęła dolną wargę, teatralnie pociągając nosem. Nagle spoważniała, przez chwilę zastanawiając się, czy aby na pewno dobrze robi, wtajemniczając w całą sprawę Uzumakiego. Jednak widząc jego uniesioną brew, nabrała powietrza do płuc i zaczęła mówić: — Myślę, że Hidan próbował ją zabić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto rozszerzył powieki, dopiero po chwili przyswajając wiadomość. Kilkakrotnie otwierał usta, by coś powiedzieć, jednak żadne słowo nie mogło przejść mu przez gardło. Spodziewał się skomplikowanej oraz napiętej atmosfery między tamtą dwójką, lecz nigdy nie posądziłby właściciela pub’u o chęć zamordowania bliskiej współpracownicy, ani Yakiimo o to, że kiedykolwiek musiała walczyć o życie. Ona je odbierała, nie usilnie się go trzymała. Jednak do głowy przyszły mu słowa jego dawnego wykładowcy: bardzo często, pod wpływem traumatycznych wydarzeń, ofiara zamienia się w kata.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako odchrząknęła dyskretnie, rozglądając się po lokalu. Inami mogła mieć przyjaciół dosłownie wszędzie; niektórzy nadal stali za nią murem, donosząc najświeższe plotki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— W szpitalu zauważyłam u niej dwie wielkie blizny, dokładniej na brzuchu. Wyglądały, jakby ktoś przebił ją jakimś mieczem na wylot. Boję się, że Hidan to niegodny zaufania i niebezpieczny typ — wyszeptała pełnym przejęcia głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie masz pewności, dopóki Inami nie zacznie gadać nieco konkretniej. — Zacmokał w zadumie. — Masz ochotę na lody z bitą śmietaną? — Kiwnął głową w stronę lady, za którą stały pracownice kawiarenki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pewnie. — Uśmiechnęła się delikatnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Liczyłem, że odmówisz — rzucił, wyjmując z tylnej kieszeni obity sztuczną skórą portfel.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W odpowiedzi pokazała mu środkowy palec, natomiast w głowie układała najbardziej szalony plan, na jaki było ją stać. Zatytułowała go: do piachu z Shion. Gdy wrócił, zajadali się w ciszy, zanurzając łyżeczki w gigantycznych pucharkach. Mayako nie potrafiła przestać się szczerzyć; kochała Naruto, jak rodzonego brata, szczególnie za takie momenty. Nawet gdy na karku wisiała im odpowiedzialność za cały kraj, obywateli, ich samych, a terrorysta wciąż pozostawał anonimowym zabójcą — Uzumaki robił coś tak banalnego, jak zaproszenie jej do kawiarni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiesz, że popełniasz błąd?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Czuła się podle przeprowadzając z nim nieprzyjemną rozmowę, w czasie gdy on cholernie starał się ją rozweselić, ale jako starsza “siostra” była do tego zobowiązana. On jedynie przewrócił oczami, ignorując jej słowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Shion nie jest dla ciebie — burknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A kto jest?! — wyrzucił z siebie, gwałtownie podnosząc ton; Naruto nie należał do ludzi cierpliwych, toteż bardzo szybko stracił nad sobą resztki panowania. — Ty? Te dwie dziewczyny, jakkolwiek im tam było? A może Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie podobam ci się?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tuż za plecami Mayako rozległ się cichy, lecz nieco napięty głos, sprawiający, iż po plecach Okanao przetoczyły się zimne dreszcze, zaś blondyn zastygł z otwartą buzią i wzrokiem zawieszonym gdzieś ponad głową przyjaciółki. Szare tęczówki wpatrywały się w niego intensywnie, onieśmielając. Wreszcie Maya odwróciła się ostrożnie, posyłając kapitanowi porozumiewawcze spojrzenie. Yakiimo stała ubrana w pogniecioną, czarną bluzę, miała mokre włosy przylepione do policzków, rozciętą wargę, rozmazany tusz do rzęs okalał jej oczy, jakby była martwą zjawą z horroru. Na gołych udach miała mnóstwo zadrapań, a z jednego wciąż sączyła się krew. Trzęsła się, nieco przerażona; maniakalnie oblizywała usta. A potem z kieszeni wyjęła pistolet, mierząc nim prosto w głowę Uzumakiego. Gdzieś obok nich rozległ się krzyk, pisk, zgrzyt odsuwanych krzeseł; mężczyźni uciszali przestraszone kobiety, a kelnerki schowały się za ladą, oczekując wystrzału. Dla Mayako czas zwolnił, cały szum ucichł, pozwalając jej skupić się na lufie. Yakiimo za bardzo trzęsły się dłonie, by mogła wykonać ten jeden, decydujący ruch. Tymczasem Uzumaki wytarł usta serwetką, prawe ramię przewiesił przez oparcie krzesła i patrzył. W tamtym momencie była dla niego równie piękna, co wtedy, na dachu magazynu. Nie chodziło o to, że miał jakieś chore zboczenia, był masochistą, czy też lubował się w poobijanych kryminalistach. Chodziło bardziej o to, iż dotychczas wszystkie jego kobiety dzieliły się na trzy kategorie: te, które oddałyby życie, by przespać się z kapitanem, te, które były bogate, jednocześnie cholernie zimne i te, które on sam uważał za przyszywane siostry. Inami nie należała do żadnej z takowych szufladek; właśnie tym zdołała go ująć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Podobasz, i to bardzo — rzucił, wzruszając ramionami, czym kompletnie zbił ją z tropu. — Nie masz powodu, żeby mnie zabijać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mam — wyszeptała, drżącym głosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakii, posłuchaj — zaczęła Mayako, powoli wstając z siedzenia. Ramiona unosiła do góry, nie chcąc czymkolwiek sprowokować dziewczyny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jednak gdy tak na nią spoglądała, coś mocno jej nie grało. Yakiimo zabiła wiele osób, prawdopodobnie więcej, niż wiedziała policja. Od dziecka siedziała w nieciekawym towarzystwie, które uczyniło ją zabójczą bronią, idealnym najemnikiem. Śmiało mówiła o śmierci czy pozbawianiu życia; nie bała się przemocy. Co więcej, stosowała ją, na przykład przy pierwszym spotkaniu z Okanao. Więc dlaczego wyglądała na rozhisteryzowaną?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Odłóż pistolet, pogadajmy. Dajmy sobie szansę, okay? Powiedz nam, kto ci to zrobił? — wskazała na siny policzek kobiety. — Rano, gdy Raikage wsadził cię do celi, wyglądałaś znacznie lepiej. — Uśmiechnęła się ciepło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dlaczego… — Jej głos był tak cichy, że Mayako musiała zbliżyć się o kilka kroków. — Dlaczego nie zamknęliście całego budynku?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co? O czym ty…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nic nie potrafisz zrobić beze mnie, prawda, Inami?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Do środka wkroczył muskularny, bardzo wysoki mężczyzna o ciemnej karnacji. Całą głowę, za wyjątkiem oczu, zasłoniętą miał czarnym materiałem. Płaszcz na jego ramionach szeleścił przy każdym ruchu. Zatrzymał się tuż za Yakiimo, pochylił i złapał jej nadgarstek, normując drżenie. Wówczas Okanao spojrzała w jego tęczówki, po czym zamarła. Wytatuowane ciemnym kolorem białka napawały ją strachem. Prawie usłyszała, jak blondynka głośno przełyka ślinę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zanim ich zabijesz, pozwolisz, że się przedstawię. Jestem Kakuzu, właściciel Yakiimo. — Zmrużył oczy, a Maya w myślach zobaczyła jego perfidny, zwycięski uśmieszek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto pojawił się przy jej boku; pozbawiony broni nadal wzbudzał respekt. Szczególnie, iż zwykle roześmiany, złowrogo marszczył brwi, z uporem maniaka wbijając wzrok w twarz przeciwnika.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zapewne Yakiimo nie chwaliła się swoją przeszłością. Może powinienem uchylić rąbka tajemnicy? — Palcami przesunął po kosmyku jej włosów. Dziewczyna zgarbiła się coraz bardziej niepewna, przerażona. — Hidan miał u mnie długi, wiele długów. Jako rekompensatę wybrałem sobie właśnie ją, a on zgodził się, oddając mi Inami. Pracowała u mnie, właściwie była moją kartą atutową. Atrakcja piątkowych wieczorów. — W jego głosie pobrzmiewał zachwyt. — Walczyła, jak żaden z moich współpracowników. Ludzie w kasynie mawiali, że jest stworzona do broni białej; tańczyła z przeciwnikiem, wzbogacając mnie. Ja obstawiałem ją, klienci jej… wroga. Na końcu i tak zgarnialiśmy całą pulę. A potem przegrała. Raz — palcem dotknął dolnej części jej brzucha, dokładnie tam, gdzie biegła paskudna blizna. — I dwa — wskazał na ten drugi, jaśniejszy odcień skóry położony przy żebrach. — Musiałem wymierzyć karę, więc wziąłem miecz, po czym przebiłem ją — powiedział spokojnie, jakby mówił o najprzyjemniejszej rzeczy na świecie. — A dzięki wam odnalazłem Yakiimo. Gazety aż trąbią o współpracownicy kapitana Uzumakiego. Ja natomiast chcę odzyskać starą Inami, dlatego pośpiesz się, zabij tych dwoje — zwrócił się do blondynki, która wciąż mierząc w stronę Naruto, wpatrywała się w czubki swoich trampek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W jej głowie kłębiło się milion różnych myśli, a żadnej z nich nie potrafiła precyzyjnie się uczepić. Więzienie faktycznie było okropne; narzekała tam na brak dobrego jedzenia, wygodnego łóżka i telewizora w celi, ale przynajmniej czuła się dziwnie bezpieczna. Nie wpuszczano tam nikogo, kto nie okazał specjalnych dokumentów wydawanych przez prokuratora, dlatego od pamiętnego incydentu nie widziała Kakuzu. Sądziła, że następnym razem, kiedy stanie naprzeciw niego, wyjmie swoją katanę i wreszcie przebije mu serce; nie chybi tak, jak ostatnim razem, tamtej upiornej nocy, która sprowadziła ją na granice szaleństwa. Pomyśleć, iż śmierć Kakuzu nie leżała tylko w jej interesie. Każdego dnia była błagana o pokonanie go, uwolnienie cierpiących, podległych mu ludzi. W końcu zdecydowała się na wyświadczenie trudnej przysługi i gorzko tego pożałowała. Zleceniodawca nigdy nie spłacił długu, ona wylądowała w więzieniu, a Kakuzu zaszył się, szykując zemstę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">W gardle rosła jej nieprzyjemna gula, usta piekły od suchości, wzrok miała zamglony. Mimo wszystko wciąż czuła się sobą. Była najemnikiem, targnęła się na życie jednego z najniebezpieczniejszych ludzi w Tokio i — co najśmieszniejsze w jej podłej karierze — nie robiła tego dla siebie. Ona nie miała nic przeciwko cotygodniowym walkom; wreszcie nauczyła się nie przegrywać, więc Kakuzu zaczął traktować ją z szacunkiem. Nawet dwukrotnie przebicie mieczem nie za bardzo ją zraziło. Jednak teraz nie potrafiła zabić Naruto, który uratował ją przed przez wybuchem, tym bardziej Mayako — po części to ona wpłynęła na jej decyzję o dołączeniu do Wywiadu, no i Inami za bardzo spodobał się żółty samochód wojskowej, by rezygnować z pożyczania go co jakiś czas.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej kąciki ust uniosły się mimowolnie, a wkrótce potem zachichotała delikatnie, jakby cała ta napięta sytuacja mocno ją rozbawiła. Kakuzu posłał jej złowrogie spojrzenie, wyraźnie się niecierpliwiąc.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pamiętasz, jakiego określenia użyłeś, gdy zobaczyłeś mnie po raz pierwszy? Kłóciłam się wtedy z Hidanem; trzymałam nóż na jego gardle, a on mierzył do mnie z pistoletu. Poszło o potłuczone szklanki za barem. — Ponownie się zaśmiała, wspominając swoją impulsywność i dorównującą jej emocjonalność Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wariatka — rzucił krótko. — Co to ma do rzeczy?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wiele, Kakuzu. Ty jesteś człowiekiem zrównoważonym, wiesz, czego chcesz, nigdy nie marzysz o niemożliwym. A ja? Jestem tylko wariatką. Właśnie dlatego do siebie nie pasujemy — szepnęła, szczerząc się złośliwie do Mayako, która zaczynała rozumieć, co zamierza zrobić Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Okanao odruchowo napięła wszystkie mięśnie, przygotowując się na najgorsze. Wtedy Yakiimo skierowała lufę do tyłu.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jechali ponad dwie godziny, więc Hoshi nie mogła wyzbyć się wrażenia, że Sasuke specjalnie stosuje się do wszystkich przepisów, byle tylko pobyć z nią sam na sam trochę dłużej, niż z początku zakładała. Doskonale widziała, jak na nią patrzył, uśmiechał się, zagadywał; jej kobieca intuicja podpowiadała, że spodobała się młodemu policjantowi i musiała przyznać sama przed sobą, iż czuła się wyjątkowo zadowolona. Jednocześnie dojmujące uczucie niebezpieczeństwa wzrastało w niej z każdym kolejnym kilometrem, przybliżającym ich do granicy Tokio. Od rana nie kontaktowała się z żadną dziewczyn; samego Sasuke również niespecjalnie obchodził los kolegów, toteż odcięta od najnowszych informacji, załatwiała powierzone jej interesy, chcąc dobrze spełnić swoją powinność. Cały ranek spędziła w drodze, natomiast kiedy dojechali do pododdziału głównego komisariatu w Kioto, była rozchwytywana przez współpracowników Raikage. Zmuszano ją do wysłuchiwania prezentacji każdego z przeznaczonych dla dziewczyn sprzętu, a wystarczył jej tylko rzut oka, by poznać wady i zalety ów techniki. Potem podpisywała multum papierów, zapewniając o tym, że wszystkie pistolety, noże i ognioodporne stroje znajdą się w dobrych rękach oraz przysłużą do ratowania Japonii. Eksperci uśmiechali się do niej wdzięcznie, jakby już dawno temu została bohaterką. Co gorsza, z wszelkimi trudnościami zmagała się samotnie; Sasuke oznajmił jej, że jego rolą jest ochrona, a z kafejki dla personelu ma najlepszy widok na każde niebezpieczeństwo. Podczas gdy ona marzyła o chwili odpoczynku, Uchiha delektował się dobrą kawą i wyjątkowo zalotną kelnerką, która notorycznie zahaczała o stolik policjanta. W takich chwilach Akairo zgrzytała zębami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Rozchmurz się trochę — rzucił zaczepnie, uśmiechając się pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie — mruknęła, przecierając palcem zablokowany ekran telefonu; okropnie kusiło ją zadzwonienie do kogokolwiek w Tokio, jednak nie posiadała numerów Kaori czy Mayako, a zwykli cywile raczej nie byli zbyt poinformowani o rozgrywającej się obecnie walce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie. — Odwróciła głowę w bok, nagle poirytowana dobrym humorem Sasuke. Mimo zagrożenia on pozostawał beztroski, a to tylko potęgowało w niej poczucie obowiązku bycia odpowiedzialną w ich zespole.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Uchiha wydął dolną wargę, niezadowolony z jej krótkiej i mającej na celu spławienie go wypowiedzi, aczkolwiek nie chciał się poddawać. Po raz pierwszy żadna z poznanych kobiet nie wzdychała do jego ciemnych oczu, chłodnego oblicza czy wyniosłości, którą im oferował. Każda skupiała się na poważanym im zadaniu, jednak to właśnie Hoshi najmocniej przyciągnęła jego uwagę. Zachowywała pokerową twarz i, chociaż rzadko się odzywała, odnosił wrażenie, że jej analityczny umysł nigdy nie zasypia, przez co kalkulowała szybciej oraz rozumiała więcej, niż inni. Głośno wypuścił powietrze z ust, podejmując się trudnego zadania, jakim było nawiązanie nici porozumienia z tą dziewczyną.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Aż tak bardzo dali ci w kość? — zagadnął nieśmiało, czując się, niczym zakompleksiony nastolatek podrywający największą piękność w szkole.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oh, oczywiście, że nie. Podpisywanie dokumentów, wybieranie odpowiedniego sprzętu i słuchanie o kryzysie w Japonii wcale nie jest męczące. — Prychnęła rozjuszona. — Daruj sobie, Sasuke. Ty tylko gapiłeś się na tyłek tamtej blondynki — wytknęła mu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaśmiał się pod nosem, przez chwilę skupiając wzrok na bladym profilu Hoshi. Miała jasne wargi, ostre kości policzkowe i delikatną cerę. Ciemna grzywka opadała jej na oczy, zaś pozostałe kosmyki kaskadą spadały po karku oraz ramionach. Zmrużył oczy, po czym wprawił auto w szybszy ruch. Powoli zaczynała docierać do niego frustracja dziewczyny, toteż nie chciał bardziej się narażać. Instynktownie też pomyślał o swoich towarzyszach, kuzynie i starszym bracie. Wszyscy siedzieli w takim samym, nieciekawym bagnie, tyle że on wpakował się w nie za namową Naruto. Blondyn obiecywał niezapomniane wrażenia, jak za starych, dobrych czasów, kiedy byli rekrutami i pchali się w największy syf. Od tamtej pory pracowali ze sobą sporadycznie; on i Madara wybrali ścieżkę wiodącą przez oddział kryminalny, Gaara został pilotem wojskowym, Uzumaki sławnym wojskowym, zwanym kapitanem, zaś Itachi stał się jego prawą ręką. Ta akcja miała ich w pewien sposób na nowo połączyć, chociaż Sasuke od początku miał dziwne przeczucie, że będzie wręcz odwrotnie; coś między nimi powoli pękało, a wkrótce rozpadnie się na osobne całości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Przepraszam. — Usłyszał cichy głos dochodzący gdzieś z boku jego ucha. — Jestem trochę zestresowana. Trwa ewakuacja, terrorysta wysadza coraz to nowsze budynki, a my nie potrafimy go złapać. — Nerwowo pocierała dłonie, ukrywając zarumienione policzki zza kotarą włosów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jasne. — Wzruszył ramionami, skrywając przed nią zadowolenie. Cisza zaczynała poważnie mu przeszkadzać. — Poradzimy sobie. Ten skubaniec prędzej czy później trafi do pierdla. — Uśmiechnął się ledwo zauważalnie, dodając jej otuchy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Oddała ten uroczy gest, na chwilę zatapiając się w jego oczach. Hipnotyzował nimi, a ona doskonale wiedziała, jak szybko i łatwo wpaść w taką pułapkę. Wieloktronie natykała się na ludzi pokroju Sasuke Uchihy — uważali się za lepszych we wszystkim, co kiedykolwiek zrobili, mimo to, cień sympatii wobec tego tajemniczego człowieka wdarł się do jej serca, sprawiając, że nabrała ochoty rozwiązać tajemnicę tego policjanta, poznać jego zawiłości. Kiedy tak patrzyła na niego, a on nie zwracał najmniejszej uwagi na otaczający ich świat, minęli kilka znaków informujących o znalezieniu się w Tokio. Wielkie, elektroniczne reklamy mignęły jej przed oczami, na sekundę dekoncentrując. Potem zobaczyła pomarańczowy napis i coś zaparło jej dech w piersiach. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Jedenaście dni. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Obraz, niczym echo odbijał się w jej głowie, doprowadzając myśli do szaleńczego biegu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Świat spowił dym, kurz i czerwień. Krzyknęła, wbijając się plecami w oparcie, podczas gdy Sasuke z całej siły nacisnął na hamulec, skręcając kierownicą. Z piskiem zatrzymali się kilka metrów od zbiorowiska aut, z którym większa część paliła się lub ulegała eksplozji. Hoshi nie miała wątpliwości — ktoś podłożył bombę na drodze ekspresowej, a ona o mały włos nie stała się jej ofiarą. Uchiha zacisnął palce na jej ramieniu, zachowując powagę, natomiast ona oddychała ciężko, po raz pierwszy postawiona w tak ekstremalnej sytuacji. Bała się ruszyć, obserwując kolejne wznoszące się kłęby płomieni, uciekających ludzi, matki ratujące swoje dzieci. Zimny pot zalał jej ciało, nie była w stanie opanować drżenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wyjdziemy z tego — zapewnił Sasuke, odpinając pas. — Tylko najpierw muszę zagrać dobrego glinę.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Prawdziwa Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tymi słowami przywitał się z nią ciemnowłosy, wysoki chłopak o zawadiackim uśmiechu i iskrzącym spojrzeniu skierowanym prosto w umorusaną brudem oraz krwią twarz kryminalistki. Na początku Mayako niezbyt zrozumiała o co mu chodzi, zwłaszcza, że Kaori zadawała jej tyle pytań na raz, iż nie za bardzo mogła skupić się na tym, co robiła Yakiimo czy też na tym, kogo przyprowadziła ze sobą szefowa. Po prostu obserwowała rozgrywającą się kilka metrów dalej scenę, czując na barkach ciężar ramienia Naruto. Po tym, jak Inami została chwilowo obezwładniona przez Kakuzu, kapitan ruszył jej z pomocą, lecz przeciwnik jakimś cudem wiedział o obecnym słabym punkcie chłopaka, którym było kilka założonych niedawno szwów. Uderzył w nie kopniakiem, a trzy, niepozorne nici zerwały się, powodując ból oraz obfite krwawienie. Mayako szybko pozbyła się cywilów, resztę brudnej roboty zostawiając kompletnie rozwścieczonej Inami, która nie chciała słuchać o współpracy z kimkolwiek. Wciąż widziała, jak ta niska blondynka odrzuciła w tył rzucony w jej kierunku stolik, przeciskała się między tłumem i z impetem wpadła na Kakuzu, pozbywając się go z lokalu. Sama siłą została wyciągnięta na zewnątrz, ale jakaś część Mayi podpowiadała jej, że Inami nie zamierzała uciekać; dzisiaj postanowiła dokończyć to, co zaczęło się dwa lata temu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Na początku Yakiimo radziła sobie dosyć słabo; nie miała broni i przy potężnym Kakuzu prezentowała się, niczym amator. Tak było do momentu, aż przestraszona Kaori przybyła z Hidanem oraz drugim obcym im chłopakiem. Właściciel pub’u szybko zaopatrzył kryminalistkę w odpowiedni sprzęt. Dał jej coś na wzór miecza; płaskie, szerokie i owalnie zakończone, złote ostrze, które po boku miało dwa dodatkowe ostre i faliste fragmenty. Mayako przez chwilę zastanawiała się skąd było ich stać na takie wykończenie, ale przestała myśleć po tym, jak przednia maska samochodu poszybowała w ich stronę, a ona została zmuszona osłonić nie tylko siebie, lecz także Naruto.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Walka nie trwała zbyt długo. Kiedy Fukao zjawiła się na miejscu coś podpowiadało jej, że będą zmuszeni iść Yakiimo z pomocą, aczkolwiek w tamtej chwili bała się do niej podejść. Nie rozpoznawała w chłodnej dziewczynie o beznamiętnym wyrazie twarzy tej wesołej buntowniczki, która stanęła do walki z drewnianym kijem. Yakiimo była inna, a liderka Wywiadu czuła się, jakby dopiero co ją spotkała. Przygryzła wargę, przyciskając do ust kostki palców, natomiast Itachi bezgłośnie odbezpieczył karabin, zachowując grobową minę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Potem było już po wszystkim. Yakiimo stała nad klęczącym Kakuzu, trzymając go za włosy, zaś ostrze przyciskała do jego krtani. Zachowywała się, niczym profesjonalistka, która w decydującej sekundzie pozwala ofierze ostatni raz spojrzeć na życie, świat, otaczających go ludzi. Dziewczyny zauważyły, że poruszała wargami, szeptając jakieś niezrozumiałe dla nich słowa, natomiast Kakuzu zwiesił głowę, widocznie pogodzony z faktem przegranej i nadchodzącej śmierci.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo. — Kaori postąpiła krok do przodu, ale ramię Hidana zagrodziło jej drogę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nawet nie zamierzała się z nim spierać. Wyraz jego twarzy — skupienie oraz chore zafascynowanie — zmusił ją do ustąpienia. Dziwna aura otaczała zarówno jego, jak i Yakiimo, więc Kaori błyskawicznie wywnioskowała, że ta dwójka musi być jakoś ze sobą połączona; być może przeżyli wspólną tragedię albo brali udział w czymś naprawdę okropnym. Mimo to, Inami podkreślała, że nienawidzi Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie wolno teraz przerwać — mruknął stojący nieopodal Kiba, który próbował robić dosłownie wszystko, poza wpatrywaniem się w Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Prawdopodobnie taka wizja znajomej nie przypadła mu do gustu, więc zamiast tego skupił się na profilu Mayako. Kiedy kryminalistka wykonała ostateczny ruch, większość odwróciła głowy. Jęk Kakuzu, jego rozpryskująca się krew, nagle sztywne ciało spoczywające u stóp zwycięzcy, wprawiło ich w mdłości oraz lęk wobec groźnej towarzyszki. Jedynie Uzumaki nie odwrócił wzroku, ciężkim spojrzeniem mierząc się z dziwnie beznamiętną Yakiimo. Potem dziewczyna złapała się za głowę i zachwiała, a wtedy Kiba w oka mgnieniu znalazł się przy niej, zapobiegawczo łapiąc w talii. Naruto wyrwało się ostentacyjne prychnięcie, które reszta z czystej grzeczności zignorowała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wymarzony chłopak — burknął blondyn, wywołując salwę śmiechu u Hidana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kiba nie jest jej chłopakiem. To brat Yakiimo — rzucił.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Reszta wytrzeszczała na niego oczy, nie mogąc doszukać się cienia podobieństwa między wspomnianą dwójką. Yakiimo była niską, szarooką blondynką, natomiast Kiba wyglądał, niczym model z okładki playboya. Ciemnowłosy o śniadej karnacji i brązowych włosach, wzbudzał zachwyt u kobiet i cień zazdrości u mężczyzn. Jedyne, co ich do siebie upodabniało, to zawadiacki uśmieszek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zabieram Yakiimo do siebie — oznajmił Hidan, zbijając ich z pantałyku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Żartujesz sobie? — warknęła Kaori. — Ona jedzie z nami, do głównego komisariatu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mnie tam nie wpuszczą. Masz wybór, mój pub i ja albo komisariat i żadne z nas. — Odwrócił się plecami i pomachał lekceważąco, idąc naprzód.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nienawidzę go — Fukao sarknęła, niczym rozjuszony kot.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/T63qtoSAzxQCg2AKZ-jZ38sCV2rUrkOzGFLua9n_X8LutIFtjzT7t5xKQdX2zoigGAc6YEaXKC4jKVht42mAa_a77A2tZM92UKy1aBUXqK8WWsWDRBpfUgl49YnIVpIBeWKLqmuX" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><img border="0" height="221" src="https://lh3.googleusercontent.com/T63qtoSAzxQCg2AKZ-jZ38sCV2rUrkOzGFLua9n_X8LutIFtjzT7t5xKQdX2zoigGAc6YEaXKC4jKVht42mAa_a77A2tZM92UKy1aBUXqK8WWsWDRBpfUgl49YnIVpIBeWKLqmuX" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="320" /></span></a><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Yakiimo: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Ugh, tym razem nieco dłużej czekaliście na kolejny rozdział, ale — mimo mojego wrażenia, że jest on niezmiernie nudny — liczę, iż zaspokoi waszą potrzebę czytania. Na wstępie zdradzę, że </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">zamknę w sześciu rozdziałach, nie wiem, czy szósty będzie epilogiem, czy raczej zakończenie wystąpi, jako siódma odsłona, ale pewnie niebawem wszystko porządnie przemyślę. :) Aktualnie zabrałam się za sklejanie czwóreczki, chociaż ledwo patrzę na oczy i jedyne na co mam ochotę, to schować się pod ciepłą kołderką. Mój wyjazd do Sopotu został magicznie przeklęty i pogoda pokazała mi środkowy palec. xD Dobrze, że mam kilka dni wolnego, wreszcie nadrobię zaległości w anime oraz opowiadaniach innych autorów (tak, Akai, zabieram się za twoje </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Edge…</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">)</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Co więcej? Łapcie kolejną super grafikę, którą w pocie czoła szukałam specjalnie dla was… I dla siebie. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> rajcuje mnie, jak żadne moje opowiadanie.</span></span></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-90691500360471183042017-03-22T07:01:00.001-07:002018-02-01T07:25:25.387-08:00Wywiad II: Bunt maszyn, czyli powrót kapitana<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41.25pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><b><i>Uczciwość zbiera pochwały</i></b></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><b><i>i umiera z zimna.</i></b></span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">~ Juwenalis</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-51f7-c2a5-e51b-fdf3a52481f6" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo wyskoczyła z samochodu, wlepiając spojrzenie w unoszącą się nad miastem smugę dymu. Gdzieś ponad nimi zawyła syrena strażacka, powodując, że przechodnie nagle stanęli w miejscu, z przerażeniem przypatrując się dogorywającym płomieniom. Niektórzy byli na tyle śmiali, by wyjąć telefon i nagrywać wszystko, co znalazło się w kadrze kamery.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako wygramoliła się jako druga, tym razem w stuprocentowej gotowości z zacięciem na jej bladej twarzy. Karabin zapobiegawczo trzymała w obu dłoniach, natomiast Fukao z chłodnym obliczem przyglądała się całej sytuacji, na spokojnie oceniając ją z bezpiecznej odległości. Dobrze wiedziała, co znajduje się kilka budynków od głównego komisariatu. Magazyn z najnowszą technologią, którą najlepsi technicy — na zlecenie samego prezydenta Japonii — udoskonalali i tworzyli, przygotowując kraj na najgorsze momenty, czyli wojnę lub wewnętrzny konflikt.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Idziemy tam — rozkazała Kaori, sięgając po swój niewielki pistolet. W duchu modliła się, by ta broń jakoś się jej przydała, przynajmniej do czasu nadjechania profesjonalnego sprzętu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo i Maya wymieniły ze sobą porozumiewawcze spojrzenia, ale się nie odezwały. Obie zdołały zauważyć przerażająco zdecydowaną, nastawioną na sukces aurę ich liderki, toteż zgodnie pokiwały głowami, ruszając szybkim krokiem za blondynką. Przeciskały się między tłumem panikujących ludzi, słysząc otaczające je piski oraz wrzaski, a także czując swąd spalenizny. Inami musiała mocno trzymać swoje nerwy na wodzy, by nie zdzielić po głowie jakiegoś nieostrożnego mężczyznę, który wpadł na nią z impetem, zbyt zajęty obserwowaniem skutków wybuchu. W ostatniej chwili Mayako popchnęła ów osobę w bok, narażając się na rozgoryczony wzrok swojej towarzyszki. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Im bliżej były hangaru, tym wyraźniej widziały poruszające się w jego wnętrzu sylwetki. Nie musiały się skradać; dym dostatecznie ukrywał je w swoim cieniu, a wrzawa zagłuszała ich kroki. Kaori błyskawicznie doskoczyła do drzwi i przywarła do nich plecami, po czym nachyliła się delikatnie, zaczynając obserwować potencjalnych przeciwników. W tych warunkach ciężko było cokolwiek dostrzec, jednak udało jej się naliczyć trzech, co też pokazała na palcach obu dziewczynom. Nie czuła się komfortowo w ich towarzystwie. Miała nieodparte i paraliżujące wrażenie, iż żadna z nich nie skupia się na zadaniu, lecz na ocenianiu działań Fukao. Rzeczywiście stały przed nią, w ogóle nie przejmując się niebezpieczeństwem, które mogły spotkać tuż za wyrwą w wejściu do magazynu. Wyglądały bardziej na znudzone, jak w przypadku Mayako, i cholernie zniecierpliwione – Inami przystępowała z nogi na nogę, jęcząc coś pod nosem, przewracając oczami. Kaori westchnęła, zacisnęła usta w wąską linię i z tłukącym o żebra sercem, wpadła do wnętrza budynku, celując pistoletem w jednego z zamaskowanych mężczyzn.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zamarli, w oczekiwaniu na jej ruch. Faktycznie, byli uzbrojeni i mimo chwilowego braku przewagi, nie odczuwali grozy całej sytuacji. Wręcz przeciwnie. Na ich ustach wykwitły krzywe, lekceważące uśmiechy, które wprost prowokowały do bliższego podejścia. Poszturchali się nawzajem po bokach, pokazując kobiety palcami. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo weszła jako druga, ostentacyjnie machając swoim kijem i cmokając pod nosem. Już nieraz włamywała się do jakiegoś budynku, po czym napotykała na swojej drodze wyśmiewających ją ludzi. Chwilę potem każdy z nich ginął, a ona wracała do swojego domu z poczuciem dobrze wykonanej roboty i masą wartościowych przedmiotów. Zarzuciła swoją tymczasową broń na ramię, stając krok przed Kaori. Doskonale zdawała sobie sprawę z tego, że musiała osłaniać pozostałą dwójkę, inaczej Raikage wyrzuciłby ją ze składu albo gorzej. Nim uciekła z więzienia, zarząd wydał rozkaz, aby przetransportować ją do najbardziej strzeżonego więzienia, o którego istnieniu wiedziały tylko tajne służby. Nie wiadomo było, gdzie znajduje się ów ośrodek, ale żaden człowiek nigdy stamtąd nie wrócił, toteż Yakiimo musiała zrobić dosłownie wszystko, żeby tym razem nie złapali jej i nie wtrącili do ciasnej celi, Bóg wie, gdzie położonej. Istniały pogłoski, iż klawisze byli tam sadystami lub szalonymi naukowcami, notorycznie znęcającymi się nad więźniami. Za każdym razem, gdy pomyślała o sobie przykutej do jakiegoś łóżka z milionem strzykawek nad skórą, chciała krzyczeć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Okanao wciąż czaiła się w cieniu. Bycie strzelcem wyborowym zmuszało ją do zachowywania odpowiedniego dystansu; jej sokole oko nie przydawało się w zwarciu. Delikatnie przymknęła powieki, obierając sobie za cel pierwszego po prawej. Nawet z kominiarką na twarzy, wydawał jej się wyjątkowo szpetnym dupkiem. Syknęła pod nosem, zdając sobie sprawę, że tak naprawdę, jeśli dojdzie do wymiany ognia, któraś z nich na pewno zostanie zraniona. Pod ścianami hangaru stało tylko kilka drewnianych skrzynek, za którymi mogłyby się schować. Z pewnością ci ludzie zdążyli wszystko potajemnie wywieźć, a bombę podłożyli dopiero potem, by zniszczyć miejsce zbrodni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Wyglądacie, jak trzy małe, zagubione dziewczynki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zwróciły swój wzrok ku górze. Na szczycie metalowych schodów stał mężczyzna w białej koszuli i spodniach od garnituru. W odróżnieniu od swoich kompanów, nie był ani uzbrojony, ani zamaskowany. Z szelmowskim uśmiechem rozkładał ręce na boki, udając bezradność, a jego czerwone włosy falowały lekko, unoszone wiatrem, dostającym się do wnętrza z wyrwy po wybuchu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— A ty, jak wór kutasów i nikt ci nie wypomina — warknęła pod nosem Inami, mocniej zaciskając szczęki. Miała nieodparte wrażenie, że znała jego głos oraz całą sylwetkę. Przechodziła jedno z najbardziej niezrozumiałych deja vu w swoim życiu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaśmiał się krótko, choć jego wzrok pozostał niezwykle zimny. Jak na niskiego i chuderlawego człowieczka, wykazywał porażającą pewność siebie, sprawiając, iż stojący naprzeciw niego oddział został kompletnie zbity z pantałyku. Ostrożnie zszedł trzy stopnie w dół, nie spuszczając ich z oczu. Sięgnął po coś do kieszeni, a wówczas Yakiimo wyskoczyła do przodu, ramieniem zasłaniając zdezorientowaną Kaori. Ponownie zachichotał, wyraźnie rozbawiony postawią kryminalistki, zaś ze spodni wyjął małe urządzenie; niewielkich rozmiarów pilot spoczął w jego dłoni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako wstrzymała oddech, ale nie ośmieliła się dokładniej mu przypatrzeć. Wciąż zapobiegawczo celowa w rozluźnionych mężczyzn, którzy od pewnego czasu odpłacali jej się tym samym. Już od dawna nie czuła tego rodzaju napięcia. Dreszcze przechodziły ją za każdym razem, gdy przesuwała palcem wskazującym po spuście, wahając się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To nie jest bomba — rzucił beztrosko, opierając się łokciami o balustradę. — Ale obawiam się, że drewniany kij może nie wystarczyć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kaori do krwi przygryzła dolną wargę, po czym nacisnęła maleńką słuchawkę w jej uchu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hoshi, prześwietl mi ten budynek — szepnęła, starając się ukryć fakt, że porusza wargami. Miała nadzieję, iż Yakiimo odwróci uwagę nieznajomego, dając jej więcej czasu na zebranie myśli i przy okazji cennych informacji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak jest.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Akairo siedziała przed kilkoma, unoszącymi się w powietrzu, ekranami, które przypominały jej te rodem wzięte z jakiegoś filmu akcji. Półprzezroczyste, niebieskawe ikony balansowały swobodnie nad niewielkim urządzeniem, przypominającym zegarek; mogła zmieniać ich rozmiary i przesuwać we wszystkich kierunkach. Nie musiała siedzieć wciąż w jednym pomieszczeniu, ponieważ takie rozwiązanie pozwalało jej na bezproblemowe poruszanie się i korzystanie z nowoczesnego urządzenia w każdym miejscu, do jakiego się wybrała. Pierwszy raz miała do czynienia z tak zaawansowaną technologią, lecz dzięki metodzie prób i błędów, udało jej się rozgryźć każdy panel po kolei. Błyskawicznie włączyła system namierzania, odnajdując kobiety zaledwie kilkaset metrów od niej samej. Wyświetliła model magazynu w formie 3D, obracając go na boki, by zerknąć do najmniejszego zakamarku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Cały sprzęt umieszczono na górze. Niestety nie wiem, co to jest. Ktoś to przykrył jakąś płachtą czy czymś — powiedziała. — Mam przysłać wsparcie?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak. Niech czekają w gotowości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mężczyzna uniósł brew, podciągając rękawy koszuli. Na jego wewnętrznej stronie nadgarstka, Yakiimo dostrzegła wytatuowanego czerwonego skorpiona, a wówczas wspomnienia zalały ją odbierając oddech i władzę nad ciałem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Byłeś tam… U Kakuzu! — Dokończyła, krzycząc. Nie potrafiła zapanować nad nerwami, nabierając większej ochoty dopadnięcia ich przeciwnika i posiekania na mikroskopijne kawałeczki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Oh, teraz cię pamiętam. Główna atrakcja piątkowych wieczorów. — Oblizał wargi, taksując ją pociemniałymi oczyma.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo wzdrygnęła się i następnie odepchnęła w bok Fukao, przelotnie zerkając na Mayako. Okanao jednej sekundzie przestała mieć jakiekolwiek wątpliwości. Pewnie nacisnęła spust, celnie trafiając w ramię faceta, który zawył i upuścił broń. Obaj natychmiast schowali się za skrzynkami, wychylając co jakiś czas, by oddać chybione strzały. Jedna z kul drasnęła w policzek rozzłoszczoną, leżąca na betonie Kaori. Wyjęła zza pasa pistolet, i niewiele myśląc, po prostu szła szybkim krokiem, mierząc w przeciwników. Pociski śmigały wokół nich, a osłaniająca ją z tyłu Mayako, klęła pod nosem, nie spodziewając się, że racjonalna liderka oddziału posunie się do samobójczej szarży na uzbrojonych mężczyzn.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ostatnia kula trafiła w róg drewna, sprawiając, że Fukao momentalnie straciła swoje wcześniejsze zacięcie i odrzuciła pistolet w bok. Szczęście uśmiechnęło się do niej, kiedy zrozumiała, iż w swojej bezbronności nie jest osamotniona. Przeciwnik także wyzbył się tego, co mogło zrobić jej krzywdę czy też nawet zaprowadzić prostą drogą do grobu. Odwróciła się ku klęczącej na jednym kolanie Mayako, która oddychała ciężko, zlana zimnym potem, ale ochoczo odwzajemniła triumfalny uśmiech Fukao, stającna równe nogi. Rękawem wojskowej kurtki otarła czoło; obie były dumne z szybkiego działania, bo w gruncie rzeczy skończyło się tylko na kilku zadrapaniach. Ich wrogowie nie byli zbyt utalentowani, więc od początku pozwalały sobie na otwarty ogień i nie krycie się gdzieś po kątach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kaori! — wrzasnęła Maya.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jeden z mężczyzn brutalnie przyciągnął do siebie liderkę, po czym uderzył ją w twarz, sprawiając, że przed jej oczami pojawiły się mroczki, a otaczający ją świat gwałtownie zwolnił. Poczuła otępiający ból w ramieniu, gdy z rumorem zderzyła się z podłożem, oddalając na kilka metrów. Ukradkiem zlokalizowała szarpiącą się, trzymaną za włosy i ciągniętą do wyjścia Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kolejny cios. Wypluła z ust ślinę wymieszaną z krwią, gdy but przeciwnika z impetem wbił jej się w brzuch. Fala bólu zalała ją, jak jeszcze nigdy, a jedyne, co nie pozwalało na utratę przytomności, to dzikie wrzaski niepoddającej się Okanao. Wierzchem dłoni otarła ciecz z kącików ust, wlepiając spojrzenie w powolny krok chłopaka. Miała ochotę zedrzeć mu z twarzy kominiarkę i urządzić prawdziwe piekło. Zadzieranie ze spokojną osobą wiązało się z tym, że gdy traciła nad sobą panowanie, nie było czego zbierać. Wyjęła zza pasa swój nóż i wkładając w to większą część swojej siły, zamachnęła się, posyłając ostrze w kierunku Mayako. To w tej fioletowowłosej snajperce zauważyła swoją szansę na uwolnienie się od natrętnych przeciwników. Stal nierdzewna do połowy wbiła się w gardło oprawcy, powodując, że zamarł, wydając z siebie dźwięki przypominające dławienie się. Jego ciałem wstrząsnął szereg konwulsji, a płynąca strugą krew, ubrudziła strój Mayako, wywołując u niej mdłości. Kobieta odskoczyła błyskawicznie, targana szlochem i zaczęła czołgać się ku karabinowi, wciąż czując na głowie zimne palce mężczyzny oraz metaliczny posmak posoki w buzi. Dopiero, gdy złapała broń w ręce, poczuła się pewniejsza. Przystawiła oko do celownika optycznego, uprzednio zmieniając magazynek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nim jednak nacisnęła spust, celując w głowę zbliżającego się do jej szefowej mężczyzny, z jego piersi trysnęła krew. Chwilę potem leżał w czerwonej kałuży, z twarzą milimetry od butów oniemiałej Fukao, która dopiero sekundę później nieśmiało pisnęła. Faktycznie pracowała jako ktoś na wzór agenta, ale z całą pewnością była też człowiekiem, a przede wszystkim wrażliwą kobietą, toteż strzelanina i bliskość trupa wywołały w niej obrzydzenie. Podciągnęła do siebie kolana, drżąc z nerwów. Nie panowała nad sytuacją; nie wiedziała, gdzie podziewała się Yakiimo oraz doprowadziła do śmierci, być może jedynej osoby, która mogła mieć wgląd do planów terrorysty.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Mayako opiekuńczo objęła ją za ramiona, tuląc do siebie. Starsza od Fukao wojskowa starała się przyjąć na klatę ten dzień, zapewniając liderce wsparcie. W środku natomiast bardzo pragnęła zostać zapewnioną, że śnił jej się koszmar o gonitwie za kryminalistką i nocnej strzelaninie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hej, Maya!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwróciła nagle głowę, rozszerzając oczy i otwierając usta. Nawet nie musiała zgadywać, kto przyczynił się do uratowania Fukao. Przynajmniej do czasu, aż w wyrwie nie stanął ubrany w wojskowy mundur, uśmiechnięty od ucha do ucha blondyn, trzymający na ramieniu, podobny do jej, karabin. Jego nieskazitelnie błękitne oczy z radością wpatrywały się w wymalowany na twarzy snajperki szok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ile to już razy uratowałem twój zgrabny tyłek?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Panie ministrze, proszę o wyrozumiałość. Znajdujemy się na granicy katastrofy, jeśli nie wyda pan pozwolenia na ten sprzęt, obywatele Tokio zginą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Raikage był bliski wybuchu. Od rana przechodził między kolejnymi biurami, zbywany przez podwładnych Danzou, zaś na końcu niemal siłą wtargnął do jego biura, grożąc, że nawet bez jego zgody, wręczy nowo powstałemu oddziałowi, przygotowaną specjalnie dla niego broń. Wówczas przyparty do muru polityk dał mu całe pięć minut na przedstawienie sensownych argumentów, co jeszcze bardziej zirytowało komisarza, bowiem od kilku dni pisał wiadomości do Shimury, zawierające dokładnie tą samą treść.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Minister w zadumie postukał palcem w blat ciemnego biurka, zawieszając wzrok na dokumentach dostarczonych przez jego aktualnego rozmówcę. Doskonale wiedział, że ów wróg publiczny nie został schwytany, chociaż przebywał w tylu krajach, nawet najbardziej strzeżonych, iż powoli jego nieuchwytność godziła w dumę sił zbrojnych z całego świata, a tym bardziej w od zawsze dumną Japonię. Powoli przewrócił kilka kartek, zatrzymując się na aktach dotyczących czterech kobiet, po czym westchnął udręczony i podparł brodę na dłoniach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zatrudnił pan kryminalistkę — rzucił niby od niechcenia, lecz gdyby to zależało od niego, zwolniłby za to Raikage, a dziewczynę wrzucił do więzienia o zaostrzonym rygorze. — Wie pan ilu rocznie szkolimy ludzi? Kilkadziesiąt tysięcy. Część z nich idealnie nadawałaby się na to stanowisko. Mimo to wolał pan wyciągnąć z pierdla morderczynię, dać jej karabin i wolną rękę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Podszedł do oszklonej ściany z widokiem na panoramę Tokio. Ręce w kieszeniach garnituru miał zaciśnięte w pięści. Jego zewnętrzny spokój, jak zwykle był fałszywy; tania przykrywka, która utwierdzała społeczeństwo w przekonaniu, że jest nie do ruszenia i świetnie panuje nad każdą sytuacją. W gruncie rzeczy, od miesięcy tracił poparcie, zwłaszcza ze strony parlamentu. Na jego krzesełko chciano postawić kogoś, kto lepiej pilnował bezpieczeństwa, czyli samego Raikage.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Rzeczywiście, panna Inami ma wiele na sumieniu — zaczął niepewnie komisarz — aczkolwiek to uzdolniona kobieta. Poza tym dobrze zna przestępczy świat, może nam czasem doradzić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jak będę potrzebował konsultacji w sprawie fanatyków, to zwrócę się do antyterrorystów! — Posłał mężczyźnie wrogie spojrzenie. — Przez takie bzdury w niejednym więzieniu dojdzie do zamieszek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przeczesał swoje poprzecinane siwymi kosmykami włosy i stał tak, zdaje się w nieskończoność, czekając na reakcję ze strony komisarza. Ci dwaj nie przepadali za sobą odkąd Raikage awansował na swoje obecne stanowisko, po czym w wielu sprawach dano mu głos. Czasami Danzou miał wrażenie, że jako minister rzadziej widywał się z premierem, niż osobnik, którego wprost nie trawił. Mimo to, zdobył się na gest, myśląc wyłącznie o kraju, gdzie od zawsze żyło mu się dobrze. Podszedł do biurka i sięgnął po dokument wręczony mu kilka dni temu przez Raikage. Papier spoczywał nietknięty na blacie jego biurka; Shimura nie potrafił schować go i w pełni zignorować sprawę. Wiedział bowiem, iż on także może stać się ofiarą zamachowca, więc koniecznie potrzebny był mu ratunek. Podpis złożył zamaszyście i niemal niedbale, pragnąc, by jak najszybciej Raikage zniknął mu sprzed oczu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jeśli dojdzie do jakiegokolwiek buntu ze strony więźniów, osobiście pana oskarżę. — Zagroził, mocno ściskając dłoń poważnego komisarza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ten w odpowiedzi kiwnął tylko podbródkiem i błyskawicznie opuścił gabinet, spektakularnie trzaskając drzwiami. Ze zwycięskim uśmiechem powitał czekających na korytarzu ludzi, którzy od rana eskortowali go oraz chronili. W rzeczywistości, co drugi był dopiero marnym rekrutem, lecz Raikage nie sądził, aby ktoś odważył się go zaatakować; zbyt dobrze znano go w japońskim świecie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Tymczasem Danzou, pochylony nad aktami, przypatrywał się każdej z dziewcząt. Budziły w nim masę różnych, czasem zupełnie niepowiązanych ze sobą wątpliwości. W zależności, co właśnie czytał – rosły lub malały. Swoją uwagę skupiał przede wszystkim na ich przeszłości. Potrzebował zaufanych i wykwalifikowanych ludzi, zdołających w tak nielicznym składzie obronić Tokio. Westchnął przeciągle, po czym nacisnął guzik przy telefonie stacjonarnym po jego prawej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Panno Amiko, proszę o przysłanie do mnie Nejiego — polecił już znacznie spokojniejszym tonem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zrozumiałam, proszę pana.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odczekał zaledwie pięć minut, gdy w jego biurze stanął wysoki, szczupły chłopak o nienagannym wyglądzie i zacięciu na twarzy. Miał długie, brązowe włosy, zebrane w kucyk u dołu głowy, jasne oczy, które z łatwością odczytywały wszelkie intencje przeciwnika. Stał na baczność, z rękami schowanymi za plecami. Cały odziany w markowy garnitur przypominał kogoś ważnego, liczącego się. W rzeczywistości był kimś na wzór konsultanta i ochroniarza Shimury. Pochodził z bogatej rodziny, toteż w dzieciństwie, za sprawą prywatnych lekcji, nauczył się płynnie mówić w kilku językach, posługiwać każdą bronią oraz walczyć wręcz. Obyty w dyplomacji i retoryce stanowił podporę samego ministra.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Czeka cię zadanie — zaczął Danzou, wciąż skupiając uwagę na dokumentach, zawierających informacje o czterech obcych sobie kobietach. — Zanim trafiłeś do mnie, odbywałeś staż w specjalnym więzieniu przeznaczonym tylko dla morderców.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Owszem, proszę pana. Jednak nie bardzo wiem, jak może się to panu przydać. — Chociaż Danzou nie mógł tego dostrzec, chłopak nerwowo pocierał palce za plecami. Od zawsze był zadowolony ze swojej posady, przynosząc rodzinie same zaszczyty, jednak doskonale znał ministra, który od początku wzbudzał w nim więcej strachu, niż uznania.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co wiesz o Yakiimo Inami?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oczy Shimury gwałtownie pociemniały. W świetle lamp wyglądał, niczym nocna mara, czyhająca na czyjeś życie. Neji zachował odpowiedni wyraz twarzy, nie dając się ponieść emocjom.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Trafiła tam dopiero po miesięcznym poszukiwaniu. Dwaj kryminalni, Uchiha Madara i Uchiha Sasuke złapali ją na granicy, gdy z podrobionym paszportem wsiadała do samolotu. Potem nastąpiła rozprawa, ogłoszenie wyroku i przywieźli ją do nas. Była jedną z nielicznych kobiet, ale nigdy nie miała problemów, sama też ich nie stwarzała. Dopiero potem zaczęła notorycznie uciekać. Zawsze kończyło się na kilkuset metrach poza więzieniem. Dostawała środki usypiające i zamykano ją w izolatce. — Wzruszył ramionami, rozpamiętując, jak samotnie niósł wrzeszczącą oraz grożącą na milion różnych sposobów dziewczynę. Prawie go wtedy pobiła, a po tym, co zrobił tydzień przed odejściem na nowe stanowisko, wpisała go na swoją czarną listę, planując jego śmierć. Dowiedział się o tym od niej samej; to miało być ich pożegnanie i jednocześnie obietnica ze strony Inami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Od tej pory, na mój rozkaz, zostaniesz prawą ręką Raikage. Chcę, żebyś informował mnie o wszystkim, co wyda ci się… niepoprawne. — Założył ramiona na piersi i odchylił się na skórzanym krześle obrotowym. — Poza tym, jeśli Yakiimo okaże się nieprzydatna, doprowadź ją do jej celi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odesłał Nejiego ruchem nadgarstka. Mężczyzna wciąż nie potrafił opanować drżenia, jednocześnie czując narastającą w nim euforię. Od bardzo dawna nie przydzielili mu sensownego zadania, toteż zwyczajnie cieszył się, jakby ponownie cofnął się do czasów, gdy był tylko stażystą. Gdzieś z tyłu głowy, cienki głosik podpowiadał mu, iż Yakiimo na pewno zrezygnuje z czynienia dobra na rzecz zemsty na nim, a raczej wpakowania mu kulki między oczy. Uśmiechnął się pod nosem i udał prosto do zbrojowni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kolejny dzień miał przynieść mu multum niezapomnianych wrażeń.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zniknął jej z pola widzenia zaraz po tym, jak wdrapała się na szczyt schodów, zostawiając za sobą huk wystrzałów i wrzask obu dziewczyn. Nie czuła wyrzutów sumienia z tego powodu. Mimowolnie wierzyła, że Mayako oraz Kaori bezproblemowo poradzą sobie z dwójką przeciwników.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oparła nadgarstki na kolanach. Dwa lata więzienia zrobiły swoje zarówno z jej kondycją, jak i stanem psychicznym. Zbyt łatwo dawała się porwać fali uniesienia, wynikającej z faktu, że tym razem to ona jest łowcą. Uwielbiała walczyć, bawić się swoją ofiarą, zapędzać ją do kątów skąd nie było wyjścia. Oblizała spierzchnięte wargi, powolnym krokiem kierując się w głąb pomieszczenia, które wyglądało bardziej na połączenie kuchni i warsztatu samochodowego, niż bazy dla wysokiej klasy sprzętu bojowego. Po jednej stronie stał srebrny zlew, kuchenka gazowa, mikrofalówka i dwie wiszące szafki. Na środku wyłożonej białymi kafelkami podłogi, umieszczono srebrny stół, chyba chirurgiczny, gdzie leżały klucze, śrubki, dziwnego rodzaju sprzęty. Po mężczyźnie, którego doskonale kojarzyła, nie było ani śladu, jednak jej instynkt podpowiadał, by nie rezygnowała z dalszych poszukiwań, a tym bardziej z gotowości do bijatyki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Prychnęła pod nosem, kręcąc się wokół własnej osi. Ściany ograniczały to pomieszczenie, a ona nie dostrzegała żadnego ukrytego przejścia. Przynajmniej do momentu, w którym coś niezidentyfikowanego przebiło się przez przeciwległe do niej meble i obsypało ją białym pyłem. Zakryła głowę ramionami. Chwilę potem nastała sztuczna cisza, podczas której wytrzepała z włosów resztki tynku oraz mocno odkaszlnęła, gdy zaczynało drapać ją w gardle. To z pewnością nie był zwykły wybuch.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Przestraszona cofnęła się o krok, gdy złapała kontakt wzrokowy z dwiema wyłaniającymi się zza gruzu niebieskimi lampami. Dopiero, gdy postać całkowicie jej się ukazała, miała ochotę wybuchnąć histerycznym śmiechem. Wysoka na trzy metry i szeroka na jakieś półtora, biało-niebieska maszyna patrzyła wprost na nią. Potężne, stalowe ramiona, nogi i kark, zdobiły dodatkowe, tytanowe ochraniacze, zaś pięści były dwa razy większe, niż pozostałe części tego “ciała”.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pierwszy krok rozkruszył płytki i sprawił, że serce podeszło jej do gardła. Stała z rozszerzonymi oczami, by w końcu uśmiechnąć się delikatnie, wlepiając oczy w czubki swoich butów.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Jako fanka Iron Man’a czuję się zaszczycona — zakpiła. — Ale bez jaj, to nie pieprzony Marvel! — wrzasnęła, wbijając palec w skroń.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jeszcze sekunda, a pomyślałaby, iż jej szaleństwo postępuje szybciej, niż przewidywali psychiatrzy z więzienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Mówiłem, kij może nie wystarczyć — przemówił ktoś z wnętrza.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Więc naprawdę bawisz się w geniusza, hm? W takim razie sprawdźmy, jak daleko ci do oryginału.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odwróciła się i doskoczyła do metalowego stołu, który z impetem kopnęła, posyłając w stronę przeciwnika. Przedmiot przejechał na kółkach parę metrów i przyległ do robota, odcinając mu drogę do niej. Jednak sukces okazał się krótkotrwały. Maszyna złapała rogi blatu, podniosła do góry i cisnęła w kierunku dziewczyny. Yakiimo z piskiem przykucnęła; metal otarł się o jej rozczochrane włosy. Nie była uzbrojona, poza tym nigdy nie walczyła z robotem; państwo nie wystawiało ich na tanich portalach czy zwykłych targach. Technologię, z którą miała do czynienia, ściśle strzeżono, przynajmniej do tamtego dnia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jej ciałem targnęły dreszcze. Odkąd zabiła swoich towarzyszy, nie odczuwała strachu. Obawy, zmartwienia, empatia – wraz z zakuciem w kajdanki, wymazała te pojęcia ze swojego słownika; wyrzuciła, podeptała, zapomniała, przypominając sobie o nich w kryzysowej sytuacji. Nie mogła zginąć. Jej życie nie było całkowicie skreślone. Czekała na nią masa ucieczek, przyjaciół, a jako członek Drugiego Oddziału Wywiadu, chciała zostać bohaterem, dostać złoty medal, zacząć od nowa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Złapał ją za kostkę. Nawet nie zorientowała się kiedy do niej podszedł. Mimo znacznych rozmiarów i wagi, poruszał się płynnie. Jeśli dobrze przekalkulowała, robota połączono z układem nerwowym człowieka, siedzącego w środku. Wystarczyłoby go jakoś stamtąd wydostać. Tylko jak ominąć te wszystkie zabezpieczenia i zapewne niespodzianki, które miał w zanadrzu? Podrzucił ją lekko, objął metalowymi palcami w pasie, po czym wydłużając swoją mechaniczną rękę, przycisnął do ściany, wgniatając w nią. Zacisnęła powieki i szczęki, nie pozwalając sobie na choćby minimalny krzyk. Miażdżył jej żebra, doprowadzając do łez, aż wreszcie zwolnił uścisk, pozwalając Yakiimo opaść na podłogę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Jęknęła pod nosem, zdając sobie sprawę, w jak beznadziejnej sytuacji się znalazła. Kto kazał jej iść na to przeklęte piętro? W dłoni kurczowo ściskała końcówkę kija, jakby to mizerne cacko mogło przeciwstawić się niszczycielskiej sile technologii. Łopatki pulsowały jej niemiłosierne, odwracając myśli od bitewnego transu. Z ledwością stanęła na nogach, podpierając się na zbawiennym kawałku drewna. Oddychała szybciej, mierząc się spojrzeniem z mechanicznym przeciwnikiem, który przyciągnął pięści do tułowia i czekał w gotowości do ataku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Żartujesz sobie ze mnie? — zapytała, śmiejąc się, choć w jej głosie nie zabrzmiała nawet nuta wesołości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Nie odpowiedział. Powoli skierował prawą rękę ku niej, a ta w oka mgnieniu zamieniła się w wyjątkowo duży pistolet. Z jego wnętrza wydobywało się niebieskie światło. Zatrzeszczał, po czym pocisk poszybował w stronę kobiety. W ostatniej sekundzie udało jej się zasłonić jedyną bronią, którą posiadała i rękami. Bezwładnie poszybowała do góry i przebiła ścianę. Plecami odbiła się od podłoża, krzycząc oraz turlając się dalej, ku przepaści. Zahaczyła o balustradę, wykrzywiając twarz w grymasie bólu. Spanikowana machała nogami, szukając jakiegoś punktu oparcia; starała się także zapomnieć o jej panicznym lęku wysokości. Pierwsze piętro wystarczało, by wprawić ją w histerię.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pokryta pyłem, odłamkami tynku i własną krwią, znosiła otępiające rwanie w nadgarstku. Zaledwie ruszyła nim, kiedy łzy napłynęły jej do oczu z powodu przeogromnego bólu. Puściła metal jedną ręką, odciążając ją, a jednocześnie zsuwając się w dół. Kroki robota wcale nie dodawały jej otuchy; można by powiedzieć, że dotąd niezawodna adrenalina, opuściła ją gdzieś po drodze, zostawiając na pastwę losu. Zaklęła pod nosem, wierzgając mocniej, szczególnie kiedy zauważyła koniuszki niebieskiego metalu przy krawędzi tarasu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Yakiimo, wytrzymaj!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Usłyszała z dołu głos Mayako. Odważyła się spojrzeć w ich kierunku, gdzie Okanao, wyjątkowo blada i przerażona, wspierała się na ramieniu jakiegoś bruneta, a Fukao chodziła wokół nich, krzycząc coś do telefonu. Cały oddział uzbrojonych mężczyzn przyglądał jej się skonsternowany, nie do końca pojmując z kim zmagała się ów nieznajoma.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ponownie do jej uszu dobiegł charakterystyczny świst. Uniosła oczy do góry, natykając się na ten sam pistolet, co wcześniej. Głośno przełknęła ślinę, wbijając wzrok w szybkę, za którą z pewnością siedział czerwonowłosy człowiek. Zmrużyła oczy, zwierając ze sobą szczęki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie licz na więcej forów, skurwysynu — szepnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odchyliła się w bok i puściła, serwując najmocniejsze kopnięcie w stalowe ramię, na jakie było ją w tamtej chwili stać. Robot zachwiał się, oddalając od niej na kilka kroków, zaś Yakiimo wylądowała na kolanach. Ktoś z dołu zawiwatował, ale został błyskawicznie uciszony przez zdenerwowaną Fukao, która od kilku minut usilnie próbowała skontaktować się ze służbami ratowniczymi. Dowiadywała się jedynie, iż drogi zostały zablokowane i nawet pogotowie czy straż pożarna nie potrafiły przedostać się do centrum. Nerwowo pocierała dłonie, podczas gdy Inami walczyła o swoje życie z maszyną. Wydawało jej się to tak niemożliwe, że nabrała ochoty wyśmiania całego tego syfu, w który została wpakowana. Natomiast Mayako starannie śledziła poczynania jej nowej koleżanki, mając nadzieję, iż jakoś uda się ją uratować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wtem wojskowa wreszcie go zobaczyła. Skoczył na maszynę, uderzając ją swoją odzianą w tytanową stal pięść, czym posłał robota z powrotem do wnętrza budynku. Yakiimo z przestrachem spojrzała na poważnie wyglądającego blondyna, który nie spuszczał wzroku ze swojego wroga. Do jego drugiego ramienia ktoś przymocował czarno-czerwoną, okrągłą tarczę. Inami skonsternowana uniosła brew, bezczelnie mierząc żołnierza wzrokiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ile razy mam powtarzać, że wolę miliardera w zbroi? — mruknęła pod nosem, tym samym zwracając na siebie uwagę wybawiciela.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Kapitan Uzumaki Naruto. — Uśmiechnął się przelotnie. Wówczas wydał jej się znacznie młodszy, niż w rzeczywistości. — Dowodzę tamtym oddziałem. — Kiwnął głową za siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Inami Yakiimo — odburknęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ruszyła krok do przodu, a wtedy coś zabrzęczało w jej w kieszeni. Sięgnęła po przedmiot i już po chwili trzymała między palcami nieśmiertelnik Mayako. Szybko powiodła wzrokiem po sprzętach kuchennych, zdając sobie sprawę, że opracowała plan doskonały. Potrzebowała tylko trochę czasu, a stojący obok mężczyzna z łatwością mógł go zapewnić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ej, zaatakuj go — wskazała na gramolącego się robota.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Prawdopodobnie miał jakieś usterki w systemie, bo z poszczególnych części leciały pomarańczowe iskry. Nim Naruto zdążył jakkolwiek zareagować, blondynka pognała przed siebie, przeskakując i lawirując między stertami gruzu. Czuła tu nieprzyjemny swąd pyłu, wdzierającego się jej do nozdrzy, także gardła. Opadła na jedną z takich górek, raniąc kolana oraz dłonie, gdy zamaszyście zabrała się za odkopywanie srebrnego urządzenia, które dostrzegła, gdy weszła tutaj po raz pierwszy. Paznokcie boleśnie przesuwały się po kamieniach, odrzucając je gdzieś w bok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie uda ci się! — ryknął z wnętrza maszyny, która na komendę przyspieszyła kroku, idąc dokładnie w jej stronę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wiedziała, że tym razem użyje na niej wyłącznie siły fizycznej; broń palna w tak małym pomieszczeniu wyrządziłaby wiele szkód także jemu. Poza tym, nic nie daje większej satysfakcji, niż wyżycie się na kimś przy pomocy swoich pięści. Wtedy tarcza uderzyła maszynę w korpus, zatrzymując jej pochód. Odbiła się, a Naruto złapał ją w locie, obrócił się w powietrzu i ponownie uderzył środkiem swojej broni. Yakiimo instynktownie przyspieszyła odkopywanie, gorączkowo szukając mikrofalówki ukrytej pod stertą pozostałości po ścianie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Uzumaki z jękiem zderzył się ze ścianą, wypuszczając tarczę tuż przy nodze Inami. Od wielu miesięcy nie posługiwał się takowym uzbrojeniem; bazował na zwykłych karabinach. Odkąd dostał order najlepszego żołnierza w kraju, przydzielono go do zaawansowanej jednostki mające za zadanie chronić Japonię i rząd od wewnątrz. Stacjonował zwykle gdzieś w ukrytych bazach w Tokio, dowiadując się o konfliktach i wojnach, do których nie posiadał bliższego dostępu. Sporadycznie wykonywał, w jego mniemaniu, bzdurne misje, aż do dzisiaj. Jadąc tu nie spodziewał się walki z robotem, Wręcz przeciwnie, gdy ujrzał Mayako był przekonany, że jest po wszystkim, a potem zobaczył ten wybuch i prawie spadającą dziewczynę w opłakanym stanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wierzchem dłoni otarł kącik ust, skąd spływała krew, po czym uśmiechnął się szelmowsko.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Twój filmowy odpowiednik powiedziałby mogę tak cały dzień — rzuciła pod jego adresem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Stała hardo naprzeciw robota, przed sobą mając usytuowaną na krzesełku, działającą mikrofalę z nieśmiertelnikiem włożonym do środka. Urządzenie trzeszczało, wydając z siebie bliżej niezidentyfikowane dźwięki. Naruto poczuł zapach ulatniającego się gazu; Yakiimo, nim przygotowała swój sprzęt, odkręciła zawór w ścianie. Blondyn rozszerzył oczy, przypatrując się kobiecie, którą zaczął uważać za niezrównoważoną. Wiedział, że jeśli tak dalej pójdzie, to wysadzi ich wszystkich w powietrze, a jemu, mimo ostatnimi czasy nudnej pracy i równie beznadziejnego życia osobistego, nie spieszyło się na tamten świat. Zerwał się do biegu, chwycił tarczę i Yakiimo w pasie, odciągając ją na taras.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Ostatnie iskry wydobyły się z wojskowej ozdoby. Potem był tylko ogień; najpierw eksplozji uległa mikrofalówka, natomiast kiedy płomień zetknął się z gazem, wybuch powiększył się, przypominając kulę, która rozsadziła sufit, ściany, przy okazji niszcząc robota. Blondyn zepchnął Inami na krawędź balkonu, uklęknął przed nią i zasłonił ich oboje tarczą. Niesamowicie silna fala uderzyła w niego, prawie spychając na półprzytomną dziewczynę. Presja walki wywarła na nią niekorzystny wpływ, więc usilnie trzymała się jego wojskowej kurtki, szlochając cicho. Na okrytych spodenkami udach odczuwała piekący ból. Słyszała, jak chłopak wydał z siebie gardłowy dźwięk, wszędzie wokół widziała czerwień, dym i swąd palonego ciała. Być może osoba siedząca w robocie próbowała się wydostać, nim było za późno na ratunek.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Naruto opadł na nadgarstki, odrzucając rozgrzaną do czerwoności tarczę. Widok na pobojowisko zasłaniały mu wielokolorowe mroczki przed oczami. Na swoich plecach poczuł drobną, trzęsącą się dłoń. Odwrócił się ku niej, wciąż znajdując na kolanach. Delikatnie ujął jej pokrytą brudem twarz, krzyżując spojrzenie z szarymi oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— To był najbardziej popierdolony pomysł, jakiego w życiu doświadczyłem — oświadczył grobowym tonem, na co dziewczyna ze śmiechem otarła łzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pewnie, jak otworzę oczy to znikniesz — powiedziała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odchyliła się niebezpiecznie do tyłu, a on złapał ją za nadgarstek i mocno przyciągnął do siebie. Przymknęła powieki, delikatnie poruszając popękanymi wargami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Za bardzo przypominasz prawdziwego Kapitana, by naprawdę istnieć — szepnęła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Potrząsnął nią lekko i poklepał po policzku, próbując ocucić. Bał się, że Yakiimo umrze na jego rękach, po tym jak bohatersko wybawiła ich z opresji. Naruto wiedział, że w starciu z uzbrojonym robotem, nie miałby szans na wygraną.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tacy ludzie jak on nie żyją.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hej!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Odgarnął jej włosy z twarzy, przerażony faktem, iż tak nagle straciła przytomność. Przyłożył dwa palce do szyi i odetchnął z ulgą, pod opuszkami czując ruch. Pochylił się nad nią, zetknął ich czoła oraz zamknął oczy. Gdy nadleciał helikopter, a pierwsze wozy strażackie podjechały pod walący się budynek, dwójkę przytulonych do siebie osób wciąż otaczał gęsty dym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Do tej pory, stojąca niedaleko, czarna furgonetka, odjechała, pozostawiając za sobą ewakuowanych przez policję ludzi. Kierowca zaśmiał się pod nosem, ściskając między wargami drewniany patyczek. Sięgnął po telefon i wybrał jedyny numer, jaki posiadał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zdobyłem wszystko, co chciałeś. Teraz pora na resztę. — Zaśmiał się ochryple.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dwie godziny później.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— W centrum Tokio doszło do dwóch wybuchów. Eksplozji uległ jeden z magazynów głównego komisariatu. Według śledczych, sprawcy całego zamieszania dopuścili się także kradzieży najnowszej technologii bojowej. Jedna z ofiar ataku została natychmiast przewieziona do szpitala; jej stan jest stabilny. Świadkowie zdarzenia twierdzą, że kobieta walczyła z jedną z maszyn. Czy rząd ukrywa przed nami jakiś wewnętrzny konflikt? Pani Fukao, jak się pani ustosunkuje go zarzutów ze strony społeczeństwa?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Pani Fukao!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Śledcza Fukao!</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dziesięć godzin później.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nieznany wcześniej terrorysta ponownie zaatakował. Na obrzeżach stolicy trzy budynki wysadzono w powietrze. Były to: więzienie, sierociniec i przytułek dla bezdomnych. Przeżyła minimalna liczba ludzi, zaginionych szacuje się na dwadzieścia pięć osób. Służby ratunkowe, w tym specjalna jednostka wojskowa, badają teren, w poszukiwaniu ciał i jakichkolwiek poszlak. Uważa się, że sprawcą zamieszania jest człowiek, który niedawno wypowiedział wojnę całemu światu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Panie kapitanie, co sądzi pan o całej sprawie?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Proszę zabrać kamerę, nie będę z panią rozmawiał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ilu ludzi zginie zanim go znajdziecie?!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Niech pan wreszcie przyzna, że rząd Hiruzena Sarutobiego przegrywa!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Chłopcy, zabierzcie ich stąd. To nie jest miejsce dla dziennikarzy!</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Czternaście godzin później.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— W dzielnicy Minato, Ginza oraz Shibuya doszło do licznych zamieszek z udziałem policji. Wychodzący na ulice ludzie niszczyli samochody, wybijali szyby w sklepach, palili kosze na śmieci, wyrażając swój protest wobec niemocy władz. Społeczeństwo zaczyna bać się kolejnych ataków, którym nie można zapobiec. Co, jako obywatele dotąd bezpiecznego kraju, powinniśmy zrobić?</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Dwadzieścia siedem godzin później.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nieznani sprawcy dopuścili się napadu na funkcjonariuszy jednostki wojskowej, której przewodzi kapitan Uzumaki Naruto. W wyniku strzelaniny, ranny został sam dowódca, dwóch żołnierzy zginęło na miejscu, jeden w ciężkim stanie został przewieziony do szpitala. Obecnie najlepsi chirurdzy walczą o jego życie. Natomiast kapitan, wraz z całą załogą, przebywają na oddziale obserwacyjnym. Przestępców nie udało się zatrzymać, jednak monitoring uchwycił tablice rejestracyjne ich samochodu. Obecnie policja wszczęła postępowanie.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Czterdzieści osiem godzin później.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pełną piersią wciągnęła powietrze do płuc, rozkoszując się jego czystym smakiem. Z szeroko otwartymi oczami, wpatrywała się w nieznaną jej dotąd biel, kawałek po kawałku badając ją wzrokiem. Czuła otępienie, zdrętwiałe mięśnie bolały ją w ten nieprzyjemny, irytujący sposób, a głowa pulsowała, sprawiając, że już po sekundzie wykrzywiła usta. Ostrożnie rozejrzała się po pomieszczeniu; sala była nienagannie czysta. Pachniało tu kwiatowym odświeżaczem powietrza oraz cytrynową pastą do podłogi, której nie znosiła. Taką samą czyszczono jej celę w więzieniu, kiedy wypuszczano oskarżonych na spacerniak. Swoją drogą, szpital niewiele różnił się od placówki, gdzie wcześniej przebywała. Tu też miała ściśle określone, co jej wolno, czego nie, zaś jedzenie było identycznie obrzydliwe.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Powoli odwróciła twarz w bok, jęcząc pod nosem. Na małym taborecie obok łóżka siedziała Mayako, zapatrzona w ekran telefonu. Nieznośnie marszczyła brwi i przygryzała wargę, aż w końcu Yakiimo zdołała wydusić z siebie kilka słów:</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Długo spałam?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Okanao zaskoczona poderwała wzrok ku górze, przyglądając się twarzy swojej kompanki. Ostatni raz słyszała jej głos, gdy wchodziły do budynku, potem widziała tylko, jak dziewczyna i Naruto zmagają się z czymś dziwnym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dwa dni — szepnęła ostrożnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo zgodnie kiwnęła podbródkiem, a pod powiekami poczuła łzy. Nagła fala stresu powróciła do niej, przyspieszając bicie serca kontrolowanego przez monitor, toteż pikanie także nabrało pędu, wprawiając w przestrach samą Mayako. Blondynka błyskawicznie zasłoniła się dłońmi, mocno dociskając je do skóry. Żałośnie pociągnęła nosem, z ust wypuszczając drżące powietrze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Ten kapitan, co z nim? — wyszeptała ochryple, ukrywając szloch przed wojskową. Okazywanie słabości przy żołnierzu wydawało jej się wyjątkowo nie na miejscu; nie wiedziała, jak bardzo Mayako była przerażona tym, co wczoraj widziała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Brał udział w strzelaninie. Został ranny, ale żyje. Prawdopodobnie wrócił już do pracy… Terrorysta zaatakował inne placówki, więc rząd zdecydował się na ewakuację obywateli poza stolicę. Wprowadzono alarm czwartego stopnia. — Wyjaśniła, pocierając ręce. — Kolejny stopień oznacza, że miasto jest już gruzowiskiem — dodała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Inami wstrzymała oddech, po czym podniosła się do pozycji siedzącej, zsuwając nogi z łóżka. Na jej prawy nadgarstek założono sztywny, granatowy temblak, a talię starannie owinięto bandażem. Stopy miała bose; ubrana jedynie w szpitalną koszulę nocną, trzęsła się z zimna. Objęła ramionami ciało i spuściła głowę w dół.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Dwa lata temu dałabym sobie radę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Teraz też. — Mayako położyła jej dłoń na ramieniu. — Kaori czeka na korytarzu, powinniśmy pójść po wypis dla ciebie. — Wstała, po czym zarzuciła na siebie jeansową kurteczkę. Yakiimo natomiast podała starte bojówki i szarą bluzę. Odkąd informacje o zamachach wyciekały do mediów, Raikage nakazał im zachowywanie anonimowości do czasu złapania fanatyka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Kryminalistka nieśmiało odebrała rzeczy od Mayako, która przypatrywała się jej z niezrozumieniem na twarzy. Koleżanka wyglądała na spłoszoną samą obecnością starszej od siebie kobiety, a takowe zachowanie kompletnie nie pasowało jej do Yakiimo. Blondynka zdjęła z siebie szpitalne ubranie, pozostając w samej bieliźnie. Wówczas wzrok Mayako przykuły dwie blade blizny, jedna na dole brzucha po prawej, druga tuż pod stanikiem; obie pionowe, jakby po cięciu jakimś ostrym przedmiotem. Yakiimo zawstydzona błyskawicznie naciągnęła na siebie dres i wsunęła czarne trampki. Ręka zabolała ją przy gwałtowniejszych ruchach, lecz biegnące po kilku różnych torach myśli zignorowały impulsy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Wyszły na zewnątrz. Fukao zdzieliła je po głowie za takie długie oczekiwanie i była zła, dopóki Mayako nie przyznała, że zwyczajnie bała się obudzić ofiarę wybuchu zanim sama nie otworzyła oczu, co Yakiimo skwitowała prychnięciem. Wsiadły do czarnego samochodu, za którego kierownicą zasiadła prawowita właścicielka, czyli Kaori. Każda z nich milczała, obawiając się zacząć ten niewygodny dla nich temat: jeśli miasto zostaje ewakuowane, to co z nimi?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Pod budynek głównego komisariatu podjechały po zaledwie kilku minutach; Fukao przeczuwała, że żadna nie da rady długo siedzieć w jednym miejscu i patrzeć na rzesze wlokących się po chodnikach ludzi, obładowanych torbami, pakunkami, z dziećmi trzymającymi się za ręce. Jak na rozkaz opuściły auto, w milczeniu wchodząc do obszernego holu, gdzie Maya i Kaori pokazały ochroniarzowi swoje dokumenty tożsamości, a za jego podejrzliwe spojrzenie wobec kryminalistki, Yakiimo odpłaciła się środkowym palcem. W naciągniętym kapturze i z grobowym wyrazem twarzy, prezentowała się, niczym prawdziwy morderca, którym z resztą była.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Udały się prosto do sali wskazanej przez komisarza. Po całej akcji oznajmił, że musi koniecznie porozmawiać z premierem, a one mają prawo do odpoczynku, treningu czy czegokolwiek co sobie zażyczyły. Yakiimo pierwsza wpadła do środka, prawie wyrywając drzwi z zawiasów. Obie kobiety wiedziały, iż jest na siebie wściekła; obwiniała się za spowodowanie drugiej eksplozji oraz przegraną walkę z maszyną. W dodatku nie rozumiała, dlaczego zemdlała, skoro skończyło się na skręconej ręce. Na dwóch, kolistych, ułożonych na przeciw siebie kanapach siedziała grupka śmiejących się osób. Mayako zamarła, kiedy jej wzrok skrzyżował się z ciemnymi oczyma należącymi do osoby, której nie widziała od wielu tygodni. Uśmiechnął się do niej delikatnie, po czym wstał, odłożył piwo na stolik i podszedł, wyciągając do niej swoje ciepłe ręce. Ujęła je natychmiast, by chwilę później przylgnąć do szerokiego torsu mężczyzny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zaczyna się. — Naruto ostentacyjnie przewrócił oczami, wymieniając się cichymi uwagami z siedzącym obok niego czarnowłosym chłopakiem, który zachichotał, a potem poklepał kapitana po barku.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Hoshi, zechcesz mi to wyjaśnić? — Fukao wystąpiła naprzód, krzyżując ramiona na piersi. Wokół zaległa cisza, przerywana tylko pojedynczymi szlochami Okanao, kryjącej twarz w zagłębieniu szyi chłopaka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie. — Ciemnowłosa dziewczyna, siedząca obok kolejnego nieznajomego człowieka, wstukiwała coś w swojego małego laptopa, przygryzając opuszkę kciuka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Od kilku godzin wykonywała najmniejsze polecenia Raikage. Przemieszczała się wyłącznie między tamtym pokojem a archiwum, skąd próbowała zaczerpnąć więcej informacji o Pierwszym Oddziale Wywiadu. Łudziła się, że skoro nie przyda się bezpośrednio na froncie, zrobi wszystko, by dziewczyny wiedziały, jak i z kim mają walczyć. Dopiero późnym wieczorem zjawiła się tam grupka nieznanych jej mężczyzn, aczkolwiek niezbyt interesowali się tym, co robiła, więc ze spokojem dokańczała swoją pracę. Po raz setny skanowała magazyn, zanim został doszczętnie zniszczony, doszukując się jakichkolwiek poszlak.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Zostaliśmy wmieszani w sprawę. Jestem Gaara Sabaku, pilot wojskowy. Ci tutaj to kryminalni Madara i Sasuke Uchiha, a dalej kapitan specjalnego oddziału Naruto Uzumaki, obok Itachi Uchiha. Kakashi to, cóż, naczelny prokurator i facet Mayako. — Wskazał na szarowłosego mężczyznę, opiekuńczo głaskającego fioletowe włosy swojej dziewczyny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Uchiha! — Yakiimo zaśmiała się i rozłożyła ramiona na boki, uprzednio odsłaniając swoje oblicze. Obaj zerwali się na równe nogi, zaś Uzumaki prawie udławił się piwem. Gaara musiał podejść do niego i porządnie poklepać po plecach, by przestał kaszleć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Co ona tu robi? — Madara z zakłopotaniem podrapał się po karku, rozluźniając. Nie przeczuwał żadnego postępu, jednak widok więźniarki w takim środowisku przyprawiał go o lekki szok, wręcz niedowierzanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nieudolnie ratuję świat, nie widać? — podniosła prawy nadgarstek do góry, zaciskając wargi w wąską linię. — I przechodzę na stronę Kapitana — mruknęła pod nosem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Usiadła na brzegu, tuż obok Uzumakiego, który nie mógł powstrzymać się od uśmiechu. Dziewczyna przypadła mu do gustu w chwili, kiedy zaserwowała kopniaka niszczycielskiej maszynie. Potem wydawała mu się jeszcze bardziej interesująca, zwłaszcza, jak wysadziła ich w powietrze.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Nie lubię, kiedy wchodzisz w takie gówna. — Kakashi docisnął usta do skroni Okanao, przymykając powieki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Sam w nich pracujesz — odgryzła się, odsuwając na kilka centymetrów; nawet ta przestrzeń boleśnie ją raniła. Zbyt mocno tęskniła, aby nie zatrzymać go teraz przy sobie na znacznie dłużej, niż zazwyczaj.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Zaprowadził ją za rękę w kierunku kanapy, po czym usiadł, przyciągając ją do siebie, tak że policzkiem stykała się z jego klatką piersiową. Mokrą od łez twarz ukrywała pod kotarą włosów. Piekły ją oczy, ale wciąż nie umiała zasnąć. Oczekiwała na rozkazy, od dwóch dni siedząc bezczynnie i popijając kawę w towarzystwie małomównych pracowników komisariatu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Raikage kazał mi przekazać wam kilka rzeczy do zrobienia. — Hoshi poprawiła się na siedzeniu, prostując. — Otóż, musimy na zmianę patrolować miasto. Gaara zadeklarował się, że zajmie się tym osobiście. Dalej, należy pogadać z ministrem, jeśli nie wyda nam więcej jednostek, może być po nas. Ewakuacja zajmuje zbyt wiele czasu. Kakashi liczę na ciebie. — Hatake kiwnął głową, gdy Akairo spojrzała mu prosto w oczy. — Należy też odebrać sprzęt od techników. Ja i Sasuke zgłaszamy się na ochotników. — Na jej policzkach wykwitły miniaturowe rumieńce, zaś młodszy Uchiha uśmiechnął się zadziornie. — Pozostaje nam kwestia pewnego człowieka, o którym mówiłam wam dwa dni temu. Właściciel jakiegoś baru, podobno zdobywa informacje, zanim ktokolwiek zacznie działać. Powinniśmy przekabacić go na naszą stronę. Lokal nosi nazwę…</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Bastard.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Yakiimo przyciągnęła uwagę pozostałych. Kąciki jej ust uniosły się bezczelnie, a w oczach pojawiły się iskierki, które trzy kobiety miały okazję zauważyć pierwszego dnia ich współpracy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Tak, ale… — zająknęła się zbita z tropu ciemnowłosa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">— Skąd wiem? Jego właścicielem jest Hidan, a właściwie tylko w połowie, bo widzisz, pięćdziesiąt procent... należy do mnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;">Oblizała spierzchnięte wargi, powodując, iż Naruto wciągnął powietrze do płuc, a Mayako nagle oprzytomniała, bo oto Inami stała się ich kluczem do sukcesu.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></b>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://lh6.googleusercontent.com/dBKPcLth58B0gTPAQtP6AKzR4dhI8gKsmx_Mv1fcybSDrSovaPfn18VASk7wpJKwtgJjJSPBLQ2KaNsFbYVzcEPU0W0anKSPPEmWptc7p1udOLz7lrrGgBU64Rip0sncQ-Dy7Sos" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="177" src="https://lh6.googleusercontent.com/dBKPcLth58B0gTPAQtP6AKzR4dhI8gKsmx_Mv1fcybSDrSovaPfn18VASk7wpJKwtgJjJSPBLQ2KaNsFbYVzcEPU0W0anKSPPEmWptc7p1udOLz7lrrGgBU64Rip0sncQ-Dy7Sos" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="320" /></a></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 22pt; margin-left: 22pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Yakiimo:</b></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> Cześć i czołem! Niestety nie mogę oderwać się od Wywiadu i za każdym razem, jak próbuję się uczyć, czytać, oglądać filmy, to moje myśli uciekają gdzieś na tor tych czterech dziewczyn, które stworzyłam. Mam już pomysł na trójeczkę, za to Teoria stoi i płacze. Oficjalną betą tego cyklu została Mayako, co zapisałam w zakładce autorskie, żeby nie było. xD Wywiad powoli zamienia się w coś rodem z Marvel’a, ale przyznam, że za każdym razem, jak piszę, gdzieś w tle leci Kapitan Ameryka, Iron Man albo Avengers, także nie wińcie mnie. ;) Poza tym moja słabość do niebanalnych romansów znów się uaktywnia, toteż prawdopodobnie wplotę tu bardziej cukierkowe sceny, ale nie martwcie się, Greya tu raczej nie będzie. xD</span></span></div>
<span style="font-family: Times, Times New Roman, serif;"><br /></span></div>
</div>
</div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-60034840396013420632017-03-11T13:20:00.001-08:002019-03-17T13:17:14.902-07:00Wywiad I: Bohater jednej akcji<div dir="ltr" style="line-height: 1.38; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jeśli chcesz idealnego świata,</span></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">pozbądź się ludzi.</span></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">~ Anthony de Mello</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-51ee-5071-49d9-4d3ede04ef7e" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Stawiała coraz szybsze i większe kroki, pokonując kolejne bloki gigantycznego budynku. Żałowała, że nie poczekała na windę, która zawiozłaby ją bezpośrednio do sali obrad położonej głęboko pod budynkiem głównego komisariatu. Z drugiej strony była tak zdenerwowana, iż nie mogłaby usiedzieć tych kilku minut w blaszanej puszce. Energia dosłownie rozsadzała każdą komórkę jej ciała, wprawiając w dziwne drganie także mięśnie, dlatego zdecydowała się piechotą pofatygować do jej przełożonych.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Blond włosy odbijały się jej od karku i łopatek, kiedy zbiegała po schodach, mijając po drodze ludzi o zupełnie obcych twarzach bez wyrazu. Pracownicy tego miejsca wielokrotnie się zmieniali; rezygnowali, znikali w tajemniczych okolicznościach, zostawali oddelegowani na inne stanowiska, dlatego zazwyczaj z nikim się nie zaprzyjaźniała. Wolała samotnie żyć na uboczu, nie przejmując się, że któregoś dnia może przyjść do pracy i nie mieć z kim wypić porannej kawy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Jej tupot odbijał się echem w podziemiu. Panował tu lekki półmrok, więc jej ciało zupełnie mimowolnie weszło w stan większego skupienia. Oczami przesuwała po idealnie białych ścianach, wychwytywała pojedyncze dźwięki, na które reagowała większym spięciem mięśni. Nienawidziła dawać się zaskakiwać, uwielbiała mieć wszystko idealnie dopięte na ostatni guzik. Z biegiem lat takie planowanie zajmowało jej znacznie mniej czasu, niż na początku. Chociaż wielokrotnie próbowała, nie potrafiła przestawić małego pokrętła w jej głowie na napis </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">spontaniczność, </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">toteż porzuciła wszelki wysiłek, pozwalając na bycie sobą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Światło małej lampy fluorescencyjnej nieprzyjemnie raziło, irytując, a to nie wróżyło zbyt dobrze, szczególnie dla niej samej. Ostatnimi czasy i tak wielokrotnie kłóciła się z zarządem, wytykając im pomyłki oraz brak subordynacji. Prawdopodobnie utrzymywała się na stanowisku tylko dzięki swoim umiejętnościom, które, koleją rzeczy, czyniły z nią unikatowego pracownika japońskiego oddziału kryminalnego. Te talenty pozwoliły jej na błyskawiczny awans, własne biuro, kilku podwładnych, a także możliwość samodzielnego wykonywania zadań. To ostatnie szczególnie cieszyło ją i mile łaskotało ego, zwłaszcza, kiedy widziała swoje statystyki: dziewięćdziesiąt pięć procent misji kończyło się spektakularnym sukcesem. </span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Do sali obrad wpadła z grobową miną, trzaskając drzwiami, by przypomnieć zanurzonym w papierach osobom o swoim przybyciu. Normalnie zajęłaby swoje miejsce przy stole, czyli jak najdalej od grubego szefa wydziału archiwistycznego i płynnie przeszła do zdawania nieco kontrowersyjnych raportów ze swoich działań, potem natomiast tłumaczyłaby okoliczności tak radykalnego postępowania. Tego dnia miało być zupełnie inaczej; już gdy łapała za klamkę po plecach przebiegł jej intuicyjny dreszcz, ale w końcu nie była osobą, która tchórzy i ucieka, bo tak podpowiada jej prymitywny instynkt. Przy blacie oprócz przedstawicieli poszczególnych bloków siedziały dwie nieznane jej kobiety, i chociaż nie miała pamięci do twarzy, przysięgłaby, że tu nie pracowały.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Po prawej miała dziewczynę o ciemnofioletowych włosach do ramion. Prawdopodobnie w jej wieku, o nieskazitelnej twarzy i delikatnym, aczkolwiek wyrażającym pewność siebie uśmiechu, który błąkał się na jej wargach. Miała na sobie zwyczajną czarną bokserkę, zaś między jej piersiami zauważyła sporych rozmiarów nieśmiertelnik. Wojskowa kurtka niedbale zwisała z oparcia plastikowego krzesełka, a karabin spoczywał tuż przy udzie kobiety.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori zmrużyła grafitowe oczy, niemal bezczelnie taksując wzrokiem, na co nieznajoma uprzejmie skinęła głową, po czym odwróciła się do niej bokiem, wyczekująco wpatrując w generalnego komisarza. Nie czuła się komfortowo w obecności obcych, podobnie, jak ów wojskowa, która nerwowo zacierała pod stołem nadgarstki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Drugą osobą była dziewczyna o długich, kasztanowych włosach, niesamowcie bladej cerze oraz gigantycznych oczach, skierowanych na ekran telefonu. Szybko wstukiwała coś palcami, marszcząc brwi i przygryzając wargi. Cokolwiek robiła, prawdopodobnie nie szło idealnie po jej myśli. Zgarbiona przywodziła na myśl typowego, wycofanego ze społeczeństwa człowieczka, który bardzo pragnął się stamtąd wydostać. Kaori uśmiechnęła się, widząc tę maleńką nić podobieństwa między nimi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Cieszę się, że już jesteś. — Główny komisarz zagrzmiał swoim głębokim głosem, zwracając na siebie powszechną uwagę. Jak zwykle, kiedy przychodziło mu spotykać się z kobietami, ubrał obcisłą koszulę, która podkreślała jego latami ćwiczone mięśnie. — Zajmij swoje miejsce, dzisiejsze spotkanie może być bardzo długie… i trudne. — Dokończył nieco ciszej, jakby obawiając się, iż w każdej chwili wyjdą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nim Kaori usiadła po przekątnej do nieznajomej z wojska, tuż obok nieznajomej wciąż zatopionej w swoim aparacie, komisarz kilkakrotnie postukał grubym plikiem papierów o blat swojego ciemnego biurka. Za nim widniała gigantyczna, elektroniczna tablica, na której wyświetlono flagę Japonii. Na tym tle nawet ktoś tak potężny, jak Raikage wydawał się nieziemsko mały. Kaori oraz pozostali musieli zmrużyć oczy, by w tym dziwnym świetle emitowanym z ekranu, móc cokolwiek zobaczyć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Jak sami dobrze wiecie — obraz zmienił się na ten, przedstawiający kilka zniszczonych dzielnic; walące się budynki, przysypani gruzami ludzie, latające w powietrzu kartki, dym — ktoś wypowiedział wojnę całemu światu. Nieznana nam osoba podkłada bomby w różnych, znaczących miejscach, po czym następuje nieprzewidziany wcześniej wybuch. Zaczęło się od Rosji, dokładniej Moskwy. Trzy bomby: ulica dalej od parlamentu, metro, muzeum — wskazywał na poszczególne części miasta, przedstawione na mapie. — Potem Astana w Kazachstanie, Kabul w Afganistanie, Pakistan, Indie, Nepal, Wietnam, Kambożdża, Laos, Mongolia, Chiny, a nawet Korea Północna. Ten człowiek wciąż pozostaje nieuchwytny, w dodatku dwa tygodnie temu wysłał do mediów wiadomość, którą moi ludzie natychmiast przechwycili i skasowali. Zapowiadał totalną zagładę Tokio, chce nas wszystkich wysadzić w powietrze, byśmy poczuli jego sprawiedliwość na własnej skórze. — Zaśmiał się bezradnie, kręcąc przy tym głową. — To mężczyzna, rozpoznaliśmy po głosie. Moi śledczy zbadali, czy nie używał jakiś moderatorów, jednak nadal nie jesteśmy w stanie go uchwycić. To jak zabawa w kotka i myszkę, tyle że ten pieprzony fanatyk wyprzedza nas zaledwie o krok. Gówniarz jest tak bezczelny, że otwarcie wyjawia swoje plany, a ja, jako główny komisarz, nie pozwolę z nas kpić. — W przypływie impulsu uderzył pięścią w stół, powodując dobrze widoczne wgłębienie w powierzchni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori głośno przełknęła ślinę; po tylu latach wzbudzał w niej niesamowity respekt i motywujące poczucie strachu. Nigdy nie zamierzała jakkolwiek mu się narażać, ponieważ Raikage nie miał skrupułów. Jednakowo traktował swoich pracowników, nieważne czy byli odpowiedzialni za parzenie mu kawy, czy ratowanie setki ludzkich istnień.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Niespodziewanie rzucił przed dziewczęta trzy szare teczki. Wymieniły ze sobą zagadkowe spojrzenia, powoli zabierając się za odpieczętowanie ich. W środku znalazły całe akta, dotyczące ów nieciekawej dla całego kraju sprawy, łącznie z treścią nagrania, kasetą, jednym zdjęciem, które w gruncie rzeczy przedstawiało tylko czerń. Nawet specjaliści nie mogli odkryć czegoś więcej. Jak na sygnał zaczęły zastanawiać się, po co tak właściwie zostały wezwane; w gruncie rzeczy sytuacja Japonii wydawała im się klarowna, stolica zostanie zniszczona, więc zamiast uganiać się za czymś niedoścignionym, powinni zająć się ewakuacją obywateli póki nie było za późno. Tylko w jaki sposób powiedzieć tym spokojnie żyjącym milionom, że na każdym rogu czyha na nich prawdziwe niebezpieczeństwo, a jego skali nie są sobie w stanie wyobrazić?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako westchnęła przeciągle. Była żołnierzem, już nie raz miała do czynienia z groźnymi fanatykami, którzy niszczyli całe miasta, zrzucali na nich zwłoki, nagrywali tortury, jakie serwowali jeńcom lub cywilom. Mimo to, prędzej czy później, jakiemuś oddziałowi udawało się zneutralizować zagrożenie, przechwycić dowódców wrogich organizacji, zabić resztę członków. Teraz śledząc zupełnie nieprzydatne treści, zaczynała wątpić w siłę sprawiedliwości i dobra; strona, po której od zawsze stała, była zmasakrowana przez jednego człowieka, bawiącego się w pana życia i śmierci. Drwił z ludzi, do których należała. Policjanci, agenci, żołnierze zdawali się być zupełnie bezradni, a z perspektywy normalnego obywatela wiało od nich ignorancją oraz okropną bezsilnością.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Wezwałem was tutaj, ponieważ jesteście jedyną nadzieją, która pozostała całemu światu. Jeśli nie zatrzymamy tego człowieka, zniszczy stolicę i wyjedzie do kolejnego kraju, dlatego zdecydowałem się stworzyć Drugi Oddział Wywiadu. Jeśli uda nam się powołać zaplanowany przeze mnie skład, będę osobiście nadzorował wasze postępowania. — Złożył ze sobą czubki palców, wyglądając na dużo bardziej poważnego, niż w rzeczywistości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Przerzucał oczy z jednej na drugą, oczekując od nich choćby odrobiny zainteresowania i entuzjazmu, lecz żadna nie ośmieliła się w ten sposób zareagować. Miały zupełne pustki w głowach; nigdy nie uważały siebie za utalentowane bohaterki, które widnieją na kartach amerykańskich komiksów, toteż ciężko im było sobie wyobrazić, jak poprzebierane w dziwne kostiumy, łapią złoczyńcę, urastając do rangi symboli narodowych. Potem zaś, dla dobra swojego i rodziny, muszą ukrywać swoją tożsamość, działając jako anonimy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Skoro jesteśmy drugim, to kto był pierwszym oddziałem? — Rezon odzyskała kobieta o ciemnych włosach. Schowała swój telefon do kieszeni dżinsów, stając się bardziej niezadowoloną.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Raikage odchrząknął niezdarnie, przeczesując swój ubogi wąsik. Milczał dłuższą chwilę, jednak w tym momencie nie miał wyboru, jak dać im pełną swobodę szperania nawet w najmroczniejszych dokumentach z przeszłości. Chciał je udobruchać, przekonać do swojej racji, pewnie wystawić na front i oczekiwać zwycięstwa.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Pierwszy Oddział Wywiadu powstał siedemdziesiąt siedem lat temu, w czterdziestym roku. Na początku zajmowali się infiltrowaniem ZSRR, zwłaszcza po tym, jak Japonia stanęła po stronie nazistowskich Niemiec. Potem przeprowadzali ataki na dowódców USA, starając się osłabić Amerykę. Kiedy przegrali, Amerykanie wzięli ich na swoją stronę i kazali zabijać każdego, kto wykazywał poparcie wobec nazizmu. Wkrótce potem cesarz zrobił z nich swoich ochroniarzy, gdy przestali być potrzebni, rozwiązano ich. Za zasługi otrzymali masę pieniędzy, nowe tożsamości, zwykle kończyli gdzieś na uboczu, z dala od polityki i konfliktów, ale tacy ludzie, jak oni nie zapominają starego trybu życia. Kilkoro z nich uznano za wyjątkowo niebezpiecznych, bo wiedzieli zbyt dużo, dlatego zamordowano ich, za przyczynę śmierci podając atak serca, niewydolność, starość. — Wyjaśniał bardzo spokojnym tonem, co jakiś czas posapując z lekka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori poprawiła się na siedzeniu, które zatrzeszczało, sprawiając, że dwie dodatkowe pary oczu wlepiły się w nią, poszukując cienia wsparcia ze strony kogoś, kto pracował w tym budynku, znał świat z opowiadań Raikage. Mimo to, kobieta nie zareagowała, grzecznie czekając na dalsze konkrety, a te zaczynały z minuty na minutę być jej potrzebniejszymi, ponieważ już wiedziała przed czym zostanie za moment postawiona. Spodziewała się, że odmowa z jej strony – szefa małego wydziału, leżącego bezpośrednio pod głównym komisarzem – zostanie potraktowana, niczym odmowa wykonywanych obowiązków, a w jej fachu było to równoznaczne z wypowiedzeniem. Nie przejmowałaby się tym tak bardzo, zważywszy na fakt, iż była doświadczona, wykształcona; znalazłaby pracę, jednak ta tutaj odpowiadała jej, jak żadna inna. Dawała poczucie dobrze spełnionego obowiązku, przynosiła ogromy satyfkacji i radości; Kaori mogła bez problemu wpakować złych obywateli za kratki. W takich chwilach, do czego nigdy się nie przyznawała, rzeczywiście czuła się, niczym bohaterka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dlaczego akurat my? — Tym razem odezwała się fioletowowłosa. Wyzywająco odgranęła kosmyki z ramienia, odchrząknęła i skrzyżowała ramiona na piersi. Dla obu obcych sobie dziewczyn, wydała się cholernie pewną siebie osobą. — Jak mniemam, ma pan całe sztaby przeszkolonych ludzi. Znają siebie, swoje możliwości, nie raz wspólnie walczyli. My nie mamy ani jednej z tych rzeczy! — Uniosła głos, wyładowując swoją frustrację.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miała dość swojego życia. Akurat wtedy, gdy zwolniono ją z misji w Iraku, pozwolono wrócić do domu, i to na o wiele dłuższy okres, niż zazwyczaj, zadzwonił do niej ten przeklęty telefon. Ganiła się w myślach, że w ogóle odważyła się go odebrać. Generałowie raczej rzadko dzwonili do ludzi, z którymi na co dzień nie mieli styczności. Uznała to za przypadek, a jednocześnie wielką szansę wykazania się, może nawet awansowania na wyższy szczebel. Teraz zamiast siedzieć otulona ciepłym kocem, z kubkiem kakao i pilotem w ręku, odbywała jakąś wyjętą z kosmosu naradę wojenną, tak naprawdę wciąż niewiele wiedząc. Przez poprzednie trzy miesiące naoglądała się dość rozlewu krwi, cierpienia; zbyt wiele razy trzymała rękę umierającego towarzysza, zapewniając, że przysłużył się ojczyźnie i jego rodzina na pewno będzie z niego dumna. Takie kłamstwa niemal paliły ją w gardło. Ludzie, którzy na jej oczach umierali, zwykle byli tylko mięsem armatnim, tarczami dla tych lepszych.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Na ekranie wyświetlono jakiś dokument. Mayako jęknęła pod nosem, widząc w rogu ekranu swoje zdjęcie. Była w mundurze, rozczochrana, pokryta pyłem, posoką i brudem. Z beznamiętnym wyrazem twarzy wpatrywała się w coś naprzeciw niej, w oczach połyskiwały jej łzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Mayako Okanao, lat dwadzieścia sześć. stopień – chorąży. Przydzielona do trzeciej grupy zwiadowczej pułkownika Smith’a. Zawodowy snajper, według jej przełożonych, zawsze trafia w cel. — Uśmiechnął się szeroko do skonsternowanej dziewczyny, która z uwagą słuchała opinii i informacji na swój temat. — Ma ojca oraz młodszego brata, wcześniej mieszkała w Osace, potem studiowała na Uniwersytecie Tokijskim, kierunek obronność. Mieszka wraz z dwoma kolegami. Silna mentalnie i fizycznie, stanowi podporę dla całej swojej drużyny, doprowadzając ich do sukcesu. Na swoim koncie ma udane akcje, między innymi w Palestynie, Iranie, Egipcie, Wietnamie i Kambodży. Odpowiedzialna, wygadana, utalentowana, lubi podnosić swoje kwalifikacje. Wady: zbyt impulsywna, paradoksalnie leniwa. Poza militariami interesuje się literaturą, grafiką komputerową i horrorami. Myślę, że niczego nie pominąłem, pani Okanao.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zaskoczona Mayako przygryzła wargę, błądząc wzrokiem po tablicy. Czuła się wyjątkowo niekomfortowo; ktoś obcy opracował jej życiorys, uwzględniając nawet zainteresowania. Akurat o takim działaniu ze strony komendanta, generał nie wspomniał.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Hoshi Akairo, lat dwadzieścia pięć. Pracuje w prywatnej firmie komputerowej, z wykształcenia informatyk. Niezwykle ścisły umysł pozwala jej na szybkie planowanie i odnajdywanie się w każdej sytuacji, słowem, urodzony strateg. Dzięki swoim umiejętnościom jest w stanie włamać się do każdego systemu, zabrać, co trzeba i nie pozostawić po sobie śladu. Na stałe zameldowana w prefekturze Akita. Raczej wycofana, sarkastyczna, uwielbia amerykańskie seriale oraz matematykę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Hoshi prychnęła gwałtownie rozjuszona sytuacją. Podświadomie solidaryzowała się z Mayako; jej także nie przypadły do gustu metody Raikage. Zrozumiała, że jeśli odmówi, będzie śledzona i non stop obserwowana, ponieważ podobnie, jak Pierwszy Oddział Wywiadu, została wtajemniczona w coś, o czym normalnie nigdy by się nie dowiedziała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Kaori Fukao — zaczął, ukradkiem zerkając na swoją podwładną. W gruncie rzeczy wiedział o niej wystarczająco wiele, by wcielić ją do nowo powstającej organizacji. — Lat dwadzieścia pięć, kapitan wydziału wywiadowczego. Zorganizowana, utalentowana, dążąca do celu, czasem nawet po trupach, zdarza się, że zbyt długo nad czymś się zastanawia. — Kaori miała wrażenie, że ostatnie słowa szef dorzucił od siebie. — Stroni od ludzi, używek, normalnej pracy. Mieszka w Tokio, w dzielnicy Minato.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Raikage przerzucił coś w swoim laptopie, po czym zgromadzonym ukazała się kolejna fotografia, tym razem dziewczyny, której żadna nie miała okazji spotkać. Miała włosy w odcieniu ciemnego blondu, niesamowicie szare oczy i drwiący, prawie szalony uśmieszek na ustach. Wyglądała, jakby odstawiła jakieś silne leki odurzające, w związku z czym postanowiła zabić kilka przypadkowych osób.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yakiimo Inami, lat dwadzieścia trzy. Obecnie przebywa w więzieniu na obrzeżach Tokio, a przynajmniej tak było do wczorajszej nocy. — Westchnął przeciągle. — Dwa lata temu była członkiem yakuzy, ona i jej “znajomi” pokłócili się. Tego samego dnia z wyjątkowym okrucieństwem zabiła piętnastu z nich. Za swoje popełnione z premedytacją czyny została skazana na karę dożywotniego pozbawienia wolności. Wydawać by się mogło, że panna Inami jest mocno stuknięta, w ogóle nie wykazuje skruchy, co więcej, otwarcie opowiada o sposobie, w jaki pozbawiła ich życia i sugeruje, że na tym raczej się nie skończy. Jest też cholernie przebiegła, umie walczyć bronią białą, na wylot zna przestępczy świat, toteż, pomijając jej liczne wypaczenia, okazuje się bardzo przydatna. A mówiąc wypaczenia mam na myśli irytująco luźne podejście do życia, wieczną paplaninę, zero instynktu samozachowawczego, bo bądź co bądź, instynkt zabójcy to ona posiada. Poza morderstwami, zajmowała się także napadami, pobiciami, kradzieżami. Same rozumiecie, chodząca katastrofa. Psychiatrzy doszukują się jakiś chorób, nieciekawej przeszłości, z pewnością jest pokręcona, ale nic im na razie nie wyjawiła, a dopóki nie ulegnie, nie zamkną jej w wariatkowie bez wyjścia, dlatego to nasza jedyna szansa na zwerbowanie jej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wszystkie trzy z niedowierzaniem wpatrywały się w ekran. Zrozumiałym był fakt, dlaczego Mayako i Kaori znalazły się pośród tego składu, nawet obecność Hoshi dało wytłumaczyć się jej geniuszem, jednak pracowanie dla dobra ludzkości z kryminalistą było irracjonalnym pomysłem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori uniosła brew, przypatrując się swojemu szefowi, którego jeszcze minutę temu uznawała za prawdziwy autorytet. Teraz miała ochotę zadzwonić na ostry dyżur i donieść, że Raikage jest na prochach. Mężczyzna w odpowiedzi na ogłupiałe spojrzenia, zaśmiał się cicho.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yakiimo uciekła, a waszym zadaniem jest schwytanie jej lub przekonanie do pójścia na ustępstwa. Jednak to nie jedyne wasze zadanie. Hoshi chciałbym, abyś spróbowała namierzyć naszego przestępcę, Kaori udasz się na lotnisko i przejrzysz nagranie z kamer, możliwe, że coś wzbudzi twoją podejrzliwość. Natomiast tobie, Mayako, zostawiam pannę Inami. Wiem, iż wcześniej miałaś do czynienia z trudnymi przypadkami rekrutów. Wytyczne otrzymasz na telefon. Prawdopodobnie wiemy, gdzie się znajduje. — Odłożył plik dokumentów gdzieś na bok, zamieniając się w despotycznego szefa największego komisariatu w Japonii.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kobiety wymieniły ze sobą porozumiewawcze spojrzenia. Nawet Maya nie odważyła się zanegować jego rozkazów, szczególnie, że świeżaki w wojsku służyły jej jako worek treningowy. Każdy nowy miał wygórowane mniemanie o sobie i swoich umiejętnościach, jednak kiedy dostawała ich pod swoje skrzydła, ucząc prawdziwego wojskowego życia, błyskawicznie zostawali płaczącymi po nocach maminsynkami, którzy kombinowali, jak tu wrócić do ciepłego domu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 70pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Natomiast Akairo odpowiadała jej rola; mogła cały dzień spędzić na buszowaniu w specjalnych rządowych programach, bawiąc się w cyberdetektywa. Uśmiechnęła się delikatnie i gorliwie pokiwała głową na znak zgody. Przebywanie tutaj było znacznie ciekawsze, niż ślęczenie nad komputerem w maleńkiej, lecz dobrze prosperującej firmie, gdzie zwykle była podrywana przez samotnych oraz odrażająco nachalnych współpracowników po czterdziestce. Typowi informatycy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ah, zapomniałbym — krzyknął za nimi, gdy znajdowały się już na korytarzu, o krok oddalone od drzwi. — Kaori zostaniesz liderem tej grupy. Masz prawo wydawać im polecenia, tak długo, jak służyć będą one na korzyść naszego planu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori popatrzyła po pozostałej dwójce. Właściwie od początku przeczuwała, że Raikage może zechcieć postawić ją w tak niekorzystnej roli. Faktycznie potrafiła rządzić, idealnie radziła sobie w roli organizatora, ale te dwie były jej kompletnie obce. W którymś momencie jej wytyczne wobec ich działań mogą uznać na wywyższanie się przemądrzałej szefowej składu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Odruchowo wzruszyła ramionami, odwróciła się na pięcie i szybko pokonała schody, wpadając na parter. Mayako i Hoshi uczyniły podobnie, po drodze zamieniając ze sobą parę słów. Obie były nowe, zdezorientowane, także trochę umęczone na myśl o tym, do czego zostały zobowiązane.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Kaori! — wrzasnęła Mayako, zatrzymując rytmiczny pochód dziewczyny. Podeszła do niej bliżej, położyła dłoń na jej wątłym ramieniu i uśmiechnęła się przyjaźnie. — Liczę na miłą współpracę — rzekła, podczas gdy jej nagła bliskość sprawiła, że introwertyczna natura Fukao nabrała wody w usta.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Stojąca za Okanao Hoshi znów pokiwała podbródkiem, chociaż w jej ciemnych oczach pozostały spore pokłady dystansu. Nie ufała temu miejscu; budynek od początku wydawał się jej zbyt wielki, chaotyczny, jednocześnie pusty i przygnębiający.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori wyczuła w słowach Mayako swego rodzaju groźbę. Fioletowowłosa w ukryty sposób ostrzegała ją. Jasno dawała do zrozumienia, że jeden fałszywy, nieodpowiedni krok szefowej Drugiego Oddziału Wywiadu, a Fukao z pewnością pożałuje. W końcu miała swoją dumę, jako chorąży, nie potrafiła pozwolić, by młodsza koleżanka zbyt mocno nią rządziła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Poklepała nieco zagubioną Kaori po plecach, udając się w głąb korytarza, aż do wyjścia, gdzie obok drzwi stało koślawie zaparkowane niewielkie, żółte autko. Kaori uniosła brew, wypalając dziurę w plecach wojskowej, zaś Hoshi nie mogła ukryć delikatnego chichotu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zamierza tym jechać na akcję? — wypaliła blondynka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Raczej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— I łapać kryminalistkę?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Raczej.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Raczej, to ona zginie. — Prychnęła pod nosem, kręcąc głową.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Potem machnęła ręką na Akairo, która posłusznie poszła za nią, chociaż wciąż przed oczami miała widok zaciętej miny Mayako, z trudem mieszczącej się za kierownicą.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
</div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Yakiimo Inami przebywa obecnie na targu przy świątyni Inari w ósmej dzielnicy. Niska blondynka, raczej nie wyróżnia się z tłumu. Jeśli chcesz wiedzieć więcej, kliknij jeden, by przejść do kategorii podpowiedzi. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">— Przesłodzony, mechaniczny głos doprowadzał stojącą w korku Mayako do szewskiej pasji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czuła się, jakby próbowała nawiązać połączenie z operatorem jakiejś przygłupiej sieci komórkowej. Przez chwilę przeszło jej przez myśl, aby rozłączyć się, bo być może ta beznadziejna usługa, która rzekomo miała odstresować ją przed zadaniem, wyczyści jej konto do okrągłego zera. A i teraz niewiele tam pozostało; w takich miejscach, jak poligon, telefon automatycznie zabierano, więc niezbyt często miała okazję z niego korzystać. Po dzisiejszych zmaganiach z tą okropną sekretarką, przestała żałować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wcisnęła liczbę na klawiaturze, jednocześnie dodając nieco gazu, gdy sygnalizacja zmieniła się na zielone. Odczekała kilka nieznośnych sygnałów, po czym znów usłyszała ten uroczy ton.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Yakiimo Inami, lat dwadzieścia trzy. Fanka koszykówki, motoryzacji, hazardu i filmów Marvel’a. Idealnie posługuje się bronią białą, wykorzystuje otaczającą ją przestrzeń do walki.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— No to jest coś — mruknęła sama do siebie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mocniej zacisnęła dłonie na kierownicy. W pełnym słońcu robiło jej się słabo, a świadomość, że w taką niekorzystną dla niej pogodę ma z kimkolwiek walczyć, napawała ją gigantyczną niechęcią. Z tej przyczyny postanowiła, że spróbuje załatwić w to cywilizowany i dyplomatyczny sposób, nawet jeśli Yakiimo jest uważana za wyjątkowo szurniętą.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Sekretarka ucichła. Informacje okazały się przydatne, ale nie było ich specjalnie dużo; zważywszy, że dziewczyna dwa lata spędziła za kratkami, wywiad Raikage powinien bardziej się postarać. Mieli wystarczająco czasu, by dotrzeć do niej, rozszyfrować, zresocjalizować, a jednak Mayako miała wrażenie, iż tak naprawdę od początku spisali życie tej dziwnej kobiety na straty i nie kiwnęli palcem w jej sprawie. Zastanawiała się, jak Yakiimo musiała się czuć, gdy nikt jej nie odwiedzał, zaś media aż trąbiły na temat jej okrutności wobec byłych towarzyszy yakuzy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Prychnęła pod nosem i gwałtownie pokręciła głową, ganiąc się. Nie powinna tak szybko współczuć komuś, kto właściwie został słusznie wsadzony za kratki. Akt odebrania drugiemu człowiekowi życia, był karany kilkunastoma latami, natomiast Yakiimo pomnożyła wszystko przez piętnaście i dodała do tego inne wykroczenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wykorzystując okazję, wyminęła jadący przed nią autobus i szybko zjechała na parking, z piskiem opon zatrzymując samochód. Równie błyskawicznie pozbyła się z siebie wojskowej kurtki, a za pasek bojówek schowała dwa pistolety, przykrywając je koszulką na ramiączka. Żeby je zobaczyć, trzeba było porządnie wytężyć wzrok. Mayako nie potrzebowała dodatkowego problemu w postaci gapiów; widowisko z nią w roli głównej, to ostatnie o czym marzyła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ruszyła przed siebie pewnym krokiem, swój wzrok na kilka sekund zatrzymując na każdym przechodniu. Podświadomie doszukiwała się jakiegokolwiek zagrożenia z ich strony. W końcu Yakiimo wcale nie musiała działać w pojedynkę, ktoś mógł pomóc jej w ucieczce, a teraz starannie ukrywać jej istnienie w jakiejś ohydnej piwnicy pod kamienicą. Jak zwykle zaczynała fantazjować o swoim przyszłym przeciwniku, jednak pozostawała czujna.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Targ zajmował wąską uliczkę usłaną ludźmi. Przeciskała się między nimi, coraz bardziej zgrzana i rozzłoszczona. W nagłym przypadku mogłaby wypalić z broni, przeganiając ich, niczym stado gołębi, ale to, co ona uzna za wyjątkową okoliczność, Raikage mógł uważać za przekraczanie granic. Prawie potknęła się o skrzynie sezonowych owoców, głośno klnąc pod nosem, czym zasiała nutkę zgorszenia wśród starszych pań w tradycyjnych kimonach. Nigdy nie potrafiła zrozumieć starodawnej mody. Jeszcze za czasów szkolnych, kiedy przygotowywano się do festiwalu i nauczyciele kazali założyć na siebie ów strój, wymigiwała się nagłym wyjazdem, chorobą, piątą śmiercią tej samej babci. W rzeczywistości zaszywała się na strychu w domu i czekała, aż tata wyjdzie do pracy, by móc swobodnie poruszać się po pomieszczeniach. Czasami udało mu się przyłapać ją na tym małym oszustwie, ale kary nie trwały dłużej, niż tydzień. Zawsze był dla niej nazbyt dobry, a jej zdarzało się to czasami wykorzystywać, jednak potem miała wyrzuty sumienia i sama otwarcie przyznawała mu się do krętactw.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Miejsce, w którym właśnie się znalazła pełne było nieciekawych ludzi. Widziała, jak z ukrycia pokazywali palcami na jej nieśmiertelnik, szeptali coś między sobą, prychając pogardliwie, lecz natychmiast milkli, kiedy lokalizowała ich i mierzyła ostrym spojrzeniem. Nienawidziła, gdy ktoś pomiatał nią i od początku uznawał za słabą, dlatego zaraz po liceum wybrała się do szkoły wojskowej, gdzie przechodziła mordercze treningi, a sama teoria zdawana na egzaminach doprowadzała ją do łez. Nieraz chciała zrezygnować, tak jak reszta jej znajomych wybrać się na studia, po których prawdopodobnie zostaną na utrzymaniu rodziców, ale nie musiałaby czuć się wówczas, jak zupełny wrak na minusowym poziomie inteligencji.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wspięła się na palce, starając dojrzeć cokolwiek na przypominającej hinduski rynek uliczce. Wtedy coś zupełnie niespodziewanie uderzyło w nią; nieodgadnione przeczucie prawie zaparło jej dech w piersiach. Kilka metrów dalej, na drewnianej skrzyni stała dziewczyna. Długie blond włosy z różowymi końcówkami miała związane w dwie kitki z tyłu głowy, skryte pod łososiową czapką z daszkiem. Ciemna bluza, buty trapery, krótkie spodenki i zarzucony na ramiona plecach. Mayako odniosła wrażenie, że ów istotka patrzy wprost na nią, jakby wiedziała, że przez cały czas jej szukano. Yakiimo Inami wyglądem przypominała szesnastolatkę. Delikatne rysy twarzy, blada cera i duże, szare oczy, czyniły z niej niewinną istotkę, której nikt nie ośmieliłby się pozwać o zabójstwo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czas zatrzymał się dla obu kobiet. O tyle, o ile zupełnie zbita z pantałyku Mayako, do której powoli docierało, iż tak naprawdę to jej przeciwniczka dopadła ją pierwsza, wpatrywała się w figlarnie uśmiechniętą Yakiimo. Natomiast Inami, kiedy tylko zauważyła, że kręci się ktoś podejrzany, w tym wypadku wojskowy, postanowiła nieco bliżej się mu przyjrzeć. Przeżyła niemały szok, zorientowawszy się, że tym razem nasłano na nią samotną kobietę. Zastanawiała się, czy policja nie chce wciągnąć ją w jakąś większą pułapkę, ale do tej pory nic na to nie wskazywało, dlatego bardzo szybko postanowiła zakpić sobie z nieznajomej, wystawiając się na tacy. Teraz wystarczyło czekać na jej ruch i obserwować.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako odgarnęła z czoła grzywkę. To nie był dla niej dobry dzień, przynajmniej sądziła tak do tej pory. Jak na prawdziwego wojskowego przystało, błyskawicznym ruchem wydobyła pistolet, uniosła go i patrząc kobiecie w oczy, wystrzeliła. Rozległ się krzyk, pisk rozrywający bębenki, po którym wszyscy padli na ziemię lub zaczęli uciekać w pół skłonie, zasłaniając głowy. Yakiimo przechyliła głowę na bok, uśmiechając się kącikiem. W tym momencie Okanao przestała dostrzegać w niej zwykłą, uroczą dziewczynkę; widziała kogoś, kto doskonale wiedział, czego pragnie, i jak zapewnić dobre wrażenia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ze świstem wypuściła powietrze. Przeszła kilka kroków, nie spuszczając z niej oka, by zaraz potem płynnie przejść do truchtu, a na końcu biegu. Yakiimo zeskoczyła ze skrzynki, pędząc już opustoszałym zaułkiem; zostawiała za sobą kłęby kurzu, oraz wrzask wśród przechodniów i samą Mayako, która nie dawała za wygraną, depcząc jej po piętach.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Minęły stare kamienice z wypadającymi oknami i obraźliwymi napisami na ścianach. Serca łomotały im, obijając się o żebra. W pełnym słońcu były zgrzane, spocone i wyjątkowo pewne swoich możliwości. Fioletowowłosa przetoczyła się po stercie drewnianych palet, wykrzesając z siebie pokłady jej zahartowanego ducha walki, po czym z uśmiechem ruszyła pędem przed siebie. Dawno nie czuła takiej ekscytacji ze zwyczajnego pościgu; odkąd okazała się być niezastąpionym snajperem, zmuszano ją do oglądania rzeźni.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nie zwracała uwagi na otoczenie, tym bardziej na kierunek, który obrała Yakiimo. Wpatrzona w jej plecak, stawiała krok za krokiem, omijając wszelkie przeszkody stawiane jej na drodze. Przeskakiwała między straganami, nie odczuwając ani grama wewnętrznego zmęczenia. Była żołnierzem zaprogramowanym do walki. Pytanie kim w takim razie miała okazać się Yakiimo?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zacisnęła zęby i jeszcze bardziej przyspieszyła, dokładnie w chwili, kiedy Inami wypadła na jedną z jezdni, odbiła się od maski samochodu, ale ku zaskoczeniu wojskowej, zachowała równowagę, z jękiem kuśtykając dalej. Zapewne uderzenie odbiło się na niej bardziej, niż z początku wyglądało, mimo to. w przeciwieństwie do rozstrojonej Mayako, lepiej radziła sobie lawirując między autami na poszczególnych pasach drogi. Okanao co sekundę musiała zatrzymywać się, aby nie wpaść pod koła nadciągającego auta. Klęła pod nosem, powoli zatracając się w tłumie tych kolorowych maszyn; traciła z pola widzenia to, co na ten czas było jej priorytetem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dopiero, gdy odetchnęła na chodniku, a przechodnie otoczyli ją małym sznureczkiem zainteresowania, dostrzegła ją. Opierała się o balustradę mostu, patrząc na nią, jakby już była zwycięzcą, Mayako zaś z rękami na kolanach fukała pod nosem, odpędzając od siebie miłego staruszka pytającego, czy wszystko z nią w porządku. Doskonale wiedziała, że jeżeli pozwoli przekroczyć jej rzekę, straci szansę na złapanie jej. Droga do Kioto była podporządkowana innym funkcjonariuszom; stacjonująca w Tokio jednostka wojskowa i wszelkie komisariaty na tym terenie nie miały najmniejszego prawa prowadzić dochodzenia nie informując o tym policjantów z innego okręgu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Nie było dobrze. Pokusiłaby się nawet o stwierdzenie, że zrobiło się cholernie niekorzystnie dla niej samej. Yakiimo właśnie ośmieliła się wytrącić z równowagi kogoś, kto zaczynał ewoluować w zaprogramowanego do zabijania robota. Była zirytowana oraz potwornie wściekła, głównie na siebie, bo przyszło jej do głowy uganianie się za niespełna rozumu kryminalistką, zamiast strzelić jej w nogę, wsadzić do czarnego worka i wyrzucić przed oblicze Raikage.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Przepchnęła się między tłumem, mocniej zaciskając palce na pistolecie. Gdy była wystarczająco blisko, spacerujący obywatele oddalili się. Chyba wyczuli nadciągające niebezpieczeństwo; atmosfera była niczym przed burzą. Gęstniała, cicha, fałszywie spokojna, ale wystarczyłaby reakcja jednej z kobiet, by świat wokół nich znacznie ucierpiał. To przestawał być żartobliwy pościg. Okanao miała dość wrażeń, jak na jeden dzień, lecz z tyłu głowy wciąż słyszała nieugięty głosik, przypominający jej o wcześniejszym postanowieniu. Obiecała sobie załatwić to w najłagodniejszy sposób, w jaki zdoła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie przyszłam cię ścigać — przekrzyczała szum miasta, dumnie unosząc podbródek, podczas gdy Yakiimo prowokacyjnie skrzyżowała ramiona na klatce piersiowej, zasłaniając twarz daszkiem. — Chcę to załatwić pokojowo. — Powoli zaczęła kucać, starając się nawiązać kontakt wzrokowy z stojącą kilka metrów dalej osobą. Położyła gnata na bruku i ostrożnie kopnęła go w stronę kobiety, zastanawiając się, od kiedy ma samobójcze zapędy.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo z zażenowaniem pokręciła głową, podeszwą buta zatrzymując sunącą ku niej broń. Potem uśmiechnęła kpiąco, głęboko chowając w sobie uczucie podziwu wobec jej wroga. Wojskowa była albo wyjątkowo głupia, albo… No właśnie, Inami nie miała na nią żadnego pomysłu, toteż obserwowała każdy najmniejszy ruch Mayako, czekając na atak.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Muszę zwerbować cię do Wywiadu — rzuciła na wydechu Okanao, nie potrafiąc dłużej utrzymywać napięcia. Z natury była szczera i raczej konkretna, więc nie zamierzała stać tu do śmierci.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie stać was. — W jej oczach błysnęło coś niezidentyfikowanego.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Masz wyrok na karku. Dożywocie. — warknęła, zaciskając pięści.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo była nieznośna. Przekonana o swojej nieuchwytności, aż prosiła się o porządnego kopa w tylną część ciała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Więc czemu nikt przed tobą po mnie nie przyszedł? — Sięgnęła po pistolet, na co Maya zareagowała instynktownym spięciem mięśni. — Spokojnie, nie mam w zwyczaju zabijać przed obiadem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Odwróciła się, niemal spacerowym krokiem wycofywała w głąb mostu, przeczuwając, że Okanao zachowa się honorowo i nie strzeli jej w plecy. Tymczasem snajper patrzyła, jak jej ofiara szydząc, odchodzi. Razem z nią zamykały także nadzieje dla całego Tokio. Z jakiegoś bliżej nieuzasadnionego powodu główny komisarz wybrał Yakiimo spośród setek więźniów z Japonii, chociaż czasami mieli gorsze doświadczenia w przestępczym fachu. Postawił na nią swoją kartę, narażając reputację oraz Drugi Oddział Wywiadu; nigdy nie wiadomo, co komuś takiemu przyjdzie do głowy, współpracując z nią możesz zasnąć i nigdy więcej się nie obudzić. Mimo to Raikage zaryzykował, wyciągając do tej dziewczyny rękę, pozwalając jej odpokutować, a jeśli misja się powiedzie, z pewnością będzie wnioskował o łagodniejszy wymiar kary.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Walczyła ze sobą dłuższą chwilę. W wojsku nauczono ją dyscypliny, godzenia się z losem, ale pokazano jej też, że bez względu na konsekwencje rozkaz to rozkaz, a jej zadanie polegało na doprowadzeniu tej dziewczyny do siedziby.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Z wrzaskiem na ustach pokonała dzielącą je odległość, złapała blondynkę za kaptur i rzuciła nią o balustradę. Yakiimo wrzasnęła, bardziej z zaskoczenia, niż samego bólu wywołanego tym niefortunnym zderzeniem z metalową częścią mostu. Przytrzymała się jej obiema rękami, gromiąc Mayako wzrokiem.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Słuchaj, ani ty nie lubisz mnie, ani ja ciebie. — Dźgnęła Inami wskazującym palcem w mostek. — Ale słyszałam, że lubisz filmy Marvel’a. Nie pomyślałaś o tym, że jak nam się powiedzie, zostaniesz takim bohaterem, jakich oglądasz na ekranie? — Rozpaczliwie próbowała przemówić do zamkniętego umysłu dziewczyny, trzymając ją za ramiona i od czasu do czasu lekko nią potrząsając.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Na przykład? — Napięcie mięśni Yakiimo ustąpiło.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">W myślach Okanao odtańczyła triumfalny taniec, na twarzy zachowując tę samą powagę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nie wiem. Kapitan Ameryka? — Wzruszyła barkami, w zastanowieniu przygryzając wargę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Team Ameryka?</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Tak.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo uśmiechnęła się do niej szeroko, rozsiewając wszelkie obawy. Sekundę później Okanao poczuła, jak kolano przeciwniczki mocno wbija się w jej brzuch. Zgięła się, wypluwając z ust posokę, gdy druga noga Inami podcięła kostki wojskowej, przez co, jak długa runęła plecami na beton. Pod wpływem okropnej fali bólu zgięła się, zasłaniając ramionami tułów, jęcząc pod nosem. Nie spodziewała się takiej siły po niskiej osóbce, którą teraz z kropelkami potu na czole i załzawionymi oczami obserwowała zza kotary potarganych włosów. Inami mierzyła do niej z pistoletu, patrząc z góry, po czym bez wyrazu odepchnęła ją stopą. Mayako ponownie wylądowała na kręgosłupie, krzywiąc się niemiłosiernie. Straciła wszelki zapał oraz pokłady swojej energii; brutalnie potraktowana miała ochotę wycofać się z tego heroicznego projektu Raikage.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To będzie dobry powód, żeby cię zastrzelić. — Zaświergotała, oblizując spierzchnięte usta.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako z przestrachem rozszerzyła powieki. Jej najmniejszy ruch mógłby w jakiś sposób sprowokować tego nieobliczalnego człowieka. Potulnie leżała, odczuwając skutki nieprzewidywalnych działań Yakiimo. Blondynka nachyliła się nad nią, dociskając lufę do czoła. Okanao natychmiast zamknęła oczy, czując ohydną gulę i suchość w gardle. Zginąć na swojej pierwszej misji, i to jako członkini legendarnego Wywiadu – z pewnością przejdzie do historii. Uśmiechnęła się pod nosem, ale w jej wyrazie twarzy nie było cienia wesołości, miała bowiem do kogo wracać tego dnia. Dwaj współlokatorzy szykowali powitalną imprezę, zapraszając starych znajomych z liceum, czekał na nią także tata oraz młodszy brat, z którym od bardzo dawna nie rozmawiała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo szarpnęła za pasek jej spodni, wydobywając drugi pistolet, po czym od niechcenia rzuciła go za siebie, posyłając w odmęty rwącej rzeki. Drugi zaś położyła przy ramieniu swoje przeciwniczki, wykorzystując fakt, że ta na nią nie patrzyła. W ogóle wydawała się Inami zbyt przestraszona, jak na żołnierza; ludzie, którzy zwykle po nią przychodzili byli bezwzględni i okrutni. Nieraz kopali ją, popychali, a nawet pluli w twarz, uważając za najgorszego śmiecia. Żaden z nich nie znał o niej prawdy. Przez te wszystkie lata ukrywała się w małym pudełeczku, otoczonym kolczastym murem, gdzie ulokowała swoje pobudki, sekrety i najskrytsze myśli, Ktokolwiek zapragnąć zedrzeć łańcuchy, otworzyć kłódkę – kończył, jako trup.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ale jeszcze nie dziś, żołnierzu. — szepnęła delikatnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Sprawnym ruchem ręki pozbawiła ją nieśmiertelnika i schowała go do kieszeni spodenek i, nim Okanao zdążyła pozbierać resztki siebie, co sił w nogach pognała ku zatłoczonemu targowi, gdzie wcześniej pozostawała anonimowa i mogła spokojnie zaopatrzyć się w odpowiedni sprzęt. Tam miała większe szanse na spotkanie dobrego przemytnika i wydostanie się z Japonii; z miejsca, które skazało ją na marny los. Gdyby kiedykolwiek ktoś zapytał ją, co sądzi o pomyśle zburzenia stolicy, od razu przyklasnęłaby ów planom.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">A zaraz potem przypomniałaby sobie ludzi, którzy postanowili walczyć.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Tymczasem zdezorientowana Mayako obracała pomiędzy palcami pistolet. Kompletnie pozbawiona myśli, leżała nieruchomo, rozkoszując się chwilą spokoju. Ludzie powoli tłoczyli się wokół niej, mrucząc między sobą niezrozumiałe dla niej słowa. Nieprędko stanęła na własnych nogach, warcząc pod nosem, gdy ból znów sparaliżował jej ciało. Bolały ją wszystkie mięśnie, w głowie miała niesamowicie pulsującą pustkę. Z trudem doczłapała się z powrotem do parkingu, obserwowana przez różne osoby, które z pewnością uznały ją za pijaną. Kulała, jęczała pod nosem, trzymając się za brzuch. To, co zaserwowała jej Yakiimo było wyjątkowo nieprzyjemne, a zarazem udane.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Jej wewnętrzny wojskowy duch zarzucał zawalenie ważnej misji, natomiast jej dawne ja miało ochotę już nie wracać do głównego komisarza. Zostawić wszystkie obowiązki, więzi, wyjechać gdzieś daleko, z dala od obecnego wszędzie pośpiechu, zobowiązań, wzroku innych.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Rozejrzała się zalękniona, szukając na pustkowi swojego ukochanego samochodu. Czuła się w nim bezpieczna, odseparowana od reszty świata. Nie było go nigdzie, mimo że kilkakrotnie obracała się wokół własnej osi, przyglądając całej okolicy. Odruchowo zaczęła przeszukiwać swoje kieszenie w bojówkach, szarpiąc się z ubraniem. Kluczyków tym bardziej nie było. Jedyne, co w tej chwili posiadała to jeden pistolet i magazynek. Popatrzyła w niebo, z rezygnacją unosząc kąciki ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Zajebię tego gówniarza — mruknęła pod nosem.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
</div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Nigdy nie będziecie w stanie mnie znaleźć, a tym bardziej powstrzymać. Wkrótce Japonia, a potem cały świat dowie się, czym jest prawdziwy ból i poświęcenie. Będziecie błagać mnie o litość, prosić o śmierć, którą już wkrótce na was sprowadzę. Za czternaście dni Tokio stanie w płomieniach! Nie przetrwa żaden człowiek; runą budynki, mosty, lotniska. Zostaniecie zmiażdżeni, zrównani z ziemią. Z nikąd dla was ratunku. Jestem absolutem, jedynym bogiem tego świata, waszym przyszłym panem. Klęknijcie, póki możecie, bo za dwa tygodnie stolicę pokryje krew, pył i ludzkie zwłoki!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori z wściekłością uderzyła palcem w przycisk radia, do którego wcześniej podłączyła pendriva. Usilnie próbowała skupić się na drodze, ale jej myśli wciąż błądziły wokół wiadomości od tajemniczego terrorysty. Poza tym marudząca na tylnym siedzeniu Mayako wcale nie ułatwiała jej pracy. Wojskowa, gdy tylko pozwoliła uciec Inami i w dodatku okraść się, skontaktowała się z centralą, a Raikage wysłał po nią Fukao, tłumacząc, że będą miały okazję bliżej się poznać. Jednak póki co żadna nie miała najmniejszej ochoty na rozmowę.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori przejrzała wszystkie nagrania z lotniska sprzed dziesięciu dni. Oczy piekły ją od ciągłego wpatrywania się w małe ekrany, ale bardziej raził ją fakt, że niczego nie znalazła. Widziała mnóstwo ludzi w kapturach, płaszczach, z dziwnymi walizkami, aczkolwiek nikt nie wydał jej się na tyle podejrzany, by z marszu przypisać mu rangę światowego kryminalisty. Gdy już nie umiała dłużej usiedzieć w ciasnym archiwum, po prostu przesłuchiwała nagranie, chcąc dopatrzeć się w nim jakiś podpowiedzi. Wszystko szło na marne; coraz bardziej skłaniała się ku przesiedleniu ludzi, aby ich ocalić, a nie bawić się w głupie gierki z fanatykiem. To zaskakujące, że już z początku traciła nadzieję i wiarę w swoje zdolności.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Auto zaparkowała na podjeździe, dostatecznie blisko głównego wejścia. Na zewnątrz dawno zdążyło się ściemnić. Droga powrotna zajęła im znacznie więcej czasu, niż przewidywała Kaori, jednak w tym momencie nie bardzo wiedziała, co powinna ze sobą zrobić, dlatego nie odczuwała pracoholicznych wyrzutów sumienia.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 49pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako z trudem wygrzebała się z samochodu, potykając na krawężniku. Jej ciemne włosy pozostawały w nieładzie, a w oczach kryła się niepewność; od ponad roku nie znajdowała się o krok od śmierci, nic więc dziwnego, iż strach nadal się w niej kłębił. Kiedy Yakiimo przystawiła jej gnata do skóry, nie przeczuwała, że jej odpuści. Zestresowana, z obrazami najmilszych chwil w myślach, czekała na ostatni wystrzał, który nie nastąpił. W głosie Inami, wojskowa wyczuła obietnicę, jakby blondynka przewidywała, że mogą jeszcze kiedyś na siebie wpaść.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Uniosła głowę, zdając sobie sprawę, iż Kaori czeka na nią, w tej samej chwili także oniemiała. Kilka metrów przed ich samochodem stało jej własne, żółte auto w nienaruszonym stanie. Otworzyła buzię, zaczerpując chaust suchego powietrza, a potem bez uprzedzenia znalazła się przy Fukao, chwyciła za rękaw jej bluzy i pognała ku oszklonym drzwiom, następnie schodami w dół, do sali, w której oficjalnie wcielono ją do Wywiadu. Kopniakiem otworzyła drzwi, odruchowo łapiąc kontakt wzrokowy najpierw z Hoshi, dopiero później z samym Raikage, który z zadumą na swoim pomarszczonym obliczu przechadzał się po sali.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Puść mnie! — Kaori wyrwała jej się, postępując krok do przodu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wówczas jej przełożony odsłonił widok za ich plecami. Mała cela, przypominająca klatkę dla zwierzęcia stała tuż pod ścianą, dezorientując swoim niewłaściwym położeniem. Tymczasowe więzienia znajdowały się jeszcze piętro niżej. Dopiero wtedy dotarło do niej, czemu ktoś umieścił tutaj ów metalowe kraty. Na drewnianej ławeczce, z irytująco cwanym uśmieszkiem siedziała dziewczyna ze zdjęcia, kryminalistka i popołudniowa przeciwniczka Mayi. Swój wzrok skupiała na osłupiałej snajper, po czym delikatnie kiwnęła głową, w poważny sposób unosząc kąciki popękanych ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dobrze, że już jesteście. Moje gratulacje, Mayako. Twoja pierwsza misja okazała się sukcesem. — Raikage przecisnął się między nimi a framugami i stanowczo popchnął je do przodu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ale ja nie… — jąkała się Okanao, nie wiedząc, czy powinna patrzeć na Yakiimo, czy raczej na szefa; kręciła głową, miotając się.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Miałaś za zadanie przekonać panią Inami do wstąpienia w szeregi Wywiadu, nie kazałem ci jej złapać. — Wyjaśnił, wyjmując z teczki jakieś papiery i zabierając się za ich przeglądanie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Dlaczego? — zwróciła się bezpośrednio do dziewczyny w celi, która prawdopodobnie mogłaby uciec, gdyby zechciała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Cóż, nie robię tego, bo wiem, że beze mnie zwyczajnie sobie nie poradzicie. — Wzruszyła ramionami, zaś Kaori ostentacyjnie prychnęła pod nosem. — Ani dla świadomości bycia sławną, szalenie bogatą i wpływową… Robię to dla słów: drogi rządzie, pocałuj mnie w dupę. — Zaśmiała się cicho. — Jak już zabiję kogo trzeba i odbębnię swoje, jako wasza tarcza, nie zatrzymają mnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zmrużyła szare oczy, które gwałtownie pociemniały. Mayako wciągnęła tlen do płuc, natomiast Kaori skrzyżowała ramiona pod biustem, rzucając więźniarce wyzywające spojrzenie. Nie przywykła, by kryminaliści współpracowali z nią, a co dopiero zabijali tuż pod jej nosem, ale jeśli miało to w jakiś sposób pomóc światu, była gotowa przystać na te dziwne warunki ratowania ludzkości.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— W takim razie będziesz musiała zacząć od jakiegoś mafijnego bosa. Prawdopodobnie spotkał się z naszym drogim fanatykiem. — Hoshi mówiła monotonnym głosem, podczas gdy jej zwinne palce śmigały po klawiaturze nowiutkiego laptopa. Obok stał kubek z parującą kawą i dwie puszki napojów energetycznych. — Róg dwunastej — dorzuciła.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Słyszałyście? — zagadnął Raikage, otwierając drzwiczki celi. Yakiimo wyszła z nich powoli, niczym kot, którego dopiero co wpuszczono do obcego pomieszczenia. Chwycił jej nadgarstki i na obu założył srebrne bransolety. Inami pokręciła nosem, krzywiąc się. — Mają system automatycznego namierzania, poza tym, jeżeli spróbujesz zaatakować, którąś z nich — kiwnął na pozostałą trójkę podbródkiem — zaboli. Dobrze by było gdyby zawsze jedna z was jej pilnowała. — Polecił wgapiającej się w Yakiimo trójce.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Dziewczyna potrząsnęła rękami, przyzwyczajając się do chłodnego metalu na swoje skórze. Nigdy nie zaoferowano jej drugiej szansy, a również teraz wiedziała, że za jej służbą w tym miejscu kryje się drugie dno. Rozgryzła to, oczekując przybycia wojskowej oraz liderki grupy. Raikage od kilku dni błagał ministra, by ten wydał pozwolenie na zabójstwo wykonane przez Hoshi, Kaori lub Mayako, jednak polityk był wyjątkowo nieugięty i zadufany w sobie. Główny komisarz nie mógł przewidzieć, kiedy napotkają na swojej drodze terrorystę; może za tydzień, może jeszcze dziś. Więc na mordercę wybrał kogoś, kto nic na tym nie straci. Yakiimo nosiła na swoich barkach dożywocie. Pozbawienie życia wroga publicznego nie dołożyłoby do tej kary zbyt wiele szkodliwych konsekwencji. Poza tym każda z nich potrzebowała ochroniarza; kogoś, kto gotów będzie stanąć pomiędzy nimi a pędzącym pociskiem, bo znów Raikage uważał, że Yakiimo i tak nie ma przed sobą przyszłości. Śmierć w walce, za innego człowieka, to dobra śmierć, która zmazałaby z niej popełnione zbrodnie.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Złapała się za ramię i zgiętą w łokciu ręką zatoczyła kółka do tyłu. Na pewno nie wyszła z wprawy, musiała jedynie przypomnieć sobie, czym jest jej siła, powołanie – to, do czego nieoficjalnie została stworzona.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Będę z wami w kontakcie — powiedziała Akairo, gdy reszta wkładała sobie mikroskopijne słuchawki do uszu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako odebrała od Raikage swój karabin i zarzuciła go na bark, zaś Kaori przeładowywała pistolety oraz umieszczała je za dużym pasem czarnych bojówek. Stojąca obok nich w spodenkach i jasnej koszulce młodsza koleżanka prezentowała się wyjątkowo niegroźnie, ale właśnie chyba na tym polegała jej sztuczka.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Na początek. — Raikage podał Inami drewniany kij bejsbolowy. — Przeznaczony dla was sprzęt pojawi się jutro. Pamiętajcie, mamy tylko czternaście dni na schwytanie tego skurwiela.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ta jest. — Yakiimo zasalutowała.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Pilnuj się, rekrucie — burknęła do niej Okanao, szturchając ją w bok.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori pozostawiła je same sobie, wymieniając się jakimiś konkretniejszymi uwagami z ich informatorką i nawigatorem Hoshi, oraz przełożonym Raikage. Yakiimo sarknęła, przewracając oczami.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Uważaj, wojskowa. Nadal nie zastrzeliłam cię za tego Kapitana Amerykę. — Wyminęła ją truchtem i przystanęła centymetr przed nią, zaskakując Mayę. Wspięła się na palce i nagle coś zabrzęczało jej w dłoni. — No i mam kluczyki do twojej cytrynki. — Uśmiechnęła się złośliwie, radośnie machając przy tym swoim nabytkiem – kijem baseball’owym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Ej! — wrzasnęła fioletowowłosa i ruszyła w kolejny pościg za śmiejącą się w niebogłosy kryminalistką.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Tymczasem oparta o ścianę Kaori przyglądała się z bezpiecznej odległości rozgrywającej się na jej oczach scenie. Bardzo chciała wierzyć, że każda z nich do końca pozostanie uśmiechnięta i niezłomna. Wiedziała, że Mayako w swojej żołnierskiej karierze odebrała niejedno życie, a Inami była niespełna rozumu mordercą, ale rosnące w niej przeczucie nadciągającej tragedii, potwornie się w nią wgryzało, paraliżując umysł. Nie umiała na niczym porządnie się skupić, nawet na lotnisku zbytnio nie przykładała się do oglądania tych nagrań, co w jej fachu nie było dopuszczalne.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Uśmiechnęła się pod nosem, dziwnie rozczulona od dwóch biegających za sobą dorosłych kobiet. Pewniejszym krokiem szła dalej, poganiając je. Nie mogły tracić czasu, liczyła się najmniejsza sekunda, w końcu ważyły się losy ich świata; Tokio zbyt mocno tętniło życiem, by je pogrzebać.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Więc dlaczego, kiedy wsiadała za kierownicę, uczucie nadciągającej nawałnicy nie opuszczało jej wnętrza. Przeszedł ją dreszcz, gdy na niebie pojawiła się pierwsza błyskawica, a za nią kolejne i kolejne. Odpaliła silnik i nacisnęła pedał gazu, włączając się do ruchu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— Tylko nie zostań w tyle — powiedziała do leżącej z tyłu i śpiewającej pod nosem Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">— To grozi tylko grzecznym dziewczynkom. — Kokieteryjnie uniosła kącik ust.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Wraz z jej szczerym śmiechem do uszu Kaori doleciał huk. Pierwszy wybuch sprawił, że otoczona falą pyłu i kurzu, zahamowała gwałtownie, a Mayako zapobiegawczo odbezpieczyła karabin.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Zaczęło się.</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.8; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><<>></span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://lh5.googleusercontent.com/VbzhW9xMAHA6--o4CT-8hmqf5BurGiydt6PaQLpEc_Gwk0bM4XK7h9dMeCUlTVewbnR0UmeBewMTPA1TXSvUoN81i0-8Pocn8bFOt4pHfX9M_fp-ZEZYD1is-xhp3Y9vuywbhzBQ" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><img border="0" height="320" src="https://lh5.googleusercontent.com/VbzhW9xMAHA6--o4CT-8hmqf5BurGiydt6PaQLpEc_Gwk0bM4XK7h9dMeCUlTVewbnR0UmeBewMTPA1TXSvUoN81i0-8Pocn8bFOt4pHfX9M_fp-ZEZYD1is-xhp3Y9vuywbhzBQ" style="border: none; transform: rotate(0rad);" width="294" /></span></a></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 11pt; margin-left: 11pt; margin-top: 0pt; text-align: justify;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><b>Yakiimo:</b></span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> No, to pierwszą część mam za sobą. xD Bardzo dziękuję Mayako, że zechciała sprawdzić moje kochane wypociny; szanuję jej komentarze. Chciałabym na początku co nieco powiedzieć o samej treści tego cyklu partówek, a właściwie o bohaterkach. Każdy z nadchodzących rozdziałów będzie skupiał się na jeden z nich w większym stopniu, niż na pozostałych. Ale będzie to dotyczyło tylko trójki (Mayako, Kaori, Hoshi). ;) Dziś zaserwowałam wam moją wersję Mayako. <3 Natomiast sama Yakiimo to ktoś przechodni; zawsze pomiędzy nimi. Jako, że zrobiłam z niej trochę szaloną kryminalistę (oh, ego mi rośnie), to jej zadaniem będzie pokazywanie dziewczętom trochę innego świata, sposobu, w jaki to Inami widzi pewne sprawy. No cóż, za wiele zdradzić nie powinnam, żeby nie zepsuć wam zabawy. Mam nadzieję, iż zrozumieliście coś z moich “podpowiedzi”. xD Chętnie poczytam wasze opinie na temat pierwszego rozdziału, a tymczasem łapcie obrazek wyszukany przez Kaori. <3 Chyba już wiem, kim na tej grafice jestem. xDDD Poza tym doceńcie muzykę na tym blogu. Te dwa soundtracki mają specjalną szufladkę w moim serduszku.</span></span></div>
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-8903901228081044202.post-50043627412066805672017-03-02T12:54:00.002-08:002018-02-01T07:12:22.070-08:00Wywiad: Prolog<span id="docs-internal-guid-dec57a7b-51ea-e044-08f9-69ce7749877f"></span><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Manga: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Naruto.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kategoria: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">autorskie, OC, kryminał, akcja, romans.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Inspiracje: </span></span><span style="font-size: 16px; text-indent: 54.6667px; white-space: pre-wrap;">—</span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Cytat: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Northern Lights ~ </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">30 Seconds to Mars.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Uwagi i ograniczenia: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Miałam niesamowity dylemat; wahałam się, czy aby na pewno dobrze robię publikując tu coś, co wieki temu wpadło mi do głowy. Bałam się, że dziewczyny z </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Mangowych Wywiadów</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> nie będą zadowolone, iż je trochę tu wykorzystuję. Jednak w końcu niezawodna </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Kaori</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"> dała mi mentalnego kopa, więc oto jestem z pierwszą jednopartówką, a właściwie prologiem całego cyklu historii pod tytułem </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">Wywiad</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">. Bardzo dziękuję jej za słowa: </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">szefowa ci każe. </span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">xD To właśnie jej dedykuję moje dziewicze wypociny.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">W podanych treściach mogą występować wątki krwawe i brutalne, a także liczne wulgaryzmy.</span></span></div>
<b id="docs-internal-guid-dec57a7b-51eb-b90b-c5df-ad40fc3a574f" style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 10.5pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">„</span><span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;">I am alive, I’m just playing dead.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">I’m gonna say what should have never been said,</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">The giants of the world are crashing down!</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: center; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 700; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">The end is near, I hear the trumpets sound.”</span></span></div>
<b style="font-weight: normal;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;"><br /></span></b><br />
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czasami myślimy, że ktoś błędnie i zupełnie od niechcenia pokierował naszym życiem, tak by zawsze było pod górę; usłane niekończącymi się wyzwaniami, przeszkodami i rozczarowaniami. Potem okazuje się, iż równie przypadkowo zagłębiamy się w nowe, skomplikowane relacje, które niekiedy sprowadzają nas na krańce załamania, ale jednocześnie, gdyby ów ktoś zapragnąć cofnąć czas, próbował odciągnąć nas od tych pozornie niewłaściwych ludzi, walczylibyśmy do ostatniego oddechu.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Kaori.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czasami czujemy ciągłą potrzebę udowadniania, że nic nie jest w stanie nas złamać, zachwiać naszej wewnętrznej równowagi, narodzonej z ciągłych sprzeczności. Jesteśmy wsparciem i podporą dla innych, chociaż nie zawsze na to zasługują. Zapominamy o samych sobie, więc beznadziejnie łatwo gubimy się w chaotycznym świecie, tracimy to, co ważne.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Mayako.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czasami zamykamy się na to, co nas otacza. Zabetonowujemy się w wyimaginowanym półświatku złożonym z marzeń i konstelacji wypełnionych ideami, gdzie najgroźniejszą bronią są słowa. W rzeczywistości, od której usilnie uciekamy, czekamy, aż ktoś przekręci maleńki kluczyk i spróbuje nas oswoić.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Hoshi.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Czasami uśmiechamy się, spadając w czeluści niepohamowanego szaleństwa. Ulegamy najgorszym pokusom, prymitywnym pragnieniom. Dręczeni okrutnymi demonami, unikamy własnego ja. Umieramy w objęciach iluzji, duszeni przez koszmary z przeszłości, bo starając się zapomnieć, wiemy, jak bardzo poszarpano nam serca. W końcu obłąkanie jest, niczym skok z dachu, wystarczy zrobić pierwszy krok, zostać popchniętym.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: italic; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Yakiimo.</span></span></div>
<div dir="ltr" style="line-height: 1.7999999999999998; margin-bottom: 0pt; margin-top: 0pt; text-align: justify; text-indent: 41pt;">
<span style="background-color: transparent; color: black; font-size: 12pt; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: 400; text-decoration: none; vertical-align: baseline; white-space: pre-wrap;"><span style="font-family: "times" , "times new roman" , serif;">Ale bardzo często nie ma już odwrotu przed tym, co nieuniknione. Namówieni, zmuszeni do wypełniania obowiązków lub spłacenia długów wobec samego świata, wpadamy w otchłań; do maleńkiego pokoju bez klamek. Z zasłoniętymi oczami, ręką wsuniętą w dłoń przyjaciela, za plecami mamy przeciwnika. Musimy tylko zaryzykować, odwrócić się i poznać prawdę.</span></span></div>
<br /></div>
Yakiimo.http://www.blogger.com/profile/08689414264165763850noreply@blogger.com16